ME ĐUNARODNI STANDARD REVIZIJE 300

PLANIRANJE REVIZIJE FINANSIJSKIH IZVJEŠTAJA DOCENT DR SRETEN GREBOVI Ć

Cilj revizora je planiranje revizije kako bi ona bila izvršena na efektivan način. Planiranje revizije podrazumijeva ustanovljavanje opšte revizijske strategije za angažovanje i razvijanje plana revizije. Adekvatno planiranje je od višestruke koristi za reviziju finansijkih izvještaja uključujući i sljedeće:  Pomaže revizoru da značajnim oblastima revizije posveti odgovarajuću pažnju.

  Pomaže revizoru da identifikuje i pravovremeno rij eši potencijalne probleme.

Pomaže revizoru da adekvatno organizuje i upravlja revizijskim angažovanjem, tako da se obavlja na efektivan i efikasan način.

   Pomaže pri odabiru članova tima na angažovanju koji imaju odgovarajući stepen sposobnosti i kompetentnosti za svrhe odgovora na očekivane rizike, i za adekvatnu raspodjelu posla.

Usmjeravanje i nadzor članova tima na angažovanju i pregled njihovog rada .

Pomoć, gdje je to primjenljivo, u koordiniranju rada s revizorima komponenti entiteta i stručnjacima.

 a.

b.

c.

d.

e.

Prilikom uspostavljanja opšte strategije revizije, revizor treba da: Utvrdi karakteristike angažovanja koje definišu obim; Odredi ciljeve izvještavanja na bazi angažovanja kako bi se planiralo vrijeme revizije i priroda komunikacije; Razmotri faktore koji su, na osnovu profesionalnog prosuđivanja revizora, značajni za usmjeravanje fokusa tima koji radi na angažovanju; Razmotri rezultate preliminarnih aktivnosti i, gdje je to primjenjljivo, da li je znanje koje je stečeno na drugim angažovanjima koje je obavio partner na angažovanju relevantno za dati entitet; Razmotri prirodu, vrijeme i obim resursa neophodnih da bi se sprovelo angažovanje.

Revizor treba da napravi plan revizije koji će uključivati opis: a) Prirode, vremena i obima planiranih postupaka procjene rizika kao što je utvrđeno u ISA 315.

b) Prirode, vremena i obima daljih planiranih postupaka revizije na nivou tvrdnje, kao što je utvrđeno u ISA 330.

c) Drugih planiranih revizijskih postupaka koji su neophodni u cilju ispunjenja zahtjeva ISA.

    Revizor može u toku revizije dopuniti ili izmijeniti opštu strategiju revizije i plan revizije, ukoliko to bude neophodno.

Revizor treba da planira prirodu, vrijeme i obim usmjerenja i nadzora članova tima na angažovanju i pregled njihovog rada.

Priroda i obim aktivnosti planiranja se razlikuju u zavisnosti od veličine i kompleksnosti entiteta, prethodnog iskustva ključnih članova tima koji radi na angažovanju kod tog entiteta, i promjenama okolnosti koje se dešavaju tokom angažovanja revizije.

Uključenost partnera na angažovanju i drugih ključnih članova tima na angažovanju u planiranju revizije se zasniva na iskustvu i percepciji, i na taj način se povećava efektivnost i efikasnost postupaka planiranja.

     Priroda, vrijeme i obim usmjeravanja i nadzora članova tima koji radi na angažovanju i pregled njihovog rada varira u zavisnosti od više faktora, uključujući: veličina i složenost entiteta; oblasti revizije; procjenjenih rizika materijalno pogrešnih iskaza (na primjer, povećanje rizika materijalno pogrešnih iskaza za datu oblast revizije obično uvećava zahtjeve u pogledu obima i vremena usmjeravanja i nadzora članova tima koji radi na angažovanju, i detaljnosti pregleda njihovog rada); sposobnosti i kompetentnosti osoblja koje obavlja revizijski rad.

ME ĐUNARODNI STANDARD REVIZIJE 315

IDENTIFIKOVANJE I PROCJENA RIZIKA MATERIJALNO POGREŠNIH ISKAZA PUTEM RAZUMIJEVANJA ENTITETA I NJEGOVOG OKRUŽENJA

Postupci procjene rizika

       Sticanje razumijevanja o entitetu i njegovom okruženju, uključujući internu kontrolu entiteta predstavlja stalni, dinamički proces prikupljanja, ažuriranja i analiziranja informacija tokom revizije. Na osnovu stečenog razumijevanja revizor utvrđuje okvir u skladu s kojim planira reviziju i vrši profesionalno prosuđivanje tokom revizije, na primjer kada: procjenjuje rizike materijalno pogrešnih iskaza u finansijskim izvještajima; utvrđuje materijalnost u skladu sa ISA 320; razmatra prikladnost izbora i primjene računovodstvenih politika i adekvatnost objelodanjivanja u finansijskim izvještajima; identifikuje oblasti u kojima je neophodna posebna revizorska pažnja; razvija očekivanja koja koristi kada sprovodi analitičke postupke; i ocjenjuje dovoljnost i adekvatnost pribavljenih revizijskih dokaza.

Entitet i njegovo okruženje

Faktori privredne grane

Relevantni faktori privredne grane uključuju uslove kao što je konkurentno razvoj.

okruženje, odnosi dobavljača i kupaca i tehnološki Pitanja koja revizor može uzeti u razmatranje obuhvataju:   tržište i konkurenciju, uključujući potražnju, kapacitet i cjenovnu konkurenciju cikličnu ili sezonsku aktivnost   tehnologiju proizvodnje koja se odnosi na proizvode entiteta snabdjevanje i troškove energije

Regulatorni faktori

Relevantni regulatorni faktori uključuju regulatorno okruženje. Regulatorno okruženje obuhvata primjenljivi okvir finansijskog izvještavanja, zakonodavstvo i političko okruženje. Neka od pitanja koja revizor može razmotriti su: računovodstveni principi i praksa svojstveni datoj privrednoj grani; regulatorni okvir za privrednu granu; zakoni i propisi koji značajno utiču na poslovanje entiteta, uključujući i aktivnosti direktnog nadzora; oporezivanje; ekološki zahtjevi koji utiču na privrednu granu i

Priroda entiteta

◦ ◦ ◦ ◦ ◦ ◦ ◦ ◦ Pitanja koja revizor može razmatrati prilikom sticanja razumijevanja prirode entiteta, mogu biti: 1. Poslovne aktivnosti kao što su: p riroda prihoda, proizvoda ili usluga i tržišta, uključujući postojanje elektronske trgovine, kao što je prodaja i aktivnosti marketinga preko Interneta.

obavljanje poslovnih aktivnosti u druživanje, zajednička ulaganja i aktivnosti prenesene na treće strane g eografska razuđenost i granska segmentacija l okacija proizvodnih postrojenja, skladišta i kancelarija, i lokacije i količine zaliha k ljučni kupci i dobavljači roba i usluga a ktivnosti i troškovi istraživanja i razvoja transakcije sa povezanim stranama

2. Investicije i investicione aktivnosti ◦ ◦ ◦ ◦ 3. Finansiranje i aktivnosti u vezi sa finansiranjem najznačajniji zavisni i povezani entiteti, uključujući konsolidovane i nekonsolidovane strukture struktura duga i povezani uslovi, uključujući klauzule ugovora, ograničenja, garancije i sporazume o vanbilansnom finansiranju i ugovore o lizingu krajnji vlasnici (domaći, strani, poslovna reputacija i iskustvo) i povezane strane korišćenje derivata

◦ ◦ ◦ ◦ ◦ ◦ 4. Finansijsko izvještavanje: računovodstveni principi i praksa specifična za privrednu granu, uključujući značajne kategorije specifične za privrednu granu praksa u vezi sa priznavanjem prihoda računovodstvo fer vrijednosti devizna sredstva, obaveze i transakcije računovodstvo za neuobičajene ili složene transakcije prezentacija i objelodanjivanje finansijskog izvještaja