Anoreksja i bulimia
Download
Report
Transcript Anoreksja i bulimia
autor: Katarzyna Jakubek kl. II „c”
Anoreksja, czyli jadłowstręt psychiczny,
jest to choroba o podłożu psychicznym.
Objawia się silną obawą przed utyciem
prowadzącą do unikania jedzenia. Osoby
chore postrzegają siebie jako dużo grubsze
i brzydsze niż są w rzeczywistości,
nierzadko czują wstręt do swojego ciała i
mają zaniżone poczucie własnej wartości.
Często też stwierdzają, że są syte, zanim
zaczną jeść.
brak apetytu i niepohamowany wstręt do jedzenia
silny lęk przed przybraniem na wadze lub otyłością
wskaźnik BMI jest równy lub mniejszy od 17,5
nadmiernie intensywne ćwiczenia fizyczne mające poprawić figurę
u kobiet często następuje zatrzymanie miesiączki lub różne inne zaburzenia
cyklu menstruacyjnego, zmiany wielkości jajników, macicy i cech śluzówki
pochwy
odsuwanie się od innych, tracenie przyjaciół
zaburzenia układu trawiennego
zanik tkanki tłuszczowej i masy mięśniowej
zmiany w układzie kostnym, osteoporoza
wraz z rozwojem choroby charakterystyczna jest coraz większa drażliwość,
trudno jest porozmawiać z osobą chorą
Kłopoty w domu - zbyt duże wymagania ze strony rodziców, zaburzenia poczucia
tożsamości, negatywne myślenie i postrzeganie siebie, nadmierny perfekcjonizm.
Lęk przed "dorosłością" - część kobiet cierpiących z powodu anoreksji boi się
dojrzałości fizycznej i psychicznej. W wyniku unikania jedzenia sylwetka pozostaje
podobna do dziecka przed okresem pokwitania, miesiączka nie pojawia się lub
zanika.
Niezadowolenie z figury - prowadzi do obsesyjnego myślenia o jedzeniu i strachu
przed przybraniem na wadze, co powoduje stosowanie diet odchudzających
zwiększających ryzyko zaburzeń jedzenia.
Niska samoocena i brak wiary w siebie - osoby chore są solidne, koncentrują się na
nauce, cechuje je duża potrzeba sukcesu, ale także niepewność, lęk przed
niepowodzeniami, nadmierny krytycyzm wobec siebie.
zaburzenia czynności wielu narządów i układów
infekcje
zagrożenia życia
samobójstwa
zakłócenia biochemiczne organizmu
Psychoterapia
- terapia indywidualna
- terapia grupowa
- terapia rodzinna
Leczenie szpitalne
Nietypowe formy leczenia: leczenie hipnozą, technika
Alexandra, farmakoterapia
Bulimia, podobnie jak anoreksja jest chorobą o podłożu
psychicznym. Są to okresowe napady żarłoczności z utratą
kontroli nad ilością spożywanych pokarmów - są to ataki
przymusu jedzenia, nad którymi chory nie potrafi
zapanować. Cierpiący na bulimię czują się głodni nawet
bezpośrednio po jedzeniu. Bulimia jest tez czasem
określana jako wilczy głód, wilczy apetyt.
Bulimia, podobnie jak anoreksja, zwykle zaczyna się od niezadowolenia
ze swojego wyglądu oraz obawami co do własnych wymiarów i wagi.
przewlekle podniesiony poziom hormonów stresu
zaburzenia poziomu greliny, hormonu odpowiedzialnego m.in.
za odczuwanie głodu i szybkość metabolizmu
niska samoocena i brak akceptacji ze strony rówieśników
podłoże genetyczne
Odchudzanie się i stosowanie coraz to bardziej restrykcyjnych
ograniczeń.
Osoby chore traktują jedzenie jako przyjemność, na którą nie mogą
sobie pozwolić.
Silna wola czasem słabnie i bulimicy doznają nagłych ataków
głodu, w czasie których pochłaniają dosłownie wszystko.
Ogromne porcje jedzenia składają się z różnorodnych, często
niezdrowych produktów.
Kiedy łaknienie zostanie zaspokojone, najczęściej pojawia się
poczucie winy, które prowadzi do zwracania pokarmu poprzez
wymuszanie wymiotów lub przyjmowanie środków
przeczyszczających.
niepokój, utrudnienie kontaktu ze znajomymi i
rodziną, depresja
zmęczenie, ospałość i zły nastrój
odwodnienia, zgagi, choroby dziąseł i zębów,
awitaminoza lub zaburzenia pracy serca
osłabienia mięśni, zaburzenia pracy jelit i nerek oraz
napady padaczkowe
Terapia poznawczo-behawioralna
Terapia interpersonalna
Terapia rodziny
Terapia psychodynamiczna
Podejście zintegrowane
Terapia wg modelu Maudsley
Źródła:
- www.abcanoreksja.pl
-www.bulimia.mam-efke.pl
- www.bulimia.net.pl
-www.anoreksja.org
-www.anoreksja.net