Transcript cz.2
Pierwsze sześć kroków analizy dotyczy
określenia ważności poszczególnych
charakterystyk, a następne trzy kroki
służą do oceny obiektów badawczych.
1
Krok 1
Dla każdej charakterystyki należy wskazać
charakterystyki:
od których charakterystyka ta jest
ważniejsza
przyporządkować im liczby ij ,
określające o ile jest ona ważniejsza.
a
2
Krok 2
Uzupełnienie
macierzy
porównań
zgodnie z zasadami, tzn.:
Gdy i j przyjmujemy aij 1
Gdy
aij a
to
A
1
a ji
a
gdy brak jest oceny przyjmujemy
aij a ji 1
3
MACIERZ PORÓWNAŃ
.
1
1
a12
A
1
a1n
a12
1
1
a2n
a1n
a2n
1
4
Krok 3
Normalizacja wyników w kolumnach
macierzy według wzoru:
a ij
aij
i 1, 2,, n
n
a
i 1
ij
5
Krok 4
Sumowanie w
normalizacji:
wierszach
wyników
n
bi a ij
j 1, 2,, n
j 1
6
Krok 5
Obliczenie
indywidualnych
charakterystyk
ze
względu
rozpatrywany
bezpośrednio
nadrzędny według zasady:
vi
bi
n
a ij
ocen
na
cel
j 1, 2,, n
j 1
7
Indeks konsekwencji C.I.
(consistency index)
C. I.
λ max
n
max n
n 1
maksymalna lub główna wartość własna
macierzy porównań rzędu
liczba porównywanych charakterystyk
8
Współczynnik konsekwencji C.R.
wyliczamy jako procentowy iloraz
indeksu konsekwencji C.I. oraz
losowego
indeksu
R.I.,
co
przedstawia poniższa relacja:
C. I.
C. R.
100%
R. I.
9
W
przypadku
gdy
wartość
współczynnika konsekwencji C.R.
jest mniejsza lub równa 10%
przyjmuje się, że współczynnik ten
jest
akceptowany,
tzn.
porównania
charakterystyk
są
konsekwentne.
10
W przeciwnym wypadku ( C. R. 10% )
możemy powiedzieć, że występują
znaczące niekonsekwencje porównań.
Dlatego też należy wówczas cofnąć się do
kroku 1 i ponownie dokonać porównań
tych charakterystyk, które w największym
stopniu przyczyniły się do powstałych
niekonsekwencji.
11
W przypadku pełnej konsekwencji sądów
dokonywanych parami porównań
otrzymujemy:
λ max n
C. I. 0
C. R. 0
12
Krok 6
Przyporządkowanie każdemu
analizowanemu obiektowi oceny
punktowej ze względu na każdą
charakterystykę oij
(zakładamy, że dysponujemy skalą
punktową, w której dokonujemy oceny,
np. od 1 do 5).
13
Wartości oij zawierają się w przedziale
przyjętym do oceny punktowej.
14
Krok 7
Ocena obiektu ze względu na wszystkie
charakterystyki, która uwzględnia stopień
udziału każdej charakterystyki w realizacji
celu głównego. Ocenę ostateczną dla
każdego ocenianego obiektu otrzymujemy
według wzoru:
n
S i oij v j
j 1, 2,, n
j 1
15
krok 8
Klasyfikacja obiektów według rosnącej
wartości ocen Si , tzn. spośród obiektów
i 1, 2,, k wybieramy taki obiekt, który
ma największą wartość oceny S i .
16
PODSUMOWANIE
Elementem
utrudniającym
proces
podejmowania
właściwych
decyzji
gospodarczych jest sytuacja, w której
coraz częściej istnieje konieczność
dokonywania
oceny
czynników
jakościowych, trudnych do zmierzenia
w kategoriach ekonomicznych.
W takich sytuacjach metoda analizy
hierarchicznej problemu jest bardzo
cennym narzędziem badawczym, które
pomoże usprawnić i zobiektywizować
trudny proces decyzyjny.
17