Transcript cz.2
Pierwsze sześć kroków analizy dotyczy określenia ważności poszczególnych charakterystyk, a następne trzy kroki służą do oceny obiektów badawczych. 1 Krok 1 Dla każdej charakterystyki należy wskazać charakterystyki: od których charakterystyka ta jest ważniejsza przyporządkować im liczby ij , określające o ile jest ona ważniejsza. a 2 Krok 2 Uzupełnienie macierzy porównań zgodnie z zasadami, tzn.: Gdy i j przyjmujemy aij 1 Gdy aij a to A 1 a ji a gdy brak jest oceny przyjmujemy aij a ji 1 3 MACIERZ PORÓWNAŃ . 1 1 a12 A 1 a1n a12 1 1 a2n a1n a2n 1 4 Krok 3 Normalizacja wyników w kolumnach macierzy według wzoru: a ij aij i 1, 2,, n n a i 1 ij 5 Krok 4 Sumowanie w normalizacji: wierszach wyników n bi a ij j 1, 2,, n j 1 6 Krok 5 Obliczenie indywidualnych charakterystyk ze względu rozpatrywany bezpośrednio nadrzędny według zasady: vi bi n a ij ocen na cel j 1, 2,, n j 1 7 Indeks konsekwencji C.I. (consistency index) C. I. λ max n max n n 1 maksymalna lub główna wartość własna macierzy porównań rzędu liczba porównywanych charakterystyk 8 Współczynnik konsekwencji C.R. wyliczamy jako procentowy iloraz indeksu konsekwencji C.I. oraz losowego indeksu R.I., co przedstawia poniższa relacja: C. I. C. R. 100% R. I. 9 W przypadku gdy wartość współczynnika konsekwencji C.R. jest mniejsza lub równa 10% przyjmuje się, że współczynnik ten jest akceptowany, tzn. porównania charakterystyk są konsekwentne. 10 W przeciwnym wypadku ( C. R. 10% ) możemy powiedzieć, że występują znaczące niekonsekwencje porównań. Dlatego też należy wówczas cofnąć się do kroku 1 i ponownie dokonać porównań tych charakterystyk, które w największym stopniu przyczyniły się do powstałych niekonsekwencji. 11 W przypadku pełnej konsekwencji sądów dokonywanych parami porównań otrzymujemy: λ max n C. I. 0 C. R. 0 12 Krok 6 Przyporządkowanie każdemu analizowanemu obiektowi oceny punktowej ze względu na każdą charakterystykę oij (zakładamy, że dysponujemy skalą punktową, w której dokonujemy oceny, np. od 1 do 5). 13 Wartości oij zawierają się w przedziale przyjętym do oceny punktowej. 14 Krok 7 Ocena obiektu ze względu na wszystkie charakterystyki, która uwzględnia stopień udziału każdej charakterystyki w realizacji celu głównego. Ocenę ostateczną dla każdego ocenianego obiektu otrzymujemy według wzoru: n S i oij v j j 1, 2,, n j 1 15 krok 8 Klasyfikacja obiektów według rosnącej wartości ocen Si , tzn. spośród obiektów i 1, 2,, k wybieramy taki obiekt, który ma największą wartość oceny S i . 16 PODSUMOWANIE Elementem utrudniającym proces podejmowania właściwych decyzji gospodarczych jest sytuacja, w której coraz częściej istnieje konieczność dokonywania oceny czynników jakościowych, trudnych do zmierzenia w kategoriach ekonomicznych. W takich sytuacjach metoda analizy hierarchicznej problemu jest bardzo cennym narzędziem badawczym, które pomoże usprawnić i zobiektywizować trudny proces decyzyjny. 17