Transcript slawni-matematycy

Ur. ok. 572 roku p.n.e. na Samos.
Był greckim matematykiem
i filozofem.
Zm. ok. 497 roku p.n.e.
w Meteponcie.
Jest kojarzony ze słynnym twierdzeniem matematycznym
nazywanym jego imieniem „Twierdzenie Pitagorasa”.
Twierdzenie Pitagorasa: W trójkącie prostokątnym suma
kwadratów przyprostokątnych równa się kwadratowi
przeciwprostokątnej.
a² + b² = c²
Dowiódł, że suma kątów trójkąta jest równa dwóm kątom
prostym a także wprowadził średnią arytmetyczną.
Założył też swoją szkołę, która mieściła się w Krotonie.
Wykłady odbywały się w jego domu. Uczniowie Pitagorasa
przypisywali własne dzieła swojemu mistrzowi. W ten
sposób otrzymywały one wyższą rangę i były poparte jego
autorytetem.
Ur. 13.06.1884 r. w Krakowie.
Rodzice: Bronisław i Emilia
Mazowieccy.
Żona: Olga Steinhaus.
Córka: Alina Dawidowicz.
Polski malarz, filozof, matematyk,
teoretyk sztuki, logik.
Zm. 20.08.1944 r. niedaleko
Moskwy.
Był profesorem Uniwersytetu Lwowskiego w życiu zajął się
przede wszystkim logiką. Od roku 1922 wykładał
matematykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie
habilitował się w roku 1928 z logiki matematycznej. Nauczał
analizy matematycznej.
Ur. 19.06.1623 r. w ClermontFerrand.
Rodzice: Etienne Pascal
i Antoniette Began.
Siostry: Jacqueline i Gilberte
Pascal.
Francuski matematyk, fizyk, filozof
i pisarz.
Zm. 19.08.1662 r. w Paryżu.
Był jednym z najwybitniejszych europejskich myślicieli.
Swoje szczególne uzdolnienia matematyczne przejawiał już
od młodości. Próbował udowodnić, że suma kątów
w trójkącie jest równa sumie dwóch kątów prostokątnych
(dowiódł tego Pitagoras.) W wieku 18 lat zbudował
maszynę obliczeniową zdolną do wykonywania działań tj.
dodawanie i odejmowanie. Urządzenie to zostało nazwane
w późniejszym czasie "Kalkulatorem Pascala". Napisał
"Traktat o trójkącie arytmetycznym", który na jego cześć
został nazwany trójkątem Pascal'a. Trójkąt Pascal'a - każda
liczba jest suma dwóch innych znajdujących się
bezpośrednio nad nią. Obrazuje on wiele własności
matematycznych.
Ur. 03.03.1882 r. we Lwowie.
Żona: Maria Bartlowa.
Córka: Cecylia Bartel.
Polski polityk, profesor, matematyk.
Zm. 26.07.1941 r. we Lwowie.
Był rektorem politechniki Lwowskiej. W ciągu całego życia
najbardziej poświecił się polityce. Przez wiele lat był
premierem. Podczas jego ostatniej, piątej kadencji chorował
na nerki, więc wycofał się z życia politycznego i powrócił do
kariery naukowej. Jego prace dotyczyły głównie geometrii.
Najsłynniejsze dzieło Bartela to książka "Geometrie
wykreślne". Przez dwa lata był prezesem Polskiego
Towarzystwa Matematycznego.
Ur. 03.03.1845 r. w Petersburgu.
Niemiecki matematyk.
Zm. 6.01.1918 w Halle.
Był przez ponad 30 lat profesorem uniwersytetu w Halle.
Uczył również w berlińskim gimnazjum. Jego pierwsze
prace dotyczyły teorii liczb. Stworzył teorię mnogości. Zajął
się m.in. nieskończonym zbiorem punktów, wzajemnie
jednoznaczną odpowiedzialnością i różnymi rodzajami
liczb. Zainteresowała go także Absolutna Nieskończoność.
Na początku jego poczynania były ostro krytykowane,
jednak potem zostały w pełni zaakceptowane i uznane za
przełomowe w historii matematyków.
Ur. 08.05.1905 r. w Warszawie.
Rodzice: Marcin i Zofia z
Maciejewskich.
Córka: Magdalena Białynicka-Birule.
Był matematykiem.
Zm. 24.01.1982 r. w Warszawie.
Wykładał w 60 ośrodkach matematycznych na świecie. To
członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, a także
komitetu redakcyjnego Biuletynu "PAN", dotyczącego
matematyki, fizyki i astronomii. Był wybitnym specjalistą
w dziedzinie topologii. Napisał i opublikował ponad 170
prac badawczych. Wiele z nich wpłynęło na rozwój
topologii. Jego 133 wybrane publikacje zostały wydane
w formie "Dzieł zebranych". Napisał też kilka podręczników
akademickich.
Ur. 14.01.1887 r. W Jaśle.
Rodzice: Bogusław i Ewelina
z Lipschitzów.
Dziadek: Jozef Steinhaus.
Pradziadek: Chaim Steinhaus.
Polski matematyk, żydowskiego
pochodzenia.
Zm. 25.02.1972r. we Wrocławiu.
Był profesorem Uniwersytetu Jana Kazimierza. To
przedstawiciel lwowskiej szkoły matematycznej. Swoje
pierwsze 8 prac opublikował przebywając w Jaśle. Potem
napisał pierwszą polską pracę o operacjach funkcyjnych.
Później założył czasopismo "Studia Mathematica",
poświęcone tylko analizie funkcjonalnej . Ogólnie
opublikował około 250 prac. Wiele jego dzieł ma znaczenie
w podstawach rachunku prawdopodobieństwa. Wśród jego
prac wiele miejsc zajmowało zastosowanie matematyki do
różnych dyscyplin, m.in. biologii, medycyny i statystyki.
Ur. 287 r. p.n.e. w Syrakuzach.
Ojciec: Fidiasz
Filozof, matematyk, fizyk.
Zm. ok. 212 r. p.n.e. w Syrakuzach.
Jako pierwszy matematyk podał przybliżoną wartość liczby
pi, według jego obliczeń: 3+10/71< π <3+1/7 Stworzył wiele
wynalazków . Jego zasługi matematyczne to wprowadzenie
wzoru na pole powierzchni, objętość kuli , walca, czaszy
kulistej. Napisał dzieła o spirali, o krzywych stożkowych
oraz o liczeniu piasku. W ostatnim z tych dziel rozszerzył
system liczbowy Greków i oszacował liczbę ziarenek piasku
znajdujących się we wszechświecie jako 10^63.
Ur. 365 r. p.n.e. w Atenach.
Matematyk.
Zm. 300 r. p.n.e. w Atenach.
Eukiledes to autor pierwszych prac teoretycznych na temat
matematyki. Główne jego dzieło to "Elementy" będące
syntezą ówczesnej wiedzy matematycznej w dziedzinie
geometrii oraz teorii liczb. Przez większość życia działał
w Aleksandrii.
Ur. ok. 624-625 r. p.n.e. w Milecie.
Filozof, matematyk i uczony.
Zm. 540 r. p.n.e.
Jego specjalizacją była astronomia i matematyka. Dał on
podstawy geometrii wprowadzając szereg pojęć: - średnica
- odcinek dzielący okrąg na 2 polowy; - trójkąt
równoramienny - to taki, w którym kąty przy podstawie są
równe; - dwie linie przecinające się tworzą równe co do
miary kąty przeciwlegle; - kat wpisany w półokrąg jest
katem prostym Twierdzenie Talesa: Jeżeli ramiona kata
przecięte są prostymi równoległymi, to odpowiednie odcinki
wyznaczone przez te proste na jednym ramieniu kąta są
proporcjonalne do odpowiednich odcinków wyznaczonych
przez te proste na drugim ramieniu kąta.
Ur. 30.04.1777 r. w Brunszwiku.
Matematyk, fizyk, astronom,
geodeta.
Zm. 23.02.1855r.
Miał tytuł doktora in absentia, otrzymanego bez
zwyczajowego egzaminu ustnego, ponieważ przedstawił on
na nim napisaną rozprawę doktorską. Wykazał na niej
prawdziwość zasadniczego twierdzenia. Był też profesorem
uniwersytetu w Getyndze. Pozostał nim aż do śmierci. Jego
pierwszym ważnym odkryciem matematycznym było
podanie konstrukcji siedemnastokąta foremnego przy
użyciu cyrkla i linijki.
Ur. 31.03.1596 r. w Turenii.
Wychowali go Jezuici.
Francuski filozof, matematyk i fizyk.
Zm. 11.02.1650 r. w Sztokholmie.
Rozwój jego idei doprowadził do powstania geometrii
analitycznej, a badania własności geometrycznych
krzywych do powstania rachunku różniczkowego
i całkowego, a następnie geometrii różniczkowej. Po raz
pierwszy wprowadził terminy takie jak funkcja i nazwę liczby
urojone. Zapoczątkował też badania wielu problemów teorii
równań algebraicznych. Sformułował twierdzenie Bezout,
a także stworzył regułę "Znaków Kartezjusza", czyli podał
prosty sposób oszacowania liczb dodatnich i ujemnych
pierwiastków równania algebraicznego trzeciego stopnia.
To on wprowadził do powszechnego użytku zapis
potęgowania w postaci indeksu górnego.
Ur. 04.01.1643 w Woolsthorpe.
Angielski fizyk, matematyk,
astronom, filozof.
Zm. 31.03.1727 w Kensington.
Odkrył rachunek nieskończonościowy (różniczkowy
i całkowy), podał matematyczne uzasadnienie dla praw
Keplera i rozszerzył je udowadniając, że orbity są nie tylko
eliptyczne, ale mogą być tez hiperboliczne i paraboliczne.
Jako pierwszy opisał matematycznie zjawisko pływów
morskich.
Ur. 15.02.1564 r. w Pizie.
Rodzice: Vincenzo Galilei i Giulia
Ammannati.
Dzieci: Virginia, Livia, Vincenzi.
Włoski astronom, astrolog, fizyk,
matematyk i filozof.
Zm. 8.01.1642 w Arcefnii.
Był twórcą podstaw nowożytnej fizyki. W wieku 17 lat
rozpoczął studia na uniwersytecie w Pizie (medycyna),
jednak ich nie ukończył. Dawał prywatne lekcje matematyki.
Został wykładowcą matematyki na uniwersytecie w Pizie,
potem przeniósł się do Padwy i tam wykładał na
uniwersytecie. Skonstruował termometr i wynalazł wiele
urządzeń, np. Coś na podobę długopisu.
Ur. 384 r. p.n.e. w Stagirze.
Myśliciel.
Zm. 322 r. p.n.e. w Chalkis.
Arystoteles dokonał trychotomicznego podziału nauk:
-teoretyczne - których celem jest formułowanie wiedzy dla
niej samej ( metafizyka, fizyka i matematyka),
-praktyczne - których celem jest formułowanie wiedzy dla
osiągnięcia doskonałości moralnej (etyka, polityka),
-pojedyncze (wytwórcze)- których celem jest formułowanie
wiedzy, za pomocą, której można wytwarzać określone
przedmioty.
Ur. 2.02.1896 w Warszawie.
Rodzice: Marek Kuratow i Róża
Karzewska.
Córka: Zofia
Matematyk.
Zm. 18. 06.1980 r. w Warszawie.
Był profesorem politechniki dworskiej i Uniwersytetu
Warszawskiego. Z jego ręki wyszło wiele prac, głównie
z zakresu topologii i teorii mnogości. W czasie II wojny
światowej wykładał na tajnym Uniwersytecie w Warszawie,
a po jej zakończeniu podjął pracę na Uniwersytecie
Warszawskim. Był prezesem Polskiego Towarzystwa
Matematycznego, dyrektorem instytutu Matematycznego
Polskiej Akademii Nauk, który powstał z jego inicjatywy.
Jest autorem książki popularnonaukowej „Pół wieku
matematyki polskiej”, jak również podręczników: Teoria
mnogości, wstęp do teorii mnogości i topologii, wykłady
rachunku różniczkowego i całkowego jednej zmiennej.
Ur. 1646 r. w Lipsku.
Filozof, matematyk, fizyk
i dyplomata.
Zm. 1716 r. w Hanowerze.
Był współtwórcą rachunku różniczkowego i całkowego. Była
to jego najważniejsza zasługa w dziedzinie matematyki
oraz największe dzieło życia. Podał on pojęcie i symbol
całki. Leibniz stworzył współczesną symbolikę rachunku
różniczkowego i całkowego.
Ur. w 1540 r. w Fontenoy-le-Conite.
Francuski matematyk i astronom.
Zm. W 1603 r. w Paryżu.
Rozwiązał tzw. Zagadnienia okręgu Apoloniusza, obliczył
wartość Pi (poprawiając wynik Archimedesa). Sformułował
wzory algebraiczne pozwalające rozwiązywać równania
kwadratowe zwane dziś wzorami Viete’a. Wprowadził
notację literową dla stałych w równaniach. Uzyskał miano
„ojca algebry”, ponieważ przyczynił się do rozwoju tej nauki.
Ur. w 1175 r. w Pizie.
Ojciec: Guilielmo Fibonacci.
Włoski matematyk.
Zm. w 1250 r. w Pizie.
Opublikował "Liber Abaci", opisał tam system pozycyjny
liczb i wyłożył podstawy arytmetyki. Pracował nad
sposobami mnożenia, w tym czasie zajmował się też
dzieleniem oraz rozkładem liczb na czynniki pierwsze.
Jednak jego głównym celem było zajmowanie się cechami
podzielności. Pracował też nad metodami rozwiązywania
zadań arytmetyki handlowej, opartymi na proporcjach.
Ur. 30. 03.1892r. w Krakowie.
Ojciec: Stefan Greczek.
Matka (prawdopodobnie):
Katarzyna Banach.
Matematyk.
Zm: 31.08.1945r. w Lwowie.
W 1920r. za wstawiennictwem Steinhausa otrzymał
asystenturę na Politechnice Lwowskiej w katedrze
matematyki u prof. Antoniego Łomnickiego. W tym samym
roku bez dyplomu ukończenia studiów doktoryzował się na
podstawie rozprawy, w której zawarł podstawowe
twierdzenia analizy funkcjonalnej, nowej dyscypliny
matematyki. 30.06.1922r. został habilitowany, a 22.07 tego
samego roku otrzymał nominację na profesora
nadzwyczajnego, w 1927r. zaś na prof. zwyczajnego Uniw.
Jana Kazimierza we Lwowie. Stał się największym
autorytetem w analizie funkcjonalnej.
Ur. 21.08.1789r. w Paryżu.
Ojciec: Louis Cauchy.
Bracia: Alexandre i Eugene Cauchy.
Francuski matematyk.
Zm.23.05.1857r.w Sceaux.
W 1833r. został mianowany baronem przez króla Karola X
w zamian za służbę. Był tez prof. Sorbony. Stworzył wiele
idei, metod i wzorów matematycznych. Ugruntował
podstawy współczesnych analiz matematycznych, opierając
je na ściśle określonych pojęciach granicy i ciągłości.
Ur. 15.04.1707r. w Bazylei.
Ojciec: Paul Euler.
Matka: Marguerite Brucker.
Siostry: Anna Maria, Maria
Magdalena.
Matematyk, Fizyk.
Zm. 18.09.1783r. w Petersburgu.
Akademii Nauk. Tworca wielu
prac
m.in
z
analizy
Prof. Petersburskiej i Berlińskiej Akademii Nauk. Twórca
wielumatematycznej,
prac m.in. z analizy matematycznej,
liczb, teorii
teoriiteorii
liczb,
grafów, i geometrii.
teorii grafow, i geomterii.
Ankietowani zapytani o słynnych matematyków podali
również nazwiska tj. Albert Einstein, Sokrates oraz Charles
Coulomb. Z pewnością byli oni wielkimi autorytetami lecz
w innych dziedzinach nauki.
W pierwszej ankiecie zapytaliśmy was o matematyków, których znacie.
Oto pierwsze trzy miejsca. Na 1 miejscu znalazł się Pitagoras, wskazało
go 60% zapytanych. Na drugim miejscu znaleźli się Arystoteles i
Sokrates, wskazało ich 4% ankietowanych. Trzecie miejsce zajęli
Newton, Gaus i Einstein, wskazało ich 2% pytanych.
W ankiecie wystąpiły również inne nazwiska, min. Coulomb
oraz Rzepka, wskazało ich 2% ankietowanych.
W drugiej ankiecie również pytaliśmy was o znanych matematyków.
Tym razem podaliśmy wam ich nazwiska i prosiliśmy tylko o
potwierdzenie tego, czy ich znacie. Na pierwszym miejscu znaleźli się
Archimedes i Galileusz, znali ich wszyscy ankietowani. Na drugim
miejscu znalazł się Tales, którego znało 96% ankietowanych. Natomiast
na trzecim miejscu znalazł się Euklides, wskazało go 90% pytanych
osób.
4 miejsce wg ankietowanych zajął Kartezjusz, którego znało
82% osób.
5 miejsce zajął Pascal uzyskując 56% głosów.
Na 6 miejscu znajduje się Cantor. Znało go 10%
ankietowanych.
7 miejsce zajęli Banach i Viete. Wskazało ich 8% pytanych.
Na 8 miejscu znalazł się Cauchy, wskazało 6%
ankietowanych.
9 miejsce zajął Fibbonacci, którego wskazało 2% pytanych
osób.
W ankiecie pytaliśmy również o nazwiska tj. Euler, Leibniz,
Chwistek, Kuratowski, Bartel, Borush oraz Steinhaus, lecz
ankietowani nie znali tych matematyków.