(projektowanie) struktury produkcyjnej

Download Report

Transcript (projektowanie) struktury produkcyjnej

Ogólny algorytm projektowania struktury organizacyjnej
przedsiębiorstwa (SYSTEMU PRODUKCYJNEGO)
1. Ustalenie celu, obszaru
i horyzontu projektowego
2. Koncepcja metodyczna.
3. Analiza warunków
4. Projektowanie
produkcyjnych i
organizacyjnych
struktury
produkcyjnej
5. Projektowanie
układu sterowania
(systemu zarządzania)
Uogólniony model systemu produkcyjnego
Wejście
materiały
surowce
informacje
personel
energia
kapitał
Procesy produkcji
Procesy technologiczne
Procesy pomocnicze
Procesy usługowe
Procesy informacyjne
Wyjście
Produkt
- wyroby
przemysłowe
- usługi
przemysłowe
ZARZĄDZANIE
PLANOWANIEORGANIZOWANIESTEROWANIEKONTROLA
????Analiza podejść metodycznych do
projektowania procesów i systemów produkcyjnych
(dekompozycja)
1. Wg struktury procesów :

projektowanie procesów podstawowych

projektowanie procesów pomocniczych

projektowanie procesów zarządzania
2. Wg parametrów procesu produkcyjnego – struktury JP:

proj. struktury produkcyjnej

proj. przestrzennej alokacji stanowisk i JP (rozmieszczanie)

proj. przebiegu procesu produkcji w czasie (harmonogramowanie)
3. Wg podziału określonego stopnia JP:

proj. JP niższych stopni (gniazd, linii, oddziałów, wydziałów)
 proj. JP wyższych (zakładów, przedsiębiorstw)
4. Wg faz rozwoju systemów produkcyjnych :
 proj. rozruchu produkcji
 proj. produkcji dla normalnego (docelowego) stanu
 proj. wycofania produkcji
Struktura produkcyjna
= struktura systemu produkcyjnego
Sposób podziału procesu produkcyjnego pomiędzy jednostki
produkcyjne razem ze związkami wewnętrznymi i zewnętrznymi
wynikającymi ze współpracy stanowisk roboczych i jednostek
produkcyjnych wyższego stopnia (gniazd, linii, oddziałów) w
ramach procesu produkcyjnego wydziału czy zakładu.
Układ jednostek produkcyjnych i formy ich wewnętrznych
powiązań kooperacyjnych w procesie produkcji.
Sieć powiązań elementów (stanowisk roboczych) systemu
produkcyjnego w odniesieniu do danej chwili w ujęciu
statycznym i dynamicznym
Struktura produkcyjna
= struktura systemu produkcyjnego
APICS
– American Production and Inventory Control Society
Amerykańskie Stowarzyszenie Sterowania Produkcją i Zapasami
Sposób zagospodarowania powierzchni produkcyjnej
przedsiębiorstwa powstający w drodze pogrupowania
maszyn i urządzeń w jednostki produkcyjne i ich
wzajemnego rozmieszczenia
Elementy składowe struktury
Elementami składowymi struktury produkcyjnej są jednostki
produkcyjne (komórki produkcyjne) różnych stopni złożoności
 0 – stanowisko robocze JP0
 I - gniazdo, linia JPI
 II – oddział JPII
 III – wydział JPIII
JP = KP
JP
JO
JA
JPA
Kształtowanie (projektowanie) struktury
produkcyjnej :
kombinatoryczne łączenie stanowisk roboczych i JP
wyższych stopni, lub kombinatoryczne łączenie (w grupy)
detali przewidzianych do wykonania w jednej JP
Istotą projektowania struktur produkcyjnych jest:
łączenie stanowisk roboczych w grupy lub celowe dzielenie
grup na mniejsze
Łączenie (lub celowe dzielenie) stanowisk roboczych i JP
wyższych stopni, albo łączenie (lub celowe dzielenie) detali
przewidzianych do wykonania w jednej JP
„ Prawo podziału i tworzenia JO ”
O wydzieleniu zadań dla jednostki organizacyjnej
(utworzeniu lub podzieleniu JO) decydują dwa,
równolegle działające czynniki:
 Wyraźnie wydzielająca się specjalność robót
 Rozmiar robót w danej specjalności
Specjalizacja JP
A. Specjalizacja przedmiotowa
Wyraża dążenie do zamknięcia w JP określonej całości procesu
produkcyjnego wyrobu. Kryterium łączenia stanowisk w
jednostkach specjalizowanych przedmiotowo jest współpraca przy
wykonywaniu określonego wyrobu (wyrobów).
B. Specjalizacja technologiczna
Kryterium łączenia stanowisk w jednostkach specjalizowanych
technologicznie stanowi podobieństwo technologii wykonywanej na
danych stanowiskach.
I. Podobieństwo
technologiczno-organizacyjne
jako kryterium i miara organizowania JP
TKCM – Technologiczny Klasyfikator Części Maszyn
1 - grupa klas (złączne, wały, tarcze, tuleje, dźwignie,
korpusy)
2 - miejsce w grupie
3 - podklasa
4 - wielkość części
5 - odmiana kształtu
6 - rodzaj materiału
7 - postać materiału wyjściowego
8 - dokładność i chropowatość obrabianej powierzchni
9 - skala produkcji
3 5 . 3 2 . 7 2 1 . 71 – koła zębate......
36 – tarcze mimośrodowe
15 – nakrętki
46 – tuleje mimośrodowe
52 – dźwignie proste
56 - korbowody
25 – wały uzębione
„Współczynnik podobieństwa technologiczno –
organizacyjnego ”
Symbol
cz.
rr
TU
RV
WS
10
1
Gw FW
XS
FY
WR
m mr
nazwa
A
Tuleja
B
Oś
C
Uchwyt
D
Oprawa
E
Piasta
1,5,
6,7
2
7
10
1
2
1
2
3
4
4
1
2,3
5
11 2,3,4 6,9
5,8
11
3
4
11
6
11
7
7
9
9
6
5
6
8
8
8,9
a
ρśr 
 mri
33

 0.825
rr  a
85
i 1
3,4,5 6,8
7
8
6
7
7 6
46 33
WSPÓŁCZYNNIK PODOBIEŃSTWA TECHNOLOGICZNO –
ORGANIZACYJNEGO α
j rr
αi ,k 
 Xi, j  X k , j
j1
j rr
j rr
j1
j1
min (  X i , j ;  X k , j )
gdzie:
i, k– identyfikator detalu
Xi,j , Xk,j – elementy macierzy procesów technologicznych
Xi,j = 0 gdy mi,j = 0
Xi,j = 1 gdy mi,j ≥ 1
mi,j - liczba operacji technologicznych wykonywanych na i-tym
detalu na j-tym JGS
przykład . WSPÓŁCZYNNIK PODOBIEŃSTWA TECHNOLOGICZNO –
ORGANIZACYJNEGO α
TUC
RVL
SL
SWA
PMA
TRV
A
B
1
1
1
0
1
1
1
1
0
1
0
1
C
1
1
1
1
0
0
D
E
1
0
1
0
1
0
0
0
0
1
0
1
j  rr
αi ,k 
AB
11  1 0  11  11  0 1  0 1
3
α A, B 
  0.75
min ( 4 , 5 )
4
 X i, j  X k , j
j 1
j  rr
j  rr
j 1
j 1
min (  X i , j ;  X k , j )
AC
AC = 1
AE
AE = 0
AD
AD = 1
BD
BD = 2/3 = 0.66
II. Stabilizacja produkcji
jako miara warunków organizowania JP
Zdolność obciążeniowa operacji
rop 
t j  P (1  q)
rop 
F
tj  P
[ st / op]
F
rop  t j  p
rop
rprzyj
[ st / op]
 ηobl
Dobór metod i środków w zależności od stabilizacji produkcji
Środki metody
Wysoka stabilizacja
Niska stabilizacja
szczegółowe aż do
uproszczone aż do
analizy ruchów
roboczych
technologii
marszrutowej
Maszyny i
urządzenia
Oprzyrządowanie
Kwalifikacje:
specjalne
uniwersalne
duże
nieliczne
a) rzemieślnicze
b) ogólnotechn.
niskie
wysokie
wysokie
niskie
TPP wyrobu
specjalizacja
technologiczna
Ster. bez wzorców
Organizacja
produkcji
potokowa,
wzorce sterow.
Elastyczność
niska
wysoka
stos. niskie
wysokie
Automatyzacja
wysoka
niska
Przeznaczenie
produktu
wg. programu
(na magazyn)
na zlecenie
Koszty
produkcji
WSKAŹNIKI STABILIZACJI PRODUKCJI
 od strony przedmiotu i operacji
i  mcz
ropśr 
 ropi
i 1
mcz
 od strony JGS
f 
1
ropśr
m JP
f 
rJP
[op/st]
Typy produkcji
m
f 
r
1. f > 30 produkcja jednostkowa
2. f = 20  30 produkcja małoseryjna
3. f = 10  20 produkcja średnioseryjna
4. f = 2  5  10 produkcja wielkoseryjna
5. f  1 produkcja masowa
Formy organizacji
Gniazdo
Linia
Potokowe
Niepotokowe
FORMY POTOKOWE
1. Operacje są związane trwale z określonymi stanowiskami
roboczymi a nie tylko z JGS
2. Kolejność wykonania operacji na każdym stanowisku jest
normatywnie określona dla całego zbioru detali (operacji) i
powtarza się rytmicznie
3. Sterowanie przebiegiem produkcji wg operacji odbywa się w
oparciu o wzorzec
Tabl. JB
1. Ze względu liczebność:
LINIE POTOKOWE

o obciążeniu stałym

o obciążeniu zmiennym
 produkcji grupowej
2. Ze względu na odchylenie proporcji długotrwałości operacji:

synchroniczne

asynchroniczne
3. Ze względu na sposób sterowania tokiem pracy linii:
 o takcie swobodnym
 o takcie wymuszonym
 o ruchu ciągłym
 automatyczne
4. Ze względu na strumieniowość wykonania operacji:

jednostrumieniowe
 wielostrumieniowe