Transcript Canadairs
Slide 1
Automatische diapresentatie met muziek.
Slide 2
Ontmoeting met de ‘pompiers van de hemel’
In het leger zegt men vaak dat motivatie, opleiding en investering niet volstaan om van
iemand een echte ‘jager’ te maken. Het instinct maakt het verschil.
Het instinct, dat is de natuurlijke aanleg ( of een natuurlijk geworden aanleg) om zich
efficiënt aan elke situatie aan te passen.
Het beroep van piloot van een ‘waterbommenwerper’ van de Civiele Bescherming laat
veel ruimte voor dat instinct maar hangt er niet uitsluitend van af.
Slide 3
De bekendste vliegtuigen van de luchtvloot van de Civiele Bescherming
worden tegenwoordig ‘Canadairs’ genoemd. De meeste mensen weten niet dat
er andere types van ‘waterbommenwerpers’ bestaan dan die zo genoemde
grote toestellen, namelijk de
‘Gele pelikanen’
Weinigen weten dat ‘Canadair’ de naam van de vliegtuigbouwer is, een filiaal van
de groep Bombardier, die onder andere lijnvliegtuigen bouwt.
Die verwarring is het bewijs van het succes van die toestellen en van het nobele
en efficiënte imago dat ze in ons hart hebben ingenomen.
Slide 4
Dat grote (trapu) vliegtuig (bijna 20 m lang en 30 m vleugelbreedte uitgerust met een bootromp en een klassieke hoge (voilure) die de
schroeven buiten bereik van het water houdt…
…vervangt ongeveer overal ter wereld zijn voorganger: de PBY Catalina,
speciaal ontworpen voor brandbestrijding. Niemand twijfelt aan de
(parenté) van die twee toestellen.
Slide 5
De bijzondere missie van de bemanningen van de waterbommenwerpers
vereist een ietwat speciale aanwerving.
Vroeger, toen de (aéronavale) nog watervliegtuigen had, waren de voor
brandbestrijding met Catalina’s geselecteerde piloten helemaal (désignés).
Slide 6
Tegenwoordig komen de meeste piloten uit de luchtmacht.
De aanwerving geschiedt op basis van minstens 3.000 vlieguren ervaring.
De piloten zijn zeker (aguerris), maar vooral betrouwbaar, d.w.z. aandachtig,
gewetensvol en gemotiveerd. Enkelen onder hen komen van de Patrouille de
France en dat is geen toeval.
Slide 7
Hun courante missie: het bos beschermen
Tijdens het seizoen van bosbranden zijn de bemanningen van zonsopgang tot
zonsondergang (d'alerte). Wanneer ze voor een interventie worden opgeroepen
gebeurt het frequent dat ze pas ‘s nachts naar hun basis terugkeren: de
brandbestrijding duurt zolang de lucht het toelaat. Hun beroep bestaat uit
wachten en onzekerheid. Op elk moment kan het alarm weerklinken in hun
lokaal. Buiten het seizoen van bosbranden zijn er weinig vluchten (enkel voor
minimale training – maar nooit genoeg volgens de piloten), maar in de zomer
zijn de dagen zeer gevuld.
Slide 8
De Canadairs worden ingezet bij grote branden. Daarom vliegen ze in de zomer
altijd per vier. Een groep is al na tien minuten in de lucht en voegt zich snel tussen
het luchtverkeer boven Marignane, de luchthaven van Marseille. Op het moment
van het alarm is de locatie van de brand dikwijls onzeker, dus de voorbereiding
van de vlucht is (succincte). Een voorlopige route wordt uitgestippeld. Voor het
naar de brand toevliegen hangt alles af van het reliëf en de plaatselijke (aérologie).
Ter plaatse leidt een ‘brandmeester’ de gecombineerde acties in de lucg-ht en op
de grond, steeds met de nodige zorg voor de veiligheid.
Slide 9
Ook bij de bemanningen is de zorg voor de veiligheid bij elke actie aanwezig.
Eerst en vooral wat betreft de prioriteit van de doelen. Vanzelfsprekend denkt men
allereerst aan het redden van door het vuur omringde brandweerlui of aan de
beveiliging van geïsoleerde woningen, en zeker aan bedreigde steden.
Soms heeft men daardoor beschermde natuurgebieden moeten overlaten aan de
vlammen en zo de banbliksems van de media over zich heen gekregen.
Let op de nabijheid van de elektrische kabels !
Slide 10
Vier Canadairs kunnen snel na elkaar overvliegen en zo de brand efficiënt
bestrijden, want het vuur heeft geen tijd om terug op te laaien. Moest men de
groep in twee splitsen, dan zou het onbegonnen werk zijn en slechts
tijdverlies betekenen.
Slide 11
Piloten hebben verteld over enkele missies waarbij de vier toestellen zeer goed
presteerden. In Corsica liggen de zones met hoog brandrisico nooit ver van de
kust . Bepaalde circuits (water tanken - blussen - water tanken) kunnen in vier
minuten tijd worden afgelegd. Stel u voor: vier vliegtuigen, elke minuut 6 ton
water beschikbaar gedurende vier uren.
Slide 12
Een ketting gaat water tanken
Pelican 31
Pélican 34
Pélican 44
Pélican 39
LEADER 35
Slide 13
HET LEDIGEN
Een bewijs van het oordeelkundig ontwerp van de CL-215 en 415: het toestel maakt
contact met het water en slorpt in een tiental seconden over een afstand van iets mee
dan 600 m 6 ton water op. Tussen het aanvliegen en het terug opstijgen volstaat een
afstand van 1.300 m.
Slide 14
Dat de ‘dromers’ ons maar eens uitleggen hoe een bader
kan worden aangezogen door die klep…
Slide 15
Slide 16
Branden ontstaan zelden bij kalm weer. De piloten hebben af te rekenen
met de (clapot), de golven en de (houle) (welbekend bij zeelui), zonder de
wind te vergeten… Het toestel kan landen in holtes van 1,80 m. Maar deze
gecombineerde bewegingen doen het vliegtuig soms slippen als dat niet
mag. Soms komt een toestel terug met een beschadigde vlotter.
Slide 17
Het water tanken is de fase waarbij de watertanks van het vliegtuig worden
gevuld op een wateroppervlak terwijl het toestel een rechtlijnige vlucht
aanhoudt.
In 12 seconden zijn de tanks gevuld: de twee tanks bevatten 6.100 liter water
onder een druk van bijna 7 bar. Dan worden de (écopes) ingetrokken en de piloot
geeft vol gas om zijn toestel uit het weter te lichten. Na het loskomen van het
weteroppervlak tegen 78 km/u maakt de piloot een zwakke (palier) op geringe
hoogte om aan de veilige snelheid van 96 km/u te komen vooraleer op te stijgen.
Slide 18
De Canadairs opereren meestal in bergachtig gebied waar de wind de
vlammen (attise).
Slide 19
De (aérologiques) condities maken van het lossen soms een ‘sportief’
gedoe. U moet begrijpen dat de piloot de ganse (capacité de lecture) van het
terrein nodig heeft om in alle veiligheid tussenbeide te komen, want het
lossen geschiedt op zo’n 30 m boven d egrond.
Slide 20
Onder het toestel is de inslagkracht zo groot dat het water alles op zijn weg
zou kunnen vernielen. Brandweerlui hebben al het leven gelaten.
We bewonderen hun moed en toewijding in deze ongelijke strijd.
Vanop grotere hoogte, met het gecombineerde effect van de (vent relatif) en
de (fournaise ambiante) zou het water de grond niet eens bereiken.
Slide 21
Na het lossen volstaat het trekken aan de stuurknuppel niet om het naar
de bergflank toegezogen toestel te doen stijgen. Het toestel moet snelheid
winnen om aan de aanzuiging van de grond teL’ENTRETIENT
ontsnappen…
Slide 22
BEZOEK AAN HET VLIEGTUIG
Slide 23
De cockpit
Interieur
De tanks
De loskleppen
Slide 24
Ervaring...
Wijsheid…
Ook al zitten de gewezen jachtpiloten aan het stuur van grote en trage
(bahuts) die meer op boten dan op vliegtuigen lijken, deel uitmaken van de
Civiele Bescherming is een (filière convoitée).
Slide 25
Geselecteerd uit de besten moeten zij alles terug leren over een vak dat ze niet
kennen. Het is voor hen een tweede kans… met de belofte van intense
momenten beleven bij het vliegen onder ‘viriele’ omstandigheden.
Toch is het beroep van Canadairpiloot een voorzichtig beroep waarin iedereen
wijs genoeg moet zijn om zichzelf niet te willen overtreffen en waarbij het
instinct en de door ervaring met vuur opgedane praktijk een garantie zijn
voor efficiëntie.
Wij groeten die mannen die houden van vliegen. Maar het zijn vooral hun
(pudeur), hun nederigheid, hun wijsheid die van hen (samen met de mannen op
het terrein) de behoeders maken van de zo broze veiligheid van onze bossen.
Slide 26
Laten we ze BESCHERMEN !!!
Slide 27
leur métier, simple au premier abord puisqu'il consiste à éteindre des feux
avec un avion, requiert des compétences spécifiques qui en font des pilotes
très particuliers.
Slide 28
Teksten:
Foto’s:
Ontwerp en montage:
A.RABEYRIN - rab.13113 @ yahoo.fr
Met de vriendelijke medewerking van El Bandito
Lamanon – Augustus 2009
Muziek : Céline Dion – My heart will go on
Automatische diapresentatie met muziek.
Slide 2
Ontmoeting met de ‘pompiers van de hemel’
In het leger zegt men vaak dat motivatie, opleiding en investering niet volstaan om van
iemand een echte ‘jager’ te maken. Het instinct maakt het verschil.
Het instinct, dat is de natuurlijke aanleg ( of een natuurlijk geworden aanleg) om zich
efficiënt aan elke situatie aan te passen.
Het beroep van piloot van een ‘waterbommenwerper’ van de Civiele Bescherming laat
veel ruimte voor dat instinct maar hangt er niet uitsluitend van af.
Slide 3
De bekendste vliegtuigen van de luchtvloot van de Civiele Bescherming
worden tegenwoordig ‘Canadairs’ genoemd. De meeste mensen weten niet dat
er andere types van ‘waterbommenwerpers’ bestaan dan die zo genoemde
grote toestellen, namelijk de
‘Gele pelikanen’
Weinigen weten dat ‘Canadair’ de naam van de vliegtuigbouwer is, een filiaal van
de groep Bombardier, die onder andere lijnvliegtuigen bouwt.
Die verwarring is het bewijs van het succes van die toestellen en van het nobele
en efficiënte imago dat ze in ons hart hebben ingenomen.
Slide 4
Dat grote (trapu) vliegtuig (bijna 20 m lang en 30 m vleugelbreedte uitgerust met een bootromp en een klassieke hoge (voilure) die de
schroeven buiten bereik van het water houdt…
…vervangt ongeveer overal ter wereld zijn voorganger: de PBY Catalina,
speciaal ontworpen voor brandbestrijding. Niemand twijfelt aan de
(parenté) van die twee toestellen.
Slide 5
De bijzondere missie van de bemanningen van de waterbommenwerpers
vereist een ietwat speciale aanwerving.
Vroeger, toen de (aéronavale) nog watervliegtuigen had, waren de voor
brandbestrijding met Catalina’s geselecteerde piloten helemaal (désignés).
Slide 6
Tegenwoordig komen de meeste piloten uit de luchtmacht.
De aanwerving geschiedt op basis van minstens 3.000 vlieguren ervaring.
De piloten zijn zeker (aguerris), maar vooral betrouwbaar, d.w.z. aandachtig,
gewetensvol en gemotiveerd. Enkelen onder hen komen van de Patrouille de
France en dat is geen toeval.
Slide 7
Hun courante missie: het bos beschermen
Tijdens het seizoen van bosbranden zijn de bemanningen van zonsopgang tot
zonsondergang (d'alerte). Wanneer ze voor een interventie worden opgeroepen
gebeurt het frequent dat ze pas ‘s nachts naar hun basis terugkeren: de
brandbestrijding duurt zolang de lucht het toelaat. Hun beroep bestaat uit
wachten en onzekerheid. Op elk moment kan het alarm weerklinken in hun
lokaal. Buiten het seizoen van bosbranden zijn er weinig vluchten (enkel voor
minimale training – maar nooit genoeg volgens de piloten), maar in de zomer
zijn de dagen zeer gevuld.
Slide 8
De Canadairs worden ingezet bij grote branden. Daarom vliegen ze in de zomer
altijd per vier. Een groep is al na tien minuten in de lucht en voegt zich snel tussen
het luchtverkeer boven Marignane, de luchthaven van Marseille. Op het moment
van het alarm is de locatie van de brand dikwijls onzeker, dus de voorbereiding
van de vlucht is (succincte). Een voorlopige route wordt uitgestippeld. Voor het
naar de brand toevliegen hangt alles af van het reliëf en de plaatselijke (aérologie).
Ter plaatse leidt een ‘brandmeester’ de gecombineerde acties in de lucg-ht en op
de grond, steeds met de nodige zorg voor de veiligheid.
Slide 9
Ook bij de bemanningen is de zorg voor de veiligheid bij elke actie aanwezig.
Eerst en vooral wat betreft de prioriteit van de doelen. Vanzelfsprekend denkt men
allereerst aan het redden van door het vuur omringde brandweerlui of aan de
beveiliging van geïsoleerde woningen, en zeker aan bedreigde steden.
Soms heeft men daardoor beschermde natuurgebieden moeten overlaten aan de
vlammen en zo de banbliksems van de media over zich heen gekregen.
Let op de nabijheid van de elektrische kabels !
Slide 10
Vier Canadairs kunnen snel na elkaar overvliegen en zo de brand efficiënt
bestrijden, want het vuur heeft geen tijd om terug op te laaien. Moest men de
groep in twee splitsen, dan zou het onbegonnen werk zijn en slechts
tijdverlies betekenen.
Slide 11
Piloten hebben verteld over enkele missies waarbij de vier toestellen zeer goed
presteerden. In Corsica liggen de zones met hoog brandrisico nooit ver van de
kust . Bepaalde circuits (water tanken - blussen - water tanken) kunnen in vier
minuten tijd worden afgelegd. Stel u voor: vier vliegtuigen, elke minuut 6 ton
water beschikbaar gedurende vier uren.
Slide 12
Een ketting gaat water tanken
Pelican 31
Pélican 34
Pélican 44
Pélican 39
LEADER 35
Slide 13
HET LEDIGEN
Een bewijs van het oordeelkundig ontwerp van de CL-215 en 415: het toestel maakt
contact met het water en slorpt in een tiental seconden over een afstand van iets mee
dan 600 m 6 ton water op. Tussen het aanvliegen en het terug opstijgen volstaat een
afstand van 1.300 m.
Slide 14
Dat de ‘dromers’ ons maar eens uitleggen hoe een bader
kan worden aangezogen door die klep…
Slide 15
Slide 16
Branden ontstaan zelden bij kalm weer. De piloten hebben af te rekenen
met de (clapot), de golven en de (houle) (welbekend bij zeelui), zonder de
wind te vergeten… Het toestel kan landen in holtes van 1,80 m. Maar deze
gecombineerde bewegingen doen het vliegtuig soms slippen als dat niet
mag. Soms komt een toestel terug met een beschadigde vlotter.
Slide 17
Het water tanken is de fase waarbij de watertanks van het vliegtuig worden
gevuld op een wateroppervlak terwijl het toestel een rechtlijnige vlucht
aanhoudt.
In 12 seconden zijn de tanks gevuld: de twee tanks bevatten 6.100 liter water
onder een druk van bijna 7 bar. Dan worden de (écopes) ingetrokken en de piloot
geeft vol gas om zijn toestel uit het weter te lichten. Na het loskomen van het
weteroppervlak tegen 78 km/u maakt de piloot een zwakke (palier) op geringe
hoogte om aan de veilige snelheid van 96 km/u te komen vooraleer op te stijgen.
Slide 18
De Canadairs opereren meestal in bergachtig gebied waar de wind de
vlammen (attise).
Slide 19
De (aérologiques) condities maken van het lossen soms een ‘sportief’
gedoe. U moet begrijpen dat de piloot de ganse (capacité de lecture) van het
terrein nodig heeft om in alle veiligheid tussenbeide te komen, want het
lossen geschiedt op zo’n 30 m boven d egrond.
Slide 20
Onder het toestel is de inslagkracht zo groot dat het water alles op zijn weg
zou kunnen vernielen. Brandweerlui hebben al het leven gelaten.
We bewonderen hun moed en toewijding in deze ongelijke strijd.
Vanop grotere hoogte, met het gecombineerde effect van de (vent relatif) en
de (fournaise ambiante) zou het water de grond niet eens bereiken.
Slide 21
Na het lossen volstaat het trekken aan de stuurknuppel niet om het naar
de bergflank toegezogen toestel te doen stijgen. Het toestel moet snelheid
winnen om aan de aanzuiging van de grond teL’ENTRETIENT
ontsnappen…
Slide 22
BEZOEK AAN HET VLIEGTUIG
Slide 23
De cockpit
Interieur
De tanks
De loskleppen
Slide 24
Ervaring...
Wijsheid…
Ook al zitten de gewezen jachtpiloten aan het stuur van grote en trage
(bahuts) die meer op boten dan op vliegtuigen lijken, deel uitmaken van de
Civiele Bescherming is een (filière convoitée).
Slide 25
Geselecteerd uit de besten moeten zij alles terug leren over een vak dat ze niet
kennen. Het is voor hen een tweede kans… met de belofte van intense
momenten beleven bij het vliegen onder ‘viriele’ omstandigheden.
Toch is het beroep van Canadairpiloot een voorzichtig beroep waarin iedereen
wijs genoeg moet zijn om zichzelf niet te willen overtreffen en waarbij het
instinct en de door ervaring met vuur opgedane praktijk een garantie zijn
voor efficiëntie.
Wij groeten die mannen die houden van vliegen. Maar het zijn vooral hun
(pudeur), hun nederigheid, hun wijsheid die van hen (samen met de mannen op
het terrein) de behoeders maken van de zo broze veiligheid van onze bossen.
Slide 26
Laten we ze BESCHERMEN !!!
Slide 27
leur métier, simple au premier abord puisqu'il consiste à éteindre des feux
avec un avion, requiert des compétences spécifiques qui en font des pilotes
très particuliers.
Slide 28
Teksten:
Foto’s:
Ontwerp en montage:
A.RABEYRIN - rab.13113 @ yahoo.fr
Met de vriendelijke medewerking van El Bandito
Lamanon – Augustus 2009
Muziek : Céline Dion – My heart will go on