„Bądź sobą- szukaj własnej drogi. Poznaj siebie , zanim zechcesz dzieci poznać. Zdaj sobie sprawę z tego, do czego sam jesteś zdolny, zanim dzieciom poczniesz wykreślać zakres ich praw i.
Download ReportTranscript „Bądź sobą- szukaj własnej drogi. Poznaj siebie , zanim zechcesz dzieci poznać. Zdaj sobie sprawę z tego, do czego sam jesteś zdolny, zanim dzieciom poczniesz wykreślać zakres ich praw i.
Slide 1
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 2
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 3
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 4
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 5
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 6
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 7
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 8
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 9
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 10
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 11
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 12
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 13
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 14
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 15
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 16
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 17
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 18
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 19
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 20
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 21
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 22
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 2
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 3
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 4
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 5
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 6
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 7
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 8
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 9
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 10
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 11
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 12
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 13
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 14
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 15
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 16
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 17
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 18
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 19
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 20
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 21
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b
Slide 22
„Bądź sobą- szukaj
własnej drogi.
Poznaj siebie , zanim
zechcesz dzieci poznać.
Zdaj sobie sprawę
z tego, do czego sam
jesteś zdolny,
zanim dzieciom
poczniesz wykreślać
zakres ich praw
i obowiązków.
Ze wszystkich sam
jesteś dzieckiem, które
musisz poznać,
wychować i wykształcić
przede wszystkim.”
Janusz Korczak
ps.
Stary
Doktor
KIM BYŁ
JANUSZ KORCZAK ?
prekursor walki o prawa dziecka,
twórca nowoczesnego systemu wychowania,
opartego na różnych formach dziecięcego
samorządu;
lekarz z wykształcenia i zawodu,
pisarz z talentu,
wychowawca i pedagog z powołania i wyboru
A zaczęło się tak….
Urodził się 22 lipca 1878 albo 1879 roku
-zaniedbanie przez ojca (adwokata!)
formalności metrykalnych.
W domu miał dobry przykład- jego
dziadek - doktor Hersz był chirurgiem
w Szpitalu Starozakonnych
w Hrubieszowie, działaczem
społecznym, rzecznikiem szerzenia
postępu i oświaty wśród Żydów. Także
jego ojciec Józef udzielał się w pracy
charytatywnej.
Już we wczesnej młodości trapiły
go dylematy moralne, które z czasem stały się
fundamentem najważniejszych decyzji życiowych.
"Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia pomagać mnie,
ale ja mam obowiązek troszczenia się
o świat, o człowieka".
Nauka i studia
1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie
1898-1904 studia na wydziale lekarskim
Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego,
zwieńczone dyplomem lekarza
1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna
Przed wybuchem I wojny światowej, Janusz Korczak pisał różne
artykuły do gazet. Często poświęcone były one problemom dzieci.
Sprawdził się więc również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często prowadził różne akcje mające
na celu obronę praw dziecka.
Audycje radiowe prowadził pod pseudonimem Stary Doktor.
Praca lekarska
Po studiach podjął pracę w charakterze
lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie
W 1907 wyjechał na rok do Berlina,
by uzupełnić swoją wiedzę medyczną
1910 półroczny pobyt w Paryżuuzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi
1912-1942 kierował
Domem Sierot
dla dzieci żydowskich
Współtworzył Nasz
Dom dla dzieci
polskich
W placówkach
tych realizowano
autorski program
wychowawczy
Korczaka
KOCHAŁ DZIECI
Odwiedzał
wiele domów dziecka.
Na zdjęciu w jednym
z nich.
„Tren ku czci Janusza Korczaka”
„Dokąd z dziećmi odchodzisz
współczesny Sokratesie?
Któryś zmyślał baśnie, sam
stałeś się legendą.
Któryś oszukał dzieci, że
śmierć je rychła nie czeka.
Tobie dobroć i męstwo
śmiertelną koszulę przędą.
I pamięć o tobie wzbiera jak
rozlewista rzeka."
Korczak dzieciom…
Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił
praw dzieci bezdomnych i sierot,
prowadził program radiowy dla dzieci,
wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę
z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I”
Reprezentował dzieci w sądach
1 czerwca 2006 roku, w Dzień
Dziecka, odbyło się oficjalne
odsłonięcie Pomnika Janusza
Korczaka na skwerze
przed Pałacem Kultury i Nauki
w Warszawie. Oddani inicjatywie
budowy pomnika byli m.in. :
Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz,
Adam Kilian, Wiesław Ochman,
Zbigniew Religa.
Honorowy patronat nad całością
prac przejęła Pani Jolanta
Kwaśniewska
Twórcę poznaje się po jego dziele…
„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz..
Jeśli nie wie – wytłumacz..
Jeśli nie może – pomóż”
20 reguł wychowania dzieci- Janusz Korczak
1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego,
czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.
2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia
bezpieczeństwa.
3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc
zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję
postawę głupio dorosłą.
5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie
konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli
rozmawiamy w cztery oczy.
6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się
rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża
mojemu poczuciu wartości.
8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty
jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!
9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami
wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.
10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się
głuchy.
11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony,
kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.
12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli.
To dla tego nie zawsze się rozumiemy.
13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach
zmusza mnie do kłamstwa.
14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją
wiarę w Ciebie
15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać,
że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.
16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w
przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając
mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o
jakiej nawet ci się nie śniło.
18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po
prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać
mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
20. Nie bój się miłości. Nigdy.
Ostatnie trzy miesiące swego życia
(maj-sierpień 1942 r.) Korczak spędził
w Getcie warszawskim, czyli w specjalnie
wydzielonej dzielnicy miasta,
w której
Niemcy izolowali ludność pochodzenia
żydowskiego. Getto otoczone było murem.
Panowały tam ciężkie warunki życia oraz
terror.
JANUSZ KORCZAK
I DZIECI
W TREBLINCE
Na terenie symbolicznego cmentarza w Treblince
wśród siedemnastu tysięcy kamieni znajduje się jedno
imienne upamiętnienie:
JANUSZ KORCZAK (Henryk Goldszmit) I DZIECI.
Wychowawca, lekarz stał się symbolem męczeńskiej śmierci
deportowanych i zamordowanych ludzi. Janusz Korczak
do końca pozostał wierny swoim dzieciom
i powołaniu.
Dziękuję za uwagę:
Prezentację wykonała:
Anna Puto
klasa V b