Motywacja - co zrobić, żeby dziecku chciało się chcieć

Download Report

Transcript Motywacja - co zrobić, żeby dziecku chciało się chcieć

Monika Bekker-Goska
CDN Piła
Akademia dla Rodziców
Pojęcie MOTYWACJI
 Motywacja - stan służący nakierowaniu działań
jednostki na określony cel
Brak motywacji prowadzi do:
 niepodejmowania działania
 działania nieefektywnego
 działania nie przynoszącego satysfakcji
Motywacja wewnętrzna
i zewnętrzna
 Motywacja wewnętrzna - powodująca
zaangażowanie w jakąś aktywność dla niej samej, bez
zewnętrznych nagród
 Motywacja zewnętrzna - powodująca zaangażowanie
dla jej zewnętrznych konsekwencji - zachowanie jest
tu instrumentem otrzymania czegoś dodatkowego
Teorie motywacji
Teoria hierarchii potrzeb Maslowa
 Motywacja to dążenie do realizacji potrzeby
(zaspokaja stan braku); potrzeby mają charakter
hierarchiczny
Hierarchia potrzeb Maslowa
Zaspokojenie potrzeb podstawowych
kluczem do sukcesu
Optymalne warunki do nauki
 zapewnienie stałego miejsca odrabiania lekcji
 ustalenie pory i zasad odrabiania lekcji (ważna jest pewna swoboda
wyboru ze strony dziecka sprzyjająca automotywacji),
 usunięcie zakłóceń: hałas, nieporządek na miejscu pracy,
 wcześniejsze przygotowanie potrzebnych materiałów i przyborów
(celem uniknięcia stałego odrywania się od pracy),
 podzielenie czasu nauki w odcinki 40 minutowe, przedzielone
krótkimi 5-6 minutowymi przerwami,
 wykorzystanie środków dydaktycznych, jakość podręczników,
 warunki higieniczno-sanitarne.
Zaspokojenie potrzeb podstawowych kluczem
do sukcesu
 atmosfera akceptacji, poczucie bycia szanowanym
 wiara w możliwości dziecka i pomoc w przekonaniu
go do wiary w siebie (łatwiej pokonywane są
problemy i chętniej podejmowane wyzwania)
 zrozumienie potrzeb i uczuć dziecka, wsparcie,
zainteresowanie życiem dziecka
Potrzeby wyższe:
 własne zainteresowania i ambicje ucznia -
najważniejszy czynnik motywujące do nauki
osobowość ucznia, jego chęć zdobycia wiedzy,
 rozszerzania zainteresowań i pragnienie realizacji
planów związanych ze studiami i praca w przyszłości
stanowią główne motywy nauki w szkole (Jędrzejczyk,
2002)
Teorie motywacji
Teoria wzmocnień B. Skinnera i W. Hamnera
4 rodzaje wzmocnień:
 Wzmocnienia pozytywne – nagroda /pozytywny
wynik,
 Unikanie niemiłych konsekwencji,
 Kara - osłabienie niepożądanych zachowań przez
niemiłe następstwa,
 Eliminacja - osłabienie niepożądanych zachowań
przez ich niedostrzeganie.
Teoria wzmocnień B. Skinnera i W. Hamnera
 Przy stosowaniu kar bardziej liczy się konsekwencja
niż siła.
 Od surowości kary ważniejsza jest jej nieuchronność.
 Kara jednak służy tylko eliminacji niepożądanych
zachowań.
 Nagroda jest lepsza od kary, bo służy utrwaleniu
pożądanego zachowania.
Wartościowa nagroda / pochwała:
 zawiera konkretne i precyzyjne informacje, które
dokładnie wskazują, co dziecko osiągnęło, w czym się
poprawiło
 docenianie nie tylko końcowego efektu, ale również
wysiłku, wytrwałości jaką dziecko wykazało podczas
wykonywania zadania
 nagrody podkreślające kompetencje dziecka –
certyfikaty, oznaki
 nagrody sprzyjające wzbudzaniu zainteresowania
nauką
Należy mieć świadomość swoich postaw
czy mam jako rodzic skłonność
do dominacji czy do submisji
NA ILE JESTEM SKUTECZNY W RELACJI ZE SWOIM DZIECKIEM?
Dominacja = silny
wpływ albo kontrola
- dążenie do kierowania
innymi
• Submisja =
życzliwość albo
bliskość
– osobiste
ustosunkowanie się do
ludzi, dawanie ciepła
Krótki test
 Wybierz z 20 poniżej wyliczonych
czasowników te, które najlepiej opisują
sposoby ludzkiego działania i odczuwania
(odnieś to do relacji ze swoim dzieckiem)
Wybierz 5, które najczęściej stosujesz.
Wybierz 5 czasowników
1. Analizuję
2. Asystuję
3. Buntuję się
4. Cofam się
5. Kieruję
6. Krytykuję
7. Nie zgadzam się
8. Odchodzę
9. Osądzam
10. Porozumiewam się
11. Radzę
12. Rezygnuję
13. Rozpoczynam
14. Rządzę
15. Unikam
16. Akceptuję
17. Uzgadniam
18. Współdziałam
19. Wymuszam
20. Zgadzam się
Przenieś wybrane czasowniki
w tabelę
Wysoka dominacja
Niska dominacja
Wysokie
uspołecznienie
(jestem skuteczny)
11. Radzę
17. Uzgadniam
14. Rządzę
13. Rozpoczynam
5. kieruję
20. Zgadzam się
10. Porozumiewam się
2. Asystuję
18. Współdziałam
19. Wymuszam
Niskie uspołecznienie
(nie wywieram
konstruktywnego
wpływu)
1. Analizuję
6. Krytykuję
7. Nie zgadzam się
9. Osądzam
3. Buntuję się
16. Akceptuję
15. Unikam
12. Rezygnuję
8. Odchodzę
4. Cofam się
Jak odczytywać test?
Wysoka dominacja
Niska dominacja
Wysokie uspołecznienie
(częściej jestem
skuteczny)
11. Radzę
17. Uzgadniam
14. Rządzę
13. Rozpoczynam
5. kieruję
20. Zgadzam się
10. Porozumiewam się
2. Asystuję
18. Współdziałam
19. Wymuszam
Niskie uspołecznienie
(czasami traktuję
bezosobowo i brakuje mi
skuteczności)
1. Analizuję
6. Krytykuję
7. Nie zgadzam się
9. Osądzam
3. Buntuję się
16. Akceptuję
15. Unikam
12. Rezygnuję
8. Odchodzę
4. Cofam się
 Wynik wskazuje, że ta osoba ma tendencję do dominacji,
ale także do wchodzenia w bliskie relacje, czasami nie jest
skuteczna, bo traktuje innych bezosobowo.
ZACHOWANIA I POSTAWY RODZICÓW
WPŁYWAJĄCE
NEGATYWNIE
NA MOTYWACJĘ DZIECKA DO NAUKI.
Mówiąc o czynnikach warunkujących motywację dziecka do nauki, warto sobie uświadomić, iż
niektóre z naszych postaw i zachowań mogą wpływać negatywnie na stosunek naszych
podopiecznych do kwestii uczenia się. W związku z tym powinniśmy unikać :
 grożenia i oskarżania , np. „Jeśli nie zabierzesz się do nauki, pożałujesz”,
 wyrażania negatywnego podejścia do nauki w szkole. np. „ A kto powiedział ze





nauka musi być zabawna ?”, „Matematyka jest nudna, ale musisz niestety przez nią
przebrnąć” ,
komentarzy, przestawiających naszą osobę jako wzór negatywny : „Ja tez nigdy nie
umiałem matematyki” – takie wyznania mogą stanowić dla dziecka dobrą
wymówkę,
porównywania mniej zdolnego dziecka z rodzeństwem - tu: ważne jest
dostosowywanie swoich oczekiwań do każdego dziecka z osobna, na miarę jego
możliwości i umiejętności
posiadania wygórowanych oczekiwań, nieadekwatnych do faktycznych możliwości
dziecka – niemożność sprostania naszym ambicjom może wpędzić dziecko w
frustracje, poczucie winy i pogłębić niechęć do nauki.
zaprzeczania na siłę i mówienia, że zadanie jest bardzo łatwe, w sytuacji gdy dziecko
twierdzi, że coś jest dla niego zbyt trudne – lepiej wyrazić wtedy zrozumienie dla
trudności dziecka, spróbować zachęcić do podjęcia wysiłku, zaproponować własną
pomoc,
nadmiernego kontrolowania w czasie pracy, ciągłego „kręcenia się wokół dziecka”,
zaglądania co chwilę przez ramię lub stałego pytania jak mu idzie – ludzie bardziej
lubią naukę, gdy uczą się z własnej woli i nie są do tego przymuszani.
W kierunku motywacji samoistnej
 Koncepcja przepływu
Budowanie motywacji samoistnej
koncepcja przepływu
 Poczucie kompetencji - gdy dziecko jest przerażone wielkością lub
skomplikowaniem zadania można zaproponować podzielenie go na
mniejsze części (np. zrobienie najpierw łatwiejszych równań z
matematyki, czytanie określonej liczby stron książki przez pewien
okres)
 Należy zapytać co dziecko ma dokładnie zrobić, czy rozumie na czym
polega zadanie (czasem niechęć do pracy wynika nie tyle z braku
umiejętności, ale właśnie z faktu, iż uczeń nie wie co ma zrobić)
 Jeśli dziecko rozumie zadanie, ale twierdzi, że nie potrafi go wykonać
można zadać konkretne pytania „Czego potrzebujesz by rozwiązać to
zadanie?; „Która część zadania sprawia ci największy kłopot?
Dziękuję za uwagę
Monika BekkerGoska
CDN Piła