Transcript dziecko jako wiedzący. zarządzanie wiedzą

Koncepcje umysłu/ świata
dziecka
Literatura:
J. Bruner (2006) Kultura edukacji. Kraków: Universitas.
D, Klus-Stańska (2008) Między wiedzą a władzą. Dziecięce
uczenie się w dyskursach pedagogicznych. [w:] Filipiak E.
(2008) Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane
konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wyd. UKW
Pedagogika wczesnoszkolna (red.) D. Klus-Stańska
Pytania do przemyślenia (zadanie 1)
• Kim jest dziecko?
• Jaki jest jego umysł?
• Jak poznaje świat?
Osobiste i społeczne historie
Język, głosy społeczne
Zainteresowania
Potencjał rozwojowy
Doświadczenia osobiste
Teksty kulturowe
TRADYCJA (religia, obrzędy,
Zwyczaje, oczywistości,
ALA
JAŚ
Mass media
Osoby znaczące
Środowisko rodzinne, rówieśnicze, lokalne
Kapitał społeczny
Instytucje
infrastruktura
Sytuacja polityczno- ekonomiczna
Makro/ mikroświat
Społeczny i przyrody
DZIECKO JAKO UCZĄCE SIĘ PRZEZ NAŚLADOWANIE:
NABYWANIE UMIEJĘTNOŚCI PRAKTYCZNYCH
ZAŁOŻENIA MODELU:
• Jednostki posiadają zdolność uczenia się poprzez
naśladowanie
• modelowanie i naśladowanie umożliwia
kumulację kulturowo istotnej wiedzy, również
przekazywanie kultury z pokolenia na pokolenie.
• Na ludzką kompetencję składają się w większym
stopniu talenty, umiejętności i zdolności niż
wiedza i rozumienie
• Źródłem kompetencji jest praktyka
DZIECKO JAKO UCZĄCE SIĘ W SKUTEK
EKSPOZYCJI NA DZIAŁANIA DYDAKTYCZNE
• uczeń „nie wie”, że...
• pozostaje w niewiedzy, jest nieświadomy pewnych
faktów, reguł, zasad, które można mu przekazać
• to, czego uczeń powinien się nauczyć, znajduje się w
umysłach nauczycieli, książkach, mapach, dziełach
sztuki, komputerowych bazach danych, itp.
• Wiedzę należy „Obejrzeć”, lub ją „poszukać”, ponieważ
jest to kanon/antologia, reprezentacja tego, co znane
• Widzę proceduralną (typu „jak”) uznaje się za
wypływającą automatycznie ze znajomości pewnych
twierdzeń o faktach, teorii, ...
•
POSTRZEGANIE DZIECI JAKO MYŚLĄCYCH:
ROZWÓJ WYMIANY INTERSUBIEKTYWNEJ
• Ludzie stale re/konstruują obraz świata, w
którym interpretują swoje doświadczenia
• Jak dzieci strukturyzują własne uczenie się,
zapamiętywanie, myślenie?
Odnaleźć w intuicjach dziecka korzenie systematycznej wiedzy
• ZAŁOŻENIA:
• wszystkie ludzkie umysły są zdolne do posiadania przekonań i idei, które
przez dyskusję i interakcję mogą zostać włączone w pewien wspólny układ
odniesienia.
• Zarówno dziecko, jak i dorosły mają własne punkty widzenia, ważne jest
rozpoznanie poglądów drugiej osoby;
• Dziecko postrzega siebie jako podmiot poznający i jako uczący się. Nie jest
„pustym naczyniem”. Jest zdolne do rozumowania, znajdowania sensu
(samodzielnie, w dyskusji z innymi) , do refleksji nad własnym myśleniem,
do korygowania własnych pomysłów, przekazów poprzez refleksję ( poziom
„meta”)
• Dziecko podobnie, jak dorosły posiada mniej lub bardziej spójne teorie
świata, swojego własnego umysłu, sposobu jego funkcjonowania.
„Naiwne teorie” są uzgadniane z poglądami innych poprzez dyskusję,
współpracę i negocjację.
• Wiedza jest tym, co zostaje uwspólnione wewnątrz dyskursu, prawdy są
wytworami formułowanych dowodów, argumentów i konstrukcji
Kierunki badań:
• Intersubiektywność – jak dzieci rozwijają zdolność ‘czytania innych
umysłów”.
• uchwycenie przez dziecko „stanów intencjonalnych innego” – Jego „teorii
umysłu”czyli: jego przekonań, obietnic, intencji, pragnień.
• Jak dzieci dochodzą nabywają przekonania na temat tego, jak inni
dochodzą do rozmaitych stanów umysłowych lub je porzucają?
• W jaki sposób dzieci porządkują ludzkie przekonania i opinie jako
prawdziwe lub uzasadnione w przeciwieństwie do fałszywych i
bezzasadne.
•
mateapoznanie – co dzieci myślą na temat uczenia się, zapamiętywania,
procesów myślowych (zwłaszcza własnych)
• Jak myślenie o własnych procesach poznawczych wpływa n ich własne
procedury umysłowe.
• kooperatywne uczenie się i rozwiązywanie problemów. Jak dzieci
przetwarzają i korygują swoje przekonania w dyskusji.
• Jak strukturyzują własne uczenie się, zapamiętywanie, myślenie?
DZIECKO JAKO WIEDZĄCY. ZARZĄDZANIE WIEDZĄ
Dziecko jest zdolne do:
• Rozumienia w jaki sposób dowody pozwalają
weryfikować przeświadczenia? Teraz mam
powód, by uznać to przekonanie za
prawdziwe/fałszywe.
• odnoszenia osobistych idei, przeświadczeń do
jest w wiedzy publicznej. Jak dawne
przypuszczenia utrwaliły się przez wieki?
Wiedza poddawana jest rewizji
• Osobiste przekonania na tle faktów
• Jak publiczne przekonania utrwaliły się przez
wieki?
• Jak badacz/ autor doszedł do swoich idei?
• Alternatywne koncepcje, możliwe rozwiązania
• „Rozmowa” z nieżyjącymi autorami
(nie kult, ale dyskusja)
[email protected]
603 955 142