ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΑ ΑΝΔΡΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Απόστολος Ν. Παπαλάκης ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ F.E.B.U., MSc

ΕΠΙΜ. A’ Γ.Ν.Θ. ‘Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ’

ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ

   Είναι η παρατεταμένη στύση (συνήθως πέρα των 4 ωρών) και η οποία δεν συνοδεύεται από σεξουαλική επιθυμία.

Αποτελεί μια επείγουσα κατάσταση, η οποία αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα οδηγεί σε ίνωση των σηρραγγωδών σωμάτων και στυτική δυσλειτουργία.

1.

2.

Ο πριαπισμός διακρίνεται στον: Φλεβικό – ισχαιμικό πριαπισμό Αρτηριακό – υψηλής ροής πριαπισμό 3.

Υποτροπιάζων πριαπισμό.

ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ

 Ο όρος Πριαπισμός προέρχεται από το μυθικό Πρίαπο, ο οποίος ήταν Θεός της γονιμότητας και των ανδρικών γενετικών οργάνων.

ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ

ΦΛΕΒΙΚΟΣ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟΣ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ

     Προκαλείται από την παρατεταμένη απόφραξη του φλεβικού δικτύου των κολποειδών των σηραγγωδών σωμάτων, με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό του αίματος σε αυτά.

Μετά την παρέλευση χρονικού διαστήματος περίπου 6 ωρών, η περιεκτικότητα του αίματος σε οξυγόνο ελαττώνεται, και επέρχεται σταδιακά ισχαιμία και πόνος.

Μέσα στο πρώτο 24ωρο αρχίζει η καταστροφή του ενδοθηλίου, η βασική μεμβράνη απογυμνώνεται και εμφανίζεται συγκόλληση θρομβοκυττάρων.

Πέραν του 48ωρου, σχηματίζονται θρόμβοι, με εμφανείς εικόνες νέκρωσης και ινώδους εκφύλισης στο επιθήλιο των σηραγγωδών σωμάτων και στις απολήξεις των νευρικών ινών.

Μετά από ημέρες ο στυτικός ιστός μετατρέπεται σε ινώδη, με τελικό αποτέλεσμα την στυτική δυσλειτουργία.

ΦΛΕΒΙΚΟΣ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟΣ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ

      Πρωτοπαθής ή ιδιοπαθής (40%).

Ενδοσηραγγώδης ενέσεις αγγειοδραστικών ουσιών: (παπαβερίνη, προσταγλανδίνη, φαιντολαμίνη) Φάρμακα και διάφορες ουσίες με κεντρική η περιφερική δράση: (τραζοδόνη, αντιυπερτασικά, αλκοόλ, κοκκαίνη, μαριχουάνα, βαλεριάνα κ.λ.π.).

Κακώσεις εγκεφάλου και νωτιαίου μυελού.

Θρομβοεμβολικές καταστάσεις – παθήσεις αίματος: (δρεπανοκυτταρική αναιμία, λευχαιμίες).

Νεοπλασίες και διάφορες φλεγμονές που προσβάλουν το πέος.

ΦΛΕΒΙΚΟΣ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟΣ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ-ΔΙΑΓΝΩΣΗ

 Αυτόματη στύση, χωρίς σεξουαλική διέγερση και συνήθως μη ικανή για συνουσία, που συνοδεύεται από πόνο και αίσθημα τάσεως.

 Ιστορικό (αναζήτηση πιθανού αιτιολογικού παράγοντα).

  Εργαστηριακός αιματολογικός έλεγχος: Αέρια αίματος μετά από αναρρόφηση από σηραγγώδη σώματα. (PO 2 <30mmHg, PCO 2 >60mmHg, και pH<7,25) Έγχρωμη Doppler υπερηχογραφία.

ΦΛΕΒΙΚΟΣ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟΣ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ ΣΥΝΤΗΡHΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

   Παρακέντηση των σηραγγωδών σωμάτων, αναρρόφηση του αίματος (σκούρο χρώμα), και έγχυση α-αδρενεργικών αγωνιστών: 1.

2.

3.

4.

Φαινυλεφρίνη (αραίωση 1/1000).

Εφεδρίνη.

Επινεφρίνη.

Νορεπινεφρίνη.

ανά 5 min έως να επέλθει η επιθυμητή χάλαση του πέους. Η διαδικασία αυτή πρέπει να έχει διάρκεια έως και μία ώρα.

Η έγχυση των παραπάνω ουσιών πρέπει να διενεργείται πάντα υπό έλεγχο (ΗΚΓ, μέτρηση πίεσης) λόγω μεγάλης πιθανότητας εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών (οξεία υπέρταση, κεφαλαλγία, ταχυκαρδία, αντανακλαστική βραδυκαρδία, αρρυθμίες) Αναλγησία, Αντιπηκτική θεραπεία;

ΦΛΕΒΙΚΟΣ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟΣ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

   Διακοπή εκλυτικών παραγόντων - αντίδοτα.

Σε δρεπανοκυτταρική αναιμία: 1.

2.

3.

4.

5.

Ενυδάτωση.

Αναλγησία.

Οξυγόνωση.

Μετάγγιση νωπού αίματος.

Παρακέντηση σηραγγωδών σωμάτων; Θεραπεία συντήρησης κυρίως στον υποτροπιάζοντα πριαπισμό: 1.

2.

3.

α-αγωνιστές LHRH ανάλογα Διγοξίνη από τα στόμα.

ΦΛΕΒΙΚΟΣ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟΣ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

    Δεν είναι εξακριβωμένο μετά από πόσο διάστημα προσπάθειας συντηρητικής αντιμετώπισης θα πρέπει πλέον να προβούμε σε χειρουργικούς χειρισμούς. Επίσης υπάρχει ασάφεια ως προς τον συνολικό χρόνο από την έναρξη του πριαπισμού, όπου ο ασθενής θα ωφεληθεί πραγματικά από την ιατρική χειρουργική παρέμβαση. Οι πιο πολλοί συμφωνούν ότι σε πριαπισμό έως και 72 ώρες από την έναρξη του πρέπει να γίνεται απόπειρα χειρουργικής αντιμετώπισης. ( Βιοψία;).

Επιβάλλεται πρίν από κάθε χειρισμό η πλήρης ενημέρωση και η συγκατάθεση του ασθενή.

Σκοπός της χειρουργικής παρέμβασης είναι η δημιουργία μια επικοινωνίας (Shunt) για διοχέτευση του στάσιμου αίματος στη συστηματική κυκλοφορία και οξυγόνωση των σηραγγωδών σωμάτων.

ΦΛΕΒΙΚΟΣ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟΣ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ ΕΙΔΗ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ

    Επέμβαση κατά Winter: Επικοινωνία μεταξύ σηραγγώδους σώματος και βαλάνου. Εισαγωγή βελόνας από την κορυφή της βαλάνου στο σηραγγώδες σώμα, και στη συνέχεια αναρρόφηση και μαλάξεις από τη βάση του πέους προς την κορυφή. Παρακολούθηση για λύση της στύσης τόσο κλινικά όσο και με μέτρηση των τιμών PO 2 και PCO 2 από τα σηραγγώδη.

Επιπλοκές: Αιματώματα, φλεγμονή δέρματος, απόστημα, τραυματισμός ουρήθρας, ουρηθροδερματικό συρίγγιο, ίνωση, στυτική δυσλειτουργία.

Επικοινωνία μεταξύ σηραγγωδών σωμάτων με το σπογγιώδες σώμα της ουρήθρας με ‘ανοικτή’ επέμβαση κατά Quackels.

Eπικοινωνία – αναστόμωση σηραγγωδών σωμάτων με τη σαφηνή φλέβα κατά Greyhack.

Μερικοί συγγραφείς υποστηρίζουν την άμεση τοποθέτηση πεικής πρόθεσης, ιδίως όταν ο πριαπισμός χρονολογείται πάνω από 3 ημέρες.

(Ralph group in London)

Επέμβαση κατά Winter

Επικοινωνία σηραγγωδών σωμάτων με τη βάλανο

Επέμβαση κατά Quackels

Επικοινωνία σηραγγώδους με σπογγειώδες σώμα

Επέμβαση κατά Grayhack

Επικοινωνία σπογγειώδους με σαφηνή φλέβα

ΑΡΤΗΡΙΑΚΟΣ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ

    Στον αρτηριακό πριαπισμό συνήθως έχει προηγηθεί κάποιος τραυματισμός στο πέος ή στο περίνεο.

Η στύση μπορεί να είναι αυξομειούμενη, με ελάχιστο ή καθόλου πόνο, και μπορεί να εμφανισθεί ώρες ή και ημέρες μετά την κάκωση.

Συνήθως προκαλείται από τραυματισμό της έσω αιδοιικής ή της σηραγγώδους αρτηρίας, με αποτέλεσμα αθρόα και ανεξέλεγκτη εισροή αρτηριακού αίματος στο πέος.

Αυτή η αθρόα αρτηριακή ροή, προκαλεί και την απελευθέρωση μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ), από το ενδοθήλιο των κολποειδών, ενώ συγχρόνως η παρουσία οξυγόνου προάγει την επιπλέον σύνθεση ΝΟ, με συνέπεια τη συνεχή χάλαση των σηραγγωδών κολποειδών και κατά συνέπεια στύση.

ΑΡΤΗΡΙΑΚΟΣ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ

     Η στύση δεν είναι πλήρης ( φθάνει έως 50 – 75 % της φυσιολογικής στύσης), λόγω απουσίας νευρικού ερεθίσματος.

Μετά από σεξουαλική διέγερση μπορεί να επιτευχθεί πλήρης στύση και συνουσία (απουσιάζει ο πόνος).

Το αίμα που αναρροφάται από τα σηραγγώδη σώματα, έχει έντονο κόκκινο ζωηρό χρώμα (αρτηριακό), και οι τιμές των αερίων αίματος αυτού είναι ίδιες με τις τιμές του αρτηριακού αίματος της συστηματικής κυκλοφορίας.

Πέρα από το ιστορικό και την κλινική εικόνα, τη διάγνωση θέτει η έγχρωμη Doppler υπερηχογραφία.

Η εκλεκτική αγγειογραφία της έσω αιδοιικής αρτηρίας καταδεικνύει το ακριβές σημείο της διαφυγής του αίματος.

ΑΡΤΗΡΙΑΚΟΣ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

  Ο αρτηριακός πριαπισμός είναι σπάνιος και δεν απαιτεί επείγουσα αντιμετώπιση. Η συνεχής ροή αρτηριακού αίματος εξασφαλίζει την οξυγόνωση των σηραγγωδών σωμάτων.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ: 1.

2.

3.

Αναμονή και παρακολούθηση. Ψυχρά επιθέματα, άσκηση πίεσης στο σημείο της ρήξης, αυτόματη επούλωση και λύση του πριαπισμού.

Εμβολισμός μετά από παρακέντηση της έσω αιδοιικής αρτηρίας με αυτόλογο θρόμβο ο οποίος διαλύεται σε 48 ώρες, και παρακολούθηση της αιμάτωσης των σηραγγωδών σωμάτων με έγχρωμη Doppler υπερηχογραφία.

Ανοικτή χειρουργική απολίνωση της σηραγγώδους αρτηρίας.

2007

ΣΥΣΤΡΟΦΗ ΟΡΧΕΟΣ

   Αποτελεί τη συχνότερη οξεία ανδρολογική - χειρουργική πάθηση και αφορά τα παιδιά, εφήβους και νέους ενήλικες.

Συχνότητα 1/4000 Μορφές:   έξω-ελυτροειδική (νεογνά, ενδομήτρια ζωη) ένδο-ελυτροειδική ( συχνότερη μορφή, εφήβους νέους ενήλικες)

ΣΥΣΤΡΟΦΗ ΟΡΧΕΟΣ

Παθογένεια:    Δυσμορφία τύπου « πλήκτρου καμπάνας » Επιμήκυνση μεσορχίου Σύσπαση κρεμαστήρα

ΣΥΣΤΡΟΦΗ ΟΡΧΕΟΣ

  Η κλινική εικόνα είναι συνήθως θορυβώδεις.

      Πόνος Διόγκωση του οργάνου Ερυθρότητα Κοιλιακό άλγος Έμετοι Ναυτία Στα βρέφη έντονο κλάμα, έμετοι, και δίπλωμα των ποδιών.

ΣΥΣΤΡΟΦΗ ΟΡΧΕΟΣ

  Φυσική εξέταση  Επώδυνο ημιόσχεο   Aνύψωση όρχι Σημείο Prehn  Κατάργηση αντανακλαστικού κρεμαστήρα Διαφορική διάγνωση:         Οξεία επιδιδυμίτις Μεταπαρωτιδική ορχίτιδα Τραύματα Περισφιγμένη βουβωνοκήλη Υδροκήλη Όγκοι όρχεων Συστροφή υδατίδας κύστης Morgagni Ιδιοπαθές οίδημα οσχέου

ΣΥΣΤΡΟΦΗ ΟΡΧΕΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

  Μηχανική ανάταξη Χειρουργική ανάταξη και ορχεοπηξία.

Θα πρέπει να εκτελείται το συντομότερο δυνατό ακόμα και σε αμφιβολία στη διάγνωση.

Έχει δειχθεί:    ανάταξη σε 5h πιθανότητα επιβίωσης 83% ανάταξη σε 10h πιθανότητα επιβίωσης 70% ανάταξη σε 12h πιθανότητα επιβίωσης 20%

ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΕΞΩ ΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΙΑΣ ΟΥΡΗΘΡΑΣ

 Οσχέου  Όρχεων  Πέους  Ουρήθρας

Τραύματα οσχέου

 κλειστά τραύματα     οίδημα οσχέου ενδοορχικό αιμάτωμα εξωορχικό αιμάτωμα εκχύμωση οσχέου  ανοικτά τραύματα

Τραύματα οσχέου Διαβάθμιση βαρύτητας

1.

2.

3.

4.

5.

Θλάση Ρήξη < 25% διαμέτρου του οσχέου Ρήξη > 25% της διαμέτρου του οσχέου Απόσπαση <50% Απόσπαση ≥ 50%

Τραύματα οσχέου Συχνότητα

 1% όλων των τραυμάτων  Συχνότερα σε ηλικίες 10-30 ετών  Συχνότερος ο τραυματισμός του δεξιού οσχέου σε ποσοστό 70%



Τραύματα οσχέου Αιτιολογία

Αμβλέα τραύματα    Αθλητικές κακώσεις Τροχαία ατυχήματα Εκσφενδονισμός αντικειμένων  Αποσπαστικά τραύματα επιφανειακών χιτώνων του οσχέου     Δαγκώματα ζώων Τροχαία ατυχήματα Αυτοακρωτηριασμοί Θλαστικά τραύματα από εκσφενδονισμό αντικειμένων  Ανοιχτά τραύματα      Δαγκώματα ζώων Θλαστικά τραύματα από εκσφενδονισμό αντικειμένων Τροχαία ατυχήματα Αυτοακρωτηριασμοί Πολεμικά τραύματα  Εγκαύματα

Τραύματα οσχέου Κλινική εικόνα

 Οξύς πόνος οσχέου  Διόγκωση  Πολτοποίηση  Απώλεια δέρματος  Εκχυμώσεις δέρματος

Τραύματα οσχέου Κλινική εξέταση

      

Πάντοτε να γίνεται έλεγχος για

Τη θέση της διόγκωσης Την έκταση και θέση της εκχύμωσης Το ποσοστό της απώλειας δέρματος και την ακεραιότητα των υπολειπομένων χιτώνων Τη διευκρίνιση πυλών εισόδου και εξόδου του τραύματος Την ακεραιότητα, το ψηλαφητικό άλγος όρχεων και επιδιδυμίδων και την ανταπόκριση στο κρεμαστήριο αντανακλαστικό Τη φωτοδιαπερατότητα του οσχέου Την ύπαρξη βουβωνοκήλης   Συχνά τα πρώτα συμπτώματα που συναντούμε είναι  Κοιλιακός πόνος   Ναυτία Έμετοι  Ζάλη Σε όλες τις κακώσεις οσχέου κρίνεται απαραίτητη η συνεκτίμηση της κοιλίας και της πυέλου για συνοδό κλειστή κάκωση των περιοχών αυτών

Τραύματα οσχέου Παρακλινικός έλεγχος

      Γενική αίματος, γενική ούρων καλλιέργεια ούρων Λήψη υλικού εκ του τραύματος για καλλιέργεια αεροβίων, αναεροβίων και μυκήτων Υπερηχογράφημα Έγχρωμο Doppler Παλίνδρομη ουρηθρογραφία Αξονική τομογραφία (ενδείκνυται σε πολυτραυματίες)

Τραύματα οσχέου Διαφορική διάγνωση

    Συστροφή του όρχεως - μικροί τραυματισμοί με    πόνο στο όσχεο οίδημα εκχυμώσεις Ανώδυνες αιματοκήλες - σε τραύματα κοιλίας, αιμορραγία εσωτερικών οργάνων (ρήξη σπληνός) κυρίως στα παιδιά Σκληρό μόρφωμα στο όσχεο - λοξή οσχεοβουβωνοκήλη Οίδημα οσχέου - ως πρώτο σύμπτωμα της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας

Τραύματα οσχέου Χειρουργική θεραπεία

   

Αποσπαστικά τραύματα

Σε μικρές δερματικές απώλειες: Χειρουργικός καθαρισμός και συρραφή Σε μεγάλες απώλειες δέρματος: Τοποθέτηση των όρχεων σε μηριαίους σάκους και σε δεύτερο χρόνο – χρήση δερματικού μοσχεύματος.

Αμβλέα τραύματα

 Αιματοκήλες σημαντικού μεγέθους  (> 5 cm) ή με τάση προς εξάπλωση διερευνώνται χειρουργικά  Διάνοιξη, έλεγχος των οργάνων, συρραφή και παροχέτευση

Ανοιχτά τραύματα

 Χειρουργική αποκατάσταση

Τραύματα όρχεων

1.

2.

3.

Αμβλύ τραύμα Διατιτραίνον τραύμα Απογύμνωση (Degloving) του όρχεως

Τραύματα όρχεων Διαβάθμιση βαρύτητας

1.

2.

3.

4.

5.

Θλάση ή αιμάτωμα Υποκλινική ρήξη του ελυτροειδούς χιτώνα Ρήξη του ελυτροειδούς – ινώδους χιτώνα με < 50% απώλεια παρεγχύματος Μεγάλη ρήξη του ελυτροειδούς – ινώδους χιτώνα με ≥ 50% απώλεια παρεγχύματος Πλήρης ορχική καταστροφή ή απόσπαση

Τραύματα όρχεων Συχνότητα

  Γενικά πρόκειται περί ασυνήθους τραύματος Συχνότερα μονόπλευρα   85% των ορχικών τραυμάτων - αμβλέα τραύματα 15% διατιτραίνοντα τραύματα  Περίπου 80% των περιστατικών με αιματοκήλη (αιματική συλλογή στον ελυτροειδή χιτώνα) επέρχεται μετά από ρήξη του όρχεως

Τραύματα όρχεων Αιτιολογία

        Αθλητικές κακώσεις Διαπληκτισμοί Τροχαία ατυχήματα (κυρίως από δίκυκλα) Πυροβολισμοί Νύσσοντα τραύματα Δήγματα ζώων Αυτοτραυματισμοί Ευνουχισμός.

Τραύματα όρχεων

 Τα κλειστά τραύματα του όρχεως, αντιμετωπίζονται τόσο συντηρητικά όσο και χειρουργικά   Πρώιμη χειρουργική επέμβαση στα κλειστά τραύματα συνδέεται με υψηλότερα ποσοστά διαφύλαξης του όρχεως (94% vs 79%) Ο ελυτροειδής χιτώνας είναι ο χιτώνας ο οποίος παραβιάζεται κατά τις ορχικές κακώσεις  Έχει βρεθεί ότι για την λύση του χιτώνα είναι απαραίτητη εφαρμογή δύναμης περίπου 50 kg

Τραύματα όρχεων

Αμβλύ τραύμα - Διάγνωση

 Ιστορικό  Έντονη ορχεοδυνία  Ναυτία  Έμετοι

Αμβλύ τραύμα - Φυσική εξέταση

 Διόγκωση  Αιμάτωμα  Περινεϊκή ή οσχεϊκή εκχύμωση

Διατιτραίνον τραύμα

 Πρέπει να γίνει ο καθορισμός των πυλών εισόδου και εξόδου του τραύματος

Παρακλινικός έλεγχος

 Γενική ούρων  Υπερηχογραφικός έλεγχος  Doppler – Τripplex  MRI

Τραύματα όρχεων Διαφορική διάγνωση

 Σε μικρότερες κακώσεις - προσεκτική διαφορική διάγνωση από  συστροφή του όρχεως  επιδιδυμίτιδα   Απουσία πόνου με διόγκωση και αιμάτωμα του οσχέου, πιθανή ένδειξη  ορχικού εμφράκτου ή  Tumor συστροφής του σπερματικού τόνου.

Τραύματα όρχεων Συντηρητική θεραπεία

 Σε μικρά κλειστά τραύματα  Συνήθης θεραπεία :  οσχεϊκή υποστήριξη  μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη  επιθέματα πάγου  ανάπαυση επί 24ωρου ή 48ωρου

Τραύματα όρχεων Χειρουργική αντιμετώπιση

    Ενδείξεις Αβεβαιότητα διάγνωσης Κλινικά ευρήματα συμβατά με τραυματισμό του όρχεως Ρήξη του ελυτροειδούς - ινώδους χιτώνα Έλλειψη αιματικής ροής κατά την εξέταση με Doppler - Τriplex Σε ρήξη όρχεως γίνεται συρραφή του ινώδους χιτώνα Η ορχεκτομή είναι σπάνια και ενδείκνυται σε περιπτώσεις πλήρους καταστροφής του όρχεως ή ορχικού εμφράκτου

Τραύματα όρχεων Χειρουργική αντιμετώπιση

   Ανοιχτά τραύματα με σημαντική απώλεια δέρματος αντιμετωπίζονται ως ακολούθως Η επέμβαση επιλογής σε μικρές απώλειες δέρματος είναι η πρωτοπαθής σύγκλειση του τραύματος Σε μικρή ποσότητα εναπομείναντος δέρματος οι όρχεις τίθενται σε μηριαίες θήκες και ακολουθεί σε 4-6 εβδομάδες αποκατάσταση με τη χρήση μοσχευμάτων Στη χειρότερη των περιπτώσεων, αφήνουμε τους όρχεις εκτεθειμένους και επικαλύπτουμε με υγρές κομπρέσες μέχρι να γίνει επιθηλιοποίηση. Μετά από 1 εβδομάδα ακολουθεί μεταμόσχευση δέρματος

Πεϊκά τραύματα

 Κάταγμα πέους  Ακρωτηριασμός  Ανοικτά τραύματα  Τραύματα μαλακών ιστών- θλαστικά τραύματα

Πεϊκά τραύματα Κάταγμα πέους

Η τραυματική ρήξη ενός ή και των δυο σηραγγωδών σωμάτων, με πιθανή συμμετοχή της ουρήθρας (συνηθέστερη σε ρήξη και των δύο σηραγγωδών)  Κατά τη σεξουαλική συνεύρεση  Πιθανώς σε εργατικά ατυχήματα  Αυνανισμό  Πυροβολισμό  Οποιοδήποτε τραυματισμό του πέους σε στύση

Πεϊκά τραύματα Διαβάθμιση βαρύτητας

1.

2.

3.

4.

5.

Δερματική απόσχιση - θλάση Κάκωση της περιτονίας του Buck – χωρίς απώλεια ιστών    Δερματική απόσπαση με συνοδό ρήξη της βαλάνου έξω ουρηθρικού στομίου Σηραγγωδών  ουρήθρας < 2 cm Ρήξη σηραγγωδών ή ουρήθρας > 2 cm/ μερική πεεκτομή Πλήρης πεεκτομή

Πεϊκά τραύματα Κάταγμα πέους

        Διάγνωση Ιστορικό    σεξουαλική επαφή αναφέρεται χαρακτηριστικός κριγμός κατά τον τραυματισμό οξύ άλγος Φυσική εξέταση Σημαντική δυσμορφία Οίδημα Εκχύμωση Αιμάτωμα Σχήμα S Το πέος στρέφεται αντίθετα του σημείου της κάκωσης Επί τραυματισμού της ουρήθρας- αίμα εκ του έξω ουρηθρικού στομίου (30%)

Πεϊκά τραύματα Κάταγμα πέους

  Εάν η περιτονία του Buck είναι άθικτη - η εκχύμωση παραμένει στο σώμα του πέους Εάν έχει παραβιαστεί η περιτονία του Buck, η εκχύμωση και το οίδημα βρίσκονται εντός της περιτονίας του Colles → Εμφάνιση του σημείου της «εκχύμωσης της πεταλούδας» στο όσχεο, το περίνεο και το κάτω κοιλιακό τοίχωμα

Πεϊκά τραύματα Κάταγμα πέους

Διαφορική διάγνωση  Ρήξη της ραχιαίας φλέβας του πέους  Οι ασθενείς όμως δεν ακούν το χαρακτηριστικό κριγμό  Επιπλέον η στύση μπορεί να συνεχίζεται

Πεϊκά τραύματα Κάταγμα πέους

   Σκοπός της θεραπείας Διατήρηση μήκους του πέους Διατήρηση στυτικής λειτουργίας Διατήρηση ικανότητας ούρησης σε όρθια θέση       Συντηρητική θεραπεία Κρύες κομπρέσες Πιεστικοί επίδεσμοι Νάρθηκες Αντιφλεγμονώδη Αντιπηκτική αγωγή Υπερηβική παροχέτευση

Πεϊκά τραύματα Κάταγμα πέους

       Χειρουργική αντιμετώπιση 92% καλά αποτελέσματα με τη χειρουργική αντιμετώπιση 59% με τη συντηρητική Αρχές της χειρουργικής αντιμετώπισης Επίτευξη βέλτιστου χειρουργικού πεδίου Αφαίρεση του αιματώματος Αναγνώριση του σημείου της κάκωσης Διόρθωση του ελλείμματος του ινώδους χιτώνα Διόρθωση του ουρηθρικού τραύματος

Πεϊκά τραύματα Κάταγμα πέους

Η προσπέλαση γίνεται με 3 τρόπους 1. Τομή άμεσα επί της κακώσεως 2. Κυκλοτερής τομή και απογύμνωση 3. Βουβωνοοσχεϊκή τομή

Πεϊκά τραύματα Κάταγμα πέους

Επιπλοκές (πολύ συχνότερες σε ασθενείς με συντηρητική αντιμετώπιση)        Στυτική δυσλειτουργία (πιθανώς λόγω σηραγγωδο-σπογγιώδους επικοινωνίας) Γωνίωση του πέους Επώδυνες στύσεις Σχηματισμός ινωδών πλακών Πεϊκό απόστημα Ουρηθροδερματικό συρίγγιο Επώδυνα οζίδια κατά μήκος του τραύματος

Πεϊκά τραύματα Ακρωτηριασμός

    Ολική ή μερική διατομή του πέους Συνήθως αυτοακρωτηριασμοί σε ψυχιατρικούς ασθενείς Κατόπιν σεξουαλικών διαπληκτισμών Σεξουαλική κακοποίηση   Η διάγνωση είναι οφθαλμοφανής Μη αναγκαίες οι εργαστηριακές εξετάσεις   Θεραπεία άμεση και χειρουργική Γίνεται προσπάθεια επανένωσης ή χειρουργικός καθαρισμός του κολοβώματος για πιθανή μετέπειτα πλαστική αποκατάσταση του πέους

Πεϊκά τραύματα Ακρωτηριασμός

Χειρουργική αντιμετώπιση     Προσεκτική αφαίρεση των νεκρωμάτων Αναστόμωση της ουρήθρας γύρω από ένα Foley για σταθεροποίηση Ανάταξη του ινώδους χιτώνα Χρήση μικροχειρουργικής για την αποκατάσταση νεύρων, φλεβών και αρτηριών

Πεϊκά τραύματα Ακρωτηριασμός

Επιπλοκές της επέμβασης   Στυτική δυσλειτουργία Γωνίωση του πέους   Αιμάτωμα Πεϊκό απόστημα   Ουρηθροδερματικό συρίγγιο Στενώματα ουρήθρας  Νέκρωση του δέρματος του πέους

Πεϊκά τραύματα Ακρωτηριασμός

     Εάν γίνει μικροχειρουργική αποκατάσταση τα αποτελέσματα αναφέρονται ως εξής Στυτική λειτουργία 86% Πεϊκή αισθητικότητα 82% Στενώματα ουρήθρας 20% Απώλεια δέρματος 50% - συνήθως επιφανειακή

Πεϊκά τραύματα Ανοικτά τραύματα

Αιτιολογία  Πυροβόλα όπλα  Νύσσοντα αντικείμενα  Δαγκώματα Δύσκολος ο τραυματισμός του πέους λόγω της κινητικότητάς του Αίμα στο έξω ουρηθρικό στόμιο είναι ένδειξη τραυματισμού της ουρήθρας

Πεϊκά τραύματα Ανοικτά τραύματα

Αρχές χειρουργικής αντιμετώπισης    Προσεκτική αφαίρεση των νεκρωμάτων Αναστόμωση της ουρήθρας γύρω από ένα Foley για σταθεροποίηση Ανάταξη του ινώδους χιτώνα  Επιπλοκές Παρόμοιες με τους υπόλοιπους τραυματισμούς του πέους

Κεραυνοβόλος Γάγγραινα του Οσχέου - FOURNIER

 Οξεία κεραυνοβόλος φλεγμονή των έξω γεννητικών οργάνων.

 Μεικτές καλλιέργειες περιέχουν αναερόβια αλλά και αερόβια (Bacteroides, Fusobacterium, Clostridium, microaerorhilic Streptococci) και (E.coli. Klebsiella, enterococci).

Κεραυνοβόλος Γάγγραινα του Οσχέου - FOURNIER

Κεραυνοβόλος Γάγγραινα του Οσχέου - FOURNIER



ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

 Σακχαρώδης Διαβήτης  Τοπικό τραύμα  Παραφίμωση  Περιουρηθρική εξαγγείωση των ούρων  Περιορθικές ή περιπρωκτικές φλεγμονές και  Χειρουργεία όπως:  Φίμωση  Βουβωνοκήλη.

Κεραυνοβόλος Γάγγραινα του Οσχέου - FOURNIER

 Η φλεγμονή συχνά ξεκινά ως κυτταρίτις γειτονικά στο σημείο εισόδου.

 Η περιοχή γίνεται οιδηματώδης, ερυθηματώδης και ευαίσθητη καθώς η φλεγμονή ξεκινά να περιλαμβάνει την εν τω βάθει περιτονία.

 Ο πόνος γίνεται το εξάρχον σύμπτωμα και ο πυρετός και η συστηματική τοξικότης είναι εκσημασμένες.

 Το οίδημα και ο κρηγμός του οσχέου γρήγορα αυξάνονται και μαύρου χρώματος περιοχές εμφανίζονται και προοδευτικά εξελλίσονται σε γάγγραινα. Εάν τα κοιλιακά τοιχώματα εμπλέκονται στη νόσο σε έναν παχύ ασθενή με ΣΔ, η φλεγμονή μπορεί να προχωρήσει πολύ γρήγορα.

Κεραυνοβόλος Γάγγραινα του Οσχέου - FOURNIER



ΘΕΡΑΠΕΙΑ



Άμεσος χειρουργικός καθαρισμός

 Μία 2η επέμβαση 24 έως 48 ώρες μετά ενδείκνυται εάν υπάρχει υποψία για την αποτελεσματικότητα της αρχικής επέμβασης.

 Η ορχεκτομή δεν χρειάζεται σχεδόν ποτέ καθότι η αιμάτωση γίνεται ανεξάρτητα από την αιμάτωση των περιτονιών και του δέρματος του οσχέου.

 Η θνητότητα είναι ~20% αλλά ποικίλει από 7% έως 75%.

Κεραυνοβόλος Γάγγραινα του Οσχέου - FOURNIER

Πεϊκά τραύματα Τραύματα μαλακών ιστών

     Αιτιολογία Ως αποτέλεσμα πληθώρας μηχανισμών Φλεγμονές Εγκαύματα Δαγκώματα από ανθρώπους ή ζώα Απογυμνωτικά τραύματα (degloving)

Πεϊκά τραύματα Τραύματα μαλακών ιστών

      Η απώλεια του δέρματος του πέους είναι σπάνια Η γάγγραινα του Fournier αποτελεί το 75% των περιπτώσεων με απώλεια δέρματος Η χειρουργική αντιμετώπιση των τραυμάτων των μαλακών μορίων πρέπει να γίνεται άμεσα, διαφορετικά αυξάνεται η πιθανότητα επιμόλυνσης του τραύματος Τα τραύματα από δαγκώματα ζώων χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας λόγω του ότι φέρουν στελέχη μικροοργανισμών όπως   Staphylococcus Streptococcus  E. Colli  Pasturella multocida Αντιβιοτική θεραπεία με Dicloxacillin, Cephalexin Σε ασθενείς με πιθανή επιμόλυνση με Pasturella δίνουμε Penicillin V, Chloramphenicol

Πεϊκά τραύματα Τραύματα μαλακών ιστών

 Σε όλες τις κακώσεις πρέπει να γίνεται ανάταξη όσο το δυνατόν νωρίτερα  Σε δαγκώματα από ανθρώπους που θεωρούνται επιμολυσμένα - ποτέ σύγκλειση  Μικρά θλαστικά τραύματα μπορεί να συγκλείνονται άμεσα  Μεγαλύτερα όμως μπορεί να απαιτούν την εφαρμογή μοσχευμάτων

Λίμνη Κερκίνη

Ευχαριστώ