Transcript wyklad VIII

WYMIANA CIEPŁA
Dr inż. Piotr Bzura
Konsultacje: piątek godz. 10-12,
pok. 602 f
PYTANIA DO WYKŁADU:
1. NA CZYM POLEGA PRZENIKANIE CIEPŁA?
2. CO OZNACZA „A0” LUB „d0” PRZY WSPÓŁCZYNNIKU
PRZENIKANIA CIEPŁA PRZEZ ŚCIANKI CYLINDRYCZNE?
3. DLACZEGO STOSUJE SIĘ ŻEBROWANE POWIERZCHNIE
GRZEJNE LUB CHŁODZONE?
4. JAK PRZY PRZENIKANIU CIEPŁA MOŻNA ZMNIEJSZYĆ
OPÓR CIEPLNY (5 MOŻLIWOŚCI)?
5. ROZWIĄZAĆ ZADANIE DOTYCZĄCE WPŁYWU OPORU
CIEPLNEGO ŚCIANKI – WYNIK PRZESŁAĆ
6. DLACZEGO PRZY DOBORZE IZOLACJI GRZEJNEGO
PRZEWODU
PRĄDU
ELEKTRYCZNEGO
ŚREDNICA
ZEWNĘTRZNA IZOLACJI POWINNA BYĆ
RÓWNA
ŚREDNICY KRYTYCZNEJ?
TEMAT VIII: PRZENIKANIE CIEPŁA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
ZŁOŻONA WYMIANA CIEPŁA i PRZENIKANIA CIEPŁA
PRZENIKANIE CIEPŁA PRZEZ ŚCIANĘ PŁASKĄ
PRZENIKANIE CIEPŁA PRZEZ ŚCIANĘ CYLINDRYCZNĄ
PRZENIKANIE CIEPŁA PRZEZ ŚCIANĘ KULISTĄ
PRZENIKANIE CIEPŁA PRZEZ ŚCIANKĘ UŻEBROWANĄ
WZMOŻONE PRZENIKANIE CIEPŁA
IZOLACJA CIEPLNA
1. ZŁOŻONA WYMIANA CIEPLNA
PRZENIKANIE CIEPŁA POLEGA NA PRZENOSZENIU ENERGII CIEPLNEJ PRZEZ
KONWEKCJĘ I PRZEWODZENIE (CZYLI PRZEZ PRZEJMOWANIE) OD PŁYNU DO
ŚCIANKI, NASTĘPNIE PRZEZ PRZEWODZENIE WEWNĄTRZ PRZEGRODY I
ZNOWU PRZEZ PRZEJMOWANIE OD ŚCIANKI W GŁĄB DRUGIEGO PŁYNU. W
SZCZEGÓLNYCH PRZYPADKACH, PRZEJMOWANIU CIEPŁA NA POWIERZCHNI
MOŻE TOWARZYSZYĆ PROMIENIOWANIE CIEPŁA – WTEDY WSPÓŁCZYNNIK
PRZEJMOWANIA CIEPŁA NA TEJ POWIERZCHNI REPREZENTUJE TRANSPORT
ENERGII CIEPLNEJ PRZEZ OBYDWA MECHANIZMY STANOWIĄC WSPÓŁCZYNNIK
CAŁKOWITY:
- UWZGLĘDNIENIE DZIAŁANIA UNOSZENIA I PRZEWODZENIA
r – DZIAŁANIE PROMIENIOWANIA
PRZENIKANIE CIEPŁA
PRZEZ ŚCIANĘ PŁASKĄ
PRZENIKANIE CIEPŁA PRZEZ ŚCIANĘ CYLINDRYCZNĄ
PRZENIKANIE CIEPŁA PRZEZ ŚCIANĘ KULISTĄ
PRZYPUŚĆMY, ŻE ŚREDNICA WEWNĘTRZNA KULI JEST RÓWNA „d1”
ZEWNĘTRZNA „d2” i PRZEWODNOŚĆ CIEPLNA ŚCIANKI „”. WENĄTRZ KULI
ZNAJDUJE SIĘ GORĄCA CIECZ O TEMPERATURZE „tf1” NA ZEWNĄTRZ ZAŚ ZIMNA
O TEMPERATURZE „tf2” . WARTOŚCI WSPÓŁCZYNNIKÓW PRZEJMOWANIA CIEPŁA
SĄ RÓWNE: „1” i „2” .TEMPERATURY POWIERZCHNI ŚCIANKI: „tw1” i „tw2” SĄ
NIEWIADOME.
ILOŚĆ CIEPŁA PRZENIESIONA OD CIECZY GORĄCEJ DO ZIMNEJ MOŻNA
WYRAZIĆ TRZYMA RÓWNANIAMI:


2

Q  1    d1  t f 1  t w1  

2  
  t f 1  t f 2 

Q
 t w1  t w 2  Q 
1 1
1
1 1 1 
1


   

2
d1 d 2

1  d1 2  d1 d 2   2  d 22

2

Q   2    d 2  t w1  t f 2 
PRZENIKANIE CIEPŁA PRZEZ PRZEGRODY ŻEBROWANE
(PRZEGRODY O POWIERZCHNI ROZWINIĘTEJ)
PRZY PRZENIKANIU CIEPŁA PRZEZ ŚCIANKĘ PŁASKĄ OPORY CIEPLNE
PRZEJMOWANIA CIEPŁA ZALEŻĄ OD WARTOŚCI 1 i 2 . RÓWNE SĄ 1/1
i 1/2 . PRZY PRZENIKANIU CIEPŁA PRZEZ ŚCIANKĘ CYLINDRYCZNĄ
OPORY
TERMICZNE
ZALEŻĄ
NIE
TYLKO
OD
WARTOŚCI
WSPÓŁCZYNNIKA PRZEJMOWANIA CIEPŁA LECZ i OD WARTOŚCI
ŚREDNIC „d” i RÓWNE SĄ: 1/ (1·d1) i 1/ (2·d2) . PRZY PRZENIKANIU
CIEPŁA PRZEZ ŚCIANĘ KULISTĄ WPŁYW ŚREDNIC WZRASTA JESZCZE
BARDZIEJ i OPORY CIEPLNE PRZEJMOWANIA CIEPŁA SĄ RÓWNE:
1/(1·d12) i 1/(2·d22), CO JEST SPOWODOWANE PRZEZ FAKT, ŻE
ZEWNĘTRZNA POWIERZCHNIA RURY i KULI SĄ WIĘKSZE OD
WEWNĘTRZNEJ. STĄD WYNIKA, ŻE JEŻELI „” JEST MAŁE, TO OPÓR
CIEPLNY PRZEJMOWANIA CIEPŁA MOŻE BYĆ ZMNIEJSZONY PRZEZ
POWIĘKSZENIE ŚREDNICY. CZYLI ŻEBROWANIE DAJE SIĘ ZAWSZE TAM,
GDZIE JEDEN Z OPORÓW PRZEJMOWANIA JEST DUŻY (WSKUTEK
MAŁEGO „ ” ) W PORÓWNANIU Z DRUGIM – OPÓR CIEPLNY ŚCIANKI
JEST W TAKICH WYPADKACH NA OGÓŁ POMIJALNIE MAŁY. DĄŻY SIĘ DO
TEGO ABY:
R 1  R  2
PRZENIKANIE CIEPŁA PRZEZ PRZEGRODY ŻEBROWANE
(PRZEGRODY O POWIERZCHNI ROZWINIĘTEJ)
Rozpatrzmy płaską ściankę o grubości „”,
której przewodność cieplna jest równa „”.
Jedna strona tej ścianki jest zaopatrzona w
żeberka z tego samego materiału. Ze strony
gładkiej powierzchnia jest równe „A1”, z
użebrowanej „Aoż” na co składa się
powierzchnia żeber i powierzchnia samej
ścianki pomiędzy żebrami.
Temperatura cieczy gorącej, opływającej stronę
gładką jest równa „tf1” temperatura zaś zimnej
cieczy, opływającej stronę użebrowaną, jest
równa
„tf2”
.
Temperatury
powierzchni
oznaczone są odpowiednio jako „tw1” i „tw2”.
Wartości współczynników przejmowania ciepła
równe są „1” i „2” przy czym: 1 >> 2
PRZENIKANIE CIEPŁA PRZEZ PRZEGRODY ŻEBROWANE
(PRZEGRODY O POWIERZCHNI ROZWINIĘTEJ)
    A  t  t  
Q
1
1
f1
w1


1


Q   A1  t w1  t w 2  Q 
 t f 1  t f 2 
1

1




    A  t  t 
1  A1   A1  oż  A oż
Q
oż
oż
w2
f2 
Jeżeli podana jest powierzchnia żeberek i znane są współczynniki przejmowania ciepła
to obliczenie przenikania ciepła przez ściankę nie przedstawia żadnych trudności.
Stosunek powierzchni żebrowanej „Aoż” do gładkiej „A1” nazywa się
WSPÓŁCZYNNIKIEM OŻEBROWANIA
WZMOŻONE PRZENIKANIE CIEPŁA
Przy rozwiązywaniu praktycznych zadań dotyczących PRZENIKANIA
CIEPŁA dążymy w niektórych przypadkach do wzmożenia wymiany
ciepła, w innych natomiast staramy się je hamować.
Opór cieplny można zmniejszyć przez:
• zmniejszenie grubości ścianki i podwyższenie przewodności cieplnej
materiału z którego jest ona wykonana
•zwiększenie przejmowania ciepła może być zwiększone przez mieszanie
cieczy i podwyższenie prędkości jej przepływu
•przy wrzeniu cieczy zwiększenie przejmowania ciepła może być
zwiększone przez mieszanie cieczy i oczyszczenie powierzchni grzejnych
•przy skraplaniu cieczy zwiększenie przejmowania ciepła może być
zwiększone przez prawidłowe ukształtowanie powierzchni chłodzącej,
oczyszczenie jej z obcych nalotów i podwyższenie prędkości przepływu
pary
•przy
promieniowaniu
przez
podwyższenie
współczynnika
promieniowania i temperatury powierzchni promieniującej
WZMOŻONE PRZENIKANIE CIEPŁA
Rozpatrzmy następujący przykład dotyczący wzmożonego przenikania ciepła. Dla
płaskiej ścinki załóżmy, że /0, to wzór na współczynnik przenikania ciepła przymnie
wartość:
1   2
k

1
1
1   2

1  2
1
Stąd wynika, że „k” jest ZAWSZE MNIEJSZY od najmniejszego „”
Sprawdźmy przy 1=40W/m2K i 2=4000W/m2K → k = …………….
przy 1=40W/m2K i 2=8000W/m2K → k = …………….
przy 1=80W/m2K i 2=4000W/m2K → k = …………….
Z powyższych przeliczeń wynika, że na wzrost współczynnika
przenikania ciepła „k” ma wpływ wzrost wartości ……….
współczynnika „?” a nie ma wpływu wzrost wartości ……..
współczynnika „?”
WZMOŻONE PRZENIKANIE CIEPŁA
WZMOŻONE PRZENIKANIE CIEPŁA
Kolejnym zagadnieniem jest WPŁYW OPORU CIEPLNEGO ŚCIANKI. We wzorze
poprzednim nie był on uwzględniony jako pomijalnie mały.
Z wielkości błędu wywołanego tym pominięciem należy jednak zdawać sobie sprawę. W
pewnych okolicznościach bowiem może on przekroczyć granice tolerancji i zaważyć
ujemnie na dokładności obliczeń projektowanego procesu.
Zadanie: Przypuśćmy że mamy wymiennik ciepła, w którym ma być podgrzewana
ciecz o współczynniku przejmowania ciepła 2=5000W/m2K. Ciecz ta
oddzielona jest od źródła ciepła czystą ścianką stalową o grubości =3mm i
przewodności cieplnej =30W/mK. Jakie będą wartości rzeczywistego „k” i
uproszczonego „k0” współczynników przenikania ciepła przy ogrzewaniu:
1. Spalinami: 1=40W/m2K
2. Skraplającą się parą wodną: 1=1000W/m2K
3. Skraplającą się parą wodną : 1=1000W/m2K, ściankę zaś zmieniono na
miedzianą ’=300W/mK
WZMOŻONE PRZENIKANIE CIEPŁA
Ze wzrostem oporu cieplnego obniża się wartość „k” tym bardziej im większa była
początkowa wartość „k0”
IZOLACJA CIEPLNA
ABY WYZNACZYĆ ZMIENNOŚĆ STRUMIENIA CIEPLNEGO PRZENIKAJĄCEGO
PRZEZ IZOLACJĘ RURY O ŚREDNICY „d2” W ZALEŻNOŚCI OD GRUBOŚCI TEJ
IZOLACJI IZ=0,5·(dIZ-d2) BIERZEMY POD UWAGĘ OPÓR CIEPLNY PRZENIKANIA:
1
1
i
1
RK 



k  A 0 1  A1
 i  A Wi  2  A 2
OPÓR CIEPLNY RURY METALOWEJ POMIJAMY JAKO NIEZNACZNY – POZOSTAJE
PRZEWODZENIE TYLKO IZOLACJI:
R K  R 1  R   R  2
1
iZ
1



1  A1  iZ  A WiZ  Z  A Z
NA PODSTAWIE POWYŻSZEGO RÓWNANIE ZNAJDUJEMY EKSTREMUM OPORU
PRZENIKANIA i WYZNACZAMY TZW. KRYTYCZNĄ ŚREDNICĘ IZOLACJI
2   IZ
T

d IZ 
Q
Z
RK
IZOLACJA CIEPLNA
– Rura o średnicy zewnętrznej 30mm i temperaturze
ścianki 300C posiada izolację o =0,25W/mK a na zewnątrz jest powietrze o
=10W/m2K o temperaturze 20C
Początkowo strata cieplna wzrasta
wskutek szybciej malejącego ze
średnicą diz oporu przejmowanie ciepła
Rz
Po przejściu średnicy krytycznej strumień
cieplny spada, ponieważ wzrasta opór
przewodzenia R
Dla azbestu średnica krytyczna
byłaby równa zewnętrznej średnicy
rury