Transcript Prezentacja: "Fizyka a architektura" - Eszkola

Fizyka a architektura
CZYLI CO MOŻEMY ZAOBSERWOWAĆ W FORTACH
Łuk kołowy – informacja ogólna
 Łuk kołowy kształtowany z drobnych elementów
(kamienia, cegły), którego oś jest wycinkiem koła
jest najstarszym rozwiązaniem konstrukcyjnym,
zwieńczającym otwór w murze. Poza zdobiącą go
ornamentyką sam łuk uchodzi za wyróżnik stylu
romańskiego. Ze względu na swoją wytrzymałość i
efekt wizualny, jest również chętnie używany we
współczesnych domach mieszkalnych.
Łuk kołowy – z fizycznego punktu widzenia
 Na frontowej części budowli, cegły na podporach
łuku ułożone są poziomo. W tej sytuacji obciążenie
na mur przenosi się w pionie. Siły wzdłużne, które
występują przy bardzo płaskich łukach, nie pojawiają
się w łukach kolistych. W szczyt łuku kołowego
powinien być zawsze wpasowany kamień zamykający
(zwornik).
Łuk kołowy– budowa
 W celu wymurowania łuku potrzebne jest
rusztowanie krążynowe, zwane również krążyną
albo szablonem. Składa się ono z dwóch poziomych
desek, złączonych ze sobą ukośnymi podporami
usztywniającymi. Sklepienie łuku układane jest
później na deskach szalunkowych. Łuk należy
murować poczynając od obu podpór, łącząc cegły na
pełne spoiny. Spoiny na górnej części łuku nie
powinny być grubsze niż 2 cm, a na podniebieniu
sklepienia powinny mieć grubość co najmniej 0,5
cm. Wtedy przy małej rozpiętości łuku nie ma
konieczności wstawiania klina.
Łuk segmentowy
 Najczęściej stosowanymi konstrukcjami łukowymi
są łuki odcinkowe (segmentowe). Są one o wiele
niższe od łuków kolistych tej samej rozpiętości.
Wytwarzają więc na podporach znacznie większe
siły rozporowe, które są tym większe, im bardziej
płasko łuk jest skonstruowany.
Korozja
 Korozją nazywamy procesy stopniowego niszczenia
materiałów, zachodzące między ich powierzchnią i
otaczającym środowiskiem.
Wyróżniamy korozję mającą charakter chemiczny,
mikrobiologiczny, elektrochemiczny lub fizyczny.
Korozja o charakterze fizycznym
 Materiały niemetaliczne takie jak: skały, szkło czy
tworzywa sztuczne ulegają korozji poprzez:
 Topnienie, czyli zjawiska polegającego na przejściu
substancji ze stanu stałego w stan ciekły.
 Rozpuszczanie, czyli proces fizykochemiczny
polegający na takim zmieszaniu ciała stałego, gazu lub
cieczy w innej cieczy lub gazie, że powstaje
jednorodna, niemożliwa do rozdzielenia metodami
mechanicznymi mieszanina.
 Ługowanie, czyli proces ekstrahowania za pomocą
rozpuszczalnika substancji chemicznej ze stałej
mieszaniny.
Zakleszczanie murów
 W wyniku zmian atmosferycznych (np. wilgoć) materiały
budowlane podlegają zróżnicowanym odkształceniom.
Odkształcenia te występują niezależnie od działania
obciążeń. Prowadzą one tylko wtedy do zakleszczeń,
kiedy nie ma możliwości swobodnego przesunięcia. Ma
to miejsce przy połączeniu dwóch materiałów o różnym
współczynniku odkształcalności. Mur w części dolnej ma
utrudnione swobodne przemieszczanie się wskutek tarcia
o podłoże. Jeśli odkształcenie będzie ograniczone, czyli
wystąpią naprężenia wywołane zakleszczeniem, które
przekroczą wytrzymałość muru na rozciąganie, to w
wyniku tego powstaną rysy.
Wypełniacz budowlany
 Wypełniacz to materiał budowlany, wytwarzany z
hydraulicznych środków wiążących i mączki
zawierającej glinę. Zmieszany z wodą służy przede
wszystkim do wypełniania, uszczelniania i usztywniania.
Miesza się z wodą w proporcji 45 do 80% wagowych
wody tworząc łatwą do przepompowywania, płynną
zawiesinę. Gęstość tej zawiesiny, zależnie od zawartości
wody wynosi 1,48 – 1,78 kg/dm3.
Prędkość wiązania i osiągana wytrzymałość na ściskanie
zależy w znacznym stopniu od rodzaju wypełniacza,
udziału wody w mieszaninie i intensywności mieszania.
Ścianki działowe
 Nienośne wewnętrzne ścianki działowe służą do
podziału przestrzeni na pomieszczenia, nie pełniąc
funkcji statycznych.
Powinny one jednak być w stanie przejąć ciężar
własny oraz obciążenie działające na powierzchnię i
przekazać je na nośne elementy konstrukcyjne. Przy
odpowiedniej konstrukcji ścianki te powinny
spełniać ponadto wymagania w zakresie ochrony
przeciwpożarowej, przed hałasem, przed wilgocią i
stanowić wystarczającą izolację cieplną.
Sucha zasypka (podłoże)
 Sucha zasypka (perlit, wermikulit) jest to
naturalny materiał ziarnisty, otrzymywany z
kamienia wulkanicznego preparowanego termicznie
w temperaturze powyżej 1000˚C. Następnie przez
dodanie specjalnej mineralnej otoczki uzyskuje się
przemianę sypkiego podłoża w stabilną, wyrównaną
warstwę o znacznej wytrzymałości.
 Przez zastosowanie zasypki można trwale wyrównać
każdą niedokładność surowej podłogi.