Transcript „Twoje dzieci nie są twoją własnością. One są synami i córkami Życia i dla swojego życia są stworzone. One przychodzą przez ciebie, ale.

„Twoje dzieci nie są twoją własnością.
One są synami i córkami Życia
i dla swojego życia są stworzone.
One przychodzą przez ciebie, ale nie do ciebie,
I chociaż są przy tobie, nie należą do ciebie.
Możesz
obdarzyć je
swoją miłością,
lecz nie swoimi
myślami,
bo one mają
swoje własne
myśli.
Możesz jedynie
dać schronienie
ich ciałom, ale
nie duszom,
Albowiem ich
dusze
zamieszkują
dom jutra, do
którego nie
możesz
wstąpić nawet
w snach.
Wolno ci dążyć do tego, by
dotrzymać im kroku,
Ale nie staraj się o to,
By je upodobnić do siebie.
Bo życie nie biegnie wstecz
Ani nie zatrzymuje się wczoraj.
Jesteś jak łuk, z którego twoje dzieci
wystrzelono naprzód.
Łucznik dostrzega cel na drodze do nieskończoności
i napina cię Swą mocą,
aby Jego strzały pomknęły szybko i daleko.
Poddajcie się
z radością
rękom
Łucznika,
Albowiem
kocha On równą
miarą i strzały,
które szybują,
i łuk, który
pozostaje
niewzruszony.”
Kahlil Gibran