Transcript SYSTEMATYKA ROŚLIN | 4300 kB

SYSTEMATYKA ROŚLIN
ŹRÓDŁA RÓŻNORODNOŚCI ROŚLIN
NA PRZESTRZENI WIEKÓW ŹRÓDŁEM NATURALNEJ ZMIENNOŚCI ROŚLIN
BYŁY WYŁĄCZNIE SPONTANICZNE MUTACJE (DZIEDZICZĄCE SIĘ SAMORZUTNE ZMIANY). DOPIERO W DWUDZIESTYM WIEKU HODOWLA ROŚLIN
STAŁA SIĘ NAUKĄ STOSOWANĄ NA CAŁYM ŚWIECIE DO ICH DOSKONA-
LENIA. CHOCIAŻ BADACZ ANGIELSKI THOMAS KNIGHT PROWADZIŁ NA
NIEWIELKĄ SKALĘ KRZYŻOWANIA ROŚLIN, A TERMIN „MIESZANIEC”
(HYBRYDA) BYŁ STOSOWANY JUŻ PRZEZ KAROLA DARWINA, DOPIERO
ZAKONNIK CZESKI GRZEGORZ MENDEL, DZIĘKI KRZYŻOWANIU ODMIAN
GROCHU I ANALIZIE LICZBOWEJ POTOMSTWA PRZYCZYNIŁ SIĘ DO
ZROZUMIENIA PROCESU POWSTAWANIA MIESZAŃCÓW I WYKORZYSTANIA GO DO ICH WYTWARZANIA NA SKALĘ HANDLOWĄ.
INTRODUKCJA ROŚLIN
INTORDUKCJA ROŚLIN, CZYLI WPROWADZANIE DO UPRAWY GATUNKÓW
OBCYCH, SIĘGA CZASÓW STAROŻYTNEGO IMPERIUM RZYMSKIEGO, GDY
ROZCIĄGAŁO SIĘ ONO OD ZACHODNIEJ EUROPY DO AZJI, KIEDY WĘDRUJĄCE LEGIONY RZYMSKIE ZABIERAŁY Z SOBĄ ROŚLINY WYKORZYSTYWANE W CHARAKTERZE ŹRÓDŁA POŻYWIENIA, JAK KASZTAN JADALNY,
BRZOSKWINIE, FIGI I WIELE ZIÓŁ. W TRZYNASTYM WIEKU, POWRACAJĄCY
KRZYŻOWCY PRZYWIEŹLI DO EUROPY Z DAMASZKU RÓŻĘ DAMASCEŃSKĄ.
W KILKA WIEKÓW PÓŹNIEJ, SZEREG INNYCH ROŚLIN, W TYM BEZ I MORELĘ
ZWYCZAJNĄ PRZYWIEZIONO Z OGRODÓW TURECKICH I MAORYJSKICH
WYBRZEŻY MORZA ŚRÓDZIEMNEGO.
ZNACZENIE NAZW ROŚLIN
NAZWY BOTANICZNE ROŚLIN MAJĄ CZASEM SPECJALNE ZNACZENIE.
MOGŁY ZOSTAĆ NADANE DLA UCZCZENIA KOGOŚ, JAK np. W PRZYPADKU GATUNKU ROŚLINY OZDOBNEJ FUCHSIA. NAZWA TA POCHODZI OD
NAZWISKA NIEMIECKIEGO LEKARZA I ZIELARZA LEONARDA FUCHSA.
MOŻE ONA RÓWNIEŻ INFORMOWAĆ O POCHODZENIU GEOGRAFICZNYM
ROŚLINY, JAK W PRZYPADKU PARROTIA PERSICA, POCHODZĄCEJ Z
PERSJI (DZIEJSZEGO IRANU). MOŻE TAKŻE POCHODZIĆ OD NAZWISKA
BOTANIKA, KTÓRY JĄ ODNALAZŁ I OPISAŁ, JAK W PRZYPADKU PRIMULA
FORRESTII. ROŚLINĘ TĘ WPROWADZIŁ DO UPRAWY GEORGE FORREST.
NAZWA ROŚLINY MOŻE RÓWNIEŻ INFORMOWAĆ O JEJ CHARAKTERZE
FIZYCZNYM, JAK W PRZYPADKU IGLICY POSPOLITEJ: NAZWA PELARGONIUM MA ŹRÓDŁOSŁÓW GRECKI, GDYŻ POCHODZI OD GRECKIEGO SŁOWA
PELARGOS, OZNACZAJĄCEGO BOCIANA. BOCIANA PRZYPOMINAJĄ
BOWIEM OWOCE TEJ ROŚLINY.
NAZWY ZWYCZAJOWE ROŚLIN
CHOCIAŻ WIELE ROŚLIN MA NAZWY ZWYCZAJOWE, PRZEWAŻNIE
STOSUJE SIĘ ICH NAZWY ŁACIŃSKIE. ISTNIEJE KU TEMU WIELE
POWODÓW. WIELE BOWIEM ROŚLIN NIE MA NAZW ZWYCZAJOWYCH,
ALBO NAZWAMI PODOBNYMI OKREŚLONO RÓŻNE ROŚLINY. PONADTO,
TĄ SAMĄ NAZWĄ OKREŚLONO RÓŻNE ROŚLINY WYSTĘPUJĄCE NA
RÓŻNYCH OBSZARACH, ALBO TA SAMA ROŚLINA MA KILKA NAZW
ZWYCZAJOWYCH. JESZCZE WIĘCEJ NIEPOROZUMIEŃ POJAWIA SIĘ W
PRZYPADKU PRÓBY IDENTYFIKACJI ROŚLINY, GDY MA ONA RÓŻNE
NAZWY W RÓŻNYCH JĘZYKACH.
W MIARĘ ODKRYWANIA, SPORZĄDZANIA MAP ORAZ KOLONIZOWANIA
NOWYCH OBSZARÓW W OSIEMNASTYM WIEKU ZWIĘKSZAŁO SIĘ W
EUROPIE ZAINTERESOWANIE GATUNKAMI ROŚLIN, KTÓRE TAM WYSTĘPOWAŁY. PRZYCZYNIŁO SIĘ TO DO PRZYWIEZIENIA DO EUROPY WIELU
GATUNKÓW ROŚLIN Z AMERYKI PÓŁNOCNEJ, AFRYKI POŁUDNIOWEJ, Z
AUSTRALII I NOWEJ ZELANDII. W DWUDZIESTYM WIEKU ŹRÓDŁEM
NOWYCH GATUNKÓW DLA EUROPY STAŁY SIĘ KRAJE AZJI WSCHODNIEJ.
TWÓRCĄ STOSOWANEGO DZISIAJ BINOMINALNEGO NAZEWNICTWA
ROŚLIN JEST BOTANIK SZWEDZKI KAROL LINNEUSZ, KTÓRY ŻYŁ W
LATACH 1707 – 1778. W SWYCH PRACACH pt. GENERA PLANTARUM ORAZ
SPECIES PLANTARUM SKLASYFIKOWAŁ ON ROŚLINY Z POMOCĄ DWU
SŁÓW ŁACIŃSKICH, ZASTĘPUJĄC NIMI OBSZERNY SŁOWNY OPIS ROŚLIN
JAKI WÓWCZAS POWSZECHNIE STOSOWANO. PIERWSZE SŁOWO BYŁO
NAZWĄ RODZAJU, NATOMIAST DRUGIE BYŁO EPITETEM GATUNKOWYM.
ŁĄCZNIE SŁOWA TE OKREŚLAŁY ROŚLINĘ, KTÓRĄ MOŻNA BYŁO ZIDENTYFIKOWAĆ. INNE GATUNKI NALEŻĄCE DO TEGO SAMEGO RODZAJU
UZYSKIWAŁY INNE EPITETY GATUNKOWE.
KODY MIĘDZYNARODOWE
SYSTEM LINNEUSZOWSKI SYSTEMATYKI WYKORZYSTANO DO KLASYFIKACJI CAŁEGO KRÓLESTWA ROŚLIN. W WYNIKU TYCH PRAC POWSTAŁO
„DRZEWO GENEAOLOGICZNE” ŚWIATA ROŚLIN SKŁADAJĄCE SIĘ Z WIELU
JEDNOSTEK TAKSONOMICZNYCH. W WYNIKU WSPÓŁPRACY MIĘDZYNARODOWEJ SYSTEM TEN NIE BUDZI OBECNIE ZASTRZEŻEN POD WZGLĘDEM NAUKOWYM, JEST ZGODNY Z ZASADAMI PRAKTYKI I NAUK OGROD-
NICZYCH ORAZ JEST AKCEPTOWANY W OBROCIE HANDLOWYM. ZASADY
TEGO SYSTEMU OPISANO W the INTERNATIONAL CODE OF NOMENCLATURE FOR CULTIVATED PLANTS (1995) ORAZ W the INTERNATKIONAL
CODE OF BOTANICAL NOMENCLATURE (1994).
W SYSTEMATYCE ORGANIZMÓW ŻYWYCH WYRÓŻNIA SIĘ DWA NADKRÓ-
LESTWA I PIĘĆ KRÓLESTW. JEDNO Z TYCH NADKRÓLESTW STANOWIĄ
ORGANIZMY POZBAWIONE JĄDRA KOMÓRKOWEGO (PROKARIOTY)
NATOMIAST W SKŁAD NADKRÓLESTWA DRUGIEGO WCHODZĄ ORGANIZMY
MAJĄCE OBŁONIONE JĄDRO KOMÓRKOWE, CZYLI EUKARIOTY.
PROKARIONTAMI SĄ DWIE GROMADY ORGANIZMÓW STANOWIĄCYCH
KRÓLESTWO MONERA, A MIANOWICIE BAKTERIE (BACTERIA) ORAZ SINICE
(SHIZOPHYTA). ICH CHROMOSOMY MAJĄ POSTAĆ SWOBODNIE ZAWIESZONEGO W CYTOPLAŹMIE, ZWINIĘTEGO KŁĘBKA DNA NAZYWANEGO NUKLE-
OIDEM, A SYNTEZA ADENOZYNOTRÓJFOSFORANU ODBYWA SIĘ W ORGANELLACH NAZYWANYCH MEZOSOMAMI. SINICE SĄ BAKTERIAMI ZDOLNYMI
DO FOTOSYNTEZY, GDYŻ POSIADAJĄ CHLOROPLASTY.
PIĘĆ KRÓLESTW ORGANIZMÓW:
1. MONERA – BAKTERIE I SINICE (prokarionty).
2. PROTISTA – PIERWOTNIAKI (AMEBY, PANTOFELKI i
inne) (eukarionty).
3. GRZYBY – PLEŚNIE, MĄCZNIAKI, RDZE, ŚNIECIE,
DROŻDŻE i inne.
4. ROŚLINY – FOTOSYNTETYZUJĄCE ORGANIZMY
WIELOKOMÓRKOWE.
5. ZWIERZĘTA – ORGANIZMY WIELOKOMÓRKOWE
ZJADAJĄCE ROŚLINY I ROŚLINOŻERNE ZWIERZĘTA.
NADKRÓLESTWO - ORGANIZMY JĄDROWE
KRÓLESTWO – ROŚLINY (PLANTAE)
TYP – TRACHEOPHYTA (NACZYNIOWE)
GROMADA – ANGIOSPERMAE (OKRYTOZALĄŻKOWE)
RZĄD – np. RÓŻOWCE (ROSALES)
RODZINA – RÓŻOWATE (ROSACEAE)
RODZAJ – RÓŻA (ROSA)
GATUNEK – np. RÓŻA FRANCUSKA (ROSA GALLICA)
RODZINA
RODZINA JEST KATEGORIĄ SYSTEMATYCZNĄ OZNACZAJĄCA GRUPĘ
ROŚLIN CHARAKTERYZUJ ACYCH SIĘ PODOBIEŃSTWEN BUDOWY
KWIATÓW, OWOCÓW I INNYCH ORGANÓW. OZNACZA TO, ŻE RODZINĘ
MOGĄ STANOWIĆ ROŚLINY SPOKREWNIONE SOBĄ I TAK PODOBNIE
WYSPECJALIZOWANE, JAK STORCZYKI (rodzina Orchidaceae) i BROMELIE
(rodzina Bromeliaceae), ORAZ TAK ODMIENNE Z OGRODNICZEGO PUNKTU
WIDZENIA, JAK NALEŻĄCE DO RODZINY Rosaceae: Alchemilla, Cotoneaster,
Crataegus, Geum, Malus, Prunus, Pyracantha, Sorbus i Spiraea.
EPITET QUINQUEFOLIA JEST ZWIĄZANY Z ROŚLINĄ PARTHENOCISSUS
QUINQUEFOLIA, OZNACZAJĄC LIŚĆ ZŁOŻONY SKŁADAJĄCY SIĘ Z PIĘCIU
LISTKOW, OD SŁOWA ŁACIŃSKIEGO QUINQUE (PIĘĆ) I FOLIUM LIŚĆ).
GENETYKA I HYBRYDYZACJA (KRZYŻOWANIE)
NA PRZESTRZENI WIEKÓW ŹRÓDŁEM NATURALNEJ ZMIENNOŚCI ROŚLIN
BYŁY WYŁĄCZNIE SPONTANICZNE (POWSTAJĄCE SAMORZUTNIE) MUTACJE. DOPIERO W DWUDZIESTYM WIEKU HODOWLA ROŚLIN STAŁA SIĘ
NAUKĄ STOSOWANĄ NA CAŁYM ŚWIECIE DO DOSKONALENIA ROŚLIN.
CHOCIAŻ BADACZ ANGIELSKI THOMAS KNIGHT PROWADZIŁ NA NIEWIELKĄ SKALĘ KRZYŻOWANIA ROŚLIN, A TERMIN „MIESZANIEC” (HYBRYDA)
BYŁ STOSOWANY PRZEZ KAROLA DARWINA, DOPIERO ZAKONNIK CZESKI
GRZEGORZ MENDEL, DZIĘKI KRZYŻOWANIU ODMIAN GROCHU I ANALIZIE
LICZBOWEJ POTOMSTWA PRZYCZYNIŁ SIĘ DO ZROZUMIENIA PROCESU
POWSTAWANIA MIESZAŃCÓW I WYKORZYSTYWANIA GO DO ICH WYTWARZANIA NA SKALĘ HANDLOWĄ.
PO WYKRYCIU CHROMOSOMÓW ORAZ GENÓW STAŁO SIĘ OCZYWISTE, ŻE
ISTNIEJE MOŻLIWOŚĆ ZAPROGRAMOWANEGO DOSKONALENIA ROŚLIN
UPRAWNYCH, UZYSKIWANIA BUJNIEJSZYCH MIESZAŃCÓW ORAZ ROŚLIN
OZDOBNYCH ZAWIĄZUJĄCYCH WIĘCEJ KWIATÓW. OBECNIE HODOWCY SĄ
W STANIE UZYSKIWAĆ MIESZAŃCE WYRÓŻNIAJĄCE SIĘ POŻĄDANYM
KSZTAŁTEM, BARWĄ I CECHAMI FIZJOLOGICZNYMI.
ISTOTA KLASYFIKACJI ROŚLIN
KRÓLESTWO ROŚLIN MOŻNA OGÓLNIE PODZIELIĆ NA ROŚLINY NACZYNIOWE I NIENACZYNIOWE. DLA OGRODNIKA NAJWIĘKSZE ZNACZENIE
MAJĄ ROŚLINY NACZYNIOWE POSIADAJĄCE TKANKĘ PRZEWODZĄCA,
DZIĘKI KTÓREJ MOGĄ ROSNĄĆ W RÓŻNYCH ŚRODOWISKACH I OSIĄGAĆ
WIĘKSZE WYMIARY NIŻ ROŚLINY NIENACZYNIOWE, JAK GLONY, MCHY I
WĄTROBOWCE.
ROŚLINY NACZYNIOWE PODZIELONO NA WIELE GRUP ZALEŻNIE OD SPOSOBU OWOCOWANIA. NA PRZYKŁAD DRZEWA IGLASTE NALEŻĄCE DO
GRUPY NAGONASIENNYCH WYDZIELONO NA PODSTAWIE TEGO, IŻ
ZAWIĄZUJĄ NASIONA POZBAWIONE OSŁONY W OWOCACH BĘDĄCYCH
SZYSZKAMI. W GRUPIE TEJ PODSTAWOWĄ JEDNOSTKĄ JEST „RODZINA”.
ODMIANA UPRAWNA JEST EFEKTEM HODOWLI ROŚLIN
PROWADZONEJ W CELU UZYSKANIA OKREŚLONEJ
WŁAŚCIWOŚCI LUB KOMBINACJI WŁAŚCIWOŚCI,
ZACHOWUJE ODRĘBNOŚĆ I WYRÓWNANIE, JEJ CECHY
SĄ STABILNE I UTRZYMUJĄ SIĘ PRZY ROZMNAŻANIU
WE WŁAŚCIWY DLA NIEJ SPOSÓB.
RODZAJE I GATUNKI
W SKŁAD RODZINY MOŻE WCHODZIĆ JEDEN RODZAJ (np. Eucryphia JEST
JEDYNYM RODZAJEM RODZINY EUCRYPHIACEAE), LUB WIELE RODZAJÓW
(W SKŁAD RODZINY COMPOSITAE WCHODZI PONAD 1000 RODZAJÓW). W
SKŁAD KAŻDEGO RODZAJU WCHODZĄ ROŚLINY SPOKREWNIONE Z SOBĄ,
JAK np. DĘBY (RODZAJ QUERCUS), KLONY (RODZAJ ACER) I LILIE
(RODZAJ LILIUM), MAJĄCE KILKA CECH WSPÓLNYCH.
W SKŁAD RODZAJU MOŻE WCHODZIĆ JEDEN LUB KILKA GATUNKÓW.
MÓWIĄC O RODZAJU LILIUM MAMY NA MYŚLI JAKIKOLWIEK GATUNEK,
KTÓRY DO NIEGO NALEŻY. JEŚLI JEDNAK WYMIENIAMY RÓWNIEŻ NAZWĘ
GATUNKU, np. LILIUM CANDIDUM, WSKAZUJEMY NA ŚCIŚLE OKREŚLONEGO PRZEDSTAWICIELA TEGO RODZAJU. PEWNE RODZAJE TWORZĄ
ODRĘBNE GRUPY ROŚLIN OGRODNICZYCH W OBRĘBIE RODZIN.
PRZYKŁADEM MOŻE BYĆ WRZOS LUB WRZOŚCE, OBEJMUJĄCE RODZAJE
CALLUNA, DABOECIA I ERICA W OBRĘBIE RODZINY ERICACEAE. OBEJMUJĄ ONE RÓWNIEŻ RODZAJE KALMIA, RHODODENDRON I VACCINIUM.
GATUNKIEM NAZYWAMY GRUPĘ ROŚLIN ROZMNAŻAJĄCYCH SIĘ WE
WŁAŚCIWY DLA NICH SPOSÓB, KTÓRE W WYNIKU TEGO WYTWARZAJĄ
TYPOWĄ DLA NICH POPULACJĘ, RÓŻNIĄCĄ SIĘ OD POPYLACJI INNYCH
GATUNKÓW.
ŚCIŚLEJSZA DEFINICJA GATUNKU BRZMI NASTĘPUJĄCO: GATUNKIEM
JEST POPULACJA ROŚLIN, PODOBNYCH POD WZGLĘDEM CECH
MORFOLOGICZNYCH I FIZJOLOGICZNYCH, KTÓRE W WYNIKU POSIADANIA
JEDNAKOWEJ LICZBY HOMOLOGICZNYCH CHROMOSOMÓW MOGĄ SIĘ
MIĘDZY SOBĄ KRZYŻOWAĆ I WYDAWAĆ PŁODNE POTOMSTWO (NASIONA).
ROŚLINY NALEŻĄCE DO DANEGO GATUNKU MAJĄ WSPÓLNYCH PRZODKÓW EWOLUCYJNYCH I WSPÓLNĄ PULĘ GENÓW.
PODGATUNKI, ODMIANY I FORMY
W WARUNKACH NATURALNYCH, NAWET ROŚLINY NALEŻĄCE DO TEGO
SAMEGO GATUNKU MOGĄ SIĘ NIECO RÓŻNIĆ OD SIEBIE I NA TEJ PODSTAWIE BYĆ ZALICZANE DO TRZECH ODMIENNYCH, CHOĆ ZACHODZĄCYCH NA
SIEBIE POD WZGLĘDEM BOTANICZNYM, KATEGORII. JEDNĄ Z NICH JEST
PODGATUNEK (łac subspecies, subsp.), BĘDĄCY WYRAŹNIE ODMIENNYM
WARIANTEM POWSTAŁYM W INNYCH WARUNKACH GEOGRAFICZNYCH;
DRUGĄ KATEGORIĄ JEST ODMIANA BOTANICZNA (varietas, var.) – NALEŻĄCE DO NIEJ ROŚLINY RÓŻNIĄ SIĘ NIECO POD WZGLĘDEM STRUKTURY
BOTANICZNEJ; KATEGORIĄ TRZECIĄ JEST forma, f. – JEJ PRZEDSTAWICIELE WYRÓŻNIAJĄ SIĘ NIEWIELKĄ ODMIENNOŚCIĄ JAKIEJŚ CECHY FIZJOLO-
GICZNEJ, BARWY KWIATÓW LUB OWOCÓW.
WIELE ROŚLIN UPRAWIANYCH WE WSPÓŁCZESNYCH OGRODACH MOŻNA
ZIDENTYFIKOWAĆ NA PODSTAWIE NAZWY BOTANICZNEJ. UPRAWIANYCH
JEST JEDNAK WIELE FORM RÓŻNIĄCYCH SIĘ NIECO OD FORM TYPOWYCH
DLA GATUNKÓW ROSNĄCYCH W WARUNKACH NATURALNYCH. FORMY TE
MOGĄ ZASŁUGIWAĆ NA UWAGĘ OGRODNIKA ZE WZGLĘDU NA ATRAKCYJ-
NE LIŚCIE LUB INNE CECHY. MOGĄ ONE WYSTĘPOWAĆ SPORADYCZNIE W
WARUNKACH NATURALNYCH A ZNALEZIONE –BYĆ WPROWADZANE DO
UPRAWY. POWSTAJĄ ONE WSKUTEK KRZYŻOWANIA NATURALNEGO LUB
W WYNIKU SPONTANICZNYCH MUTACJI. WPROWADZONE DO UPRAWY
STAJĄ SIĘ ODMIANAMI UPRAWNYMI. ABY MOGŁY ZACHOWAĆ SWE CECHY
MUSZĄ BYĆ ROZMNAŻANE WEGETATYWNIE, A W PRZYPADKU ROZMNAŻANIA PŁCIOWEGO NIEZBĘDNE JEST SELEKCJONOWANIE POTOMSTWA.
W 1959 r. WPROWADZONO ZASADĘ, ZGODNIE Z KTÓRĄ ODMIANOM
UPRAWNYM NADAJE SIĘ NAZWY KRAJOWE (RODZIME) PISANE ALFABETEM RZYMSKIM Z CUDZYSŁOWEM, np. Phygelius aequalis „ZŁOTA
JESIEŃ”. PISOWANIA ICH RÓŻNI SIĘ OD PISOWNI ODMIAN NATURALNYCH,
KTÓRYM PRZYZNAJE SIĘ NAZWY ŁACIŃSKIE PISANE ITALIKIEM.
MIESZAŃCE ROŚLIN
KRZYŻUJĄC ROŚLINY NALEŻĄCE DO RÓŻNYCH GATUNKÓW, A NAWET
RODZAJÓW UZYSKUJE SIĘ MIESZAŃCE, KTÓRYCH POCHODZENIE
OZNACZA SIĘ Z POMOCĄ ZNAKU MNOŻENIA (x).
JEŚLI KRZYŻUJE SIĘ GATUNKI NALEŻĄCE DO RÓŻNYCH RODZAJÓW,
UZYSKUJE SIĘ MIESZAŃCE MIĘDZYRODZAJOWE..
JEŚLI W KRZYŻOWANIU UCZESTNICZĄ ROŚLINY NALEŻĄCE DO WIĘCEJ
NIŻ TRZECH RODZAJÓW, MIESZANIEC OTRZYMUJE NAZWĘ POCHODZĄCĄ
OD NAZWISKA JEGO AUTORA Z PRZYROSTKIEM –ARA. NA PRZYKŁAD,
MIESZAŃCA x Potinara OTRZYMAŁ CZŁONEK FRANCUSKIEGO TOWARZYSTWA MIŁOŚNIKÓW STORCZYKÓW M. POTIN, KTÓRY UZYSKAŁ GO W
WYNIKU SKRZYŻOWANIA FORM NALEŻĄCYCH DO TRZECH RODZAJÓW, A
MIANOWICIE: BRASSAVOLA, CATTLEYA, LAELIA I SOPHRONITIS.
NAJCZĘŚCIEJ W UPRAWIE ZNAJDUJĄ SIĘ MIESZACE MIĘDZY GATUNKAMI
NALEŻĄCYMI DO TEGO SAMEGO RODZAJU. NAZYWA SIĘ JE
MIESZAŃCAMI MIĘDZYGATUNKOWYMI. MAJĄ ONE NAZWĘ ZBIORCZĄ
POCHODZĄCĄ OD NAZWY RODZAJU, DO KTÓREGO NALEŻĄ KRZYŻOWANE
GATUNKI UZUPEŁNIONĄ O NAZWĘ NOWEGO GATUNKU ZAPROPONOWANĄ
PRZEZ AUTORA MIESZAŃCA.
MIĘDZY NAZWĄ RODZAJU I GATUNKU MIESZAŃCA WSTAWIA SIĘ ZNAK
MNOŻENIA (x). NA PRZYKŁAD, MIESZAŃCA MIĘDZYGATUNKOWEGO
Epimedium x rubrum OTRZYMANO ZE SKRZYŻOWANIA GATUNKÓW
Epimedium alpinum i Epimedijum grandiflorum.
W PRZYPADKU SZCZEPIENIA DWU ROŚLIN, W MIEJSCU SZCZEPIENIA
WYRASTA PĘD ZAWIERAJĄCY TKANKI OBU RODZICÓW. TEGO RODZAJU
SZCZEPIENNE CHIMERY ALBO „MIESZAŃCE” OPISUJE SIĘ PODOBNIE, JAK
MIESZAŃCE GENERATYWNE, Z TYM WYJĄTKIEM, IŻ ZAMIAST ZNAKU MNOŻENIA (x) UZUPEŁNIA SIĘ NAZWĘ ZNAKIEM DODAWANIA (+), na przykład: +
Laburnocytisus adamii, KTÓRY JEST MIESZAŃCEM SZCZEPIENNYM GATUNKÓW NALEŻĄCYCH DO RODZAJÓW Laburnum oraz Chamaecytisus.
ODMIANY MIESZAŃCOWE OKREŚLA SIĘ NAZWAMI BOTANICZNYMI,
WYMIENIAJĄC NAZWĘ RODZAJU, A NASTĘPNIE NAZWĘ NADANĄ
ODMIANIE PRZEZ HODOWCĘ, np Rosa ‘Słoneczna Piękność’.
KONIEC
• KRÓLESTWAMI NADKRÓLESTWA ORGANIZMÓW EUKARIOTYCZNYCH SĄ
WIĘC:
• MONERA – BAKTERIE ORAZ SINICE
• PROTISTA – PIERWOTNIAKI, JAK AMEBY I PANTOFELKI, MAJĄCE
KOMÓRKI WYPOSAŻONE W JĄDRO ORAZ INNE ORGANELLE OTOCZONE
BŁONĄ. WIELE Z NICH ŻYWI SIĘ BAKTERIAMI.
• GRZYBY – PLEŚNIAKI, MĄCZNIAKI, RDZE, ŚNIECIE, DROŻDŻE, GRZYBY
KAPELUSZOWE. SĄ TO ZWYKLE ORGANIZMY WIELOKOMÓRKOWE. W
PEWNYM STOPNIU PRZYPOMINAJKĄ ROŚLINY, LECZ NIE SĄ ZDOLNE DO
FOTOSYNEZY. ŻUWIĄ SIĘ ROŚLINAMI I ZWIERZĘTAMI (ŻYWYMI – PASOŻYTY
ORAZ MARTWYMI – SAPROFITY).
• ROŚLINY – SĄ ORGANIZAMAMI WIELOKOMÓRKOWYMI, WYTWARZAJĄCYMI W PROCESIE FOTOSYNTEZY CUKRY, A Z NICH BIAŁKA I TŁUSZCZE.
• ZWIERZĘTA – SĄ ORGANIZMAMI WIELOKOMÓRKOWYMI, ŻYWIĄCYMI SIĘ
ROŚLINAMI I ZWIERZĘTAMI.