Transcript rozwój ekonomiczny a realizacja celów polityki społecznej
ROZWÓJ EKONOMICZNY A REALIZACJA CELÓW POLITYKI SPOŁECZNEJ
Doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
Współzależność rozwoju gospodarczego i społecznego (1)
wzrost gospodarczy syntetyczny miernik: realny PNB per capita – jego wady i zalety
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
2
Współzależność rozwoju gospodarczego i społecznego (2)
bardziej szczegółowe mierniki elementy podziału ostatecznego DN: akumulacja i spożycie - inflacja, bezrobocie, cykl koniunkturalny efektywność statyczna i dynamiczna równomierny podział dochodu: krzywa Lorenza
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
3
Współzależność rozwoju gospodarczego i społecznego (3)
rozwój społeczny – poprawa warunków bytu ludności, rozwój kulturalny i naukowy, przemiana struktur społecznych
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
4
Współzależność rozwoju gospodarczego i społecznego (4)
TEZY:
rozwój społeczny jest ściśle powiązany ze wzrostem gospodarczym; wzrost gospodarczy powinien być podporządkowany celom rozwoju społecznego
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
5
Mierniki rozwoju społecznego (wg UNIDO – Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju) 1.
Wskaźniki dotyczące efektów procesu
rozwoju społecznego, w tym:
sytuacji demograficznej (np. długość życia) sytuacji zdrowotnej (np. śmiertelność niemowląt) wykształcenia (np. umiejętność pisania)
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
6
Mierniki rozwoju społecznego (wg UNIDO – Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju) 2.
Wskaźniki dotyczące nakładów na rozwój
społeczny, w tym:
system wyżywienia (np. spożycie białka)
system ochrony zdrowia (np. liczba lekarzy, liczba łóżek szpitalnych) system oświatowy (np. liczba szkół, liczba uczniów) system komunikacji społecznej (np. liczba gazet, telewizorów, telefonów).
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
7
Zależności między wzrostem gospodarczym a rozwojem społecznym
należy rozpatrywać w dwóch wymiarach: czasie i przestrzeni czynnik czasu występuje zarówno przy rozpatrywaniu wpływu wzrostu gospodarczego na rozwój społeczny, jak i odwrotnie (głównie w długim okresie) wzrost i rozwój są to zróżnicowane przestrzennie kategorie; istnieje potrzeba uwzględniania wymiaru przestrzennego tych związków
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
8
Podstawowe prawa człowieka w dziedzinach ekonomicznych i społecznych
prawo do pracy prawo do stopy życiowej zapewniającej zdrowie i dobrobyt prawo do płacy za wykonywaną pracę prawo do nauki prawo do uczestniczenia w życiu kulturalnym prawo do wypoczynku i urlopu.
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
9
Modele kształtujące politykę społeczną (1)
1.
Model marginalny
– opiera się na założeniu, że rynek prywatny i rodzina stanowią naturalne kanały, za pomocą których potrzeby ludzkie powinny być zaspokajane; dopiero jeśli tak się nie dzieje - dopuszcza się wkroczenie polityki społecznej, ale traktowanej jako rozwiązanie doraźne; państwo powinno interweniować tylko w ostateczności i jedynie w stosunku do tych grup społeczno-zawodowych, które nie są w stanie same sobie poradzić
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
10
Modele kształtujące politykę społeczną (2)
2.
Model służebny
– traktuje politykę społeczną jako dodatek do ekonomii; potrzeby społeczne mają być zaspokajane na podstawie kryterium zasług i wydajności; opiera się na wzorach ubezpieczeń prywatnych – jednostki, a również grupy społeczno zawodowe są zachęcane do samodzielnego zapewnienia sobie ochrony przed różnymi zdarzeniami losowymi; formą postulowaną są dobrowolne ubezpieczenia.
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
11
Modele kształtujące politykę społeczną (3)
3. Model instytucjonalny działalności polityki społecznej w ramach danego społeczeństwa; – polega na zintegrowanej państwo nie wyznacza granic swojego zaangażowania w działalność socjalną; odpowiedzialność za zagwarantowanie dobrobytu i bezpieczeństwa każdej jednostki ponosi społeczeństwo; rodzina, wolny rynek nie są w stanie zapewnić każdemu zaspokojenia potrzeb na wymaganym poziomie rynkowe – stąd planowa działalność państwa zastępuje mechanizmy
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
12
Modele kształtujące politykę społeczną (4)
4.
Model motywacyjny
(korporacyjny, socliberalny) jest rozwiązaniem charakterystycznym dla rozwiniętej społecznej gospodarki rynkowej – uwzględnia możliwości szerszej ingerencji państwa w sprawy socjalne, w wyraźnym zachowaniem priorytetu gospodarki rynkowej; państwo gwarantuje podstawowe bezpieczeństwo socjalne, ale dużą część zadań z tego zakresu realizują organizacje pozarządowe (związki zawodowe, organizacje samorządowe); programy społeczne traktowane są jako ważny dodatek do gospodarki, choć powinny jak najmniej zakłócać mechanizmy funkcjonowania gospodarki rynkowej
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
13
Modele kształtujące politykę społeczną (5)
5.
Model elementarny
– spotykamy go w krajach o słabo rozwiniętej polityce społecznej; pomoc społeczna opiera się na dobroczynności (często działalności charytatywnej kościoła), większość problemów i potrzeb społecznych zaspokajają organizacje pozarządowe; państwo zabezpiecza podstawową ochronę socjalną dla obywateli poprzez ustanowienie minimum socjalnego
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
14
Środki działania w polityce społecznej (1)
świadczenia indywidualne pieniężne i rzeczowe fundusze spożycia społecznego, docierające do ludności w różnych formach: rzeczowej, usług, (np. bezpłatne porady lekarskie); pieniężnej, umożliwiającej zakup dóbr i usług, a także w formie ulg lub dopłat ułatwiających nabycie dóbr i usług (np. ulgowe wczasy); zasady korzystania ze świadczeń: oparte na zasadach zbliżonych do podziału wg pracy (np. zasiłki rodzinne, emerytury) lub podziału wg potrzeb i niezależne od podejmowanej pracy;
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
15
Środki działania w polityce społecznej (2)
świadczenia mogą być powszechnie dostępne, a nawet przymusowe (np. szczepienia ochronne), inne zaś reglamentowane wskutek ograniczeń możliwości zaspokojenia potrzeb (np. dostęp do kształcenia w szkole wyższej) świadczenia mają charakter roszczeniowy (np. emerytury) lub uznaniowy (np. zapomogi); świadczenia wyraźnie adresowane, z których korzysta się indywidualnie (np. renta) lub świadczenia, do których ma się uprawnienia i korzysta w razie wystąpienia potrzeby (np. świadczenia lekarskie).
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
16
Infrastruktura społeczna
to zespół urządzeń zaspokajających potrzeby socjalne, oświatowe i kulturalne ludności
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
17
Infrastruktura społeczna
Do infrastruktury społecznej zaliczamy urządzenia z zakresu:
oświaty i wychowania wraz z częścią urządzeń nauki (instytucje prowadzące badania podstawowe oraz z zakresu nauk humanistycznych, społecznych itp.)
ochrony zdrowia i pomocy społecznej
rekreacji i kultury fizycznej spraw socjalnych prowadzonych przez zakłady pracy łącznie z urządzeniami zakwaterowania zbiorowego
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
18
Charakterystyczne cechy infrastruktury społecznej
długi okres użytkowania obiektów, z wymogiem elastycznego dostosowywania urządzeń do stale zmieniających się potrzeb duże znaczenie czynnika ludzkiego w prawidłowym funkcjonowaniu urządzeń infrastruktury społecznej konieczność dostosowania infrastruktury do konkretnych warunków miejscowych, do sytuacji i struktury demograficznej konieczność zsynchronizowania rozwoju infrastruktury społecznej z procesami urbanizacyjnymi konieczność konsumowania usług infrastruktury społecznej w miejscu ich świadczenia
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
19
Podmioty polityki społecznej
Podmioty polityki społecznej – to wszystkie organy, instytucje i organizacje, których zadaniem jest kształtowanie zasad polityki społecznej i realizacja ich celów
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
20
Zasadnicze typy podmiotów polityki społecznej (1)
1. Międzynarodowe:
ONZ: Zgromadzenie Ogólne, Rada Ekonomiczno Ludnościowa) Społeczna (Komisja Socjalna, Praw Człowieka, Praw Kobiet i
Międzynarodowa Organizacja Pracy (Deklaracja Filadelfijska – 1944)
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
21
Zasadnicze typy podmiotów polityki społecznej (2)
2. Państwo i jego instytucje
w II połowie XIX wieku rozpoczęto organizację ministerstw pracy;
potem pojawiły się ministerstwo: zdrowia, opieki społecznej, oświaty, nasiliła się działalność związków zawodowych XX wiek: wyodrębnienie funkcji społecznej (szerzej pojmowanej niż funkcja socjalna) – 1932 roku w Polsce powołano Ministerstwo opieki Społecznej
1946 rok w Polsce: Ministerstwo Pracy i Spraw Socjalnych, Ochrony Zdrowia, Edukacji Narodowej, Kultury i Sztuki, Ministerstwo Sprawiedliwości
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
22
Zasadnicze typy podmiotów polityki społecznej (3)
3. Instytucje i organizacje pozapaństwowe:
kościół (działalność w zakresie służby zdrowia, domy pomocy społecznej, domy dla samotnych matek, hospicja)
fundacje organizacje młodzieżowe 4. Instytucje lokalne (samorządy terytorialne) 5. Zakłady pracy (zakładowe świadczenia socjalne)
doc. dr Zofia Skrzypczak Wydział Zarządzania UW
23