Transcript Uzależnienie dzieci od komputera i innych środków audiowizualnych


Jeżeli konkretne zachowanie staje się
najistotniejsze w życiu człowieka i dominuje
w jego myśleniu, uczuciach oraz
zachowaniu, a także pojawiają się szkody
w związku z tym zachowaniem, a w chwili
przerwania pożądanej aktywności
pojawiają się objawy odstawienia:
złość, gniew, agresywne zachowania itp.,
należy się nad tym zastanowić.
Być może jest to już uzależnienie !!!








Trudności w braniu odpowiedzialności za własne działania.
Poczucie bycia niekochanym, nieakceptowanym,
brak bliskich relacji.
Problemy z autorytetami, szczególnie rodzicami.
Niskie poczucie własnej wartości.
Wygrana, która pozwala uzyskać wysoki status wśród
rówieśników.
Przyjemność z rywalizacji i gier komputerowych, szukanie
przyjemnego pobudzenia.
Nieograniczony czas wolny lub brak organizacji czasu
przeznaczonego na rozwój zainteresowań.
Rodzice niespójni wychowawczo( brak komunikacji, ustalania
granic).








Obsesyjne granie w gry komputerowe, zwłaszcza gry on-line.
Ciągłe porządkowanie informacji na komputerze.
Ciągła potrzeba rozbudowania komputera, aby był szybszy,
lepszy, wydajniejszy.
Oglądanie, kopiowanie.
Relacje internetowe – zawieranie przyjaźni (przez IRC, czaty,
kawiarenki internetowe, grupy dyskusyjne).
Hazard on- line.
Zakupy w sieci.
Ściąganie z internetu filmów, programów, muzyki.
Te czynności pochłaniają zbyt dużo czasu i stanowią jedyny
sposób radzenia sobie z problemami lub ucieczkę od nich.






Najmłodsze – bo cały czas się rozwija, dojrzewają jego
funkcje słuchowe, wzrokowe, kinestetyczno – ruchowe.
Dziecku w klasie I- III trudno jeszcze oddzielić co dobre a co
złe, emocjonalnie nie jest gotowe na określone treści
pojawiające się zwłaszcza w internecie.
Dziecko sfrustrowane , zagubione w świecie dorosłych,
szukające własnych granic i potrzebujące
dowartościowania.
Osoba z problemami emocjonalnymi, wycofana, nieśmiała
izolująca się społecznie. W świecie wirtualnym może czuć się
bezpieczne, ponieważ nikt nie dostrzega jej słabości.
Osoba traktująca komputer jako ucieczkę od rzeczywistości ,
która wydaje się szara , monotonna, w której nic ciekawego
się nie dzieje.
Naśladujące zachowanie rodzica/ rodziców.



Etap zaangażowania - dziecko przeżywa intensywne fascynacje,
odkrywa wpływ przebywania przed komputerem na nastrój , mam
zły dzień to sobie zagram, z kimś porozmawiam i samopoczucie
wróci.
Etap zastępowania - na tym poziomie dziecko zaczyna zastępować
uczucia tym co robi w komputerze. Gdy czuje się poirytowany,
smutny , niezrozumiany, szuka rozwiązań w sieci . Chce w ten sposób
poczuć ulgę i w tym okresie centrum życia to kontakt z komputerem
( wielogodzinne bezsensowne przeglądanie stron, ofert aukcji).
Etap ucieczki - im bardziej komputer staje się ważny tym bardziej
dziecko doświadcza jego brak kiedy musi odejść od klawiatury.
Otoczenie dostrzega brak kontaktu z daną osobą, objawy
depresyjne, konflikty w rodzinie, ukrywanie faktów z komputerem.
Aktywność komputerowa spełnia rolę,, protezy” dla poczucia
własnej wartości .





Dziecko pragnie wyłącznie komputera, przeżywa dyskomfort
fizyczny jeśli kontakt z komputerem jest niemożliwy.
Narasta u dziecka niepokój , nastrój staje się zmienny ze
skłonnością do irytacji, pojawiają się zachowania agresywne,
problemy z koncentracją uwagi, bóle głowy, zaburzenia snu,
inne zachowania np: bębnienie palcami imitujące
korzystanie z klawiatury.
Dzień planowany jest pod kątem możliwości bycia z
komputerem.
Ograniczony jest czas na alternatywne źródła przyjemności.
Dziecko podejmuje kolejne nieudane próby kontrolowania,
przerywania lub zaprzestania korzystania z internetu.





Zamykanie się dziecka w pokoju nie martwi, rodzice
najczęściej tłumaczą dziecko zainteresowaniami informatyką,
rozwojem czy okresem buntu.
Z sondażu Centrum Badań Opinii Społecznej wynika, że
badani rodzice uważają , że w 79 % ich dzieci wykorzystują
internet do przygotowania się do lekcji i szukania informacji.
Najczęściej bliscy przyjmują tłumaczenia sytuacji znikania za
ekranem komputera.
Rodzina podejmuje próby interwencji ale na zasadzie
wymówek, usprawiedliwiania i obietnic.
Kiedy wraca problem w rodzinie wzrastają pretensje,
napięcie, pogarszają się relacje, dziecko specjalizuje się
w kłamstwach.

Podejmowane są próby kontrolowania zachowań przez
zabieranie sprzętu (klawiatury, kabli ), utrudnianie dostępu do
komputera, przeglądanie komputera – zaostrza się tylko
konflikt !

Często w odpowiedzi na bezradność wynikającą z braku
zmiany, rodzice zaczynają szukać pomocy z zewnątrz.

Często rodzice różnią się między sobą postawami w
odniesieniu do norm i granic i w związku z tym dochodzi do
przerzucania odpowiedzialności i winy za zaistniałą sytuację.

Stosunkowo rzadko rodzice podejmują terapię dla całej
rodziny bo to wstyd, brak wytrwałości itp..






Praca nad przyznaniem się przed sobą do problemu.
W przeciwieństwie do uzależnienia od alkoholu czy
narkotyków nie jest konieczne zachowanie abstynencji od
sieci.
W terapii chodzi o przywrócenie kontroli nad zachowaniem ,
które powoduje przykre konsekwencje.
Istotne jest szukanie innych sposobów na sytuacje kiedy
ciągnie do komputera (w tym czasu i udziału rodzica).
Nauczenie się rozpoznawania sygnałów ostrzegawczych
aby lepiej radzić sobie z nawrotami problemu.
Nauka zdrowego życia emocjonalnego (konstruktywnego
rozpoznawania i wyrażania uczuć , radzenia sobie ze
stresem).




Sprawdzaj co zajmuje dziecku najwięcej czasu i od czego go
najtrudniej oderwać (przeglądanie stron, gry, aukcje,
rozmowy, poczta, fora).
Wprowadź jasne reguły dotyczące czasu (ile dziennie z
komputerem, po co ?.)
Obserwuj dziecko pod kątem myśli i uczuć – rozmawiaj
sensownie na temat co ciebie rodzica niepokoi i martwi.
Gdy nie zauważasz zmian zgłoś się do specjalisty.
Pamiętaj znacznie łatwiej jest nie wchodzić w uzależnienie
niż z niego wyjść.






Komputer i programy filtrujące treści czyli blokujące
nieodpowiednie informacje.
Odwiedzaj z dzieckiem bezpieczne i sprawdzone strony.
Fundacja Dzieci Niczyje stworzyła katalog bezpiecznych stron
także z grami.
Trzeba dziecku pokazać przestrzeń do zabawy w komputerze
a nie kupić komputer, grę i zostawiać go systematycznie
samego w pokoju na nieograniczony czas.
Pokazać dziecku najmłodszemu jak zamyka się reklamy
i dziwne obrazki.
Zapoznać najmłodszych z projektem necio.pl (portalem
sieciaki.pl dla dzieci 6-12 l).
Rozmawiać na temat sieciuchów: czarnych charakterów :
kradziej – pirat, bełkot, śmieciuch i kłamacz.





Nie umieszczaj komputera w pokoju dziecka!
Naucz swoje dziecko internetu, bezpieczeństwa
on-line !
Zbuduj wraz z dzieckiem zasady korzystania z
komutera, przestrzegaj ich codziennie!
Kontroluj działania dziecka podczas korzystania
z komputera w domu, u kolegi i centrach
informatycznych!
Ucz praw i obowiązków na temat zamieszczania
informacji ( zdjęć, treści, filmów w internecie )!