Transcript Medical Ethics The Codes of Heydar Shadi Kiarash Aramesh

The Codes of
Medical Ethics
Medical Ethics and History of Medicine
Research Center
Tehran University of Medical Sciences
2006
Heydar Shadi
Kiarash Aramesh
What is profession?
A profession is an occupation that requires:
- extensive training
- study and mastery of specialized knowledge
- association
- ethical code
- process of certification or licensing.
2
What is profession?
A profession is an occupation that requires:
- extensive training
- study and mastery of specialized knowledge
- association
- ethical code
- process of certification or licensing.
3
What is profession?
Examples:
accounting,
law,
nursing,
medicine,
finance,
the military,
the clergy and
engineering.
4
professions each hold to a specific code
of ethics, and members are almost
universally required to swear some form
of oath to uphold those ethics.
5
Types of professional ethics
Statements
-Prayers
-Oaths
-Codes
6
Prayers
Prayers state
a very
personal
commitment
of duty
7
8
oaths
oaths
publicly
pledge the
oath taker
to uphold
specified
responsibi
lities;
9
What is Code?
Ethical guidelines for
members of a profession.
10
codes
codes provide more comprehensive
standards to guide the practicing
health practitioner, patient, or other
decision maker
11
Code of Ethics in
Different Professions
- Bioethics
- Medical Ethics
- I.T. Ethics
- Management Ethics
- Academic Ethics
- Business Ethics
- Political Ethics
- Environmental ethics
- Journalism ethics
- Military ethics
and …
12
Code of Ethics in Different Medical
Professions
Code of Ethics for of nurse anesthetists
Code of Ethics for radiology technologists
Code of Ethics for clinical laboratory science
Code of Ethics for surgical technologists
Code of Ethics for surgeons
Code of Ethics for occupational hygienists
Code of Ethics for nurses
Code of Ethics for pediatricians
Code of Ethics for Emergency Physicians
Code of Ethics for Midwives
Code of Ethics for psychologists
Code of Ethics for pharmacy services
Code of Ethics for optometrists
Code of Ethics for neurosurgeons
http://ethics.iit.edu/codes/health.html
13
6- Thomas Percival. Medical Ethics.
The English physician, Thomas Percival
(1740-1804) in 1803 published his Medical
Ethics; or, a Code of Institutes and Precepts
Adapted to the Professional Conduct of
Physicians and Surgeons. This code,
following in the tradition of the Hippocratic
Oath was to influence the development of
later codes of medical ethics. Indeed, the
American Medical Association (AMA)
adapted and adopted Percival's code for use
by American physicians in 1847. The
Percivalian code asserted the moral authority
and independence of physicians in service to
others, affirmed the profession's
responsibility to care for the sick, and
emphasized individual honor.
14
7- American Medical Association (AMA)
Code of Ethics (1846)
The AMA Code of Ethics was
adapted from the ethical code of
conduct published in 1794 by
Thomas Percival. This was the first
code to be adopted by a national
professional organization. The
current AMA code of ethics (2001)
has nine articles which is two more
than the previous version (1980).
These additions stress the
responsibility the doctor has to the
patient and the support of universal
access to medical care. Provisions
are also added to the revised Oath
regarding a commitment to medical
education and a responsibility for the
betterment of public health. Other
features of the Code are:
15
-dedication, competence, compassion
and respect
- honesty and duty to report fraud or
deception
- respect for the law
- respect for the rights of patients and
colleagues
- respect for privacy and patient confidentiality
- continued education, study, and
consultation with other professionals
- freedom of association and
environment in the practice of the Art
- responsibility to make efforts to
improve the community
16
9- Declaration of Geneva (1948)
This oath for physicians was adopted by the newly
established (1948) World Medical Association largely
in response the atrocities committed in the name of
research in WWII Nazi concentration camps. It was
also meant to update the Hippocratic Oath to make it
more applicable to the modern era.
(World Medical Association, 1948, 1968, 1983)
Recided at the time of beingadmitted as a member of
the medical profession:
17
10- International Code of
Medical Ethics
(World Medical
Association,
1949, 1968, 1983)
18
‫‪11- Declaration of Helsinki‬‬
‫تصويب ‪1962 :‬‬
‫تجديد نظر‪2000 ،1975 ،1964 :‬‬
‫وظيفه ي پزشک حفظ تندرستي‬
‫مردم و دانش و وجدان او وقف‬
‫ايفاي اين رسالت مي باشد‬
‫‪19‬‬
‫‪ -12‬كميسيون ملي حمايت از انسانهاي شركت كننده در‬
‫پژوهشهاي زيست ـ پزشكي و رفتاري‪ -‬آمريکا‬
‫در بيمارستان يهودي بروكلين به بيماراني بدون اجازه‪ ،‬سلولهاي زنده سرطان تزريق شده بود‬
‫كودكاني كه بين سالهاي ‪ 1971‬ـ‪ 1965‬در بيمارستان دولتي نيويورك با ويروسهاي هپاتيت‬
‫آلوده گشته بودند به عقب ماندگي ذهني دچار شده بودند‬
‫همين طور پژوهشي كه در سالهاي ‪ 1930‬به منظور تعيين تاريخ طبيعي سيفيليس بر روي‬
‫مردان سياه پوست ضد عفوني نشده شروع شده بود تا سالهاي ‪ 1970‬در توسكئجه آلباماادامه‬
‫داشت‪.‬‬
‫توجه عمومي معطوف گشته به اين موارد منجر به تحوالتي مهم در آزمايشاتي شد كه از آن به‬
‫بعد مراكز آمريكايي در پژوهش پزشكي انجام ميدادند‪.‬‬
‫در سال ‪ 1973‬كنگره آمريكا “كميسيون ملي حمايت از انسانهاي شركت كننده در پژوهشهاي‬
‫زيست ـ پزشكي و رفتاري“ تشكيل داد‪ .‬بيشتر توصيهها و مصوبات كميته از جمله احترام به‬
‫اشخاص‪ ،‬خيرخواهي و عدالت تبديل به قانون شدند‬
‫‪20‬‬
‫سابقه توجه به اخالق در پژوهش در کشور‬
‫توجه ويژه به مقوله اخالق در پزشكي از سال ‪1373‬‬
‫تشكيل كميته ملي تحقيقات در پزشكي (‪)1377‬‬
‫تشكيل كميتههاي منطقهاي اخالق در تحقيقات در دانشگاههاي علوم‬
‫پزشكي و مراكز تحقيقاتي (‪)1378‬‬
‫تدوين اصول‪26‬گانه اخالق درپژوهش كشور (‪) 1379‬‬
‫تدوين کدهای اختصاص ی اخالق در پژوهش پزشکی(‪)1384‬‬
‫‪21‬‬
‫ّ‬
‫راهنماها و قوانين ملي اخالق در‬
‫پژوهش‬
‫‪22‬‬
‫كدهاي اخالق درپژوهش مصوب كميته كشوري‬
‫اخالق درپژوهشهاي علوم پزشكي (‪)1379‬‬
‫شامل‪ 26‬اصل مي باشد كه در‬
‫سايت مركز تحقيقات اخالق‬
‫پزشكي در دسترس قرار گرفته‬
‫است‪ .‬همچنين در كتاب‪:‬‬
‫پزشك و مالحظات اخالقي‪،‬‬
‫(جلداول) نيز آورده شده اند‪.‬‬
‫‪23‬‬
‫آيين نامه اجرايي اصول اخالقي‬
‫در پژوهش هاي علوم پزشكي‬
‫كسب رضايت آگاهانه در هر بررسي انساني الزامي مي باشد‪.‬و در مورد‬
‫تحقيقات مداخله اي اين رضايت بايد به شكل كتبي باشد ‪.‬‬
‫هيچ توجيهي براي به مخاطره انداختن بي مورد يك انسان و يا محدود‬
‫كردن اختيارات او وجود ندارد ‪.‬‬
‫رضايت فرد بايد آگاهانه و داوطلبانه باشد‪ .‬حداقل بودن ميزان خطر قابل‬
‫پيش بيني متوجه شركت كنندگان بايد مورد تائيد قرار بگيرد‪ .‬رفتارهايي‬
‫مانند تهديد‪ ،‬وسوسه و يا اجبار موجب ابطال رضايت شركت كنندگان مي‬
‫شود‪ .‬محقق مسئول و پاسخگوي طبعات ناشي از عدم رعايت شرايط فوق‬
‫مي باشد ‪.‬‬
‫در تحقيقاتي كه محقق مقام باالتري نسبت به فرد مورد تحقيق داشته باشد‪،‬‬
‫داليل چنين انتسابات يا انتخاباتي بايد توسط كميته اخالق مسئول تحقيق‬
‫تاييد شود‪ ،‬در اين موارد شخص ثالث و معتمدي بايد رضايت را دريافت‬
‫كند‬
‫‪24‬‬
‫آيين نامه اجرايي اصول اخالقي‬
‫در پژوهش هاي علوم پزشكي‬
‫در تمام تحقيقات پزشكي اعم از درماني وغير درماني محقق موظف است فرد مورد‬
‫تحقيق را از طول مدت پژوهش‪ ،‬روش بكار گرفته شده‪ ،‬فوايد و زيانهاي بالقوهه طرح‬
‫به نحو مناسبي آگاه سازد‪ .‬محقق همچنين مي بايست پاسخ قانع كننده اي به تمامي‬
‫سواالت افراد مورد تحقيق بدهد‪ .‬اين موارد بايد در رضايت نامه فرد مورد تحقيق‬
‫منعكس شود ‪.‬‬
‫قبل از اينكه هر تحقيق پزشكي شروع شود فعاليتهاي مقدماتي جهت به حداقل رساندن‬
‫زيان محتمل توسط افراد مورد تحقيق وتضمين سال مت آنها بايد انجام شود‪ .‬هر شركت‬
‫كننده بايد تحت پوشش بيمه شخصي قرار بگيرد‪ .‬تمامي محققان نيز بايد از لحاظ جبران‬
‫خسارت تحت پوشش بيمه قرار بگيرند ‪.‬‬
‫نحوه گزارش نتايج پژوهش بايد ضامن حقوق مادي وغير مادي تمامي افراد و مربوط به‬
‫تحقيق باشد از جمله خود محقق يا محققان افراد مورد بررسي و مؤسسه تحقيق كننده ‪.‬‬
‫شركت كننده بايد بداند كه مي تواند هر لحظه كه بخواهد از بررس ي كنار بكشد و بايد‬
‫درباره خطارت و زيانهاي بالقوه ناشي از ترك (زودرس) بررسي آگاه و پشتيباني شود ‪.‬‬
‫‪25‬‬
‫آيين نامه اجرايي اصول اخالقي‬
‫در پژوهش هاي علوم پزشكي‬
‫در مواردي كه آگاه كردن فرد مورد تحقيقو دربارهو جنبه اي از تحقيق‬
‫باعث كاهش اعتبار تحقيق بوشد‪ .‬نياز به اطالع رسانيو يا انشا ناكامل از‬
‫طرف محقق بايد توسط كميته مسئول تاييد شود‪ .‬نمونه مورد بررسي نيز‬
‫بايد آگاه شود كه كل خصوصيات تحقيق فقط هنگام تكميل آن به اطالعش‬
‫خواهد رسيد ‪.‬‬
‫اين محقق است كه مسئول مستقيم و موظف به اطالع رساني است‪ :‬اطالع‬
‫رساني از طريق اشخاص ثالث محقق را از اين مسئوليت مبرا نمي كند ‪.‬‬
‫ورود شخصي كه از خصوصيات تحقيق بي اطالع است به تحقيق ممنوع‬
‫مي باشد مگر در شرايط خاص ‪.‬‬
‫در كار آزمايي هايي كه نياز به گروه مورد و شاهد دارد شركت كنندگان‬
‫بايد آگاه باشند كه امكان دارد در حين بررسي به دنبال تقسيم تصادفي به‬
‫يكي از دو گروه فوق وارد شوند ‪.‬‬
‫‪26‬‬
‫آيين نامه اجرايي اصول اخالقي‬
‫در پژوهش هاي علوم پزشكي‬
‫تحقيق بر روي انسان فقط در صورتي توجيه پذير است كه مزاياي بيشتري از خطرات بالقوه‬
‫تحقيق باشد‪ .‬داوري اين امر بر عهده كميته اخالق در تحقيقات پزشكي مي باشد كه با كمك نظارت‬
‫متخصصين مربوطه به نتيجه در اين بابت مي رسد ‪.‬‬
‫در تحقيقات غير درماني سطح آسيني كه فرد مورد مطالعه در معرض آن قرار مي گيرد نباشد‬
‫بيشتر از آنچه باشد كه به طور عادي در زندگي روزمره خود با آن مواجه مي شود ‪.‬‬
‫قراردادن فرد مورد بررسي در معرض خطر يا زيانو به خاطر سرعت‪ ،‬سهولت كار‪ ،‬راحتي محقق‪،‬‬
‫هزينه پائين تر و يا صرفا عملي بودن آن به هيچ وجه توجيه پذير نمي باشد ‪.‬‬
‫هنگامي كه پژوهشي نمونه مورد بررسي خودو را در معرضم خطرات بالقوه قرار بدهد و افراد‬
‫حالضر در اين نمونه از طبقات اقتصادي ‪ -‬اجتماعي پايين و يا كم سوادتر جامعه هستند‪ ،‬كميته‬
‫ذيربط بايد اطمينان حاصل كند كه اين افراد از تبعات كار خود كامال آگاه مي باشند ‪.‬‬
‫محقق مسئول حفظ اسرار شركت كنندگان و اتخاذ تدابير مناسب براي جلوگيري از انتشار آن مي‬
‫بشاد‪ .‬اگر مانعي در راه انجام اين كار موجود است‪ ،‬شركت كننده بايد توسط محقق از اين امر‬
‫مطلع شود ‪.‬‬
‫‪27‬‬
‫آيين نامه اجرايي اصول اخالقي‬
‫در پژوهش هاي علوم پزشكي‬
‫در تحقيقاتي كه فرد مورد بررسي از ماهيت دارويي كه براي وي تجويز شده بي اطالع است‪،‬‬
‫محقق بايد تدابير الزم جهت كمك رساني به فرد مورد بررسي در صورت لزوم و در شرايط‬
‫اضطراري را تدارك ببيند ‪.‬‬
‫هر نوع آسيب ناشي از شركت در تحقيق بايد طبق قوانين مصوب جبران خسارت شود ‪.‬‬
‫روش تحقيق نبايد با عر ف جامعه در تناقض باشد ‪.‬‬
‫در مواردي كه هيچ روشي نسبت به ديگري از لحاظ فني مزيت ندارد‪ ،‬اين كميته اخالق در‬
‫تحقيقات پزشكي است كه روش مورد استفاده و نحوه انتخاب شركت كنندگان را بخصوص در‬
‫مواردي شامل زندانيان‪ ،‬اطفال‪ ،‬معلولين ذهني و بيماران روانپريش مقرر خواهد كرد ‪.‬‬
‫شركت زندانيان در تحقيقات بالمانع است مشروط بر اينكه نتايج تحقيق نيز اختصاصا شامل‬
‫زندانيان باشد‪ .‬كسب رضايت كتبي در اين مورد الزم است ‪.‬‬
‫محقق نمي تواند از زندانيان بعنوان ”موارد ترجيحي“ جهت بررسي خوداستفاده كند صرفا به‬
‫خاطر اينكه اين افراد هميشه براي اين موضوع در دسترس باشند ‪.‬‬
‫‪28‬‬
‫آيين نامه اجرايي اصول اخالقي‬
‫در پژوهش هاي علوم پزشكي‬
‫شركت افرادي كه اخالالت ادراكي داشته و يا از لحاظ قانون شخصا نمي‬
‫توانند قراردادي بشوند مربوط به قيم ايشانن مي باشد كه مي تواند از‬
‫جانب اين افراد رضايت بدهد‪ .‬افرادي كه در حين تحقيق دچار اختالالت‬
‫ادراكي و يا حاالت روانپزشكي بشوند نيز شامل اين اصل باشند‪ .‬در مورد‬
‫آخر رضايت قبلي باطل مي شود‪ .‬در مقابل‪ ،‬هنگامي كه طفلي به سن‬
‫مسئوليت كامل قانوني مي رسد خود او بايد شخصا رضايت كتبي جهت‬
‫شركت در پژوهش را بدهد ‪.‬‬
‫انجام تحقيقات غير درماني بر روي جنين ممنوع مي باشد مگر آنكه چنين‬
‫تحقيقاتي خود جنين و يا مادرش نتايج مثبت و مفيدي داشته باشد‪.‬‬
‫رضايت كتبي بايد هم توسط مادر و هم توسط قيم جنين در اين چنين‬
‫مواردي ارائه شود ‪.‬‬
‫در صورت لزوم‪ ،‬هيچ ممنوعيتي براي انجام تحقيقات بر روي جنين ساقط‬
‫شده‪29‬وجود ندارد مشروط بر اينكه قوانين اجرايي ذيربط رعايت شود ‪.‬‬
‫تدوين راهنماي تخصص ي ملي‬
‫اخالق در پژوهشهاي علوم پزشكي‬
‫تدوين راهنماي تخصص ي ملي اخالق درپژوهش با پيشنهاد طرحي‬
‫تحقيقاتي ازسال ‪ 1383‬آغازگرديد كه تدوين اوليه و اصالحات‬
‫الزم طي چند مرحله نظرخواهي ازصاحبنظران صورت گرفته‬
‫است‪ .‬راهنماهاي تخصص ي پس ازتأييد شوراي سياستگذاري‬
‫وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشكي‪ ،‬توسط مقام وزارت به‬
‫دانشگاهها و مراكزتحقيقاتي ابالغ گرديده است‪.‬‬
‫‪30‬‬
‫مراحل تدوين پيش نويس کدهاي اختصاص ي‬
‫‪.1‬‬
‫‪.2‬‬
‫‪.3‬‬
‫‪.4‬‬
‫‪.5‬‬
‫‪.6‬‬
‫جستجوو مطالعه منابع بين املللي و مراکزمعتبر(زمستان‪)1384‬‬
‫تدوين پيشنويس هريک ازراهنماها (فروردين‪)1384‬‬
‫بازنگري ابتدايي توسط کارشناسان مرکزتحقيقات اخالق پزشکي‬
‫(ارديبهشت ‪)1384‬‬
‫رفع نواقص و انجام اصالحات الزم توسط نگارندگان پيشنويس‬
‫اوليه (ارديبهشت ‪)1384‬‬
‫يکسان سازي متون تدوين يافته توسط کارشناسان مربوطه‬
‫(ارديبهشت ‪)1384‬‬
‫بازبيني مجدد متن پيش نويس درجلسه اي با حضور صاحبنظران‬
‫(ارديبهشت ‪)1384‬‬
‫‪31‬‬
‫‪ .7‬بررس ي و بازبيني مجدد درکارگاههاي سميناراخالق در پژوهش‬
‫با حضور صاحبنظران و اعضاء کميته هاي اخالق در پژوهش‬
‫سراسر کشور(‪29-28‬رديبهشت ‪)1384‬‬
‫‪ .8‬ارسال راهنماها براي کميته هاي اخالق دانشگاهها و اعضاء‬
‫کارگاهها و دريافت نظرات ايشان (خرداد ‪)1384‬‬
‫‪ .9‬بازنگري فقهي راهنماهاي نهايي توسط جمعي از صاحبنظران‬
‫فقه اسالمي آشنا به مسائل پزشکي (تابستان‪)1384‬‬
‫‪.10‬بازنگري نهايي توسط جمعي از صاحب نظران و اعضاي محترم‬
‫شوراي سياست گذاري در اين زمينه‬
‫‪.11‬تصويب و ابالغ کدها توسط وزارت بهداشت و درمان (اسفند‬
‫‪)1384‬‬
‫‪32‬‬
‫کدهای اختصاص ی اخالق درپژوهش‬
‫‪ -1‬راهنماي اخالقي پژوهش برگروههاي خاص‬
‫نكات اخالقي درپژوهش بر روي ناتوانهاي ذهني‬
‫اصول اخالقي درپژوهش برروي اطفال‬
‫راهنماهاي اخالقي درپژوهش بر روي زنان حامله و نوزادان‬
‫موارد اخالقي درپژوهش بر روي موارد اورژانس‬
‫نكات اخالقي براي انجام پژوهش بر روي زندانيها‬
‫‪ -2‬راهنماي اخالقي پژوهشهاي پيوند عضو و بافت‬
‫‪ -3‬راهنماي اخالقي كارآزماييهاي باليني‬
‫‪ -4‬راهنماي اخالقي پژوهشهاي ژنتيك‬
‫‪ -5‬راهنماي اخالقي پژوهش برحيوانات‬
‫‪ -6‬راهنماي اخالقي پژوهش برروی گامت و جنين‬
‫‪33‬‬
34
35
36