Transcript Artikel in het Eindhovens dagblad over de themazitting in Den Bosch

Inge gelooft niet dat
een paracetamolletje
werkelijk geneest
I
ONDERTUSSEN
eder mens is een puzzel, zo ziet Inge SlootjesOostveen dat. En die puzzel moet worden opgelost. Dat is de uitdaging. We zitten aan haar bureau, in haar praktijk in het zuiden van Eindhoven. Er k0mt een blauw kussentje tevoorschijn. „Leg
daar je polsen maar op.” Ze legt zes vingers op allerlei aders. Stap één in het ontrafelen van de puzzel,
vertelt ze, is een polsonderzoek. Waarbij er op Chinese en Ayurvedische manier gevoeld wordt hoe verschillende organen er voor staan. „Kijk hier: het drukpunt van de lever. Die klopt zachter dan gebruikelijk.
Geen paniek hoor, maar die zou wellicht in disbalans
kunnen zijn.”
Disbalans, daar speurt Inge altijd naar als mesoloog.
Iedere vorm van disbalans leidt volgens haar naar de
oorzaak van de klachten waarvoor de mensen bij
haar aankloppen. En die oorzaak zou aangepakt moeten worden. Even daarvoor had ze geprobeerd in
twee zinnen uit te leggen wat dat is, een mesoloog.
„We combineren reguliere medische kennis met alternatieve geneeswijzen. Als je hoofdpijn hebt willen we kijken waarom je hoofdpijn hebt en niet meteen een paracetamol aanraden. Dat helpt wel, maar
het geneest niks.”
De reguliere medische wereld doet voor haar gevoel
soms te veel aan symptoombestrijding. „Er worden
heel snel pilletjes voorgeschreven, want dan merk je
de klacht minder. Maar waarom je lichaam een pijnreactie geeft, wordt dan niet onderzocht. In mijn
ogen is dat hetzelfde als dat je het rode lampje van je auto ziet
branden en dan de snoer doorknipt. Zo: nu zien we het lampje
ook niet meer. Dat is eigenlijk wat er gebeurt als je een paracetamolletje slikt. Daarnaast ga ik uit van het zelfgenezende vermogen van het lichaam. Je lichaam is je reddende engel. Alles is erop gericht om het door te laten functioneren. Het houdt zichzelf
gaande.”
Inge is veertig jaar. Ze heeft een man en twee dochters en woont
in Eindhoven. Ze groeide op in Valkenswaard, nadat haar vader
vanuit Purmerend bij
het NatLab ging werken. Na de eerste scheikundeles op het Hertog
@elshoute
Jan College wist ze [email protected]
een dat ze later iets met
scheikunde wilde doen.
„Die proefjes. Helemaal
leuk.” Ze ging naar het
Hoger Laboratorium On@DaphneBroers
derwijs en [email protected]
de zich in medische microbiologie en moleculaire biotechnologie, om
eerst bij het Belgische
bedrijf Janssen Pharma@JohnGraat
ceutica terecht te [email protected]
men. „Ik werkte daar
aan onderzoek naar
Drie verslaggevers schrijven op deze plek om de beurt
over ontmoetingen met mensen in de regio.
nieuwe moleculen voor
bijvoorbeeld medicijnen die tumoren zouden kunnen remmen.” Na Janssen belandde ze voor een aantal
jaar bij het PAMM, het ziekenhuislab in het Veldhovense MMC.
„Maar ik kreeg steeds meer het verlangen om echt met patiënten
te werken.” Een kennis wees haar op mesologie. „Meso-wat?,
dacht ik. Maar toen ik me er in verdiepte, was ik meteen enthousiast.” Er volgde een vijfjarige post-hbo-opleiding en inmiddels
heeft ze nu vier jaar een eigen praktijk.
Ze wijst naar een behandelstoel waarin mensen plaatsnemen
voor het deel van het onderzoek dat de meeste tijd in beslag
neemt: het elektrofysiologisch diagnostisch onderzoek. Daarvoor gebruikt Inge een mysterieus ogend apparaat, een soort metalen bakje met gaten er in dat met een snoer verbonden is aan
een koperen handvat. Aan het andere uiteinde zit een pen, waarmee op acupunctuurpunten gemeten wordt. Dit alles is verbonden aan een meter die aangeeft wat de weerstand is.
Inge trekt een la uit een ladeblok en haalt er een glazen buisje
uit. ‘Lactose’ staat er op. „Zo kan ik zien of jij tegen melkproducten kunt.” Ze stopt het glazen lactose-buisje in de metalen houder. De teller zoemt zacht. Hij slaat uit naar het midden.
„Dat is prima. Elk meetpunt heeft zijn eigen specifieke waarden.
En zo loop ik alle punten af, dat zijn er ongeveer honderd.”
Vervolgens brengt ze alles in kaart en volgt er een behandelplan.
„Er kunnen vitamine- of mineralentekorten zijn, of mensen kunnen misschien beter bepaalde voedingsstoffen niet meer of juist
wel eten. Maar één ding is heel belangrijk: ik ga nooit in het vaarwater van een reguliere specialist zitten. Het zou elkaar juist aan
moeten vullen.”
DOMINIQUE
ELSHOUT
DAPHNE
BROERS
JOHN
GRAAT
‘‘
REGIO 27
EINDHOVENS DAGBLAD WOENSDAG 16 APRIL 2014
26 REGIO
Je lichaam is je reddende engel. Alles is erop gericht om het door te laten functioneren.
AGRESSIE TEGEN HULPVERLENERS
Geweld hoort
er niet meer bij
“
Precieze aantallen
heb ik niet, met de
politie werken we
nog aan een beter
registratiesysteem
Officier van justitie
Justitie zet in op bestrijding van
agressie tegen personeel in publieke
sector. Zij doen ook vaker aangifte.
door Simon Rood
e-mail: [email protected]
DEN BOSCH – De rechter geeft de
verdachte het laatste woord. „Begrijpt u wat de officier van justitie bedoelt”, vraagt zij de 20-jarige Eindhovenaar. „Ja, dat ik een
lul ben.” Aan die woorden waagt
de rechtbankvoorzitter zich niet,
maar ze knikt tevreden: de boodschap is overgekomen. Een domme fout van meneer, om op 5 juni
vorig jaar met een mes te zwaaien
in de keuken van het huis waar
hij onder begeleiding woont. De
hulpverleenster van de verdachte
voelde zich daardoor ernstig bedreigd. Dat hij niet naar de verjaardag van zijn beste vriend mocht,
is volgens justitie geen excuus
om agressief te worden. Zeker
niet tegen de mensen die hem
proberen te helpen zijn leven op
de rit te krijgen. Om vervolgens
ook nog bloempotten kapot te
gooien, een wereldkaart van de
muur te trekken en te roepen
‘maak mijn eten of ik sla jullie
neer’. Genoeg reden voor de zorginstelling om aangifte te doen.
Tot groot genoegen van officier
van justitie René de Beukelaer.
„We zien de aangiftebereidheid
onder bedrijven en instellingen
met een publieke taak toenemen.
Zij zeggen steeds vaker: geweld,
agressie, dat hoort er niet bij. Ik
heb nog geen aantallen van aangiften. Met de politie werken we aan
een beter registratiesysteem.”
Sinds drie jaar zet justitie meer in
op de bestrijding ervan. Landelijk
zijn de verhalen bekend van ambulancebroeders die belaagd wor-
den als zij levens proberen te redden. Dat soort excessen komt in
deze regio nauwelijks voor, maar
de publieke sector is veel breder,
verduidelijkt Ton Wouters van
het Expertisecentrum Veilige Publieke Taak. De politie, zorg, hulpverlening, onderwijs, woningcorporaties en gemeenten: op veel
plekken krijgen medewerkers te
maken met agressie en bedreiging, soms ook fysiek geweld.
„Landelijk treffen wij maatregelen om dat terug te dringen. Aan
de voorkant gebeurt dat door de
werkomgeving veiliger te maken”, zegt hij en wijst ter illustratie naar de ontvangstbalie van de
Bossche rechtbank. „Je ziet dat
die verhoogd is, zodat de medewerkers bezoekers in de ogen kunnen kijken. En er moet altijd een
makkelijke uitweg zijn.”
Aan de achterkant, zoals Wouters
het noemt, staat justitie klaar met
zwaardere straffen. „Standaard
wordt de eis met tweehonderd
procent verzwaard, als een slachtoffer bij de uitoefening van zijn
beroep te maken krijgt met agressie en geweld.”
Voor de jonge Eindhovenaar betekent dat een eis van honderd uur
werkstraf, twee weken voorwaardelijk de cel in en een half jaar behandeling. De rechter zwakte het
af tot een taakstraf van 50 uur,
䊳 Om aandacht te vragen
voor geweld tegen hulpverleners hield justitie een
themazitting in Den Bosch
waarvan de helft bestaat uit agressietherapie. „Het blijft ernstig,
maar omdat sinds juni niets meer
gebeurd is, is dit voldoende.”
Gisterochtend dienden bij de politierechter in Den Bosch zeven zaken. Alle hadden te maken met
agressie tegen personen in de publieke sector. Een Valkenswaardenaar (46) kreeg 350 euro boete
omdat hij in januari 2013 tijdens
het stappen een agent had uitgescholden. Een 29-jarige Tilburger
kreeg 40 uur taakstraf omdat hij
medewerkers van Novadic-Kentron in Vught had bedreigd met
brandstichting. Uit frustratie: hij
mocht vorig jaar februari zijn verslaafde vriendin – die het net had
uitgemaakt – niet opzoeken. „Ik
heb een excuusbrief geschreven
en ik ben nu zelf 4,5 maand
clean”, voerde de verdachte aan.
Dat hielp, maar: „Een brief poetst
de fout niet weg”, aldus de officier van justitie.
Zwaarder was de kwestie van de
gevangene (22) die probeerde te
ontsnappen. De man zonder vaste
woon- of verblijfplaats werd 15
juli vorig jaar overgebracht van
Alphen aan de Rijn naar Vught.
Onderweg wrikte hij een handboei los en schopte, sloeg en beet
twee begeleiders van justitie. De
slachtoffers konden maanden
hun werk niet uitvoeren, sporten
of rustig slapen. Bij verstek kreeg
de dader 3 maanden cel opgelegd.
„Agenten zijn wat gewend, maar
er zijn situaties die verder gaan
dan waarop zij getraind zijn”, motiveerde de rechter haar uitspraak.
De Bosschenaar (26) die op 9 mei
2013 met zijn auto inreed op een
verkeersregelaar en hem schampte, kreeg een half jaar celstraf.
Ook deze verdachte kwam niet
opdagen voor de zitting.
Eén verdachte (25) arriveerde te
laat, nadat al uitspraak was gedaan. De rechter wilde tegen de
man uit Turnhout (België) best
herhalen dat hij 40 uur werkstraf
“
Verdachte
“
door John Graat
e-mail: [email protected]
Is er werkelijk een reëel gevaar
dat de beruchte bendes kleine motorevenementen aangrijpen om elkaar te lijf te gaan? Burgemeesters
in de regio nemen het zekere voor
het onzekere en weigeren vergunningen, zelfs voor open dagen van
motorzaken. Rechters mogen zich
in twee zaken nu gaan buigen of
dit terecht is.
Het advies van de regionale politie is vooral ingegeven van hogerhand. De nationale politie stelt
dat het gevaar van eventuele confrontaties van outlaw-bikers bij
evenementen ‘reëel’ is. Of er echt
concrete aanwijzingen zijn, wordt
niet duidelijk. Burgemeesters wijzen op de – vertrouwelijke – adviezen van de politie, de politie wijst
erop dat de eindverantwoordelijkheid bij het lokale gezag blijft. Ondertussen hebben organisatoren
van veelal onschuldige evenementen het gevoel van het kastje naar
de muur te worden gestuurd. Ze
menen ook het slachtoffer te zijn
van beeldvorming: bikers kunnen
er met hun tattoos en stoere jasjes wat vervaarlijk uitzien. Een
kwestie van lifestyle.
Politie en justitie proberen al ja-
ren een ‘zero tolerance-beleid’ te
voeren tegenover motorclubs als
Hells Angels, No Surrendor, Satudarah en Bandidos. Pogingen om
hen via de rechter te verbieden
omdat het criminele organisaties
zouden zijn, zijn mislukt. Getracht wordt nu hen individueel
aan te pakken. Zo’n veertig dossiers voor strafrechtelijke vervolging liggen er inmiddels bij justi-
䊳 Burgemeesters in de regio
nemen het zekere voor het
onzekere en volgen negatief
advies van de politie
Eis wordt met 200
procent verzwaard,
als slachtoffer in
beroep te maken
krijgt met agressie
Ton Wouters
“
Voor medewerkers
van Jeugdzorg is
het nemen van
beslissingen ook
emotioneel
Bossche rechter
䡵 Wie verbaal of fysiek geweld gebruikt tegen hulpverleners kan rekenen op een harde aanpak van justitie. foto HH
krijgt. Op 27 februari vorig jaar
trok hij een stanleymes uit het
dashboardkastje van zijn auto,
toen marechaussees hem controleerden vlak voor de Belgische
grens in Hapert. De officier van
justitie had flink meer geëist: 200
dagen cel (waarvan 50 voorwaardelijk). Hij gaat in hoger beroep.
Zo ook de verdachte.
Dat achter ogenschijnlijk kleine
incidenten persoonlijke drama’s
schuil kunnen gaan, bleek tijdens
de zitting met een 27-jarige Hel-
mondse. Na anderhalf jaar strijd
bij Jeugdzorg om haar twee kinderen weer te mogen zien, werd het
haar te veel. Tijdens een gesprek
met de gezinsvoogd gooide ze
haar één of meerdere theeglazen
naar het hoofd. Ze kreeg zestig
Wat dreigt er werkelijk bij de motorevenementen?
ANALYSE
MOTOREVENEMENTEN
Ik heb een
excuusbrief
geschreven en ik
ben nu zelf 4,5
maanden clean
tie. Ondertussen wil de overheid
geen bijeenkomsten faciliteren
waar dit soort lieden zouden kunnen verschijnen, door vergunningen te verstrekken.
Een interessant punt: welke organisator van welk evenement kan
op voorhand voorkomen dat er
mensen op afkomen met een criminele achtergrond? Soortgelijk
argument werd aangevoerd toen
burgemeesters kickboksgala’s gingen verbieden. De vraag is nu of
de aanwijzingen voor de verstoring van de openbare orde bij motorevenementen zo sterk zijn dat
evenementen als de Motordag
Zilst, de paasshow van DCA Motorcycles in Helmond of de Har-
leydag in Valkenswaard verboden
moesten worden.
Organisatoren wijzen er op dat op
deze evenementen nog nooit onregelmatigheden waren. Als er al
leden van beruchte motorclubs
kwamen, lieten die zich er vooral
van hun charmantste en aaibare
kant zien. Bij een herdenkingsbijeenkomst met honderden Molukse ‘bikers’ in Waalwijk afgelopen
zaterdag gingen leden van Satudarah en Hells Angels met een colaatje in de hand lachend met elkaar
op de foto. Als ze echt rekeningen
willen vereffenen, hebben ze daar
wel andere manieren voor dan te
gaan knokken op een motorevenement met kinderen.
Burgemeesters weten dit wellicht
ook wel, maar wie van hen heeft
de moed een negatief advies van
de politie in de wind te slaan?
Stel dat het toch uit de hand
loopt; dan zullen later in eventuele onderzoeken de beschuldigende vingers ongetwijfeld hun kant
op gaan. En dus nemen ze het risico liever niet.
Met heel veel interesse zullen motorliefhebbers in den lande de oordelen van de Bossche voorzieningenrechter deze week tot zich nemen, na rechtszaken waarin mogelijk iets meer duidelijk wordt
over de daadwerkelijke dreiging
die momenteel in de lucht zou
hangen.
uur werkstraf. „Wat u deed, kan
niet”, sprak de rechter wederom.
„Voor medewerkers van Jeugdzorg is het nemen van beslissingen ook emotioneel. Zij handelen
naar eer en geweten en moeten
dat veilig kunnen doen.”
‘Makelaar is
slachtoffer
heksenjacht
op Senders’
door Hub Dohmen
e-mail: [email protected]
DEN BOSCH – De Helmondse make-
laar Felix Duterloo is het slachtoffer geworden van een ‘heksenjacht’ op de omstreden Waalrese
jurist Marcel Senders. Dat stelt
zijn advocaat Paul van Vugt naar
aanleiding van een voorbereidende zitting voor de strafzaak tegen
beide mannen.
Justitie verdenkt de makelaar en
de jurist onder meer van valsheid
in geschrifte bij het faillissement
in oktober 2010 van Fema Makelaardij in Helmond.
Volgens advocaat Van Vugt heeft
het er alle schijn van dat de zaak
(mede) is ingestoken door deken
Henk van Dijk.
Curator Geurt te Biesebeek zou
voordat hij in april 2012 aangifte
deed vanwege faillissementsfraude, vooroverleg hebben gehad
met de deken van de Orde van Advocaten. „Ik heb de indruk dat er
voor de aangifte kennisoverdracht
heeft plaatsgevonden”, zegt Van
Vugt.
Van Dijk was op zijn beurt, zo
bleek later, ook bezig een zaak tegen Senders op te bouwen. Zijn
inspanningen leidden in november 2012 tot een inval van de FIOD in het kantoor van advocaat
Senders aan de Waalrese Markt.
Vervolgens bleek nog eens dat
Van Dijk bezig was met een procedure om Senders van het tableau
te laten schrappen. De jurist koos
eieren voor zijn geld en liet zich
begin dit jaar uitschrijven. Van
Dijk volhardt in zijn procedure,
omdat hij wil voorkomen dat Senders ooit nog de toga aandoet.
Om meer duidelijkheid over de
gang van zaken te krijgen die tot
de aangifte tegen de advocaat en
makelaar hebben geleid, vroeg
Van Vugt de rechtbank gisteren
onder meer Van Dijk en Te Biesebeek te horen.
De president wees het verzoek
ten aanzien van de deken af, omdat de rol van Van Dijk wel duidelijk zou zijn. De curator wordt
wel gehoord; achter gesloten deuren bij de rechter-commissaris.
Het is nog onduidelijk wanneer
de zaak inhoudelijk wordt behandeld.
‘Ruit komt bij een nee
wel onder druk te staan’
vervolg van pagina 25
EINDHOVEN – Eerder spraken de gemeenteraden van Eindhoven en
Helmond uit niet zonder meer akkoord te gaan met het voorkeurstracé dat op tafel ligt. Binnen de
huidige demissionaire Eindhovense coalitie was met name de VVD
warm pleitbezorger van de Ruit.
„Op het totale budget is de bijdrage van een stad als Eindhoven natuurlijk niet doorslaggevend,
maar ik kan me voorstellen dat
zo’n project bij een nee wel onder
druk komt te staan”, stelt (nu
nog) wethouder Joost Helms
(VVD). „Want van de ene kant
doe je herhaaldelijk een beroep
op de provincie – bijvoorbeeld
voor steun voor de Design Week
of het Muziekgebouw, – terwijl je
aan de andere kant niet thuis
geeft.” In Nuenen, Son en Breugel
en Gemert-Bakel verandert weinig in de beoogde coalities wat betreft stellingname. De eerste gemeente is akkoord onder voorwaarden (zoals een ‘Dommeltunnel’, ontzien van Stad van Gerwen). Son en Breugel is en blijft
mordicus tegen de nieuwe weg.
De raad van Gemert-Bakel is
nooit tegen de Ruit geweest,
maar ziet een lange omleiding om
Dierdonk nog steeds niet zitten.