Autorzy: Karolina Staniek Wioletta Kita Kochanowski urodził się w Sycynie niedaleko Radomia. Miał dziesięcioro rodzeństwa, z którego większość także interesowała się literaturą.
Download ReportTranscript Autorzy: Karolina Staniek Wioletta Kita Kochanowski urodził się w Sycynie niedaleko Radomia. Miał dziesięcioro rodzeństwa, z którego większość także interesowała się literaturą.
Autorzy: Karolina Staniek Wioletta Kita Kochanowski urodził się w Sycynie niedaleko Radomia. Miał dziesięcioro rodzeństwa, z którego większość także interesowała się literaturą. Od 1544 roku studiował na Akademii Krakowskiej, później w Królewcu i Padwie. Dużo podróżował po świecie. Zmarł nagle w Lublinie w wieku 54 lat. Podczas studiów kilkakrotnie powracał do rodzinnego domu, by pomóc matce i bratu po śmierci ojca. Kiedy wyjechał po raz trzeci do Włoch, zawarł tam przyjaźń m.in. z Janem Zamoyskim i Łukaszem Górnickim. Pod koniec 1558 roku Kochanowski udał się do Francji, którą zwiedzał wraz z przyjacielem. W maju 1559 roku ostatecznie wrócił do kraju. Jan dożywotnio pełnił funkcje sekretarza królewskiego. Poeta objął w posiadanie sześć wsi oraz dziesięciny z kilku innych. Uczestniczył w obradach Sejmu Walnego, podczas którego miał miejsce drugi hołd pruski. W spadku po zmarłych rodzicach otrzymał dom w Czarnolasie, kuźnicę, młyn oraz stawy rybne na strudze zwanej Grodzką Rzek. Kochanowski cenił „ gniazdo ojczyste”. Na jego cześć napisał fraszkę: „ Na dom w Czarnolasie ”. To właśnie tam powstało najwięcej jego utworów. Pisarz uwielbiał spokój i piękno tego miejsca. Zrezygnował z kapłaństwa ze względu na Dorotę Podlodowską, w której bezpamiętnie się zakochał. Pobrali się w marcu 1575 roku. Mieli siedmioro wspaniałych dzieci: Urszulę, Hannę, Ewę, Poliksenę, Elżbietę, Krystynę i Jana. Najbliższa była mu Urszulka. • Fraszki • Treny • Psalmy • Pieśni Pisarz zdobył uznanie u współczesnych mu pisarzy i historyków. Życie Jana Kochanowskiego stało się inspiracją dla kilku widowisk dramatycznych. Od początków XIX do drugiej połowy XX wieku, 32 kompozytorów skomponowało do jego tekstów zaledwie 50 utworów. Spuścizna literacka pozostawiona przez niego jest niezwykle bogata tematycznie i gatunkowo. Uznaje się go za jednego z najwybitniejszych poetów XVI wieku. „ Pełno nas, a jakoby nikogo nie było: Jedną maluczką duszą tak wiele ubyło.” „ A jeśli komu droga otwarta do nieba, Tym co służą ojczyźnie. ” „ Znieść, co każe konieczność, to mądrego rada; śmieszny to człek, co sobie sam cierpień dokłada. ” Źródła informacji: https://www.google.pl/imghp?hl=pl&tab=wi&ei=e4ogU67hOuKg4gTR6oDYBw&ved=0CAQQ qi4oAg http://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Strona_g%C5%82%C3%B3wna http://www.sciaga.pl/ http://www.cytaty.info/