Transcript โดย คุณพ่อ สุรสิทธิ์ ชุม่ ศรีพนั ธุ์ คุณพ่อ สุรชัย ชุ่มศรีพนั ธุ์ “แม่ พระแห่ งลู กประคำ” นำมนี้ มีกำเนิด ขึ้ นมำ ตั้งแต่ เมื่อใด ไม่ มีใครทรำบแน่ชดั.

โดย คุณพ่อ สุรสิทธิ์ ชุม่ ศรีพนั ธุ์
คุณพ่อ สุรชัย ชุ่มศรีพนั ธุ์
“แม่ พระแห่ งลู กประคำ” นำมนี้ มีกำเนิด ขึ้ นมำ
ตั้งแต่ เมื่อใด ไม่ มีใครทรำบแน่ชดั อำจกำเนิด
ขึ้ นมำตั้ง แต่ ป ลำยศตวรรษที่ 8 มี ก ำรสวดบท
“ข้ำแต่ พระบิดำ” ซ้ ำไปซ้ ำมำ โดยใช้ลูก ประคำ
150 บท ตำมจำนวนบทสดุดีในพระคัมภีร ์ แล้ว
ต่อมำจึ งนำ บท “วันทำมำรีอำ” ท่อนแรกมำใช้
แทนบท “ข้ำแต่พระบิดำ”
สำยประคำนำชีวิต อำวุธคู่กำยของบรรดำคริสตัง
หลำยคนมีมำกกว่ำหนึง่ สำยและสวดมำกกว่ำหนึง่ สำย
“แม่พระลูกประคำ”
เกี่ยวโยงกับกำรประจักษ์ของแม่พระต่อ นักบุญ
ดอมินิโก ใน ปี ค.ศ. 1208 นักบุ ญดอมินิโกกำลังต่ อสู ก้ บั อิทธิพลอัน
ใหญ่หลวงของลัทธิเฮเรติก ท่ ำนรู ส้ ึกถึงควำมท้อแท้ เพรำะกำรทำงำน
ของท่ำนไร้ผล แม่พระประจักษ์มำและทรงสอนท่ำนว่ำ “อย่าแปลกใจเลย
ทีก่ ารทางานของลูกไร้ผล ลูกกาลังทางานบนผืนดินทีแ่ ห้งแล้ง โดยไม่
รดน้าด้วยพระหรรษทาน
เมือ่ พระเจ้าทรงประสงค์จะเนรมิตแผ่นดิน
ขึ้ นใหม่นั้น พระองค์เริ่ มด้วยการส่ งฝนแห่ งความเจริญงอกงาม นัน่ คือ
การแจ้งสารของเทวทู ต (คาทักทายว่ า “วันทามารี อา”) ฉะนั้น ลูก จง
เผยแพร่การสวดคาทักทายของเทวทูตนี้ 150 ครั้ง
และบท “ข้าแต่
พระบิดา” 15 ครัง้ แล้วลูกจะเก็บเกีย่ วได้อย่างอุดมสมบูรณ์”
นัก บุ ญ ดอมิ นิ โ ก เริ่ม ต้น เผยแพร่ ค วำมศรัท ธำต่ อ กำรสวดลู ก ประค ำ
ที่สุดท่ำนได้รบั ชัยชนะ ในสมัยของ Alan de Rupe (1428-1475) ซึ่งได้
ฉำยำว่ำ “อัครสำวกผูย้ ิ่งใหญ่แห่ งลูกประคำ” เป็ นผูจ้ ุ ดประกำยให้เห็ น
ควำมเกี่ยวข้องของนักบุญดอมินิโกและลูกประคำ และได้เผยแพร่กำร
สวดลูกประคำ จนเป็ นทีน่ ิยมไปทัว่ ทุกแห่งหน
ในวันที่ 7 ตุลำคม 1571 สมำชิ กแห่ งแนวร่วมในกำรสวดสำยประคำ
ร่วมชุมนุ มสวดสำยประคำ เพือ่ ขอพรสำหรับกองทัพคริสตัง ที่ กำลังสูร้ บ
กับพวกเติรก์ มุสลิม ทีเ่ มือง Lepanto พระสันตะปำปำ ปี โอ ที่ 5 ทรงร่วม
สวดด้วย และที่สุดกองทัพคริสตังได้รบั ชัยชนะครั้งยิ่งใหญ่ ซึ่ งช่ วยให้
ยุโรปรอดพ้นจำกกำรยึดครองของมุสลิม พระสันตะปำปำ ปี โอ ที่ 5 จึ ง
กำหนดให้วนั ที่ 7 ตุลำคม ค.ศ.1571 เป็ นวันรำลึกถึงแม่พระลูกประคำ
ประจำปี ตั้งแต่น้นั มำ
พระแม่ แห่ งสายประคาใน
รู ปแบบต่ างๆเกิดจากความ
ศรัทธาทีม่ ตี ่ อแม่ พระ
ผ่ านทางพระแม่ คาภาวนา
ของเรามุ่งไปสู่ พระเยซู เจ้ า
เมือ่ กล่ำวถึงแม่พระแห่งลูกประคำ เรำคิดถึงเหตุกำรณ์ที่แ ม่พระประจักษ์
มำให้แก่ท่ำนนักบุญดอมินิโก และสอนให้ท่ำนเผยแพร่กำรสวดลู กประคำ
จิ ตรกรจึ งมักวำดรู ปแม่พระแห่ งลู กประคำเป็ นรู ปแม่พระอุม้ พระกุมำร
และมอบสำยประค ำให้แ ก่ น กั บุ ญ ดอมิ นิ โ ก
แต่ ด ว้ ยควำม
ศรัทธำทีค่ ริสตชนมีต่อนักบุญคำทำรีนำ แห่งซี เอนำ (1347-1379) ซึ่ง
เป็ นสมำชิกขั้นที่ 3 ของคณะดอมินิกนั นักบุ ญคำทำรีนำแห่ ง ซี เอนำ ซึ่ ง
เป็ นนัก บุ ญ ผู ้ยิ่ ง ใหญ่ ข องคณะดอมิ นิ ก ัน ก็ ว่ ำ ได้ ในเรื่ อ ง ของควำม
ศักดิ์สิทธิ์ และสำมำรถช่ วยให้พระสันตะปำปำกลับมำอยู่กรุงโรมได้อีก
ครั้ง ในสมัย นั้น ที่ พ ระสัน ตะปำปำต้อ งจำกกรุ ง โรมไปอยู่ ที่ Avignon
ประเทศฝรัง่ เศส ชำวอิตำเลียนยังถือว่ำ นักบุญคำทำรีนำแห่ งซี เอนำเป็ น
นักบุญองค์อุปถัมภ์ของประเทศอิตำลี คู่กบั นักบุญฟรังซิ สแห่ งอัสซี ซีอีก
ด้ว ย ฉะนั้น เมื่อ จิ ต รกรวำดภำพแม่ พ ระลู ก ประค ำ จึ ง มัก มี รู ป ของ
นักบุญ คำทำรีนำแห่งซีเอนำอยู่คู่กบั นักบุญดอมินิโกด้วยนันเอง
่
พระแม่แห่งสำยประคำ ปอมเปอี นักบุญโดมินิโก
และคำเทรีนำแห่งซีเอนำรับสำยประคำ
รูปแม่พระอุม้ พระกุมำรกำลังประทำนสำยประคำแก่นกั บุญทั้งสองนี้ เกิดขึ้ นมำเมือ่ ไรแน่ หรือมี
ชื่อเรียกรูปนี้ ว่ำอะไร ไม่มีบนั ทึกแน่ชดั เป็ นที่รูจ้ ักแพร่หลำย และได้รบั นำมว่ำ “แม่พระแห่ ง
ลูกประคำ” ก็ในปลำยศตวรรษที่ 19 โดยเริ่มต้นที่เมือง Campania ในหุบเขำปอมเปอี รูปนี้
จึ งได้รบั ชื่ออีกชื่อหนึง่ ว่ำ “แม่พระแห่งปอมเปอี ” ที่น่ำสังเกตก็คือ “รูปแม่พระแห่งปอมเปอี ” นี้
เป็ นรู ปแม่พระอุม้ พระกุมำรด้วยพระหัตถ์ขวำ ส่ วนพระหัตถ์ซ้ำยของแม่พระยื่น สำยประคำ
ให้แก่นกั บุญคำทำรีนำแห่งซีเอนำ ขณะที่พระกุมำรเองหันพระพักตร์ไปยังนักบุ ญดอมินิโก และ
ใช้พระหัตถ์ส่งสำยประคำให้นกั บุญดอมินิโก ส่วนรูปแม่พระพระองค์ใหญ่ เหนือพระแท่นในวัด
กำลหว่ำร์ของเรำ ซึ่งเป็ นรูปปั้ นตั้งอยู่ในตำแหน่งอันเป็ นองค์อุปถัมภ์ของวัด เป็ นรูปแม่พระอุม้
พระกุมำรด้วยพระหัตถ์ซำ้ ย แล้วใช้พระหัตถ์ขวำส่งสำยประคำให้นกั บุญดอมินิ โก ขณะที่พระ
กุมำรหันพระพักตร์ไปยังนักบุ ญคำทำรีนำแห่ งซี เอนำ และส่งสำยประคำให้นกั บุ ญ คำทำรีนำ
แห่งซีเอนำ นันคื
่ อ สลับกันนันเอง
่
ฉะนั้น จึ งเป็ นเรื่องที่น่ำสนใจสำหรับเรำเหมือนกัน ที่จะรู จ้ ักควำมเป็ นมำของรู ปแม่พระแห่ ง
ปอมเปอี นี้ สักหน่อย
รูปแม่ พระแห่ งปอมเปอีทวี่ ดั กาลหว่ าร์
1.แม่พระลูกประคำ แม่พระแห่งปอมเปอี
ปอมเปอี เป็ นชื่อเมืองๆ หนึ่งที่เป็ นที่รูจ้ ักของคนทัว่ ไป เพรำะใน ปี ค.ศ.
79 ภูเขำไฟวิสุเวียสได้เกิดระเบิดขึ้ น และลำวำของภูเขำไฟ พร้อ มทั้งฝุ่ น
เถ้ำภู เขำไฟ ได้ถล่มลงมำและกลบเมืองๆ นี้ ไว้ แบบชนิดที่ว่ำประชำชน
ไม่ได้ต้ งั ตัว เป็ นควำมหำยนะแบบฉับพลันทันที รวดเร็ วมำก หลังจำก
ผ่ ำ นพ้น ไปหลำยศตวรรษ จึ ง ได้มี ก ำรขุ ด ค้น เมื อ งนี้ ขึ้ นมำ ทำให้เ มื อ ง
เก่ำแก่โบรำณนี้ มีคุณค่ำอย่ำงยิง่ ทำงด้ำนโบรำณคดี ประวัติ ศำสตร์ และ
วัฒนธรรมโบรำณ
พ่อขอนำพวกเรำไปแสวงบุ ญยังสถำนที่สำคัญแห่ งหนึ่ง ซึ่ งอยู่ห่ำงจำก
ซำกปรักหักพังดังกล่ำวนี้ ประมำณ 5 นำทีขบั รถเท่ ำนั้น เมืองนี้ มีชื่อว่ ำ
คัมปำเนีย (Campania) อยู่ในหุบเขำ Pompeii (Valle de Pompeii) ทีน่ ีม่ ีวดั
อยู่แห่ งหนึง่ อุทิศให้กบั “แม่พระลูกประคำ” ได้รบั กำรขนำนนำมว่ำ “แม่
พระแห่ ง ปอมเปอี ” ดัง นั้น จึ ง เป็ นเรื่องควำมศรัทธำพิ เ ศษ และควำม
มหัศจรรย์จำกควำมศรัทธำทีม่ ีต่อลูกประคำ เรำมำรูจ้ กั สถำนที่นี้กันเลย
กำรระเบิดของภูเขำไฟเวซู เวียส
เถ้ำฝุ่ นและลำวำทำลำยเมือง
ปอมเปอีชนิดที่ชำวเมือง
ไม่ทนั ตั้งตัว
ปอมเปอีมีวิหำรเทพเจ้ำต่ำงๆมำกมำย
เทพอะปอลโล เทพวีนสั ฯลฯ สนำมกีฬำ
ภำพบน ชำวเมืองเสียชีวิตแบบไม่ทนั ตั้งตัว
ศิลปะและสิ่งก่อสร้ำงต่ ำงๆแสดงถึงควำมเจริญรุ่งเรืองของปอมเปอี
อำณำจักรโรมันได้รบั อิทธิพลอย่ำงมำกจำกอำณำจักรกรีกโบรำณ
2. วัดประจำเมือง
บันทึกเก่ำแก่ทำให้เรำทรำบว่ำ ในศตวรรษที่ 4 วัดใหญ่หลังหนึง่ ถวำยเกียรติ
แด่พระผูไ้ ถ่ ได้รบั กำรก่อตั้งขึ้ น ในศตวรรษที่ 11 ฤษีคณะเบเนดิ๊กตินเป็ น
ผูด้ ูแลวัดนี้
ปี ค.ศ. 1659 โรคมำเลเรี ยได้ทำลำยชี วิตคนเมืองนี้ ไปเป็ นจำนวนมำก
เหลือเพียงคนส่วนน้อยเท่ำนั้น
ปี ค.ศ. 1740 วัดใหญ่ “พระผู ไ้ ถ่ ” พังลงมำ จึ งสร้ำงวัดเล็กๆ หลังหนึ่ง
ขึ้ นมำแทน มีสตั บุ รุษเหลืออยู่เพียงเล็กน้อย ดู แลโดยพระสงฆ์อำวุ โสองค์
หนึ่ ง เท่ ำ นั้น สภำพของวัด เสื่ อ มโทรมลง ประชำชนหัน มำเชื่ อ นอกรี ต
(Superstition) มีกำรก่ ออำชญำกรรม และคนจำนวนมำกได้กลำยเป็ นโจร
ผูร้ ำ้ ย จนกระทังบริ
่ เวณนี้ ถูกเรียกว่ำ Pompeii เป็ นบ้ำนพักของโจรผูร้ ำ้ ย
สภำพของปอมเปอี นี้ ด ำเนิ น เช่ น นี้ จนกระทัง่ มำถึ ง ช่ ว งเวลำของ Bartolo
Longo
บุญรำศี บำรโตโล ลองโก
คนบำปกลับใจ เปี่ ยมไปด้วย
ควำมศรัทธำต่อแม่พระแห่ ง
สำยประคำ
เป็ นผูร้ ิเริม่ สักกำระสถำน
ก่อตั้งงำนด้ำนเมตตำต่ำงๆ
เป็ นผูแ้ สวงหำพระรูปแม่
พระแห่งสำยประคำ ท่ำน
เปลีย่ นรูปนักบุญโรซำ เป็ น
นักบุญ คำทำรีนำแห่งซี เอนำ
3. ต้นกำเนิด
ประวัติศาสตร์ ในปี ค.ศ. 1891 บันทึกว่า “วัดนี้ เมื่อ 20
ปี ก่ อน เล็กและทรุดโทรม ยากจน จนไม่ อาจมีโรงเรี ยน ชาวบ้ าน
ก็เป็ นพวกนอกรี ตและนอกกฎหมาย หลายคนเป็ นขโมย”
Bartolo Longo ผู้ทจี่ ะเปลีย่ นโฉมหน้ าของ Valle de
Pompeii เป็ นผู้ก่อสร้ างสั กการสถานแม่ พระลูกประคา เกิดใน ปี
ค.ศ.1841 เป็ นลูกชายนายแพทย์ ท่ านเรียนกฎหมาย ระหว่ าง
ทีเ่ รียนได้ เข้ าร่ วมกับนิกายนอกรีตนิกายหนึ่ง จนได้ บวชเป็ นสงฆ์
แห่ งซาตาน เวลานั้น ท่ านพยายามอย่ างทีส่ ุ ดทีจ่ ะทาลายอิทธิพล
ของคาทอลิก
ที่สุด เพื่อนที่ดีคนหนึ่งแนะนาท่ านให้ รู้ จักกับพระสงฆ์ ดอมินิกันคนหนึ่ง
ชื่อ Alberto Radente ซึ่งศรัทธาเป็ นพิเศษต่ อแม่ พระ และส่ งเสริ มความ
ศรัทธาต่ อลูกประคา
เมื่อ Bartolo กลับใจล้ างบาป ท่ านได้ เลือกชื่ อล้ างบาปว่ า Maria เพราะ
ท่ านสานึกว่ า ท่ านเป็ นคนบาป และแม่ พระคือ “ที่หลบภัยของคนบาป”
และเพื่อใช้ โทษบาปในอดีต ท่ านสั ญญาที่จะทางานเพื่อคนยากจน และ
ท่ านยังได้ พมิ พ์สารที่เรียกว่ า “The Rosary of New Pompei” อีกด้ วย
เย็นวันหนึ่ง ขณะทีท่ ่ านอยู่ใกล้วดั ทีท่ รุดโทรม มีหนูและสั ตว์ เลือ้ ยคลานวิง่
เพ่นพ่านอยู่ ท่ านพบกับประสบการณ์ ทลี่ กึ ลับ ท่ านเขียนไว้ ว่า
“ข้ า พเจ้ า มี ค วามร้ ู สึ ก ถึง ความสิ้ น หวั ง และเกือ บจะฆ่ า ตั ว ตาย ทั น ใดนั้ น
ข้ าพเจ้ าได้ ยนิ เสียงสะท้ อนในหู เป็ นเสียงของคณ
ุ พ่ อ Alberto ที่ย้าคาพูดของ
แม่ พระว่ า ‘ถ้ าลูกต้ องการแสวงหาความรอด จงเผยแพร่ การสวดลูกประคา
แม่ สัญญา’ คาพูดนี้ ส่ องสว่ างวิญญาณของข้ าพเจ้ า ข้ าพเจ้ าคุกเข่ าลง และ
พูดว่ า หากเป็ นจริ งแล้ ว ลูกจะไม่ ไปจากหุบเขานี้ จนกว่ าการเผยแพร่ สวด
ลกู ประคาจะสาเร็ จ”
Bartolo ชั ก ชวนชาวบ้ า นให้ มาช่ วยกัน ท าความสะอาดวัดแห่ ง นี้
แล้ วก็ชวนให้ มาสวดลูกประคาด้ วยกันในเย็นวันหนึ่ง มีเด็กไม่ กี่คนเท่ านั้น
ที่มา
Bartolo จึงออกเยี่ยมทุกบ้ าน แจกลูกประคา รู ปพระ และเชิ ญชวน
แต่ กไ็ ด้ ผลไม่ มากนัก ชาวบ้ านถึงแม้ จะรักและเคารพ Bartolo แต่ พวกเขาไม่
เข้ าใจ และไม่ สนใจทีจ่ ะรู้จักกับลูกประคา
Bartolo ออกทุนจัดงานเทศกาลฉลองลูกประคาศั กดิ์สิทธิ์ ใน ปี
ค.ศ. 1873 ครั้ งแรกล้ มเหลว นอกจากฝนตกแล้ ว ผู้เทศน์ ก็เทศน์
เป็ นภาษา อิตาเลียนทางการ ไม่ ใช่ ภาษาท้ องถิ่นที่ชาวบ้ า นเข้ าใจ ปี
ต่ อ มา ก็ ยัง ไม่ ป ระสบความส าเร็ จ มากนั ก แต่ บ างคนก็ เ ริ่ ม สวด
ลูกประคาเป็ นแล้ ว ปี ที่สาม ท่ านเชิ ญพระสงฆ์ คณะพระมหาไถ่ มา
เทศน์ มิชชั่น 2 สั ปดาห์ ท่ านถือโอกาสบูรณะวัดใหม่
Bartolo เริ่ มโครงการหารู ปแม่ พระแห่ งลูกประคา รู ปที่ท่านมีอยู่
เป็ นเพียงรู ป ภาพสี น้ามันบนกระดาษ ในเวลานั้ น กฎหมายของ
พระศาสนจักรกาหนดให้ ภาพศั กดิ์สิทธิ์ ต้องวาดด้ วยสี น้ามันบน
ผ้ า ใบ หรื อ บนไม้ เท่ า นั้ น มี ค นบอก Bartolo ว่ า มี รู ป แม่ พระ
ลูกประคาเก็บไว้ ในอารามแห่ งหนึ่ง ซึ่ งซื้อมาจากร้ านซอมซ่ อแห่ ง
หนึ่งในราคา 3,40 ลีร์ Bartolo เขียนอธิบายไว้ ว่า
“รูปภาพนี้ไม่ เพียงแต่ ถูกหนอนกินเท่ านั้น แต่ พระหัตถ์ของแม่ พระ ยัง
เป็ นเหมือนหญิงชาวบ้ านที่หยาบกระด้ าง ผ้ าใบส่ วนหนึ่งทีอ่ ย่ เู หนือศีรษะ
ของแม่ พระก็หายไป เสื้อคลมุ ก็มีรอยแตก ไม่ ต้องพูดถึงความน่ าเกลียด
ของรูปส่ วนอื่นๆ นักบุญดอมินิกดูแล้ วเหมือนคนมอมแมมข้ างถนน ทาง
ซ้ ายมือของแม่ พระคือนักบุญโรซา ต่ อมา ข้ าพเจ้ าได้ เปลี่ยนภาพนี้ให้ เป็ น
นักบุญคาทารี นาแห่ งซีเอนา ข้ าพเจ้ าลังเลทีจ่ ะเอารูปนี้หรื อไม่ เอา ที่สุด
ข้ าพเจ้ าเอา”
Bartolo ให้ จติ รกรสมัครเล่นคนหนึ่งซ่ อมแซมภาพนี้ และที่สุด ตั้ง
ไว้ ในวัด เมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 1876 ต่ อมา ใน ปี ค.ศ.1880 จิตรกรที่
มีชื่อเสี ยงชาวอิตาเลียนชื่อ Federico Madlarelli เสนอตัวซ่ อมแซมภาพ
นีอ้ กี ครั้ง ที่สุด จิตรกรจากวาติกนั ได้ ซ่อมแซมอีกครั้งเมื่อ ปี ค.ศ.
1965
4.
อัศจรรย์
หลังจากตั้งรู ปนี้ในวัดครั้ งแรก ก็มีแผนที่จะสร้ างวัดใหญ่ ที่เหมาะสม
กับแม่ พระลูกประคา ชาวบ้ าน 300 คน ช่ วยอดออมเงินหนึ่ งเพนนี ต่อ
เดือนเพื่องานของแม่ พระนี้ ที่สุดได้ วางศิ ลาฤกษ์ เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม
1876 ภายในเดือนนั้นเอง ก็เริ่ มมีอัศจรรย์ เกิดขึ้นที่สักการสถานแห่ งนี้
นั่นคือ มีบันทึกว่ า คนป่ วย 4 คน ได้ รับการรักษาให้ หาย และตั้งแต่ น้ันเป็ น
ต้ นมา ระหว่ างปี ค.ศ. 1891-1894 มีอัศจรรย์ นั บร้ อยเกิดขึ้น และ
ได้ รับการบันทึกไว้ ที่สักการสถานแห่ งนี้ เมื่อการก่ อสร้ างแล้ วเสร็ จใน ปี
ค.ศ.1883 Bartolo เรียกร้ องต่ อชาวบ้ านว่ า
“ ณ สถานที่ แ ห่ ง นี้ ซึ่ ง ถู ก เลื อ กไว้ ส าหรั บ อั ศ จรรย์ ม ากมาย เรา
ปรารถนาที่จะทิ้งอนุสาวรี ย์ของราชิ นีแห่ งชั ยชนะไว้ ให้ กับชนร่ ุ นปัจจุบัน
และอนาคต อนุ ส าวรี ย์ ที่ค่ ูค วรมากขึ้น ต่ อความยิ่ง ใหญ่ ของพระนาง แต่
ค่ คู วรยิง่ กว่ าต่ อความเชื่อและความรั กของเรา”
ใน ปี ค.ศ.1891 Bartolo และภรรยำ ได้ถวำยวัดหลังใหม่ให้แก่พระ
สันตะปำปำเป็ นผูป้ กครองดู แล และในวันเปิ ดสักกำรสถำนแห่ งใหม่นี้
รูปภำพก็ได้รบั กำรประดิษฐำนอย่ำงยิง่ ใหญ่
ใน ปี ค.ศ.1965 หลัง จำกกำรบู ร ณะรู ป ภำพเป็ นครั้ง ที่ ส ำม พระ
สันตะปำปำ เปำโล ที่ 6 ตรัสในระหว่ำงบทเทศน์ว่ำ “เฉกเช่นเดียวกับที่
รูปภาพของพระนางมารี อาพรหมจารี นี้ได้รับการบูรณะ และประดั บ
ประดา ขอให้พระฉายาของพระนางมารีอาที่เราคริสตชนต้องมีอยู่ใน
ชีวิตของเรา ได้รับการบูรณะและประดับประดาให้ใหม่และสวยงามนี้
ด้วย” ในโอกำสนี้ พระสันตะปำปำได้ประดับมงกุฎบนศีรษะของพระ
เยซู เจ้ำและพระนำงมำรีอำ มงกุฎทีบ่ รรดำสัตบุรุษได้ถวำยนัน่ เอง
พระสันตะปำปำเปำโลที่ 6
ประดับมงกุฎถวำยเกียรติแด่
พระเยซู เจ้ำ
และพระนำงมำรีอำ
ปี 1965
ควำมสวยงำมของสักกำระสถำนแม่พระแห่งปอมเปอียำมคำ่ คืน ถ้ำภำพ
ชัดจะสวยกว่ำนี้ มำก
สถำนที่นเหมำะ
ี้
แก่กำรแสวงบุญ
อย่ำงยิง่ เป็ น
สักกำระสถำน
ขึ้ นตรงต่อ
สันตะสำนัก
(Pontifical Shrine)
แท่ นกลางของสั กการะสถาน เหนือแท่ นเป็ นรู ปแม่ พระแห่ งปอมเปอี
ความสวยงามภายในสั กการะสถาน ศิลปะที่โดมและ
ภายในทาให้ เกิดบรรยากาศการภาวนา
บุญราศี บารโตโล
ลองโก ในชุ ดสมาชิก
ชั้น 3 คณะโดมินิกนั
ซึ่งมีความศรัทธา
พิเศษต่ อแม่ พระแห่ ง
สายประคา
บุญราศี บารโตโล ลองโกถวายวัดหลังใหม่ แด่
พระสั นตะปาปาเลโอเนที่ 13 และภาพห้ องพักเล็กๆของท่ าน เหตุการณ์
ยิง่ ใหญ่ เกิดจากคนบาปธรรมดาคนหนึ่ง
ร่ างกายของท่ านอยู่ใต้ แท่ นวัดน้ อย
ภายในสั กการะสถานแห่ งใหม่
ท่านเสี ยชีวติ เมื่อวันที่ 5 ตุลาคม 1926 อายุ 85 ปี
สภำพระสังฆรำชแห่งประเทศ
ไทยแสวงบุญโอกำสเข้ำเฝ้ ำ
Ad Limina ระหว่ำงเดือน
พฤษภำคม 2008
พระคำร์ดินลั มีชยั กิจบุญชู
เป็ นประธำนในสักกำระสถำน
คงดีไม่นอ้ ยหำกพวกเรำ
จะมีโอกำสถวำยบูชำมิสซำที่นี่
บ้ำง คงมีสกั วัน คงมีสกั วัน
พระสังฆรำช Liberati
ประจำเขตปอมเปอี
ถ่ำยภำพร่วมกับสมณทูต
Salvatore Pennacchio
และสภำพระสังฆรำชแห่ง
ประเทศไทย
พ่อผู้ดูแลสักกำระ
สถำนนำชมและอธิบำยให้
ควำมรู้เกี่ยวกับสักกำระ
สถำนและชีวิตของบุญรำศี
บรรดำพระสังฆรำช
ให้ควำมสนใจอย่ำง
มำก ไม่ มีใครหลับ
ในห้ อ งเรี ย นเลย
พบพ่อองค์นโดยบั
ี้
งเอิญ ท่ำนเคยอยู่
ทีบ่ ำ้ นเรำ ปั จจุบนั ประจำที่สกั กำระ
สถำนพ่อปี โอที่
Giovanni Rotondo
ในระหว่ างทีก่ าลังก่ อสร้ างวัดเพือ่ การแสวงบุญอยู่น้ัน
Bartolo Maria Longo ก็เริ่มทางานมากมายด้ านการกุศล
ท่ านและภรรยาได้ สร้ างบ้ านสาหรับเด็กหญิงกาพร้ า พวก
แรก มีเด็กกาพร้ าเล็กๆ 15 คน เท่ ากับ 15 ทศของสายประคา
ท่ านยังตั้งบ้ านพักสาหรับเด็กชาย ลูกๆ ของนักโทษ และ
บ้ านพักสาหรับเด็กหญิง
ท่ านเป็ นผู้ก่อตั้งคณะ Daughters of the Holy Rosary of
Pompei นักบวชหญิง เพือ่ ดูแลสั กการสถาน และบ้ านเพือ่
การศึกษา ทีต่ ดิ อยู่กบั สั กการสถาน ท่ านยังตั้งคณะดอมินิกนั
ชั้นที่สามใกล้ ๆ กับสั กการสถานด้ วย
งานด้ านการกุศลของสั กการะสถานมีมากมาย สถานเลีย้ ง
เด็กและโรงเรียน มีเด็กๆในความอุปการะกว่ า 400 คน
ทั้งนีเ้ ป็ นไปตามจิตตารมณ์ ของท่ านบุญราศี
วันที่ 21 ตุลาคม 1979 พระสันตะปาปา ยอห์น ปอล ที่ 2 เสด็จเยีย่ ม
Pompei ในโอกาสแสวงบุญแห่งชาติ
วันที่ 26 ตุลาคม 1980 พระสันตะปาปา ยอห์น ปอล ที่ 2 ได้
สถาปนาท่านเป็ นบุญราศี พระองค์ทรงเรี ยกท่านว่า “บุรุษแห่งพระ
มารดา” และ “อัครสาวกแห่งลูกประคา”
พระสันตะปาปายอห์นปอลที่ 2 เสด็จจาริ กแสวงบุญที่ปอมเปอี
วันที่ 7 ตุลาคม 2003 ซึ่งเป็ นปี ที่พระองค์ทรงประกาศเป็ นปี แห่ งสาย
ประคา
พระสันตะปาปาเบเนดิ๊กที่ 16 เสด็จจาริ กแสวงบุญที่ปอมเปอี วันที่
19 ตุลาคม 2008 ทรงภาวนาต่อราชินีแห่งสายประคาเพื่อการ
ประชุมสมัชชาพระสังฆราชในหัวข้อ พระคัมภีร์ในชีวิตของพระศา
สนจักร ซึ่งกาลังดาเนินอยูท่ ี่กรุ งโรมในขณะนั้น
ภำพแห่งควำมทรงจำ
และประทับใจ
พระสั นตะปาปายอห์ นปอลที่ 2 ทรงภาวนาสายประคาต่ อหน้ าพระรู ป
พระสั นตะปาปาเบเนดิก๊ ที่ 16 เสด็จจาริกแสวงบุญ 19 ตุลาคม 2008
ทรงภาวนาต่ อหน้ าหลุมศพบุญราศี แบบอย่ างแห่ งความเชื่อความศรัทธา
ดังนั้น เราควรไปสั กครั้ง