LEKARZE

LEKARZ

Według encyklopedii osoba posiadająca wiedzę i uprawnienia do leczenia ludzi i zwierząt. W Polsce jest nim osoba posiadająca właściwe kwalifikacje, potwierdzone wymaganymi dokumentami, do udzielania świadczeń zdrowotnych, w szczególności do: badania stanu zdrowia, rozpoznawania chorób i zapobiegania im, leczenia i rehabilitacji chorych, udzielania porad lekarskich, a także wydawania opinii i orzeczeń lekarskich, w zakresie swojej specjalizacji.

• • • • • • • • • • • • •

UCZELNIE MEDYCZNE W POLSCE

Gdański Uniwersytet Medyczny Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach Uniwersytet Jagielloński w Krakowie Collegium Medicum Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu Uniwersytet Warmińsko - Mazurski w Olsztynie Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu Uniwersytet Medyczny w Białymstoku Uniwersytet Medyczny w Lublinie Uniwersytet Medyczny w Łodzi Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy Warszawski Uniwersytet Medyczny

KSZTAŁCENIE LEKARZY W POLSCE

W Polsce tytuł lekarza zdobywa się kończąc sześcioletnie jednolite studia na wydziale lekarskim uczelni medycznej, z czego od roku 2012 dwa semestry na ostatnim roku studiów stanowi nauczanie praktyczne.

Dyplom lekarza jest równorzędny z dyplomem magistra.

Prawo wykonywania zawodu lekarza zdobywa się po odbyciu trzynastomiesięcznego stażu podyplomowego oraz zdaniu z wynikiem pozytywnym Lekarskiego Egzaminu Końcowego.

Zasady wykonywania zawodu lekarza reguluje ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

Zasady uznawania kwalifikacji lekarza nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej określa ustawa z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej z późniejszymi zmianami. Dokonuje ona w zakresie swojej regulacji wdrożenia odpowiednich dyrektyw Wspólnot Europejskich.

SPECJALNOŚCI LEKARSKIE

Od 2013 roku lista specjalizacji lekarzy wygląda następująco: Alergologia Angiologia Balneologia i medycyna fizykalna Chirurgia klatki piersiowej Chirurgia ogólna Chirurgia plastyczna Choroby płuc Choroby wewnętrzne Dermatologia i wenerologia Diagnostyka laboratoryjna Endokrynologia ginekologiczna i rozrodczość Epidemiologia Anestezjologia i intensywna terapia Audiologia i foniatria Chirurgia dziecięca Chirurgia naczyniowa Chirurgia onkologiczna Chirurgia szczękowo-twarzowa Choroby płuc dzieci Choroby zakaźne Diabetologia Endokrynologia Endokrynologia i diabetologia dziecięca Farmakologia kliniczna

Gastroenterologia Genetyka kliniczna Ginekologia onkologiczna Hipertensjologia Intensywna terapia Kardiologia Medycyna lotnicza Medycyna nuklearna Medycyna pracy Medycyna rodzinna Medycyna sportowa Nefrologia Neonatologia Neurologia Neuropatologia Gastroenterologia dziecięca Geriatria Hematologia Immunologia kliniczna Kardiochirurgia Kardiologia dziecięca Medycyna morska i tropikalna Medycyna paliatywna Medycyna ratunkowa Medycyna sądowa Mikrobiologia lekarska Nefrologia dziecięca Neurochirurgia Neurologia dziecięca Okulistyka

Onkologia i hematologia dziecięca Ortopedia i traumatologia narządu ruchu Otorynolaryngologia dziecięca Pediatria Perinatologia Psychiatria Radiologia i diagnostyka obrazowa Rehabilitacja medyczna Seksuologia Transfuzjologia kliniczna Urologia Zdrowie publiczne Onkologia kliniczna Otorynolaryngologia Patomorfologia Pediatria metaboliczna Położnictwo i ginekologia Psychiatria dzieci i młodzieży Radioterapia onkologiczna Reumatologia Toksykologia kliniczna Transplantologia kliniczna Urologia dziecięca

Znaczny rozwój nauk medycznych spowodował konieczność wprowadzenia specjalizacji podstawowych i szczegółowych. Tytuł lekarza specjalisty w danej specjalności medycznej uzyskuje się po odbyciu trwającego zwykle 5-6 lat szkolenia w trakcie pracy zawodowej. Szkolenie lekarza przed uzyskaniem tytułu specjalisty w szczegółowej specjalności (tj. możliwej do uzyskania dopiero po zakończeniu szkolenia w podstawowej specjalności) ze względu na procedury administracyjne oraz wymogi formalne trwa zwykle około 15-20 lat, licząc od momentu rozpoczęcia studiów.

Dwustopniowy system specjalizacji w Polsce wprowadzono po II wojnie światowej ze względu na ogromny niedobór kadry lekarskiej i konieczność skróconego szkolenia specjalistów oraz chęć jak najszybszego "poprawienia" danych statystycznych dotyczących liczby specjalistów (w statystykach podawano łączną liczbę specjalistów bez informacji o stopniu). W tym ostatnim aspekcie Polska wzorowała się na ZSRR, gdzie istniały nawet 3 stopnie specjalizacji. W systemie dwustopniowym przeważnie stosowano zasadę trzyletniej specjalizacji I stopnia i dwuletniej II stopnia.

Tytuł lekarza otrzymują także absolwenci medycyny weterynaryjnej (lekarz weterynarii) oraz stomatologii (lekarz dentysta). Absolwenci kierunku lekarskiego uzyskują tytuł zawodowy "lekarza", choć w powszechnym użyciu jest nie posiadający umocowania prawnego zwrot "lekarz medycyny".

Zawód lekarza medycyny jest jednym z zawodów, które cieszą się najwyższym prestiżem i poważaniem w społeczeństwie. Wynika to głównie z ogromnej roli jaką medycyna odgrywa we współczesnym społeczeństwie. Lekarz zajmuje się oceną stanu zdrowia pacjenta a€€ poprzez przeprowadzenie specjalistycznych badań diagnozuje chorobę, ustala plan leczenia pacjenta, przepisuje potrzebne medykamenty i nadzoruje cały proces leczenia. Do niego należy koordynowanie całego procesu leczenia, prowadzenie rehabilitacji, modyfikowanie terapii na bieżąco. W przypadku ukończenia specjalizacji chirurgicznych, lekarze wykonują zabiegi i operacje chirurgiczne, przeszczepiają narządy, zajmują się protezowaniem.

W razie potrzeby lekarz danej specjalności kieruje pacjenta do innych specjalistów a€€ bardzo często ustalanie choroby i jej leczenie wymaga współpracy kilku lekarzy, a co za tym idzie odpowiedniego doboru leków i metod leczenia, aby ze sobą nie kolidowały. Lekarz medycyny przeprowadza również badania osób zdrowych dla celów kontrolnych, orzeka możliwość pracy w danym zawodzie, pobiera materiał biologiczny do dalszych badań oraz przygotowuje opinie lekarskie dla potrzeb różnych instytucji, jak np. zakłady ubezpieczeń, sądy. Poza leczeniem pacjentów, lekarze prowadzą także działalność profilaktyczną i zajmują się wykonywaniem badań w ramach różnych akcji społecznych. Prowadzą także badania i prace w zakresie nauk medycznych.

Zawód lekarza bardzo często jest traktowany jako powołanie i tylko przy takim nastawieniu lekarz może dobrze wykonywać swoje zajęcie. Poza bardzo obszerną wiedzą z zakresu medycyny, lekarz musi charakteryzować się pracowitością i dokładnością. Ciągły rozwój medycyny i nowe odkrycia w tej dziedzinie wymagają ciągłego dokształcania się i stałego podnoszenia swoich kwalifikacji.

W przypadku niektórych specjalizacji, jak np. chirurgia bardzo ważne są umiejętności manualne. Istotne są również predyspozycje psychiczne oraz umiejętność nawiązywania dobrego kontaktu z pacjentem, empatia, wytrzymałość na stres i zdecydowanie. Niejednokrotnie od ryzykownych decyzji lekarza zależy zdrowie i życie pacjenta. Równocześnie kandydat na lekarza musi być przygotowany na to, że do niego będzie należało informowanie pacjentów o ich ciężkim stanie lub rodziny o śmierci pacjenta. Lekarz medycyny może pracować w przychodniach, klinikach, szpitalach, sanatoriach, ośrodkach rehabilitacji, gabinetach lekarskich, hospicjach, stacjach pogotowia ratunkowego i€€ dotyczy to zarówno państwowej służby zdrowia, jak również prywatnej.

Zarobki lekarza są bardzo zróżnicowane a ich wysokość jest uzależniona od posiadanych specjalizacji, miejsca pracy i rejonu zatrudnienia. Najbardziej dochodowym jest posiadanie własnej praktyki lub zatrudnienie w prywatnej placówce. Proponowane wynagrodzenie brutto wacha się między 1 750 PLN a 8 600 PLN w zależności od stanowiska i rodzaju umowy.