Zachowania OpozycyjnoBuntownicze Materiał opracowały: Justyna Pacuła – reedukator Hanna Podłucka – nauczyciel wczesnoszkolny Występowanie ODD wśród dzieci.
Download ReportTranscript Zachowania OpozycyjnoBuntownicze Materiał opracowały: Justyna Pacuła – reedukator Hanna Podłucka – nauczyciel wczesnoszkolny Występowanie ODD wśród dzieci.
Z
achowania
O
pozycyjno
-
B
untownicze
Materiał opracowały: Justyna Pacuła
– reedukator
Hanna Podłucka
– nauczyciel wczesnoszkolny
Występowanie ODD wśród dzieci
Zaburzenia zachowania znajdują się wśród najczęściej występujących zaburzeń wieku dziecięcego
Ich rozpowszechnienie wynosi od 2% do 9% chodzi o zaburzenie zachowania oraz od 6% do 10 % w przypadku zaburzenia opozycyjno-buntowniczego.
Częściej są rozpoznawane w dużych miastach niż na wsiach.
Mogą pojawić się w każdym wieku.
jeśli U chłopców w większości rozpoznaje się w młodszym wieku, najczęściej w pierwszych latach szkoły podstawowej.
U dziewcząt początek zaburzeń zachowania wiąże się z okresem dojrzewania (ok. 13-15r.
ż).
Zaburzenia opozycyjno-buntownicze
to zazwyczaj diagnozy, np.
zespół objawów, który pojawia się w ramach innej wspólnie z ADHD, depresją dwubiegunową, zaburzeniami lękowymi.
• Dziecko zdecydowanie odmawia wykonywania poleceń, nadmiernie reaguje, łatwo traci cierpliwość i wpada w gniew. Potrafi specjalnie drażnić i kłócić się z innymi. Nie umie wziąć odpowiedzialności za swoje działanie.
„Pewnemu czteroletniemu chłopcu opiekunka w przedszkolu kazała położyć się na łóżku podczas leżakowania. Malec odmówił. Opiekunka nalegała, aby jej posłuchał. Chłopiec spokojnie podszedł do łóżka, nasiusiał na nie i stwierdził: Teraz chyba już nie muszę się na nim kłaść.”
• • • • • • • • • • • Martin Kutscher, Tony Atwood, Robert Wolff autorzy zaburzeniami książki “ Dzieci z łączonymi” twierdzą, że dzieci nie są dotknięte tylko jednym problemem.
Bardzo często kilka schorzeń grupuje się w rozmaitych układach, które noszą nazwę zaburzeń łączonych.
Najczęstszymi rodzajami są:
ADHD
ADD
ADHD bez H tj. bez sprawia hiperaktywności - dziecko z tym deficytem nie kłopotów wychowawczych, a bardziej kłopoty edukacyjne
trudności w nauce zaburzenia ze spektrum autystycznego np.
zespół Aspergera zaburzenia integracji sensorycznej zaburzenia lękowe i obsesyjno-kompulsywne zespól Tourett’a
(występowaniem licznych tików motorycznych i głosowych pochrząkiwania, szczekanie, mlaskanie językiem)
depresja depresja dwubiegunowa zaburzenia opozycyjne zaburzenia przetwarzania bodźców słuchowych.