Zachowania OpozycyjnoBuntownicze Materiał opracowały: Justyna Pacuła – reedukator Hanna Podłucka – nauczyciel wczesnoszkolny Występowanie ODD wśród dzieci.

Download Report

Transcript Zachowania OpozycyjnoBuntownicze Materiał opracowały: Justyna Pacuła – reedukator Hanna Podłucka – nauczyciel wczesnoszkolny Występowanie ODD wśród dzieci.

Z

achowania

O

pozycyjno

-

B

untownicze

Materiał opracowały: Justyna Pacuła

– reedukator

Hanna Podłucka

– nauczyciel wczesnoszkolny

Występowanie ODD wśród dzieci

Zaburzenia zachowania znajdują się wśród najczęściej występujących zaburzeń wieku dziecięcego

Ich rozpowszechnienie wynosi od 2% do 9% chodzi o zaburzenie zachowania oraz od 6% do 10 % w przypadku zaburzenia opozycyjno-buntowniczego.

Częściej są rozpoznawane w dużych miastach niż na wsiach.

Mogą pojawić się w każdym wieku.

jeśli U chłopców w większości rozpoznaje się w młodszym wieku, najczęściej w pierwszych latach szkoły podstawowej.

U dziewcząt początek zaburzeń zachowania wiąże się z okresem dojrzewania (ok. 13-15r.

ż).

Zaburzenia opozycyjno-buntownicze

 to zazwyczaj diagnozy, np.

zespół objawów, który pojawia się w ramach innej wspólnie z ADHD, depresją dwubiegunową, zaburzeniami lękowymi.

•  Dziecko zdecydowanie odmawia wykonywania poleceń, nadmiernie reaguje, łatwo traci cierpliwość i wpada w gniew. Potrafi specjalnie drażnić i kłócić się z innymi. Nie umie wziąć odpowiedzialności za swoje działanie.

„Pewnemu czteroletniemu chłopcu opiekunka w przedszkolu kazała położyć się na łóżku podczas leżakowania. Malec odmówił. Opiekunka nalegała, aby jej posłuchał. Chłopiec spokojnie podszedł do łóżka, nasiusiał na nie i stwierdził: Teraz chyba już nie muszę się na nim kłaść.”

• • • • • • • • • • • Martin Kutscher, Tony Atwood, Robert Wolff autorzy zaburzeniami książki “ Dzieci z łączonymi” twierdzą, że dzieci nie są dotknięte tylko jednym problemem.

Bardzo często kilka schorzeń grupuje się w rozmaitych układach, które noszą nazwę zaburzeń łączonych.

Najczęstszymi rodzajami są:

ADHD

ADD

ADHD bez H tj. bez sprawia hiperaktywności - dziecko z tym deficytem nie kłopotów wychowawczych, a bardziej kłopoty edukacyjne

trudności w nauce zaburzenia ze spektrum autystycznego np.

zespół Aspergera zaburzenia integracji sensorycznej zaburzenia lękowe i obsesyjno-kompulsywne zespól Tourett’a

(występowaniem licznych tików motorycznych i głosowych pochrząkiwania, szczekanie, mlaskanie językiem)

depresja depresja dwubiegunowa zaburzenia opozycyjne zaburzenia przetwarzania bodźców słuchowych.