Niepełnosprawność przeszkodą w aktywizacji zawodowej Autor: Justyna Sosnowska Praca napisana pod kierunkiem dra Tomasza Kautz Charakterystyka badanej grupy Badania prowadziłam w roku bieżącym, wzięło w nich udział 90 osób niepełnosprawnych, z.
Download
Report
Transcript Niepełnosprawność przeszkodą w aktywizacji zawodowej Autor: Justyna Sosnowska Praca napisana pod kierunkiem dra Tomasza Kautz Charakterystyka badanej grupy Badania prowadziłam w roku bieżącym, wzięło w nich udział 90 osób niepełnosprawnych, z.
Niepełnosprawność
przeszkodą
w aktywizacji
zawodowej
Autor: Justyna Sosnowska
Praca napisana pod kierunkiem
dra Tomasza Kautz
Charakterystyka badanej
grupy
Badania prowadziłam w roku bieżącym,
wzięło w nich udział 90 osób
niepełnosprawnych, z całej Polski.
Głównym problemem badawczym mojej
pracy uczyniłam pytanie:
Jakie czynniki mają wpływ na niską
aktywność zawodową osób
niepełnosprawnych?
Dlatego problemy szczegółowe dotyczyły m.in.:
wpływu najbliższego otoczenia, na próby
podejmowania aktywności zawodowej przez osoby
niepełnosprawne;
poziomu wykształcenia osób niepełnosprawnych;
ewentualnego istnienia stereotypów dotyczących tejże
grupy;
błędów w organizowaniu działań aktywizacyjnych;
uprzedzeń pracodawców;
nieprawidłowo skonstruowanego systemu wsparcia
niepełnosprawnych ze strony państwa;
przyczyn, dla których niepełnosprawni wcale nie chcą
podjąć zatrudnienia.
Praca miała pomóc znaleźć odpowiedzi na pytania:
Jakie znaczenie dla bycia aktywnym zawodowo ma miejsce
zamieszkania, mobilność osoby niepełnosprawnej i wsparcie bądź jego
brak ze strony osób najbliższych?
Czy kłopoty ze znalezieniem zatrudnienia są związane z brakiem
odpowiedniego wykształcenia u osób niepełnosprawnych?
Ilu spośród badanych zostaje zatrudnionych przez pracodawców
jedynie na czas wymagany, dla otrzymania dotacji z tytułu utworzenia
stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej?
Jakie są długofalowe efekty realizacji projektów mających na celu
aktywizację zawodową niepełnosprawnych?
Czy dostęp do działań aktywizujących niepełnosprawnych jest
wystarczający?
Jakie są rzeczywiste działania, a jakie oczekiwania osób
niepełnosprawnych, wobec jednostek działających na rzecz ich
aktywizacji zawodowej?
Rola najbliższego otoczenia
Wśród respondentów 42% zgodnie twierdziło, iż rodzina
wspiera ich w działaniach mających na celu usamodzielnienie.
Zupełnie odwrotną sytuację, czyli całkowity brak wsparcia,
a nawet działania hamujące aktywność, sygnalizuje aż 37%
badanych. To bardzo dużo, zwłaszcza iż 67% ankietowanych
przyznaje, że liczy się ze zdaniem rodziny/ bliskich w
momencie podejmowania decyzji.
Spośród wszystkich ankietowanych 11% stanowią Ci, których rodziny
zupełnie nie uczestniczą i nie wpływają w żaden sposób na podejmowane
prze nich decyzje.
W gronie badanych, znaleźli się również tacy, którzy świadomie
pozbawiają rodzinę możliwości uczestniczenia w procesie dążenia
do osiągnięcia samodzielności stanowili oni 10% wszystkich pytanych.
Wciąż zależni od innych…
Wyniki badania pokazują, że 42%
ankietowanych to niepełnosprawni, dla których
samodzielne dotarcie do pracy jest niemożliwe.
Samodzielnie porusza się, bez
żadnego problemu 32% badanych.
Natomiast pozostali (26%) twierdzą, że
samodzielne dotarcie do pracy byłoby dla
nich trudne, ale nie niemożliwe.
Zaledwie 23% osób pytanych posiada prawo jazdy. Spora
część badanych (68%) zdradzała chęć uzyskania uprawnień do
prowadzenia samochodu.
Główne przyczyny
nieaktywności zawodowej
Brak mobilności- zależność od innych osób;
niskie poczucie własnej wartości;
brak odpowiedniego wykształcenia;
brak umiejętności samodecydowania;
oferty pracy nieadekwatne do wykształcenia, umiejętności i zainteresowań;
obawa (np. z poczucia wdzięczności) przed pozbawieniem rodziny
dochodu - renty lub innych świadczeń - 30% badanych, to jednocześnie
osoby, których dochód jest jedynym bądź znaczącym źródłem utrzymania
rodziny;
Opory pracodawców przed zatrudnianiem osób niepełnosprawnych.
Działania na rzecz
aktywizacji i ich skutki
Wszyscy zgodnie twierdzą, że jest lepiej niż było kilkanaście
lat temu, jednak niepokojące wyniki dały odpowiedzi na pytania
dotyczące rezultatów przeprowadzanych działań. Ponad połowa
uczestników (59%) stwierdziła, iż udział w szkoleniach nic nie
zmienił w ich życiu. Zaledwie 6% znalazło po szkoleniach pracę,
a 24% mówi o podniesieniu kwalifikacji, jednak bez
finalnej możliwości zatrudnienia. Sporą grupę stanowili ci, którzy
mimo starań, nie zostali zakwalifikowani do podobnych
projektów (28%).
Z przeprowadzonego badania wynika, że KONIECZNA
jest zmiana formy oferowanej pomocy.
RESPONDENCI ALARMUJĄ, ŻE FIKCJĄ W PROCESIE AKTYWIZACJI
ZAWODOWEJ, SĄ SPOTKANIA Z DORADCAMI ZAWODOWYMI!
Rynek pracy wobec
niepełnosprawnych
62% ankietowanych twierdziło, że spotkali się z niechęcią do ich
zatrudnienia. 38% niepełnosprawnych nie zauważyło niechęci ze
strony pracodawców. Jednak dla wielu respondentów, nawet zwykłe
odbycie praktyk zawodowych, okazało się niemożliwe, właśnie
z powodu niepełnosprawności.
Wielu spośród badanych zostaje zatrudnionych przez pracodawców
jedynie na czas wymagany, dla otrzymania dotacji z tytułu utworzenia
(przystosowania) stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej.
25% badanych otrzymało propozycje dalszej pracy,
po upływie czasu koniecznego do uzyskania refundacji
z dotacji państwowej, a to oznacza, że 75% badanych zostało
zatrudnionych tylko na czas jego trwania.
Uzyskane wyniki proponuję potraktować, jako wskazówkę do przeorganizowania
systemu wsparcia. Podjęłam i w dalszym ciągu podejmuję indywidualne działania –
udostępniając wyniki zainteresowanym instytucjom i placówkom.
Chciałabym nakłonić odpowiedzialne jednostki do organizowania szkoleń dla
doradców zawodowych aby zwiększyć ich świadomość, co do potrzeb i możliwości
osób niepełnosprawnych, a także korzyści, jakie z zatrudniania niepełnosprawnych
mogą mieć pracodawcy aby również doradcy zawodowi mogli informować o tych
możliwościach.
Od 2010 roku jestem wolontariuszem w Fundacji Miki Centrum z Gdańska, realizując
różnego rodzaju projekty, pracując z młodzieżą niepełnosprawną i spotykając się
z ich rodzicami tłumaczę, że muszą pozwolić swoim dzieciom, na samodzielność.
Tego typu spotkania i rozmowy powinny odbywać się równolegle z działaniami
mającymi na celu aktywizację zawodową niepełnosprawnych.
Dodatkowym efektem moich prac nad tematem niepełnosprawności, jako przeszkody
w aktywizacji zawodowej stało się opracowanie materiału informacyjnego dla
pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne
Na razie udostępniam je lokalnym placówkom, mam jednak nadzieję, że staną się
one w przyszłości publikacją, która będzie dostępna dla szerszego grona
zainteresowanych.
Dziękuję za uwagę