Transcript Pszczoły Wszystkie pszczołowate żywią się nektarem i pyłkiem kwiatowym. Pyłkiem karmią też swoje larwy.

Pszczoły
Wszystkie pszczołowate żywią się nektarem i pyłkiem kwiatowym. Pyłkiem
karmią też swoje larwy. Jednocześnie zapylają, czyli przenoszą pyłek i
umożliwiają roślinom zapłodnienie, a w rezultacie powstanie owocu. To
właśnie pszczołowatym i ich pracy zawdzięczamy produkcję 1/3 żywności.
Dzięki temu, że jest ich tak dużo i są tak różnorodne, mogą zapylać całą
masę roślin i działać w różnych warunkach.
Wczesną wiosną cała armia pszczół rusza do pracy – zapyla kwitnące sady,
łany rzepaku i większość roślin będących surowcem do produkcji żywności.
Według szacunków w naszej szerokości geograficznej rośliny owadopylne
stanowią około 78 proc. gatunków. Bez udziału pszczół wiele gatunków
roślin nie mogłoby się rozwijać lub ich uprawy dawałyby niewielkie plony.
Problemy wymierania pszczół
Według szacunków ekspertów w Polsce co sekundę umiera aż
105 pszczół!
Pierwsze masowe wymieranie zaobserwowano w Stanach
Zjednoczonych w latach 60. ubiegłego wieku.
W latach 2006–2007 w Ameryce Północnej wyginęła jedna
trzecia wszystkich pszczół.
W 2008 roku kryzys dotarł do Europy.
W Polsce w niektórych regionach kraju nie przeżywa zimy
30% rodzin pszczelich. Dlaczego tak się dzieje?
• Jak dotąd nikt nie potrafił wskazać dokładnej przyczyny, choć problem
wymierających pszczół badają naukowcy z całego świata.
• Jest wiele teorii dotyczących wymierania pszczół, jednak żadna z nich nie została
jednoznacznie potwierdzona.
• Najczęściej wymieniane czynniki wpływające na wymieranie pszczół to: skażenie
środowiska prowadzące do obniżenia odporności pszczół; nieumiejętne
stosowanie chemii w rolnictwie oraz neonikotynoidów, zwłaszcza w postaci
zapraw nasiennych; warroza i inne choroby pszczół – zarówno grzybicze, jak i
wirusowe; zmiany klimatyczne; transport pszczół
na odległość tysięcy kilometrów w celu zapylania.
• Wspomina się także o rzekomych przyczynach, takich jak promieniowanie
emitowane przez telefonię komórkową, które zakłóca system nawigacyjny
pszczół, sprawiając, że nie mogą trafić z powrotem do ula.
Neonikotynoidy– związki chemiczne klasyfikowane jako neuroaktywne insektycydy,
chemicznie spokrewnione z nikotyną
Warroza - choroba wywoływana przez roztocz Varroa destructor rozwijające się
na czerwiu i dorosłych osobnikach pszczół miodnych.
Narodzina Pszczołowatych
Na całym świecie do wielkiej i bardzo pożytecznej
grupy pszczołowatych należy ponad 20 000
gatunków owadów. Krewni najlepiej nam znanej
pszczoły miodnej żyją w Azji, Ameryce Północnej i
Południowej, Afryce Północnej i w Europie.
Polskę zamieszkuje ponad 450 gatunków
pszczołowatych, z których większość nie produkuje
miodu. Wśród pszczołowatych są zarówno gatunki
żyjące samotnie, jak i społecznie.
Trzmielowate
W Polsce występuje ok. 30 gatunków trzmieli – wszystkie
podlegają ochronie prawnej. Żyją w rodzinach liczących
od kilkudziesięciu do kilkuset osobników.
Większość gatunków gnieździ się w ziemi lub tuż nad nią,
wykorzystując opuszczone norki gryzoni lub szczeliny w
murach. Niektóre gatunki trzmieli zakładają gniazda
wyżej – w dziuplach drzew albo ptasich budkach.
W naszej strefie klimatycznej trzmiele zapylają ok. 400
gatunków roślin, przy czym niektóre mogą być zapylane
prawie wyłącznie przez te owady.
Pszczoły Miodne
Pszczoły miodne żyją w społeczeństwie, tzw. rodzinie pszczelej
składającej się
z matki, 15-60 tys. robotnic oraz od kilkuset do kilku tysięcy trutni.
Czynnikiem mocno zespalającym rodzinę pszczelą jest stała
wymiana pokarmu, głównie cukrowego, która umożliwia
rozprowadzanie między robotnicami feromonu, tzw. substancji
matecznej produkowanej przez matkę, oraz wspólnie zasiedlane
gniazdo, które posiada stały, charakterystyczny układ.
W gnieździe u dołu plastrów, w tzw. rodni, pszczoły wychowują
czerw, powyżej składają zapasy pyłku i pierzgi. Zapasy miodu
pszczoły magazynują w części nazywanej miodnią.
• Pierzgi - pokarm pszczół, który powstaje w wyniku fermentacji pyłku
roślin owadopylnych albo wiatropylnych zbieranego przez pszczoły
robotnice różnych gatunków pszczół.
Pszczoły dziko żyjące
Pszczoły dziko żyjące to przeważnie gatunki prowadzące
samotny tryb życia.
Gniazdują one przede wszystkim w ziemi, a także w pustych
łodygach roślin, martwym drewnie, a nawet w
opuszczonych muszlach ślimaków. Warto wymienić takie
gatunki jak porobnica włochatka czy murarka ogrodowa,
która – jak sama nazwa wskazuje – zamurowuje swoje
gniazdo.
Dziko żyjące pszczoły są niezwykle pożyteczne w
przydomowym ogrodzie, ponieważ zdobywając pokarm,
odwiedzają rozmaite kwiaty i zapylają wiele różnych
gatunków roślin, a przy tym są zupełnie nieagresywne.
Cechy charakterystyczne pszczoły
miodnej
Rodzina Pszczela
Matka
Robotnica
Truteń
Matka pszczela (królowa)
• Matka pszczela (zwana królową) - Matka pszczela rozwija się z jaja
zapłodnionego i od czasu złożenia jaja do jej wygryzienia mija jedynie 16
dni.
• Jest to pszczoła która najdłużej żyje w rodzinie pszczelej. Jest
odpowiedzialna za tworzenie się nowych pokoleń pszczół. Tylko matka
może składać jaja z których rozwijają się pszczoły robotnice i trutnie.
• Z ciekawostek o matce pszczelej.
• Matka pszczela w kilka dni po tym jak się urodzi (wygryzie) wylatuje na
jedyny w swoim życiu lot godowy - zwany Lotem Weselnym. W trakcie
takiego lotu, matka udaje się do miejsca zwanego trutowiskiem i tam
kopuluje z kilkunastoma trutniami.
Następnie wraca do ula z którego wyfrunęła i po kilku dniach zaczyna
składać jaja. Warto tutaj nadmienić, że truteń po kopulacji natychmiast
umiera.
Robotnica
PSZCZOŁY ROBOTNICE (osobniki żeńskie)
• W rodzinie pszczelej występuje podział pszczół robotnic w zależności od ich
wieku. Pszczoła robotnica rodzi się (wygryza) po 21 dniach od złożenia
zapłodnionego jaja przez matkę pszczelą. Przez:
1-3 dni po wygryzieniu zajmuje się czyszczeniem i polerowaniem komórek w plastrze
przygotowując je pod następne pokolenia pszczół
od 3-6 dnia zajmują się karmieniem larw starszych
od 7-14 dnia zajmują się karmieniem larw młodszych
od 8-14 dnia zajmują się odbieraniem pyłku i nektaru od pszczół zbieraczek.
Nektar przerabiają na miód a pyłek jest magzynowany w komórkach, ubijany
głową i taki pyłek nazywa się Pierzgą.
od 15-18 dnia zajmują się budową plastrów
od 19-21 dnia zajmują się obroną gniazda
Od 21 do końca swojego życia pracują jako zbieraczki
Pszczoły umierają w większości z przepracowania w 5-6 tygodniu swojego życia.
Truteń
• Trutnie (osobniki męskie)
• Trutnie w ulu nie wykonują żadnej funkcji. Przemieszczają
się leniwie po plastrach czekając aż zostaną nakarmione
(same nie pobierają pokarmu). Jedyną rolę jaką pełnią jest
unasiennienie matki w trakcie lotu weselnego.
Truteń rozwija się z niezapłodnionego jaja składanego przez
matkę.
• Trutnie żyją w rodzinie pszczelej przez cały sezon. W jesieni
nie są już w ulu potrzebne. W związku z tym pszczoły
usuwają trutnie z ula. Jeśli jest jakiś osobnik bardzo
namolny i nie chce dać się wypędzić wówczas dwie pszczoły
robotnice wyrzucają trutnia z ula.
Różnice morfologiczne między
osobnikami rodziny pszczelej
Gatunki Miodów
Pszczelich
Miód mniszkowy
powstaje z nektaru kwiatów mniszka pospolitego.
Masowo kwitnie w maju, ale nektaruje dobrze tylko
w czasie niemal upalnych dni. Barwa miodu jasno
żółta, smak słodkomdły i zapach kwiatów mniszka
pospolitego. Szybko krystalizuje Miód ten stosowany
jest w chorobach wątroby i dróg żółciowych,
chorobach reumatycznych, niedokrwistości,
schorzeniach żołądka oraz stanach wyczerpania
psychofizycznego. Miód ten doskonale przyśpiesza
gojenie wszelkich ran.
Miód rzepakowy
Produkują pszczoły z nektaru kwiatów
rzepaku Roślina zakwita w maju i kwitnie
około 40 dni. Jest mało apetyczny w smaku i
zapachu . Krystalizuje bardzo szybko, bo
nawet w kilka dni po miodobraniu, to sprawia
największa zawartość naturalnej glukozy.
Miód rzepakowy polecany jest dla osób
cierpiących na choroby sercowe. Najlepszą
odżywką dla mięśni jest glukoza, którą
właśnie zawiera miód rzepakowy, serce jako
mięsień pracuje bez przerwy. Ponieważ miód
rzepakowy zawiera prawie wyłącznie cukry
proste z przewagą glukozy jest łatwo
przyswajalny przez wątrobę, a tym samym
zwiększa jej możliwości detoksykacyjne.
Ciekawostką jest to, że dodany do miodów
pitnych wyczuwalny jest w smaku i zapachu
nawet po 2 latach.
Miód Spadziowy
W Polsce występują dwa gatunki
miodów spadziowych; jest to tzw. spadź
liściasta (pochodzi najczęściej z drzew lipy)
oraz spadź iglasta. Są zbierane przez pszczoły z
wydzielin pasożytujących na liściach tych
drzew owadów: (mszyc lub czerwców),
zmieszanych z wyciekającym – na skutek
nakłucia owadów – sokiem komórkowym.
Miody spadziowe zawierają dużo różnych
substancji wspomagających leczenie w
schorzeniach dróg oddechowych.
Miód spadziowy jest najczęściej ciemny z
odcieniem zielonkawym (w przypadku spadzi
iglastej) lub ciemno żółtawym (w przypadku
spadzi liściastej). Miody spadziowe z drzew
liściastych mają specyficzny smak, który nie
każdemu odpowiada, a z drzew iglastych –
łagodny, lekko żywiczny.
Dziękuję za obejrzenie
prezentacji !
Przygotował : Bartosz Porada