Transcript oferta - zsskcynia.pl

ZESPÓŁ SZKÓŁ SPECJALNYCH
im. Janusza Korczaka w Kcyni
Dyrektor
mgr Barbara Rogalska
Opracował: Mariusz Wiśniewski
RYS HISTORYCZNY
Od 1 września 1978 roku zajmujemy się przygotowywaniem do życia uczniów z
niepełnosprawnością intelektualną, by mogli stać się pełnowartościowymi członkami
społeczeństwa, prowadzić własne życie w sposób niezależny, odpowiedzialny, z
poczuciem godności i wartości własnej osoby.
Początkowo siedziba naszej szkoły mieściła się w Rozstrzębowie. W roku 1983
przeniesiona została do Internatu Liceum Ogólnokształcącego w Kcyni. 1 września
1987 roku po długim okresie oczekiwań otrzymaliśmy własny, wyremontowany
budynek, dostosowany do naszych potrzeb, w którym początkowo mieściło się
przedszkole.
Za naszą placówkę odpowiadali:
 1978-1983 Zdzisław Napierała
 1983-1991 Krystyna Pawłowska
 1991-1997 Łucja Paszkiewicz
 1997-2007 Antoni Kalka
 2007-2012 Kamila Marosz
 2012- ……… Barbara Rogalska
W 1997 Szkoła Podstawowa Specjalna nr 3 w Kcyni powołała RADĘ RODZICÓW.
29 maja 1998r.Szkoła otrzymała imię Janusza Korczaka, własny Sztandar,
wmurowano pamiątkową tablicę oraz ustawiono popiersie patrona, które
ustawiono przed szkołą.
Aktywność naszej placówki wyrażała się poprzez współpracę z wieloma
instytucjami i organizacjami pracującymi na rzecz osób niepełnosprawnych:
 W naszej szkole swoją działalność prowadzili harcerze.
 Współpracujemy z Fundacją Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym założoną
przez prof. dr Witolda Jurczyka
 Od wielu lat przy współpracy PCPR , PFRON i innych instytucji organizujemy
wyjazdowe Turnusy Rehabilitacyjne do Jarosławca
 Ściśle współpracujemy ze Specjalnym Ośrodkiem Wychowawczym „Dom Św.
Mikołaja” w Kcyni
Specjalistyczne metody pracy
 Integracja Sensoryczna (SI)
 Terapia EEG-Biofeedback (Neurofeedback)
 Metoda ruchu rozwijającego Weroniki SHERBORNE
 Metoda M. CH. KNILLÓW
 Terapia behawioralna
 Metoda Dobrego Startu
Organizujemy
 Turnusy rehabilitacyjne
 Wyjazdy na basen
 Wycieczki, rajdy
 Imprezy integracyjne
 Imprezy szkolne
 Konkursy
 Pomoc psychologiczno-pedagogiczną
Integracja Sensoryczna (SI
Według J. Ayres „integracja sensoryczna to proces, w którym następuje
organizacja dostarczanych do naszego organizmu wrażeń, tak by mogły być
wykorzystywane w celowym, zakończonym sukcesem działaniu.”
TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ A WIEK PACJENTA
Najlepsze efekty terapeutyczne możemy osiągnąć u młodszych dzieci do
około 10 roku życia. Opierając się jednak na jednym z podstawowych założeń
terapii integracji sensorycznej i najnowszych badaniach dotyczących plastyczności
mózgu- działania te warto podejmować nawet u dorosłych.
LISTA OBJAWÓW MOGĄCYCH STANOWIĆ WSKAZANIE DO PRZEPROWADZENIA
BADANIA INTEGRACJI SENSORYCZNE
Pojedynczy objaw nie stanowi wskazania do diagnozy integracji sensorycznej,
lecz występowanie kilku lub tym bardziej kilkunastu z nich - tak. Im starsze dziecko
(zwłaszcza po 9 roku życia), tym mniejsza ilość objawów uzasadnia skierowanie na
badanie.
 dziecko nie znajduje przyjemności w zabawach na świeżym powietrzu,
 ma kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem,
 gdy pracuje nie pozwala innym stać obok siebie i przyglądać się.
 ma trudności w przepisywaniu, przerysowywaniu z tablicy,
 częściej niż inne dzieci w jego wieku odwraca znaki graficzne (cyfry, litery),
 podczas dłuższego siedzenia ma trudności utrzymaniem głowy w pozycji
pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku itp.,
 często myli stronę prawą i lewą, w obrębie własnego ciała, w otaczającej
przestrzeni,
 u dziecka występują trudności z samodzielnym żuciem i przełykaniem
pokarmów (preferuje dania papkowate), z samodzielnym piciem,
 potyka się i upada częściej niż rówieśnicy, prawie zawsze ma jakiś siniak czy
zadrapanie,
 ma kłopoty z samodzielnym ubieraniem się, zwłaszcza zapinaniem guzików,
sznurowaniem butów,
 rzucanie i łapanie piłki jest dla niego trudnym zadaniem,
 jest nadmiernie ruchliwe, nie może usiedzieć/ustać w jednym miejscu,
 nie próbuje pokonywać naturalnych przeszkód w terenie, tylko raczej je omija,
 poproszone o coś często albo się z tym opóźnia, albo w ogóle zapomina o
wykonaniu,
 niewłaściwie czy wręcz dziwacznie trzyma różne przedmioty codziennego
użytku tj. nożyczki, sztućce czy przybory do pisania,
 w nowym miejscu dziecko czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by
zdobyć orientację w otoczeniu,
 ma obniżone napięcie mięśniowe lub wady postawy itd..
Terapia Sensoryczna (SI) w praktyce
Terapia EEG-Biofeedback (Neurofeedback)
Terapia EEG Biofeedback (Neurofeedback)
polega przede
wszystkim na znacznym zredukowaniu (o 70-90%), a w niektórych
przypadkach
całkowitym
usunięciu
dolegliwości,
dzięki
zastosowaniu mechanizmów świadomej regulacji wybranych fal
mózgowych. Podstawową ideą terapii EEG-Biofeedback jest
uzyskanie umiejętności zwiększenia pożądanych fal mózgowych, i
tłumienia fal niepotrzebnych.
Przed rozpoczęciem sesji terapii wykonujemy szereg badań diagnostycznych:
badanie na sprzęcie Neurofeedback, czy badanie QEEG, dzięki czemu nasza
terapia jest dostosowana do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta.
Diagnostyczne badanie EEG ma na celu określenie, jakich fal mózgowych jest
za dużo, a jakich za mało w poszczególnych obszarach mózgu. Trening
przypomina zabawę, podczas której osoba trenująca obserwuje wideogrę,
czy animację komputerową, którą kieruje siłą własnej aktywności mózgu,
umysłu, czy woli. Energia fal mózgowych osoby trenującej zostaje
przetworzona na przebieg wideogry. Terapeuta śledzi pracę fal mózgowych
osoby trenującej nagradzając fale potrzebne i jednocześnie tłumiąc fale
niepożądane. Gdy zwiększa się aktywność mózgu pacjenta w ustawionym
przedziale, gra porusza się do przodu, a komputer nagradza pacjenta
punktami sygnalizowanymi dźwiękiem. Pozwala to nauczyć się reakcji
własnego mózgu i modyfikować jego pracę. Trenująca osoba uczy się
odwracać nieprawidłowy stan fal mózgowych i dzięki temu osiągać
optymalny stan równowagi fizjologicznej, wolny od napięć i stresu, uzyskując
poprawę stanu zdrowia. Poprzez powtarzanie treningów trenujący uczy się
wytwarzać prawidłową czynność mózgu zapewniającą stan zdrowia.
Badania naukowe wykazały, że efekty treningu EEG Biofeedback są
długotrwałe (obserwowano je w ciągu 10 lat od zakończenia terapii),
całkowicie bezpieczne i w odróżnieniu od farmakoterapii nie wywołują
skutków ubocznych.
Terapia EEG-Biofeedback w praktyce
Metoda Weroniki SHERBORNE
 Metoda Ruchu Rozwijającego została opracowana
przez fizjoterapeutkę Weronikę Sherborne w Anglii.
Głównym założeniem tej metody jest posługiwanie się
ruchem jako narzędziem we wspomaganiu rozwoju
psychoruchowego dziecka i w terapii zaburzeń rozwoju.
Zadaniem Metody Ruchu Rozwijającego jest rozwijanie
przez ruch sprawności ruchowej, świadomości własnego
ciała, przestrzeni i działania w niej a także dzielenia
przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi bliskiego
kontaktu. Ta metoda obecnie jest stosowana przez wielu
terapeutów pracujących z dziećmi autystycznymi.
Metoda M. CH. KNILLÓW
Podobnie jak metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne, również metoda
opracowana przez CH. Knilla może być kluczem do każdego dziecka, bez względu
na jego możliwości i stan psychofizyczny. Jej zastosowanie możliwe jest zarówno w
trakcie terapii indywidualnej, jak i przy nawiązywaniu kontaktu z dzieckiem,
rozbudzaniu sprawczości pozytywnej oraz kształtowaniu orientacji w schemacie
ciała i rozwijaniu poczucia tożsamości. Dodatkowym plusem tej metody jest
uzyskany przez wprowadzenie określonej muzyki, efekt orientacji w czasie oraz
przewidywania kolejnych czynności. Jej istota polega na prowadzeniu wyraźnie
ustrukturalizowanych sesji Podstawowym założeniem programu Ch. Knilla, jest
oparcie działań stymulujących rozwój dziecka, na zmyśle dotyku.
Dzieci z niepełnosprawnością powinny możliwie często uczestniczyć w zajęciach
usprawniających, które rozwiną u nich świadomość własnego ciała, przestrzeni,
jaka je otacza oraz, że w tej przestrzeni przebywają inni ludzie, z którymi mogą
nawiązać kontakt. Programy Christophera Knilla, których celem jest pomoc w
uzyskaniu wiedzy dotyczącej:
 ciała jako całości,
 poszczególnych części ciała i ich powiązań z innymi częściami,
 faktu, że różne części ciała mogą być używane w różny sposób.
Terapia behawioralna
Francuski filozof Pascal (1623–1668) pisał:
„Przyzwyczajenie stanowi drugą naturę człowieka, która może doprowadzić do
zniszczenia jego natury pierwotnej”.
Mamy do czynienia nie tylko z dobrymi, lecz również ze złymi przyzwyczajeniami.
Terapia behawioralna (TB) ma więc na celu zarówno przyswajanie nowych
zachowań., jak i usuwanie utrwalonych zachowań., które są niekorzystne. Początki
TB przypadają na lata dwudzieste XX w. i wiążą się z pracami twórcy teorii
zachowań. Johna Broadusa Watsona (1878–1958).
Psychoterapia behawioralno – poznawcza jest całkiem udanym mariażem między
terapią behawioralną a terapią poznawczą. Określenie „behawioralny” pochodzi
od angielskiego „behaviour” czyli zachowanie. W terapii behawioralnej za
podstawowy uznaje się związek między bodźcem a reakcją na ten bodziec. W
terapii tej powszechne jest założenie, że nic nie dzieje się bez przyczyny, a nasze
zachowania, pozytywne i negatywne, uformowały się w procesie uczenia.
Psychoterapeuta behawioralny diagnozuje w jaki sposób pojawiło się
niepożądane zachowanie i przybliża ten mechanizm pacjentowi. Terapia ma
wzmacniać zachowania pożądane i niwelować te niewłaściwe. Według idei
terapii behawioralnej jedynym naukowo uzasadnionym przedmiotem badań
psychologicznych jest obserwowalne i mierzalne zachowanie.
Metoda Dobrego Startu
Założenia Metody Dobrego Startu
Głównym założeniem MDS jest wspomaganie rozwoju psychomotorycznego
dziecka poprzez odpowiednio zorganizowaną zabawę i aktywne wielozmysłowe
uczenie symboli graficznych: łatwych wzorów, wzorów literopodobnych, liter i
znaków matematycznych. Realizacja tego założenia odbywa się poprzez
rozwijanie funkcji, które biorą udział w uczeniu się czytania i pisania (poznawczych:
wzrokowo-przestrzennych,
słuchowo-językowych
i
ruchowych)
oraz
ich
współdziałania (integracji percepcyjno-motorycznej). Inne cele to kształtowanie
lateralizacji, świadomości schematu ciała (jego części oraz lewej i prawej strony) i
przestrzeni. MDS reprezentuje zatem polisensoryczne, aktywne podejście do pracy z
dziećmi. Występują w niej trzy elementy:
 element motoryczny to ćwiczenia ruchowe, ruchowo-słuchowe, a także
ruchowo-słuchowo-wzrokowe czyli ruchy zharmonizowane z rytmem piosenki,
wykonywane podczas reprodukowania znaków graficznych;
 element słuchowy to piosenki, wierszyki, zdania, wyrazy;
 element wzrokowy to znaki graficzne (łatwe wzory, wzory literopodobne, litery i
znaki matematyczne).
Zajęcia logopedyczne
ZAŁOŻENIA I CELE PRACY LOGOPEDYCZNEJ
Zadaniem logopedii stosowanej - korekcyjnej jest usuwanie zaburzeń mowy i głosu
oraz trudności w nauce pisania i czytania, a także nauczanie mowy dzieci z
upośledzeniem umysłowym, uszkodzeniami OUN, zaburzeniami emocjonalnymi itd.
Zadaniem logopedii jest także minimalizowanie psychicznych i społecznych
skutków tych zaburzeń.
Cel ogólny:
Doprowadzenie dziecka do sukcesu terapeutycznego na miarę indywidualnych
możliwości.
Celem terapii logopedycznej osób upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim jest
usprawnienie procesu komunikacji pacjenta w stopniu umożliwiającym
samodzielne radzenie sobie w życiu.
Celem terapii logopedycznej osób upośledzonych w stopniu umiarkowanym i
znacznym jest umożliwienie pacjentowi kontaktu z otoczeniem – także i
pozawerbalnego.
Największą umiejętnością, w jaką można wyposażyć dziecko jest mówienie i
komunikowanie się. Ta umiejętność decydować będzie o całym dalszym życiu
dziecka! Gdy dziecko nie mówi, nie znaczy, że nie ma nam nic do powiedzenia.
RAZEM POMÓŻMY PAŃSTWA DZIECKU!!!
Pracownie szkolne
 Kuchnia – pracownia do nauki zawodu w specjalności kucharz;
 Pracownia techniczna;
 Pracownia do nauki zawodu w specjalności krawiec;
 Pracownia informatyczna;
 Salka do zajęć Terapii Integracji Sensorycznej (SI).
Kuchnia – pracownia do nauki zawodu
w specjalności kucharz
Pracownia do nauki zawodu
w specjalności krawiec
Salka do zajęć
z Terapii Integracji Sensorycznej (SI)
Pracownia informatyczna
Pracownia techniczna
Internat – „Dom św. Mikołaja”
Kcynia ul. Dworcowa 8, tel. (052) 384-71-71
 Dla uczniów mieszkających poza Kcynią proponujemy
całodobowy, darmowy pobyt od poniedziałku do piątku w
Specjalnym Ośrodku Wychowawczym „Dom św. Mikołaja” w
Kcyni. Działania szkoły wspólnie z Ośrodkiem Wychowawczym są
ukierunkowane na usprawnianie uczniów poprzez korzystanie z
wielu form terapii – Biofeedback, metoda Integracji Sensorycznej,
logopedia, kinezyterapia, fizykoterapia, hipoterapia, dogoterapia,
arteterapia,
ergoterapia,
muzykoterapia.
Ponadto
proponujemy wycieczki, imprezy rekreacyjno – sportowe, wyjazdy
na basen, turnusy rehabilitacyjne nad morzem i wiele innych. W
naszej szkole każdy uczeń może osiągnąć sukces.
Dom Św. Mikołaja
Dane teleadresowe Zespołu Szkół:
Dyrektor Zespołu Szkół
Specjalnych w Kcyni
Sekretariat szkoły:
tel: 730 816 787
mgr Barbara Rogalska
tel: 796 250 686
Księgowość:
tel: 796 258 240
E-mail: [email protected]
Pedagog szkolny:
tel: 730 816 961