Arystoteles - arystotelizm Świat jest jednocześnie

Download Report

Transcript Arystoteles - arystotelizm Świat jest jednocześnie

Poglądy filozoficzne
starożytnych Greków
1 –Platon, 2 – Arystoteles, 3 – Sokrates,
4 – Diogenes, 5 – Heraklit, 6 – Epikur, 7 – Zenon
z Kition
Arystoteles - arystotelizm
Świat jest jednocześnie materialny
i duchowy.
Aby móc osiągnąć szczęście,
nie wolno popadać w skrajności.
Najlepszym wyjściem jest
znalezienie pewnego kompromisu
między nimi. Cnota dla Arystotelesa
była środkiem miedzy
skrajnościami, które są wadami –
jedna nadmiaru, druga niedostatku.
Platon – idealizm
Materialna rzeczywistość to pozór,
prawdziwe są niematerialne idee.
Człowiek postrzega jedynie
rzeczywistość materialną będącą
cieniem, odbiciem idealnej.
Możliwości poznawcze człowieka
są zatem ograniczone, bowiem
prawdziwy świat istnieje poza tym,
co człowiek postrzega zmysłowo.
Ludzie mają w sobie pierwiastek
idealny- jest nim ludzka dusza:
wieczna, niezniszczalna i
niematerialna.
http://www.youtube.com/watch?v=2y
fePu67xoI&feature=related
Platon – idealizm
Materialna rzeczywistość to pozór,
prawdziwe są niematerialne idee.
Człowiek postrzega jedynie rzeczywistość
materialną będącą cieniem, odbiciem
idealnej. Możliwości poznawcze człowieka
są zatem ograniczone, bowiem prawdziwy
świat istnieje poza tym, co człowiek
postrzega zmysłowo.
Ludzie mają w sobie pierwiastek idealnyjest nim ludzka dusza: wieczna,
niezniszczalna i niematerialna.
Arystoteles - arystotelizm
Świat jest jednocześnie materialny
i duchowy.
Aby móc osiągnąć szczęście, nie wolno
popadać w skrajności. Najlepszym wyjściem
jest znalezienie pewnego kompromisu
między nimi.
Cnota dla Arystotelesa była środkiem
miedzy skrajnościami, które są wadami –
jedna nadmiaru, druga niedostatku.
Sokrates
Zasady moralne są
stałe. Trzeba nauczyć
się słuchać głosu
wewnętrznego, który
ostrzega przed
czynieniem zła.
„Wiem, że nic nie
wiem”
Diogenes z Synopy – przedstawiciel cyników, którzy
lekceważyli wszystkie społeczne konwenanse.
Heraklit z Efezu
Rzeczywistość jest
w nieustannym ruchu
„Panta rhei” (wszystko
płynie)
Epikur
Uznawał szczęście
za największe dobro.
Przyjemnością jest brak
cierpienia.
Zenon z Kition
Przedstawiciel stoików,
którzy uważali, że los
człowieka jest przesądzony
i trzeba się z nim pogodzić.
Przeszkadzają w tym
uczucia, więc należy się
ich wyzbyć, zachować
spokój i kierować się
rozumem.
Demokryt z Abdery
Zwolennik materializmu