Transcript Presentatie Nanke Dokter&JoostvanBerkel

Doel van de miniconferentie:
Weten waar je op je opleiding over in
gesprek kunt gaan mbt het toetsen van taal
in totaal.
Voettekst
1
Voettekst
2
TAALTOETSING IN HET PABOCURRICULUM
Joost van Berkel en Nanke Dokter
Miniconferentie Taal Meten 4
17-1-2012
Kennisbasis Nederlands
TOETSING TAAL in het pabo-curriculum
vanaf studiejaar 2012-2013
• Landelijke kennisbasistoetsing (wat?)
• Instituutsgebonden toetsing (hoe?)
– Domeindidactiek
– Taaldidactiek en -beleid
– Eigen vaardigheid
• 13 doelen
• referentieniveaus
• entreeniveau in de propedeuse
Kwaliteit van toetsen
(Bron: Joosten-ten Brinke, Sluijsmans en Peeters)
Duurzaam beoordelen (Sluijsmans)
• Feedback is een structureel onderdeel van
het leerproces
• Beoordelen is niet alleen het sluitstuk van
onderwijs. Bij duurzaam beoordelen gaat het
om beoordelen dat met het oog op de
toekomst beklijving van (het kunnen
ontwikkelen van) kennis en kunde stimuleert
met een centrale rol voor de student.
Methodenmix
(Jaspers & Van Zijl)
• Een diversiteit aan toetsvormen (hands-on en hands-off) om
sterktes en zwaktes van de toetsen in betrouwbaarheid en
validiteit op te vangen.
• Er wordt veel informatie over de student verzameld, hetgeen
erg belangrijk is om een uitspraak te doen over het
(competentie)niveau van de student
Hands-on: toetsvormen waarbij de student in realistische/reële werksituatie kenmerkende taken
uitvoert. ( Bijv. beoordeling van het werkplekleren, beoordeling van de beroepsproducten, competentieexamen)
Hands-off: studenten krijgen taken voorgelegd waaruit moet blijken of ze de cognitieve component van
een competentie beheersen (bijv. kennistoetsing).
CAP: kwaliteit van de toetsprogramma’s
Twaalf kwaliteitscriteria
(Baartman)
http://www.exposz.nl/eigenbestanden/files/Wouda%20vouwblad%20voorkant%
20CAP%20versie%20HGZO%202011.pdf
Kwaliteitscriteria van toetsen
•
•
•
•
•
Validiteit
Betrouwbaarheid
Objectiviteit
Transparantie
Normering
Succesfactoren toetsing
(Kratsborn & Van Berkel)
• een hoog toetsbewustzijn bij docenten,
studenten en externe beoordelaars;
• een duidelijke samenhang tussen de diverse te
toetsen onderdelen;
• een stevig competentie-examen met een sterk
integratief karakter;
• zichtbare uitgangspunten van ‘duurzaam
beoordelen’ (sustainable assessment) en de
kracht van de methodenmix (conform het
Competentie Assessment Programma).
Succesfactoren toetsing
(Kratsborn & Van Berkel)
• openbaarheid van beschrijvingen van
examens, procedures en
beoordelingsformulieren;
• verregaande digitalisering van begeleiding en
beoordeling;
• voortdurende mondelinge, maar vooral ook
schriftelijke feedback op het leren
(‘assessment for learning’);
• scheiding van begeleiden en beoordelen
daar waar gewenst en mogelijk.
Bronnen
•
Baartman, L. (2008). Assessing the assessment. Development and use of quality
criteria for Competence Assessment Programmes. Hogeschool van Arnhem en
Nijmegen.
•
Jaspers, M. & Zijl, E. van (2011). Kwaliteit van toetsing in het Hoger Onderwijs.
Naar een versterkte rol van examencommissies. Dienst Onderwijs en Onderzoek.
•
Joosten-ten Brink, D., Sluijsmans, D.M.A. & Peeters, A. (2012). De toetsing
getoetst. Rapportage van de eerste projectfase gericht op het ontwerp van een
methodiek om toetskwaliteit te analyseren, verbeteren en borgen. Nijmegen:
Hogeschool van Arnhem en Nijmegen.
•
Kratsborn, S. & Berkel, J. van (2012). Meerjarentoetsbeleid Fontys Hogeschool
Kind en Educatie.
•
Sluijsmans, D. (2008). Betrokken bij beoordelen. Lectoraat Duurzaam beoordelen
in vraaggestuurd leren.