Transcript Przygotowanie do zabiegu operacyjnego w ginekologii

Przygotowanie do zabiegu
operacyjnego w ginekologii
KATEDRA I KLINIKA ZDROWIA MATKI I DZIECKA
MAŁGORZATA PISKORZ - SZYMENDERA
Nie ma dwóch kobiet o takich samych cechach biologicznych
organizmu. Konieczne jest więc traktowanie każdej pacjentki
w sposób indywidualny.
Na oddziale ginekologii leczone są kobiety z
chorobami narządu rodnego w każdej fazie
życia.
Jedną z metod jest leczenie operacyjne,
które może być przeprowadzone drogą
brzuszną lub pochwową.
Na prawidłowy przebieg zarówno zabiegu
operacyjnego, jak i okresu
pooperacyjnego, ma wpływ stopień
przygotowania pacjentki do operacji.
Mówiąc o przygotowaniu chorej do zabiegu
operacyjnego, należy mieć na uwadze
przygotowanie fizyczne i psychiczne, na
każdym z jego etapów, tj. dalszym i
bliższym.
PRZYGOTOWANIE DALSZE
Przygotowanie dalsze ma swój początek w
momencie podjęcia decyzji o sposobie
leczenia a kończy się na jedną dobę przed
planowanym zabiegiem operacyjnym.
Przygotowanie fizyczne pacjentki odbywa się
w oparciu o ocenę stanu biologicznego
poszczególnych układów (krążenia,
oddechowego, pokarmowego, moczowopłciowego), aktywności i sprawności
fizycznej, funkcjonowania narządu
zmysłów i stanu skóry.
Przygotowanie psychiczne chorej do zabiegu
polega na pomocy w rozwiązaniu
problemów związanych z jej nastawieniem
do operacji, akceptacją zabiegu przez
pacjentkę, jej męża, rodzinę.
Powinno się ono zaczynać jak najwcześniej.
Ważne jest przyjęcie do oddziału, które
powinno sprzyjać adaptacji kobiety do
nowych warunków bytowych i osób w nim
przebywających. Konieczne jest
przedstawienie chorej zespołu
terapeutycznego, nawiązanie z nią
kontaktu emocjonalnego oraz rozmowa z
jej rodziną, a także zapoznanie z innymi
pacjentkami przebywającymi w danej sali.
Ponadto kolejnym zadaniem jest zapoznanie
pacjentki z topografią oddziału,
regulaminem dnia, kartą praw pacjenta
oraz przekazanie informacji dotyczącej
możliwości utrzymywania kontaktu z
najbliższymi.
Gromadzenie danych o pacjentce odbywa się przez wywiad.
Wywiad taki dotyczy:
• przebytych chorób, zabiegów i operacji, w tym także
ginekologicznych oraz przebiegu okresów pooperacyjnych,
• chorób współistniejących,
• objawów, z którymi pacjentka zgłosiła się do szpitala,
• przeszłości położniczej, czyli liczby przebytych porodów i
poronień,
• wiedzy pacjentki i jej rodziny na temat istoty choroby, zabiegu
operacyjnego, rodzaju znieczulenia w czasie zabiegu,
• możliwości uzyskania pomocy i wsparcia ze strony
najbliższych,
• pełnionych ról społecznych,
• wyznania religijnego.
Przez cały okres pobytu w szpitalu pielęgniarka prowadzi bieżącą
obserwację i ocenę podstawowych parametrów stanu ogólnego.
Podczas rozmów z kobietą i prowadzenia obserwacji stara się
ocenić:
• stan nawodnienia ustroju,
• stan uzębienia pacjentki i możliwości przeżuwania, połykania
pokarmów,
• aktywność fizyczną i motywację chorej do ruchu, jeżeli nie ma
przeciwwskazań,
• stan skóry pacjentki pod katem zmian (zapalnych, predyspozycji do
tworzenia odleżyn),
• stan narządów zmysłu, tj. zaburzenia widzenia, słuchu, równowagi,
obniżenia wrażliwości na dotyk,
• nastawienie chorej do operacji i zespołu terapeutycznopielęgnującego oraz stosunek rodziny do hospitalizowanej.
Udział personelu pielęgniarskiego w
badaniach diagnostycznych to jeszcze inny
sposób na zdobywanie zaufania chorej, a
także możliwość świadczenia pomocy i
wspierania jej, poprzez wyjaśnianie
celowości wykonywanych badań, pytanie o
zgodę, indywidualne przygotowanie do
nich.
Do ważniejszych zadań należy również
pobieranie materiałów do badań
laboratoryjnych (krwi, moczu, wymazu z
pochwy) oraz udział w farmakoterapii, a
także sprawdzenie raz jeszcze określenia
grupy krwi i czynnika Rh. W przypadku
braku takiej informacji konieczne jest
pobranie krwi na badanie.
BADANIA LABORATORYJNE
• zdjęcie rentgenowskie płuc - u chorych po 40. roku życia (często
•
•
•
•
•
•
•
wystarczy zdjęcie z ostatnich dwóch lat); w przypadku podejrzenia
lub stwierdzenia nowotworu złośliwego wymagane jest aktualne
zdjęcie klatki piersiowej,
EKG u chorych bez obciążeń po ukończeniu 40. rż., morfologia krwi,
stężenie elektrolitów w surowicy krwi, stężenie glukozy w surowicy
krwi,
badanie ogólne moczu,
grupa krwi i czynnik Rh, HBs,
biocenoza pochwy,
cytologia szyjki macicy,
zabezpieczenie krwi w dniu poprzedzającym operację.
Dobrze jest omówić z pacjentką przebieg okresu
pooperacyjnego, a w nim czas leżenia w łóżku,
możliwość korzystania z pomocy personelu
medycznego i rodziny, sposób odżywiania oraz
zasadność wczesnego wykonywania ćwiczeń
gimnastycznych w łóżku. Należy wcześniej
nauczyć pacjentkę wykonywania wszystkich tych
ćwiczeń, które mogą być przydatne w okresie
pooperacyjnym.
Dobrze jest poinformować pacjentkę o
możliwościach zwalczania bólu po operacji oraz
zapewnić, że zawsze może prosić o lek
przeciwbólowy.
PRZYGOTOWANIE BLIŻSZE
Przygotowanie bliższe rozpoczyna się w dniu
poprzedzającym operacje ginekologiczną i
kończy się w chwili przekazania chorej na
blok operacyjny. Składa się ono, podobnie
jak przygotowanie dalsze, z przygotowania
fizycznego i psychicznego.
Do fizycznego zalicza się przygotowanie:
przewodu pokarmowego, pola
operacyjnego, higieniczne skóry, drogi do
intubacji i układu moczowo-płciowego.
Do emocjonalnego natomiast – kontynuację
wcześniej rozpoczętego przeciwdziałania
lękom i niepokojom, świadczenie wsparcia,
a przez to utrzymanie komfortu
psychicznego kobiety.
Przygotowanie pola operacyjnego polega na dokładnym
jego ogoleniu i zdezynfekowaniu.
Przygotowanie przewodu pokarmowego polega na
wprowadzeniu pewnych ograniczeń w spożywaniu
pokarmów oraz na jego oczyszczeniu – wykonanie
lewatywy lub podanie innego środka
przeczyszczającego.
Kąpiel całego ciała - dwukrotnie (wieczorem i rano).
W dniu poprzedzającym operację pielęgniarka
uczestniczy w konsultacji anestezjologicznej, która ma
na celu między innymi wybór i omówienie metody
znieczulenia.
Ponadto pobiera materiały do zleconych analiz (krew na
morfologię, ), a także towarzyszy pacjentce podczas
innych, koniecznych jeszcze badań, np. wykonanie EKG.
Ważne jest umożliwienie pacjentce stałego kontaktu z
rodziną, osobami bliskimi, a także spotkanie z osobą
duchowną.
Zapewnienie dostatecznie długiego snu i wypoczynku w
dniu poprzedzającym operacje ginekologiczną również
jest bardzo ważne. Należy zadbać o dobre wywietrzenie
sali oraz poinformować inne chore o bezwzględnym
przestrzeganiu ciszy nocnej. Ponadto na zlecenie lekarza
można podać lek nasenny.
W dniu zabiegu należy:
• sprawdzić ciepłotę ciała, tętno, ciśnienie tętnicze krwi, a
także to czy występuje, np. nieżyt nosa, miesiączka,
• zapewnić czystą bieliznę szpitalną,
• poinformować o konieczności usunięcia protez zębowych
i soczewek kontaktowych oraz zabezpieczyć je,
• wykonać inne zlecone zabiegi, np. cewnikowanie, założyć
cewnik do pęcherza moczowego na stałe,
• sprawdzić, czy jest zgoda pacjentki na operacje oraz
kompletność dokumentacji, wyników badań, a także
dostarczonej do oddziału krwi.
Ważne jest by być blisko pacjentki, uspokajać i wspierać.
DZIĘKUJE ZA UWAGĘ