Transcript I Prezentacja

Wykonały:
Kinga Kramer
Weronika Sioch
Przeszczepianie narządów – przeszczepienie
narządu w całości lub części, tkanki lub
komórek z jednego ciała na inne (lub w
obrębie jednego ciała). Przeszczepianiem
narządów zajmuje się medyczna dziedzina
naukowa nazywana transplantologią.
Obraz przedstawiający
św. Kosmę i Damiana
dokonujących
transplantacji nogi
Przeszczep (transplantat) – komórki, tkanki
(skóra, rogówka, kości) lub narząd (serce,
nerka) pobrane od dawcy, podlegające
chirurgicznemu przeszczepieniu do
organizmu biorcy. Niektóre tkanki i narządy
mogą być konserwowane i przechowywane w
tzw. bankach.




Autogeniczny – polega na przeniesieniu własnej
tkanki lub narządu z jednego miejsca na drugie, np.
przeszczep skóry
Izogeniczny – polega na przeniesieniu tkanki lub
narządu między osobnikami identycznymi genetycznie
np. bliźniętami jednojajowymi
Allogeniczny – polega na przeniesieniu tkanki lub
narządu między osobnikami tego samego gatunku, o
podobnym, ale nie jednakowym genotypie, np.
człowiek → człowiek
Ksenogeniczny– polega na przeniesieniu tkanki lub
narządu między osobnikami różnego gatunku np.
świnia → człowiek
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
skóra
serce
nerki
płuca
wątroba
trzustka
jelita
szpik kostny
tętnica
rogówka
Nerka dawcy jest zwykle lokowana
poniżej swojego położenia
anatomicznego
 1954
– pierwsze przeszczepienie nerki (od
brata bliźniaka)
 1967 – pierwsze przeszczepienie serca
 1998 – pierwsze przeszczepienie
przedramienia
 2008 – pierwsze udane przeszczepienie ponad
80% powierzchni twarzy wraz z
podniebieniem, nosem, policzkami, powieką
(Maria Siemionow – Cleveland)
 2010 – pierwszy udany przeszczep całej
twarzy
ŻYWY
 najczęściej w
obrębie najbliższej
rodziny dawcy
 najczęściej
transplantowane
są krew, szpik
kostny, nerki,
płaty wątroby
POŚMIERTNY
 pobranie w celach
diagnostycznych,
leczniczych i
naukowych
 można pobrać pod
warunkiem, że
osoba zmarła za
życia nie wyraziła
sprzeciwu
 zgodność
tkankowa
 właściwy dobór dawcy i biorcy
 zastosowanie dobrego płynu
prezerwacyjnego i metody prezerwacji dla
transplantu
 odpowiednie leczenie immunosupresyjne
 umiejętność rozpoznania i leczenia procesu
odrzucania narządu przez organizm biorcy
 zapobieganie powikłaniom i ich leczenie
zabiegi tego typu są bardzo skomplikowane i
pracochłonne (najtrudniejsze zabiegi
chirurgiczne).
 występuje ryzyko, że wszczepiony narząd nie
przyjmie się – to znaczy, że organizm będzie
traktował go jako ciało obce i próbował zwalczyć
(reakcja odrzucenia przeszczepu).
 W rzadkich przypadkach mamy do czynienia z
sytuacją odwrotną czyli przeszczep zwraca się
przeciw gospodarzowi i stara się go zniszczyć
jest to tzn. choroba przeszczep przeciw
gospodarzowi.

 Rodzaj
reakcji zachodzącej w organizmie
biorcy przeszczepu pod wpływem
wprowadzonych do niego obcych antygenowo
limfocytów.
 Choroba rozwija się kiedy limfocyty T
przeszczepionego immunokompetetnego
dawcy atakują tkanki biorcy ze względu na
różnice w antygenach zgodności tkankowej.
 Limfocyty T przyjęte od dawcy naciekają
(obce dla nich) tkanki gospodarza i
doprowadzają do ich niszczenia. Najczęściej
zajmowanymi narządami są skóra, przewód
pokarmowy i wątroba.
 Kościół
Katolicki- stanowisko pozytywne
 Świadkowie Jehowy- wybór dotyczący
pozostawiono każdemu wierzącemu do
własnego osądu
 Islam- stanowisko pozytywne, ale nie może
sprzeciwiać się ludzkiej godności, musi być
jedyną możliwą formą pomocy, a oddanie
musi być dobrowolne
 Buddyzm- nie wysuwa żadnych zarzutów
 Judaizm- różne stanowiska, ale gdy chodzi o
ocalenie życia człowieka, przeszczepy są
dozwolone
W
języku potocznym fraza dawca
organów utarła się jako określenie
motocyklistów
 Prawdopodobna jej geneza wywodzi się z
okresu sprzed wprowadzenia obowiązku
jazdy w kasku
 Wtedy niewielki wypadek drogowy mógł
doprowadzić do uszkodzenia czaszki i w
efekcie do nieodwracalnego ustania
czynności mózgu przy nienaruszeniu
pozostałych organów.