Transcript Thailand Competitiveness Matrix

โดย นำงประนำถ พิพธิ กุล
ผูอ
้ ำนวยกำรส่วนวิจยั เศรษฐกิจพืชสวน
สำนักงำนเศรษฐกิจกำรเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
การจัดการเชิงกลยุทธ์
การวางแผนเชิงกลยุทธ์
(Strategic Formulation)
การนาแผนไปปฏิบัติ
(Implementation)
การติดตามและประเมินผล
(Evaluation & Control)
2
Where do we go from here?
การวางแผน หมายถึง หน้ าทีท่ างการบริหารในการกาหนดจุดหมายและ
การตัดสิ นเลือกวิธีการทีด่ ีทสี่ ุ ดให้ บรรลุจุดหมายนั้น
การวางแผนต้ องคานึงถึงคาถามที่ต้องการหาคาตอบ 3 ประการ คือ
ปัจจุบันอยู่ทใี่ ด Where are we now?
อนาคตต้ องการจะไปที่ใด Where do we want to be?
ทาอย่ างไรจึงจะไปถึง? How will we get there?
3
กระบวนการวางแผนเชิงกลยุทธ์
คาถาม
วิธีการ/เครื่องมือ
1.ปัจจุบันการดาเนิน
ธุรกิจเป็ นอย่ างไร
1. วิเคราะห์ สภาวะแวดล้อม
วิเคราะห์ การแข่ งขัน การ
บริหารงานด้ านต่ างๆ โดย
วิเคราะห์ ตามหน้ าทีธ่ ุรกิจ
2. นาผลลัพธ์ จาก SWOT
มาเป็ นข้ อมูลพืน้ ฐานในการ
กาหนดทิศทางกิจการ
3. BCG TCM GE Porter
2. ในอนาคตเราต้ องการ
ไปที่ใด
3. ทาอย่างไรถึงจะไป
จุดนั้น
ผลลัพธ์
1. SWOT
2. วิสัยทัศน์ ภารกิจ กุญแจ
แห่ งความสาเร็จ วัตถุประสงค
3. กลยุทธ์
Model
4
การกาหนดตาแหน่ งทางยุทธศาสตร์ ในแต่ ละสิ นค้ า
(STRATEGIC POSITIONING)
New Wave
High
Level of Industry Attractiveness
เป็ นการประยุกต์ ใช้ Thailand Competitiveness Matrix : TCM ในการกาหนด
ตาแหน่ งทางยุทธศาสตร์ เพือ่ ใช้ ในการแบ่ งกลุ่มของสิ นค้ าตามศักยภาพในการแข่ งขัน
•High demand
•Low Competitiveness
Trouble
Opportunity
•High demand
•Medium Competitiveness
Question
Mark
•Low demand
•Low Competitiveness
•Low demand
•Medium Competitiveness
Low
Medium
Star
•High demand
•High Competitiveness
Falling Star
•Low demand
•High Competitiveness
High
การกาหนดกลยุทธ์ ในแต่ ละ QUADRANT
High
Level of Industry Attractiveness
New Wave
• เน้นส่งเสริมการลงทุน
• ยกระดับความสามารถในการผลิต
• สร้างองค์ความรูโ้ ดยเฉพาะด้าน
วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
• พัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ
• สร้างความเข้มแข็งของปจั จัยสาคัญใน
Value Chain
Trouble
Opportunity
•เน้นส่งเสริมการลงทุน
• สร้างเครือข่ายเชื่อมโยงอุตสาหกรรม
ทัง้ ภายในและภายนอก
• แก้ไขกฎระเบียบทีเ่ ป็นอุปสรรค
• การร่วมทุนระหว่างประเทศ
Question Mark
• ปรับปรุงด้านมาตรฐาน
• สร้างความเป็น Niche
• สร้าง/พัฒนา Clusterอุตสาหกรรม
• ความร่วมมือระหว่างประเทศ
Low
Medium
Star
• รักษาส่วนแบ่งตลาด
• สร้างความแตกต่างของผลิตภัณฑ์
• พัฒนาเพื่อรองรับความต้องการของ
ตลาดเดิม และสร้าง/แสวงหาโอกาสใน
ตลาดใหม่
• สร้างเครือข่ายเชื่อมโยงอุตสาหกรรม
ทัง้ ภายในและภายนอก
Falling Star
• แสวงหาตลาดใหม่
• สร้างคุณค่าให้อุตสาหกรรมโดย
ยกระดับ Value Chain
• สร้างความเป็น Niche
• ปรับตัวเพื่อรองรับการเปลีย่ นแปลง
ของตลาดทัง้ ภายในประเทศและภูมภิ าค
High
หลักเกณฑ์ ในการการกาหนดตาแหน่ งทางยุทธศาสตร์ ในแต่ ละสิ นค้ า
(STRATEGIC POSITIONING)
แกนตั้ง (Attractiveness) แสดงถึง ความน่ าสนใจของสินค้าในตลาด
โดยทัว่ ไปจะพิจารณาจากมูลค่ าการนาเข้ าหรือส่ งออกสิ นค้ าของไทย เมื่อ
เปรียบเทียบกับภูมิภาคอาเซียน
ใช้ อตั ราการขยายตัวของมูลค่าการนาเข้ าของอาเซียนของ
สิ นค้ าในช่ วง 5 ปี เป็ นเกณฑ์ กลางในการแบ่ งระดับความน่ าสนใจของตลาดสิ นค้ า
(Low หรือ High Attractiveness )
ใช้ อตั ราการขยายตัวของมูลค่ าการส่ งออกของไทยไปยังอาเซียน
ของสิ นค้ าในช่ วง 5 ปี ในการกาหนดตาแหน่ ง ความน่ าสนใจของสิ นค้ าของไทย
หลักเกณฑ์ ในการการกาหนดตาแหน่ งทางยุทธศาสตร์ ในแต่ ละสิ นค้ า
(STRATEGIC POSITIONING)
แกนนอน (Competitiveness) แสดงถึง ความสามารถในการแข่ งขันของไทย
ในสิ นค้ า เมื่อเปรียบเทียบประเทศต่ างๆ ในภูมิภาคอาเซียน
แบ่ งระดับความสามารถในการแข่ งขันของสิ นค้ าไทยเมื่อ
เปรียบเทียบประเทศคู่แข่ งทีส่ าคัญในอาเซียน ออกเป็ น 3 ระดับ คือ Low
Medium และ High Competitiveness
Competitiveness
Low
Medium
High
ร้ อยละ
35%
36 – 70 %
71-100 %
หลักเกณฑ์ ในการการกาหนดตาแหน่ งทางยุทธศาสตร์ ในแต่ ละสิ นค้ า
(STRATEGIC POSITIONING)
ปัจจัยที่นามาใช้ ในการกาหนดระดับ Competitiveness ของไทยเมื่อเปรียบเทียบประเทศ
คู่แข่ งทีส่ าคัญในอาเซียน (15 ปัจจัย)
Competitiveness Factor
1.โอกาสในการขยายพืน้ ที่
8.ส่ วนแบ่ งการตลาดของไทยในอาเซียน
2.ประสบการณ์ และความชานาญของเกษตรกร/ 9.คุณภาพสิ นค้ า
ผู้ประกอบการ
3.ต้ นทุนการผลิตต่ อหน่ วย
10.Logistics
4.ผลผลิตต่ อไร่
11.การสร้ างมูลค่ าเพิม่
5.การเข้ าถึงแหล่ งข้ อมูลของเกษตรกร
12.การเชื่อมโยงตลาดกลางและตลาดท้ องถิ่น
6.สนับสนุนการปลูกยางพารา/ การปลูกแทน
13. นโยบายภาครัฐภาคการผลิต
7.ต้ นทุนการส่ งออก
15. การวิจัยและพัฒนาภาคการผลิต
มูลค่ าการนาเข้ ายางธรรมชาติของอาเซียน ปี 2550-2554
ประเทศ
2550
2551
2552
2553
หน่วย : พันดอลลาร์
2554
รวม
1,377,258 1,651,703 1,656,639 2,417,888 3,051,874
มาเลเซีย
830,997 1,047,968 1,267,811 1,798,144 2,296,000
สิ งคโปร์
327,370
364,269
184,701
380,064
498,081
เวียดนาม
179,410
168,421
168,306
171,592
165,318
อินโดนีเซีย
1,951
24,845
19,520
38,007
62,547
ไทย
5,122
9,825
5,157
18,516
16,583
ลาว
533
2,181
4,714
10,406
9,193
กัมพูชา
126
174
39
55
3,253
เมียนมาร์
697
479
ฟิ ลิปปิ นส์
20,349
33,689
6,057
381
410
บรู ไน
400
331
334
26
10
ทีม่ า : Trade map , กรกฎาคม 2555
อัตราเพิม่
(ร้ อยละ)
21.80
29.34
9.22
-1.44
42.97
34.76
106.64
70.75
-70.75
-62.92
มูลค่าการส่ งออกยางธรรมชาติของไทยไปตลาดอาเซี ยน ปี 2550-2554
หน่วย : พันดอลลาร์
ประเทศ
รวม
มาเลเซีย
สิ งคโปร์
เวียดนาม
อินโดนีเซีย
ฟิ ลิปปิ นส์
ลาว
กัมพูชา
เมียนมาร์
บรู ไน
2550
2551
1,051,934
905,425
57,890
72,628
6,102
8,899
528
420
42
1,227,609
1,021,778
73,271
112,638
3,786
12,111
2,181
518
1,326
-
ที่มา : Trade map , กรกฎาคม 2555
2552
916,491
778,408
28,367
92,463
6,380
5,668
4,714
489
2
-
2553
2554
1,467,770
1,280,711
72,770
74,538
18,346
9,551
10,405
1,306
139
4
1,851,041
1,520,991
155,820
121,787
26,520
13,974
9,193
2,432
324
-
อัตราเพิม่
(ร้ อยละ)
13.98
13.47
21.82
6.41
57.09
6.88
107.03
55.85
-
Attractiveness Factors
Growth Rate
(%)
1. มูลค่ าการนาเข้ ายางธรรมชาติของอาเซียน
เฉลีย่ 5 ปี (2550-2554)
21.80
2. มูลค่ าการส่ งออกยางธรรมชาติของไทยไปอาเซียน
เฉลีย่ 5 ปี (2550-2554)
13.98
ผลผลิตยางธรรมชาติของไทย
เปรียบเทียบกับคู่แข่ งในอาเซียน
ประเทศ
ผลผลิต
(ล้ านตัน)
ผลผลิตต่ อไร่
(กิโลกรัม)
ไทย
อินโดนีเซีย
มาเลเซีย
เวียดนาม
3.612
3.261
1.000
0.915
272
176
240
275
Competitiveness Factors
ประเทศ/ปัจจัย
ไทย
อินโดนีเซีย
มาเลเซีย
เวียดนาม
1.สภาพภูมอิ ากาศภูมปิ ระเทศและ
ความเหมาะสม
2.ทรัพยากรมนุษย์
(ความชานาญ
ประสบการณ์ ของ
เกษตรกร)
3. เทคโนโลยี
การผลิต
4. ต้ นทุนการผลิต
ต่ อหน่ วย
เหมาะสม
มีความชานาญใน
การผลิตสูง
ดี
สูงที่สุด
เหมาะสม
มีความชานาญใน
การผลิตสูง
ดี
ต่ามาก
เหมาะสม
มีความชานาญใน
การผลิตสูง
ดี
ต่า
เหมาะสม
มีความชานาญใน
การผลิตน้อยกว่า
ดี
ต่า
Competitiveness Factors
ประเทศ/ปัจจัย
ไทย
อินโดนีเซีย
มาเลเซีย
เวียดนาม
5. ผลผลิตต่ อไร่
6.การเข้ าถึง
แหล่ งข้ อมูลของ
เกษตรกร
272
ดีมาก
176
ดี
ต่า
240
ดีมาก
ต่า
275
ดี
7.สนับสนุนการ
ปลูกยางพารา
8. ต้ นทุนการ
ส่ งออก
มีการสนับสนุนการ
ปลูกยาง
สูงที่สุด
มีการสนับสนุนการ
ปลูกยาง
ต่า
Competitiveness Factors
ประเทศ/ปัจจัย
ไทย
อินโดนีเซีย
มาเลเซีย
เวียดนาม
9.ส่ วนแบ่ ง
การตลาดของไทย
ในอาเซียน
60
17
1
2
10.Brand name
11.คุณภาพสิ นค้ า
12. ต้ นทุนLogistics
เป็ นที่รู้จกั ดี
ดีที่สุด
สูง
เป็ นที่รู้จกั ดี
ดี
สูง
เป็ นที่รู้จกั ดี
ดี
ต่ากว่า
เป็ นที่รู้จกั ดีนอ้ ย
ปานกลาง
ต่ากว่า
Competitiveness Factors
ประเทศ/ปัจจัย
ไทย
13. การสร้ าง
มูลค่ าเพิม่
14. การเชื่อมโยง
ตลาดกลางและ
ตลาดท้ องถิ่น
มี
ดีมาก
เวียดนาม
16.การวิจัยและ
พัฒนา
ช่วยเหลือเกษตรกร
และภาคเอกชน
น้อย
น้อย
อินโดนีเซีย
มาเลเซีย
15. นโยบายของ
ภาครัฐ
มี
มาก
Thailand Competitiveness Matrix (TCM) : ยางพาราในตลาดอาเซี ยนเปรี ยบเทียบคู่แข่ง
40
New Wave
Opportunity
Star
58.57, 38
30
Attractiveness
เวียดนาม
21.
20
80
Gr มูลค่ านาเข้ ายางพารา
ของอาเซียน 10 ประเทศ
(5ปี ) = 21.80
62.86 , 20.71
มาเลเซีย
41.43 , 7.42
10
0
35
0
Attractiveness Factor
GR
มูลค่ านาเข้ ายางพาราของอาเซียน
(10 ประเทศ) เฉลีย่ 5 ปี
21.80
มูลค่ าส่ งออกยางพาราไทยไปอาเซียน
13.98
Competitiveness
• แสวงหาตลาดใหม่
• สร้างคุณค่าให้อุตสาหกรรมโดย
ยกระดับ Value Chain
• สร้างความเป็น Niche
• ปรับตัวเพือ่ รองรับการเปลีย่ นแปลง
Gr มูลค่ าส่ งออก
ของตลาดทัง้ ภายในประเทศและภูมภิ าค ยางพาราไทยไปอาเซียน
ไทย Falling Star
Question Mark
อินโดนีเซีย
Trouble
75 , 13.98
70
100
Competitiveness Factor
คะแนน
Competitiveness Factor
คะแนน
1. โอกาสในการขยายพืน้ ที่
6
6. สนับสนุนการปลูก/ปลูกแทน
9
2. ประสบการณ์ ความชานาญ
8
7. ต้ นทุนการส่ งออก
8
3. ต้ นทุนการผลิตต่ อหน่ วย
3
8. ส่ วนแบ่ งการตลาดใน ASEAN
9
4. ผลผลิตต่ อไร่
7
9. คุณภาพสินค้ า
9
5. การเข้ าถึงแหล่ งข้ อมูล
9
10. Logistics
7
Competitiveness Factor
9 ประเทศ (5ปี ) =13.98
คะแนน
11. การสร้ างมูลค่ าเพิม่
3
12. การเชื่อมโยงตลาด
9
13. นโยบายภาครัฐภาคการผลิต
9
14. การวิจัยและพัฒนา
ภาคการผลิต
9
ASEAN Competitiveness Matrix (ACM) : ยางพาราของอาเซี ยนในตลาดโลก
40
New Wave
Opportunity
55.71, 26.02
30
Attractiveness
Star
80.71, 19.11
นอกอาเซียน
20.
85
20
ASEAN
• แสวงหาตลาดใหม่
• สร้างคุณค่าให้อุตสาหกรรมโดย
ยกระดับ Value Chain
• สร้างความเป็น Niche
• ปรับตัวเพือ่ รองรับการเปลีย่ นแปลง
ของตลาดทัง้ ภายในประเทศและภูมภิ าค
10
35
0
Attractiveness Factor
GR
มูลค่ านาเข้ ายางพาราของโลก
เฉลีย่ 5 ปี
20.85
มูลค่ าส่ งออกยางพาราของอาเซียน
ไปโลก (เฉลีย่ 5 ปี )
19.11
Competitiveness Factor
Competitiveness
คะแนน
Gr มูลค่ าส่ งออก
ยางพาราของอาเซียน
(10 ประเทศ เฉลีย่ 5 ปี )
=19.11
Falling Star
Question Mark
Trouble
0
Gr มูลค่ านาเข้ า
ยางพาราของโลก
(5ปี ) = 20.85
70
100
Competitiveness Factor
คะแนน
6. สนับสนุนการปลูก/ปลูกแทน
9
7. ต้ นทุนการส่ งออก
Competitiveness Factor
คะแนน
11. การสร้ างมูลค่ าเพิม่
2
9
12. การเชื่อมโยงตลาด Future
8
8. ส่ วนแบ่ งการตลาดของอาเซียน
ในตลาดโลก
8
13. นโยบายภาครัฐภาคการผลิต
7
14. การวิจัยและพัฒนา
ภาคการผลิต
8
1. โอกาสในการขยายพืน้ ที่
9
2. ประสบการณ์ ความชานาญ
10
3. ต้ นทุนการผลิตต่ อหน่ วย
7
4. ผลผลิตต่ อไร่
9
9. คุณภาพสินค้ า
9
5. การเข้ าถึงแหล่ งข้ อมูล
9
10. Logistics
9
Thailand Competitiveness Matrix (TCM) : ยางพาราในตลาดโลกเปรี ยบเทียบคู่แข่ง
40
New Wave
62.86 ,17.14
10
35
GR
มูลค่ าการนาเข้ ายางพาราของโลก
เฉลีย่ 5 ปี
20.85
มูลค่ าส่ งออกยางพาราไทยไปโลก
20.42
• สร้างคุณค่าให้อุตสาหกรรมโดย
ยกระดับ Value Chain
• สร้างความเป็น Niche
• ปรับตัวเพือ่ รองรับการเปลีย่ นแปลง
ของตลาดทัง้ ภายในประเทศและภูมภิ าค
Falling Star
Question Mark
เวียดนาม
0
Attractiveness Factor
ไทย• แสวงหาตลาดใหม่
มาเลเซีย
58.57, 2.80
Trouble
Gr มูลค่ านาเข้ า
ยางพาราของโลก
(5ปี ) = 20.85
75 , 20.42
อินโดนีเซีย
20.85
20
0
Star
41.43 , 21.59
30
Attractiveness
Opportunity
Competitiveness
70
คะแนน
Competitiveness Factor
คะแนน
1. โอกาสในการขยายพืน้ ที่
6
6. สนับสนุนการปลูก/ปลูกแทน
9
2. ประสบการณ์ ความชานาญ
8
7. ต้ นทุนการส่ งออก
3. ต้ นทุนการผลิตต่ อหน่ วย
3
4. ผลผลิตต่ อไร่
5. การเข้ าถึงแหล่ งข้ อมูล
Competitiveness Factor
Gr มูลค่ าส่ งออก
ยางพาราไทยไปโลก
(5ปี ) =20.42
100
Competitiveness Factor
คะแนน
11. การสร้ างมูลค่ าเพิม่
3
8
12. การเชื่อมโยงตลาด
9
8. ส่ วนแบ่ งการตลาดใน ASEAN
9
13. นโยบายภาครัฐภาคการผลิต
9
7
9. คุณภาพสินค้ า
9
9
9
10. Logistics
7
14. การวิจัยและพัฒนา
ภาคการผลิต
ขอบคุณค่ะ