Transcript INTELIGENCJA EMOCJONALNA

INTELIGENCJA
EMOCJONALNA
W ŻYCIU
ZWODOWYM
Agnieszka Ramiączek
CZĘŚĆ
I
Geny nie przesądzają o naszym
losie
DLACZEGO NIEKTÓRZY
SOBIE” ?
LUDZIE LEPIEJ „RADZĄ
Czy posiadają jakąś szczególną
umiejętność kierowania swoim
życiem ?
„NAUKA ŻYCIA”
↓
BUDOWANIE WIZERUNKU, WYOBRAŻENIA O
SOBIE.
1. Autoportret „rzeczywisty” –
czyli ten, który przyjmujemy za
faktyczny.
 To
co
o sobie
myślimy, jak się
widzimy
w
dorosłym
życiu,
stanowi
rezultat
dwóch
kategorii
odbieranych przez
nas sygnałów.
 Jedna
– rezultat
tego,
jak
nas
traktowali inni, a
druga – co do nas i
o nas mówili.
„Jesteśmy
więc tacy,
jacy myślimy,
że jesteśmy”
2. AUTOPORTRET
IDEALNY, TJ. TAKI JAKI
CHCIELIBYŚMY OSIĄGNĄĆ.
AUTOPORTRET „RZECZYWISTY”
I „IDEALNY”
USTAWICZNIE ZE SOBĄ KONKURUJĄ.
Im większy wystąpi
rozdźwięk pomiędzy
autoportretem rzeczywistym
a autoportretem idealnym –
tym mniejsze poczucie
wartości.
PRZY CZYM W BUDOWANIU WŁASNEGO
AUTOPORTRETU,
WSZYSTKO ZALEŻY OD TEGO, CO NAUCZYMY SIĘ
UWAŻAĆ ZA WAŻNE.
BO WCALE NIE CHODZI O JAKĄŚ „PRAWDĘ” O
CZŁOWIEKU, TYLKO O TO, CO DANA
„PRAWDA”
DLA DANEGO CZŁOWIEKA ZNACZY.
TYMCZASEM TWOJA SAMOOCENA MUSI
POCHODZIĆ OD CIEBIE !!!
Nie jesteś wartościowy, dlatego,
że inni tak uważają,
ale dlatego, że tak uważasz,
wierzysz w to i zachowujesz się
jak osoba wartościowa.
POCZUCIE MAŁEJ WARTOŚCI
LEŻY U ŹRÓDEŁ WIĘKSZOŚCI PROBLEMÓW
PSYCHOLOGICZNYCH,
BYWA TEŻ ICH SKUTKIEM.
KONSEKWENCJĄ BRAKU POCZUCIA WARTOŚCI
SĄ:
- MNIEJSZA UMIEJĘTNOŚĆ „RADZENIA SOBIE,”
- MNIEJSZA ODPORNOŚĆ PSYCHICZNA,
ODPORNOŚĆ NA STRES,
- WIĘKSZE PRAWDOPODOBIEŃSTWO ZABURZEŃ
EMOCJONALNYCH, WIĘKSZA SKŁONNOŚĆ DO
DEPRESJI.
RODZAJE DEPRESJI:
endogenna,
poprzedzona
traumatycznymi przeżyciami,
związana z chorobami
somatycznymi.
WSZYSTKIE EMOCJE
I TE WYRAŻAJĄCE RADOŚĆ,
JAK I WYRAŻAJĄCE SMUTEK, POWSTAJĄ W NASZYM
MÓZGU.
W LUDZKIM MÓZGU
(W UPROSZCZENIU) ZNAJDUJĄ SIĘ
DWA OD SIEBIE NIEZALEŻNE MÓZGI:
ROZUMNY I EMOCJONALNY.
WSPÓŁPRACA ALBO RYWALIZACJA OBU
MÓZGÓW – DETERMINUJĄ TO WSZYSTKO,
CZEGO DOZNAJEMY: NASZ STOSUNEK DO
ŚWIATA
I DO INNYCH LUDZI.
Pokrótce:
ich współzawodnictwo
→
w konsekwencji
problemy,
→ a nawet lęki
i depresja.
Kiedy oba mózgi
uzupełniają się mózg emocjonalny – aby
ukierunkować to, co
pragniemy przeżyć,
mózg rozumny – aby
pomóc nam zrealizować
nasze dążenie w sposób
najbardziej rozumny,
– odczuwamy wówczas
wewnętrzną
harmonię.
KIEDY
I JAK DOCHODZI DO TEGO,
ŻE TEN PRECYZYJNY UKŁAD WSPÓŁPRACY
OBU MÓZGÓW ZAWODZI?
1. GDY DOCHODZI DO PRZEJĘCIA PRZEZ MÓZG
EMOCJONALNY DOMINACJI NAD
CZYNNOŚCIAMI UMYSŁOWYMI:
 wskutek
szoku – zespół stresu
pourazowego,
 napady lęku, paniki.
2.
KIEDY MÓZG ROZUMNY
NIE POZWALA INFORMACJI
EMOCJONALNEJ ODEGRAĆ SWOJEJ ROLI:
„dławienie” emocji, uczuć
– impasowa sytuacja
(brak możliwości rozładowania
uczuć) – w konsekwencji →
choroba.

NAJWIĘKSZE ZAGROŻENIE DLA ZDROWIA
STANOWIĄ NIE SAME NEGATYWNE EMOCJE
LECZ ICH STAŁE LIKWIDOWANIE.
–
RÓWNOWAGA POMIĘDZY – INSTYNKTOWNYMI
(NATYCHMIASTOWYMI) – REAKCJAMI
EMOCJONALNYMI
I RACJONALNYMI DZIAŁANIAMI
–
WARUNKUJE HARMONIJNE
FUNKCJONOWANIE W SPOŁECZEŃSTWIE.
TERMIN - INTELIGENCJA EMOCJONALNA–
DEFINIUJE OWĄ RÓWNOWAGĘ MIĘDZY
EMOCJĄ A ROZUMEM.
INTELIGENCJA EMOCJONALNA JEST
W ZNACZNYM STOPNIU NIEZALEŻNA
OD ILORAZU INTELIGENCJI.
NA ILORAZ EMOCJONALNY SKŁADAJĄ SIĘ
UMIEJĘTNOŚCI:
- ROZPOZNAWANIA SWOJEGO WŁASNEGO
STANU EMOCJONALNEGO I STANU
EMOCJONALNEGO INNYCH OSÓB,
- ROZUMIENIA NATURALNEGO ROZWOJU
EMOCJI W CZASIE (STRACH I ZŁOŚĆ
ODMIENNIE EWOLUUJĄ W CZASIE),
- ANALIZOWANIA SWOICH WŁASNYCH
EMOCJI
I EMOCJI INNYCH OSÓB,
- STEROWANIA EMOCJAMI SWOIMI I
INNYCH OSÓB.
CZTERY WYMIENIONE ZDOLNOŚCI TWORZĄ
PODSTAWĘ PANOWANIA
NAD SOBĄ
ORAZ OSIĄGANIA SUKCESU SPOŁECZNEGO
(ŻYCIOWEGO),
ROZUMIANEGO W KATEGORIACH
SKUTECZNOŚCI.
PODSUMOWANIE
ZASAD FUNKCJONOWANIA EMOCJI:
 wewnątrz
mózgu znajduje się mózg emocjonalny.
Posiada on odrębną od kory nowej organizację
poszczególnych elementów: odrębną budowę
komórkową, odrębne właściwości biochemiczne, itp.
 Mózg emocjonalny często funkcjonuje niezależnie od
kory nowej. (Mowa i rozumienie mają na niego bardzo
ograniczony wpływ).
 Mózg
emocjonalny kontroluje wszystko to, co
zarządza naszym samopoczuciem psychicznym
i w dużej części fizjologią naszego organizmu.
 Zaburzenia emocjonalne są konsekwencją zakłóceń
w funkcjonowaniu mózgu emocjonalnego.
 Mózg emocjonalny ma naturalne mechanizmy,
które służą do odzyskiwania równowagi i dobrego
samopoczucia.
ZADANIEM SZEREGU METOD STOSOWANYCH
PRZEZ NOWĄ MEDYCYNĘ EMOCJI - JEST
UŁATWIENIE OSIĄGNIĘCIA NA POWRÓT
HARMONII MIĘDZY MÓZGIEM EMOCJONALNYM
A ROZUMNYM
LUB WSKAZANIEM (ODNALEZIENIEM) DROGI DO
NIEJ.
MÓZG EMOCJONALNY NALEŻY
„PRZEPROGRAMOWAĆ” W TAKI SPOSÓB, ABY
ZOSTAŁ ON DOSTOSOWANY
DO TERAŹNIEJSZOŚCI
I NIE KONTYNUOWAŁ REAKCJI
NA SYTUACJE Z PRZESZŁOŚCI.
DROGA
DO KORZYSTANIA INTELIGENTNEGO
Z EMOCJI → WIEDZIE PRZEZ ZAPOZNANIE SIĘ
Z NATURĄ EMOCJI.
Z POŚRÓD WSZYSTKICH EMOCJI NAJBARDZIEJ
NIEUSTĘPLIWA JEST WŚCIEKŁOŚĆ
I NAJTRUDNIEJ JEST KONTROLOWAĆ GNIEW I
ZŁOŚĆ.
Benjamin Franklin:
„Nigdy nie złościmy się bez
powodu, ale rzadko jest to
właściwy powód”
ZŁOŚĆ JEST UCZUCIEM DODAJĄCYM NAM
ENERGII, ANIMUSZU.
poczucie
zagrożenia wyzwala ZŁOŚĆ
↓
nie kontrolowana przez rozsądek
nawarstwia się na złości,
zwiększa się poziom hormonów –
kortyzolu, adrenaliny → emocje biorą
górę nad rozumem.
TYBETAŃSKA MĄDROŚĆ PODPOWIADA:
„NIE TŁUM JEJ.
ALE NIE DZIAŁAJ POD JEJ WPŁYWEM”.
DWA GŁÓWNE SPOSOBY
„RADZENIA SOBIE” ZE ZŁOŚCIĄ:
uchwycenie
myśli wyzwalających
przypływ złości
i przeciwstawienie się im - nie
dopuszczenie do powstania „porwania
emocjonalnego”,
„przeczekanie” przypływu adrenaliny
w otoczeniu, nie zagrażającym
„wyzwoleniem się” kolejnej fali złości.
W PRAKTYCE ZMIANĘ STANU FIZJOLOGICZNEGO
NASZEGO ORGANIZMU OSIĄGNIEMY:
- OBNIŻAJĄC JEGO POBUDZENIE - RUCH
I WYSIŁEK FIZYCZNY, METODY RELAKSACJI
(GŁĘBOKIE ODDYCHANIE I ROZLUŹNIENIE MIĘŚNI
- TRENING AUTOGENNY),
- ODRYWAJĄC UWAGĘ OD CZYNNIKÓW
WYZWALAJĄCYCH ZŁOŚĆ (TU: RÓŻNE FORMY
ROZRYWKI).
GENEZA NIEPOKOJU - CZUJNOŚCI → TO
WYPATRYWANIE POTENCJALNEGO ZAGROŻENIA,
OBMYŚLANIE SPOSOBÓW RADZENIA SOBIE Z
CZYHAJĄCYMI
NA NAS NIEBEZPIECZEŃSTWAMI.
CHRONICZNY NIEPOKÓJ – MA WSZELKIE
ZNAMIONA PORWANIA EMOCJONALNEGO O
NISKIM NASILENIU
CO OZNACZA → ŻE NIE PODDAJE SIĘ
RACJONALNEMU ROZUMOWANIU, NARZUCA
JEDEN, SZTYWNY PUNKT WIDZENIA NA
DRĘCZĄCY PROBLEM.
JEŚLI
NASILA SIĘ I UTRZYMUJE DŁUŻEJ →
PRZERADZA SIĘ W PEŁNO OBJAWOWE ZESPOŁY
ZABURZEŃ
LĘKOWYCH
(FOBIE,
NERWICE
NATRĘCTW
CZY
ATAKÓW
LĘKOWYCH).
Ich wspólny mianownik nienaturalny niepokój.
LĘK WIĄŻE SIĘ NIEOMAL ZAWSZE ZE
STRACHEM, TYMCZASEM STRACH JAKO TAKI,
TAK NAPRAWDĘ
NIE ISTNIEJE W ŚWIECIE ZEWNĘTRZNYM.
Stwarzamy go sami – lękliwymi
myślami
i pełnymi obaw oczekiwaniami.
STRACH JEST
WIĘC UCZUCIEM,
KTÓRE TKWI W NAS.
Opiera się na zbiorze ocen,
występuje w formie:
kognitywnej
- czyli niepokojących
myśli,
somatycznej - czyli fizjologicznych
objawów.
PIERWSZYM KROKIEM W PRÓBACH
ZAPANOWANIA NAD CHRONICZNYM
MARTWIENIEM SIĘ
JEST : - UŚWIADOMIENIE GO SOBIE,
- WYCHWYTYWANIE EPIZODÓW
MARTWIENIA SIĘ (NAJLEPIEJ W
MOMENCIE KIEDY ULOTNE WYOBRAŻENIE
NIESZCZĘŚCIA WYZWALA CYKL).
Następnym
→ zajęcie krytycznego
stanowiska wobec swoich przypuszczeń.
REASUMUJĄC:
LĘK JEST ZAWSZE UCZUCIEM PRZYKRYM,
ALE JEŚLI NIE PROWADZI DO WIĘKSZEJ
OSTROŻNOŚCI, JEST BEZSENSOWNY.
Nigdy nie dowiemy się,
co to znaczy uwolnić się od lęku,
jeśli nie stawimy mu czoła.
NIE MOŻNA PRZEKONAĆ SIĘ,
JAK PRZEZWYCIĘŻYĆ LĘK, STRACH,
DOPÓKI NIE ZDOBĘDZIE SIĘ
NA ODWAGĘ, NIE ODKRYJE JEJ W SOBIE,
JEŚLI NIE PODEJMIE SIĘ RYZYKA.
Odwaga to gotowość stawiania
czoła lękom.
ODWAGA TO TAKŻE PRZYJMOWANIE KRYTYKI,
POLEGANIE NA SOBIE
ORAZ AKCEPTACJA I PONOSZENIE
ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA DOKONYWANIE
WŁASNYCH WYBORÓW.
Odwaga to wiara w siebie
i swoje wybory !
„DEPRESJA PODKLINICZNA”
TO W TERMINOLOGII FACHOWEJ NIEUSTAJĄCY
SMUTEK.
MARTWIENIE SIĘ, ZASTANAWIANIE SIĘ NAD
TYM, CO NAS PRZYGNĘBIA,
TZW. SKŁONNOŚĆ DO RUMINACJI –
INACZEJ „PRZEŻUWANIE MYŚLI” POTĘGUJE I
PRZEDŁUŻA DEPRESJĘ.
ZALECA SIĘ
STOSOWANIE TERAPII
KOGNITYWNEJ,
KTÓREJ CELEM JEST ZMIANA SCHEMATÓW
MYŚLENIA.
OPIERA SIĘ ONA NA DWÓCH PODSTAWOWYCH
ZASADACH:
1. PRZECIWSTAWIANIU SIĘ NURTUJĄCYM
MYŚLOM I KWESTIONOWANIU ICH ZASADNOŚCI.
2. WYNAJDYWANIU BARDZIEJ
OPTYMISTYCZNYCH ALTERNATYW,
CELOWYM PLANOWANIU PRZYJEMNYCH ZAJĘĆ,
ODWRACAJĄCYCH OD NICH UWAGĘ (M.IN. –
AEROBIC
!!)
PSYCHOTERAPIA PRZEDE WSZYSTKIM
POWINNA NAUCZYĆ SAMODYSCYPLINY
I WYTRWAŁOŚCI W REALIZOWANIU
ZADAŃ – CODZIENNYCH ORAZ
DALEKOSIĘŻNYCH – BEZ KTÓRYCH
NIKT, A ZWŁASZCZA OSOBA W
DEPRESJI,
NIE MOŻE LICZYĆ NA POPRAWĘ
POCZUCIA WARTOŚCI I ODNALEZIENIE
SENSU ŻYCIA.
WSZYSTKIE, NAJBARDZIEJ SKUTECZNE
METODY PODNIESIENIA NASTROJU POLEGAJĄ
NA POPRAWIE WŁASNEGO WIZERUNKU.
Z PUNKTU WIDZENIA INTELIGENCJI
EMOCJONALNEJ:
- ZMIANA USPOSOBIENIA,
- WIĘCEJ OPTYMIZMU, NADZIEI,
- WIARA W SIEBIE
→ TO NAJSKUTECZNIEJSZA DROGA DO PANOWANIA
NAD WYDARZENIAMI
SWEGO ŻYCIA I STAWIANIA CZOŁA ROZMAITYM
WYZWANIOM.
PONAD WSZYSTKO JEDNAK WARTO
UŚWIADOMIĆ SOBIE,
ŻE UCZUCIA NIE SĄ EMOCJAMI
NIEZALEŻNYMI OD NASZEJ WOLI.
Uczucia to reakcje, na które sami
się decydujemy –
bowiem każde uczucie jest
poprzedzone przez myśl.
JEŚLI WIĘC DOSTRZEGAMY
(ŚLEDZIMY I WYBIERAMY) SWOJE MYŚLI, TO
KONTROLUJEMY EMOCJE.
W ten sposób eliminujemy
reakcje, które nam szkodzą!
WPŁYW EMOCJI NA PROCES ROZUMOWANIA.
Inteligencja emocjonalna
– jako meta-zdolność determinuje
jak (?) - dobrze czy źle - potrafimy
korzystać ze swoich zdolności
umysłowych
( przyswajanie i wykorzystywanie
wiedzy).
SILNE EMOCJE NEGATYWNE:
ukierunkowują
uwagę na to, co jest
ich przedmiotem, utrudniając (lub
niwecząc) próby jej skupienia na
czymś innym,
uniemożliwiają koncentrację upośledzeniu ulega zdolność
umysłowa, zwana „pamięcią
operacyjną” – odpowiedzialna za
wysiłek intelektualny.
OGÓLNIE RZECZ BIORĄC:
 mały
niepokój – powoduje apatię
lub niedostateczną motywację do
wysiłku gwarantującego sukces,
 niepokój zbyt silny – niweczy próby
właściwego wykonania zadania,
 stan lekkiego podniecenia
(hipomania) – wydaje się być
optymalny.
NAJLEPSZE GWARANCJE
SUKCESU TO
POZYTYWNA MOTYWACJA – ENTUZJAZM,
ZAPAŁ
I WIARA W SIEBIE.
KLUCZEM W BUDOWANIU WSZYSTKICH
ZWIĄZKÓW EMOCJONALNYCH – BLIŻSZYCH
I DALSZYCH RELACJI Z OTOCZENIEM
JEST EMPATIA!
EMPATIA TO TRAKTOWANIE INNYCH
ZE ZROZUMIENIEM I OTWARTOŚCIĄ.
EMPATIA WYRASTA
ZE SAMOŚWIADOMOŚCI.
IM BARDZIEJ JESTEŚMY OTWARCI NA WŁASNE
EMOCJE, TYM LEPIEJ ODCZYTUJEMY UCZUCIA
(EMOCJE) INNYCH OSÓB.
EMOCJE PRZEKAZUJĄ ZACHOWANIA NIEWERBALNE TON GŁOSU, GEST, WYRAZ TWARZY.
Kiedy słowa nie zgadzają się z
sygnałami niewerbalnymi
- na prawdziwe emocje
wskazuje nie to co ktoś mówi,
ale jak to mówi !
NAJCZĘŚCIEJ TO NIE BRAK EMPATII,
ALE NIEUMIEJĘTNOŚĆ PRZEKAZYWANIA UCZUĆ
- NA SKUTEK LĘKU CZY WSTYDU
PRZED ICH OKAZYWANIEM
STANOWI BARIERĘ W POROZUMIENIU.
TYMCZASEM NASZE STOSUNKI
Z OTOCZENIEM, TWORZĄ WŁAŚCIWE PODŁOŻE
DOBREGO SAMOPOCZUCIA:
zasadniczą rolę odgrywa ich
jakość,

kiedy ulegają zaburzeniu –
odczuwamy jako cierpienie
emocjonalne.

RELACJĘ TĄ WYJAŚNIA FIZJOLOGIA UCZUCIA „OTWARTA PĘTLA SYSTEMU LIMBICZNEGO”
Optymalna regulacja równowagi
fizjologicznej uzależniona jest
bowiem nieustannie od relacji
jakie mamy z innymi,
a w szczególności z osobami,
które są nam bliskie emocjonalnie .
KLUCZEM DO PRZETRWANIA ZWIĄZKU
( KAŻDEJ BLISKIEJ RELACJI)
JEST DOCHODZENIE
DO POROZUMIENIA, UMIEJĘTNOŚĆ
OBJAWIANIA ZARÓWNO SWOJEJ ZGODY, ALE
TEŻ I NIEZGODY (NIEDOPUSZCZANIE DO
MANIPULOWANIA).
JEDYNĄ BEZPOŚREDNIĄ
I SKUTECZNĄ
METODĄ PROWADZĄCĄ DO
ZHARMONIZOWANIA WZAJEMNYCH RELACJI
I ODZYSKANIA RÓWNOWAGI WEWNĘTRZNEJ
JEST KOMUNIKACJA EMOCJONALNA OPARTA
NA ZACHOWANIU ASERTYWNYM.
ISTNIEJĄ
TRZY SPOSOBY REAGOWANIA
W SYTUACJI KONFLIKTOWEJ:
- „PASYWNY” LUB „PASYWNO – AGRESYWNY” –
PRZYJMOWANY DLA UNIKNIĘCIA KONFLIKTÓW – TO
NAJCZĘŚCIEJ SPOTYKANA W SPOŁECZEŃSTWACH
TRADYCYJNYCH LUDZKA REAKCJA, WOBEC OSOBY
NIE LUBIANEJ, DZIAŁAJĄCEJ
Z POZYCJI WŁADZY
-„AGRESYWNY” – RÓWNIE NIESKUTECZNY,
DODATKOWO BARDZIEJ NIEBEZPIECZNY,
ORAZ
„ZACHOWANIE ASERTYWNE”, NA
KTÓRYM BAZUJE KOMUNIKACJA
EMOCJONALNA - JEDYNE, KTÓRE POZWALA
DAWAĆ I OTRZYMYWAĆ W ZAMIAN TO, CZEGO
SIĘ PRAGNIE, PRZY JEDNOCZESNYM
POSZANOWANIU ZARÓWNO WŁASNYCH
MOŻLIWOŚCI,
JAK I POTRZEB INNYCH OSÓB.
NATOMIAST CZTERY RODZAJE ZACHOWANIA, KTÓRE
USTAWICZNIE STOSOWANE NISZCZĄ WSZELKIE
ZWIĄZKI TO:
krytyka
- zamiast wyrażenia po prostu
swojego żalu,
pogarda - wyrażana przez
znieważanie; od bardzo łagodnej formy
– do bardzo brutalnej, podczas gdy
szyderstwo może bardzo ranić,
KONTRATAK
I
TOTALNY
UNIK
(FIGHT
I FLIGHT)– ROZWIĄZANIA PODSUWANE PRZEZ MÓZG
EMOCJONALNY
W
OBLICZU
ATAKU.
DOCHODZI DO NICH NAJCZĘŚCIEJ, KIEDY MAMY
WRAŻENIE, ŻE NASZE SKARGI,
WYMÓWKI SĄ
TOTALNIE IGNOROWANE.
Jaki więc jest sens ich ustawicznego
stosowania?
JEŚLI POTRAFIMY DOSTRZEC, ŻE ŹRÓDŁEM
NASZYCH PROBLEMÓW, NIE ZAWSZE
SĄ INNI, LECZ TO, JAK SAMI REAGUJEMY NA
ICH, NA PRZYKŁAD OBRAŹLIWE ZACHOWANIE,
TO TEŻ MAMY SZANSĘ TO ZMIENIĆ.
DZIAŁANIE, KTÓRE WÓWCZAS POKAZUJE NASZE
ZDECYDOWANE STANOWISKO
W SPRAWIE, WARTE JEST WIĘCEJ
NIŻ MILIONY WYPOWIEDZIANYCH
W SŁUSZNEJ INTENCJI SŁÓW.
ABY BYĆ SKUTECZNYM,
TRZEBA BYĆ ASERTYWNYM!
- ASERTYWNOŚĆ TO ODWAŻNE I UCZCIWE DZIAŁANIE
W OBRONIE SWOICH PRAW I WOLNOŚCI BEZ
ODMAWIANIA TAKICH SAMYCH PRAW INNYM.
- TO DZIAŁANIE Z POZYCJI KOGOŚ, KTO NIE CHCE
BYĆ OFIARĄ - TZN. NIE POTRZEBUJE STAŁEJ
AKCEPTACJI I POTWIERDZENIA
O SWOJEJ WARTOŚCI, CZY ATRAKCYJNOŚCI,
BO SAM SIEBIE NAJLEPIEJ ZNA
I WIERZY W SIEBIE.
UCZĄC SIĘ ASERTYWNOŚCI, MOŻEMY
OPANOWAĆ
SZTUKĘ NIE ZGADZANIA SIĘ PONAD WSZELKĄ CENĘ
ZAWSZE I WSZĘDZIE Z INNYMI.
Możemy też nauczyć się
bronić swoich praw
bez podnoszenia głosu.
NA CZYM WIĘC POLEGA ISTOTA ZASAD
EFEKTYWNEGO POROZUMIENIA, W KTÓRYM
PRZEKAZ INFORMACJI NIE ZRAŻA ADRESATA
A WRĘCZ PRZECIWNIE, BUDZI W NIM SZACUNEK
I STAJE SIĘ ZACHĘTĄ DO WSPÓŁDZIAŁANIA?
1. NA ZASTĄPIENIU KAŻDEGO OSĄDU
– TZN. KAŻDEJ KRYTYKI,
OBIEKTYWNĄ WYPOWIEDZIĄ
- IM BARDZIEJ JESTEŚMY PRECYZYJNI
I OBIEKTYWNI, TYM ŁATWIEJ TO CO MÓWIMY,
JEST INTERPRETOWANE JAKO UZASADNIONA
PRÓBA POROZUMIENIA SIĘ, A NIE POTENCJALNA
KRYTYKA.
2. NA
UNIKANIU OSĄDU INNEJ OSOBY W CELU
CAŁKOWITEGO SKUPIENIA SIĘ NA WŁASNYCH
-
ODCZUCIACH
MÓWIĄC O SOBIE, WYŁĄCZNIE O SOBIE, NIE
KRYTYKUJĘ
SWOJEGO
ROZMÓWCY,
NIE
ATAKUJĘ GO – JESTEM ZAANGAŻOWANY
EMOCJONALNIE
A WIĘC AUTENTYCZNY I OTWARTY.
DAVID SERVAN-SCHREIBER PROPONUJE NA
POCZĄTEK, W CELU PRZEĆWICZENIA ZASAD
SKUTECZNEGO POROZUMIEWANIA SIĘ
POSŁUGIWAĆ SIĘ ZAPISANYMI NA KARTCE
PAPIERU SZEŚCIOMA KLUCZOWYMI PUNKTAMI
UMOŻLIWIAJĄCYMI POROZUMIENIE BEZ
PRZEMOCY:
1. ŹRÓDŁO -
NALEŻY UPEWNIĆ SIĘ, ŻE
ZWRACAMY SIĘ DO OSOBY, KTÓRA STANOWI
ŹRÓDŁO NASZEGO PROBLEMU I MOŻE GO
ROZWIĄZAĆ.
2. MIEJSCE I MOMENT – STARANNIE DOBRAĆ
MIEJSCE I SPRZYJAJĄCY MOMENT SPOTKANIA.
3. PRZYJACIELSKIE PODEJŚCIE – ŻEBY BYĆ
ZROZUMIANYM, TRZEBA NAJPIERW ZOSTAĆ
WYSŁUCHANYM – NALEŻY STWORZYĆ SZANSE NA
POZYTYWNY ODBIÓR NASZEGO PRZEKAZU .
4. ZACHOWANIE OBIEKTYWNE – PRZYSTĄPIĆ DO SEDNA
SPRAWY: PRZYPOMNIEĆ OKOLICZNOŚCI UZASADNIAJĄCE
NASZE ROZGORYCZENIE, OGRANICZAJĄC SIĘ JEDNAK
WYŁĄCZNIE DO OPISU FAKTÓW.
5. EMOCJA – PO OPISIE FAKTÓW MUSI NATYCHMIAST
NASTĄPIĆ INFORMACJA O WYNIKAJĄCYCH Z NICH
DOZNANIACH EMOCJONALNYCH, PAMIĘTAJĄC ABY NIE
MÓWIĆ O ZŁOŚCI CZY GNIEWIE.
6. ZAWIEDZIONA NADZIEJA – NA ZAKOŃCZENIE
KORZYSTNE JEST WSPOMNIEĆ O ZAWIEDZIONEJ NADZIEI,
KTÓRA NIE ZOSTAŁA SPEŁNIONA.
PRZYPOMNIENIE: Z
TRZECH MOŻLIWYCH
SPOSOBÓW REAKCJI W SYTUACJI KONFLIKTOWEJ:
PASYWNOŚCI, AGRESJI, „ASERTYWNOŚCI”,
WYŁĄCZNIE TA OSTATNIA DAJE SZANSE NA
BEZKONFLIKTOWE POROZUMIENIE.
Od każdego z nas zależy
więc wybór i podjęcie
– lub odrzucenie
emocjonalnego wyzwania.
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!

Agnieszka Ramiączek