Transcript ssaki są żyworodne - zpopodobin.niedzwiedz.pl

Świat ssaków
Gromada ssaków (Mammalia) skupia te zwierzęta z podtypu kręgowce,
których cechą charakterystyczną jest występowanie u samic gruczołów
mlekowych. Ich wydzielina czyli mleko jest pierwszym pokarmem
wszystkich młodych ssaków. Prawie wszystkie ssaki są żyworodne.
Wyjątkiem są, składające jaja, stekowce. Ssaki to zwierzęta stałocieplne, a
większość z nich ma skórę pokrytą owłosieniem. Ssaki to głównie
zwierzęta lądowe, chociaż cześć z nich opanowała środowisko wodne
(walenie i syreny) a niektóre posiadają zdolność aktywnego lotu
(nietoperze). Ssaki przed zimnem są chronione warstwą tłuszczu i futrem a
przed nadmiernym ciepłem chroni je wydzielanie potu i szybszy oddech.
SSAKI
Torbacze
Łożyskowce
Stekowce
Torbacze
Walabia Benetta
Stekowce
Kolczatka australijska
Dziobak
Łożyskowce
Nosorożec
biały
Zebra Chapmana
ZADANIE:
Czy znasz ssaki Polski?
Rozpoznaj przedstawione w
dalszej części prezentacji
gatunki ssaków.
Odpowiedzi prześlij do
nauczyciela…
SPRAWDŹ SIĘ!
Gatunek ssaka z rodziny łasicowatych, należących do
rzędu drapieżnych. Ubarwienie na grzbiecie szare, na
brzuchu i kończynach czarne. Na głowie widoczne
wzdłużne dwie białe pręgi.
Zamieszkuje lasy liściaste i mieszane. Przez większą
część roku prowadzi nocny tryb życia, natomiast
latem bywa aktywny także w dzień.
Zwierze to dba o porządek w norze – usuwa wszelkie
nieczystości, odchody zakopuje poza norą. Jest
jednym z niewielu zwierząt sprawnie poruszających
się do tyłu.
W Polsce jest dość częsty, ale ze względu na skryty
tryb życia widywany dość rzadko.
1………………
Samiec posiada okazałe poroże z wieloma odnogami
na głowie, należy do największej zwierzyny w kraju
będącej przedmiotem zainteresowania łowieckiego.
Ciało smukłe długości 190-240 cm, waga samicy (łani)
– do 80 kg, a samca 150 -160 kg.
Występuje w zasadzie we wszystkich dużych
kompleksach leśnych, zarówno nizinnych jak i
górskich. Prowadzi zmierzchowo nocny tryb życia. Do
rozrodu przystępuje jesienią- okres godowy to
rykowisko. U nas bytują dwa rodzaje europejski i
sika ( azjatycki).
2………………
Gryzoń ubarwienie sierści brązowe, szare lub czarne.
Charakterystyczny spłaszczony i długi ogon. Sierść
długa. Kończyny krótkie. Głowa stosunkowo niewielka,
kształt opływowy. Tylne kończyny posiadają palce
spięte błoną pławną.
Swój czas w ciągu dnia spędza głównie w wodzie, nocą
wychodzi na ląd. Jego praca polega na ścinaniu
konarów drzew.
Niegdyś został wytępiony, ponownie wprowadzono go
w XX w. Obecnie nie jest zagrożony. Sprawia
problemy niszcząc wały przeciwpowodziowe.
3………………
Długość ciała wynosi 8 -11 cm, długość ogona 6 -8 cm,
masa ciała waha się w granicach 15 -30 g. Zamieszkuj
łąki, pola, skraje lasów, zarośla przydrożne, parki i
ogrody na obszarze od środkowej Europy do Japonii i
Korei. Towarzyszy człowiekowi zamieszkując w
stodołach i spichrzach. Wiosną, jesienią i zimą
odżywia się głównie nasionami, latem zjada też jagody.
W Polsce jest pospolita w prawie całym kraju za
wyjątkiem Podhala i Tatr.
4………………
Jest wszędobylski, zamieszkuje lasy z bogatym
runem, ich skraje, pola, zarośla, żywopłoty, parki,
ogrody. W dzień śpi ukryty pod liśćmi, w
rozpadlinach
ziemnych
i
jamach.
Jest
drapieżnikiem – zjada owady, płazy, gady, jaja
ptasie. Podlega ścisłej ochronie gatunkowej.
Charakterystyczna dla tego ssaka jest okrywa z
kolców, powstałych z przekształconych włosów. Gdy
jest przestraszony zwiją się w kolczastą kulkę.
5………………
Rząd: Parzystokopytne - Rodzina: Świniowate,
pokrojem przypomina świnię domową. Zamieszkuje
całą Europę, z wyjątkiem Półwyspu Skandynawskiego,
Finlandii i północnej części Rosji. W Polsce jest
pospolity w całym kraju. Dojrzały samiec posiada
wystające z paszczy kły – tzw. Górne – fajkami a
dolne szablami.
Zasadniczym środowiskiem bytowania tego zwierzęcia
jest las. Zasiedla on wszystkie typy lasów, najczęściej
jednak lasy mieszane.
6………………
Gatunek ssaka z rodziny krętorogich, przypomina
kozę domową.
Ubarwienie ciała brązowe z ciemnym pasem wzdłuż
grzbietu, na udach widoczny żółto-biały pas. Posiadają
rogi, u samców wygięte łukowato, u samic hakowato,
mają poprzeczne zgrubienia, w rodzaju karbów.
Występowanie,
siedliska:
Góry
Kantabryjskie,
Pireneje, Alpy, Apeniny, Sudety, Tatry, Karpaty
Wschodnie, Bałkany, Kaukaz, Zakaukazie, góry
wschodniej i Małej Azji. Zamieszkuje otwartą
przestrzeń hal i turni. Jest doskonałym biegaczem i
wspinaczem – długość skoku to 8 m. W Tatrach żyje
ok. 300 osobników z tego ok. 1/3 po stronie polskiej.
7………………
Samce są znacznie większe od samic i masywniej od
nich zbudowane. Długość ich ciała sięga 3 m,
podczas gdy u samic jest to 1,7 -2,2 m. Waga
samców to 200 -300 kg, samic 100 -200 kg.
Wierzch
ciała
ma
barwę
ciemnoszarą
z
szarobrunatnymi lub czarnymi plamami i kleksami
poniżej, spód jest żółtawobiały. Samice są jaśniej
ubarwione, a plamy są mniej wyraźne. Gatunek ten
występuje w północnym Atlantyku, a także w Morzu
Bałtyckim. Pojawia się u wybrzeży Polski,
obserwowano ją nawet w jeziorach Dąbie i Łebsko.
Prowadzi przybrzeżny tryb życia, łączy się w
niewielkie stada, jest aktywna w dzień. Preferuje
skaliste wybrzeża.
8………………
Występuje na łąkach i polach Europy i Azji
Środkowej, w Polsce jest chroniony. Masa ciała
do 120 g, długość ciała do 17-20 cm. Czuły słuch
oraz włosy czuciowe na pysku i ogonie, pysk jest
ryjkowatego kształtu i posiada 44 zęby, sierść
czarna. Buduje podziemne gniazdo z mchu i
trawy, obok którego znajduje się "spiżarnia", w
której
gromadzi
żywe,
unieruchomione
dżdżownice. Codziennie zjada tyle pokarmu ile
sam waży. Korytarze drąży z prędkością 10m/h.
9………………
Futro na grzbiecie żółtobrązowe lub brązowe, na
brzuchu białawe. Błony lotne brązowawe. W czasie
spoczynku najczęściej są ukryte pod skrzydłami.
Występuje zarówno w lasach, jak i na obszarach
zabudowanych. Dominuje w przydomowych piwnicach,
licznie występuje w chłodnych jaskiniach, fortach itp.
Spotykany jest także w studniach, dziuplach drzew i
na strychach. Jego wielkie uszy przystosowane są do
echolokacji- odbieranie ultradźwięków.
10………………
Mały drapieżnik z rodziny łasicowatych, żyje na
terenach leśnych. Ubarwienie zależne od pory roku,
zimą białawe, w okresach ciepłych brązowawo-rdzawe
na grzbiecie, na brzuchu białe. Koniec ogona zawsze
czarny.
Ciało wydłużone, łapy krótkie, zwierze aktywne głównie
nocą, żyje w małych gromadach.
11………………
Areał tego ssaka z rodziny łasicowatych, obejmuje
południową i środkową Europę i Azję. W Polsce
występuje na terenie całego kraju, jest jednak
gatunkiem rzadkim i chronionym. Zamieszkuje
różnorodne biotopy, jednak najchętniej osiedla się w
pobliżu zabudowań. Długość ciała wynosi 40 -50 cm,
długość ogona 21 -27 cm. Na gardle duża, biała
rozwidlona plama.
Jest zwierzęciem nocnym, w dzień można spotkać ją
jedynie latem, kiedy noce są krótkie. Żyje w lasach,
zajmując dziuple.
W obrębie siedlisk ludzkich tępi szczury i myszy,
może także uszkodzić samochód szukając ciepłeo
miejsca koło silnika, atakuje kury, gołębie.
12………………
Ssak z rodziny psowatych, ubarwienie rudobrązowe, spód jaśniejszy. Długi, puszysty
ogon. Długi nos, uszy sterczące.
Długość z ogonem do 150 cm.
Długość ogona do 60 cm.
13………………
Jest najmniejszym ssakiem drapieżnym w
Europie. Długość jej ciała waha się w granicach
12 -26 cm, ogona 2 -8 cm. W Polsce jest to
gatunek pospolity w całym kraju. Jest typowym
mięsożercą. Jej pokarm stanowią przede
wszystkim gryzonie (norniki, myszy), które
ściga wytrwale nawet pod śniegiem lub pod
ziemią, w ich własnych norach. Ma długi,
niezwykle gibki tułów, krótkie kończyny o
owłosionych stopach, bardzo krótki ogon,
niewielką głowę z małymi zaokrąglonymi uszami.
Sierść jest krótka, gładka i lśniąca. Grzbietowa
część jest ciemniejsza a brzuszna jaśniejsza.
14………………
Największy przedstawiciel łownej zwierzyny
płowej w Polsce, gdzie samiec osiąga masę do 400
kg, samica do 300 kg. W krajach skandynawskich,
na Alasce i w Kanadzie masa samca może osiągnąć
800 kg, a samicy 600 kg . Łeb wąski z opadającą
górną wargą. Uszy spiczaste. Pod szyją broda
porośnięta włosem. Ogon krótki, racice podłużne,
lekko zaokrąglone. Poroże zwane rosochami
przyjmuję formę tyk lub łopat. Doskonale
przystosował się do życia na mokradłach. Potrafi
przepłynąć kilkanaście kilometrów, a także
nurkować do głębokości 5 m.
15………………
Dzika owca górska, występuje w Polsce na terenie
Karkonoszy, Gór Bardzkich i Złotych. Jest
doskonale przystosowany do funkcjonowania w
terenach górskich. W przeciwieństwie do
zwierzyny płowej nie zrzuca rogów co roku,
dorastają one w nasadzie. Osiąga długość do 1,2 m
i wagę do 40 kg .
16………………
Ssak należący do rzędu drapieżnych – największy w Europie.
Występuje w lasach górskich, trudno dostępnych dla
człowieka. Spotkanie z nim na szlaku turystycznym może być
niebezpieczne. Jest masywny .
Wysokość
90-140 cm
Długość
170-280 cm samiec 150-210 cm samica
Waga
250-500 kg samiec 180-300 kg samica
Ubarwienie jego zależy od miejsc występowania - od
czarnego, poprzez rudawy do jasnobrązowego. Cechą
charakterystyczną w budowie ciała jest wałek tłuszczowy
umiejscowiony na karku. Kończyny zakończone są długimi,
ostrymi, zaokrąglonymi pazurami. Zimuje w gawrach. W
Polsce jest ok. 100 osobników w Beskidzie Żywickim,
Tatrach, Bieszczadach. Chroniony.
17………………
Jest potomkiem tarpana - dzikiego konia
występującego niegdyś w Europie Wschodniej. Jego
budowa jest krępa, mocna, szyja krótka i nisko
osadzona, płaski, niski kłąb, głęboka klatka piersiowa,
długi grzbiet, ścięty zad. Głowa średniej wielkości, o
prostym profilu. Zarówno grzywa, jak i ogon są
długie, grube i gęste.
18………………
Jest największym gatunkiem nietoperza, należącym
do stałych elementów naszej fauny. Futro na
grzbiecie jest szarobrązowe z jasnobrązowymi
końcówkami (u osobników młodych szarobrązowe), na
brzuchu białawe. Błony lotne są ciemne. Błona
skrzydłowa przyczepiona jest pomiędzy piętą a
nasadą palców. Trzymany w ręku jest nie do
pomylenia z żadnym innym gatunkiem – jego wielkość
(oceniona na podstawie długości przedramienia)
wyklucza pozostałe nietoperze.
19………………
Gatunek z rodziny wiewiórkowatych należący
do rzędu gryzoni. Ubarwienie żółto-brązowe do
czerwono-szarego, Głowa na górze zawsze
czarna. Kończyny i podbródek żółtawe. Są
zwierzętami
stadnymi.
Mają
dobrze
wykształcone systemy ostrzegania się przed
niebezpieczeństwem.
Przesypiają
okres
jesienno zimowy, trwający od września do
kwietnia, w specjalnie przygotowanych norach,
zabezpieczonych przed wejściem intruzów.
Występowanie: Tereny górskie. Głównie Alpy,
Karpaty, Pireneje, Tatry wysokie.
20………………
Gatunek ssaka należący do rzędu gryzoni. Występowanie:
Azja i Europa, w tym cała Polska. Żyje w lasach liściastych
i iglastych oraz parkach. Spotykana także w innych
miejscach zadrzewionych. Sierść na grzbiecie w kolorze
rudym, na brzuchu biała. Głowa mała, oczy umieszczone po
bokach, uszy sterczące, u niektórych zakończone
sztywną, prostą sierścią. Ciało kończy długi, puszysty
ogon, pomocny przy wykonywaniu skoków między
drzewami.
21………………
Jest po niedźwiedziu i wilku, trzecim, co do
wielkości dużym drapieżnikiem w naszej faunie.
Jest przedstawicielem rodziny kotowatych.
Masa ciała dorosłych osobników wynosi od 15 do
35 kg. Ma okrągłą głowę, krępe ciało osadzone na
długich, silnych łapach i palce zakończone
wysuwalnymi
pazurami,
Wierzch
czarnożółtorudy z brunatnymi plamkami. Zamieszkuje
najbardziej odległe zakątki rozległych lasów.
22………………
Najmniejszy ssak Polski. Występuje w niemal całej
Europie i w północnej Azji. W Polsce jest pospolita w
całym kraju. Jest to gatunek chroniony. Długość ciała
wynosi 6 -8 cm, długość ogona 3,5 -5 cm, masa ciała waha
się w granicach 7 -15 g. Ma ciało o walcowatym kształcie,
cienki, długi, pokryty okółkowo ułożonymi włosami ogon,
ostro zakończony, ruchliwy ryjek i malutkie oczy.
Gatunek ten żyje w bardzo różnorodnych środowiskach,
zarówno otwartych, jak i zadrzewionych. Preferuje
jednak wilgotne lasy, łąki, torfowiska, zarośla
nadrzeczne. Gniazda buduje w opuszczonych mysich
norach, norach wykopanych przez nią samą, w
rozpadlinach, kępach traw. Jej największa aktywność
przypada na porę nocną, ale w zasadzie żeruje przez
całą dobę. Porusza się głównie po powierzchni ziemi, w
razie potrzeby nieźle pływa, słabo się wspina
23………………
Ogólna budowę ciała tego ssaka można określić jako,
wysmukłą. Głowa jest krótka, z profilu o zarysie
zbliżonym do trójkąta, biała plama na brodzie,
czarny nos. Zamieszkuje prawie całą Europę, Azję
Mniejszą i północny Iran. Jest gatunkiem zdolnym do
zasiedlania różnych środowisk. Występuje zarówno
w wielkich, zwartych kompleksach leśnych, jak i na
zupełnie bezleśnych terenach. U koźlęcia płci
męskiej w wieku 2-3 miesięcy na kościach czołowych
czaszki zaczynają się pojawiać możdżenie. Na nich
narasta tzw. poroże pierwiastkowe w postaci
malutkich guzików i szpiców.
24………………
Ssak z rodziny psowatych z rzędu
drapieżnych. Posiadają ubarwienie szarobiałe-brązowe do czarnego. Długa sierść (do
17 cm) wzdłuż grzbietu służy do okazywania
złości i odstraszania w przypadku ataku.
Polowania odbywają się w watahach.
25………………
Drapieżne ssaki z rodziny łasicowatych
spotykane prawie na całym świecie,
przystosowane do ziemnowodnego trybu
życia. ma ciało wydłużone, z długim, silnym
ogonem. Palce są połączone błoną. Są ściśle
związane ze środowiskiem wodnym. Żywią
się głównie rybami.
26………………
Tułów jest wydłużony, klatka piersiowa wysoka,
lecz bardzo wąska, a kręgosłup giętki. Silne tylne
nogi (skoki) są mocno rozwinięte, dwukrotnie
dłuższe od przednich. Wielkie stojące uszy
(słuchy)
są bardzo ruchliwe, a zwierzę może
poruszać nimi we wszystkich kierunkach.
27………………
To największy żyjący obecnie ssak Europy.
Ciężar ciała byka waha się od 440 do 920 kg, a
wysokość dochodzi do 188 cm. U samców
istnieje
duża
dysproporcja
pomiędzy
masywnym przodem ciała, a niskim i wąskim
tyłem. Mają szczególnie silny kark i szyję. Rogi
występują u obu płci . Żyje w Polsce między
innymi na terenie Puszczy Białowieskiej,
Puszczy Boreckiej, Puszczy Piskiej.
Symbol Polskiej Ligi Ochrony Przyrody.
28………………
W czasie zimowej hibernacji temperatura jego
ciała spada do 0 0C, następuje spowolnienie
procesów życiowych stąd powstałą określenie
„śpi jak ……”.
Jest w Polsce na skraju wyginięcia. Chroniony.
Występuje na Zamojszczyźnie, w woj.
Lubelskim. Jest gryzoniem wielkości wiewiórki.
29………………
30. Wyjaśnij, co oznaczają pojęcia:
HIBERNACJA
ECHOLOKACJA
i u których zwierząt występują?