Transcript Ενότητα 1: Εισαγωγή (PPT)

Ηλεκτρονική
Ενότητα 1: Εισαγωγή
Αγγελική Αραπογιάννη
Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών
Περιεχόμενα ενότητας
• Ανασκόπηση των βασικών εννοιών, κανόνων και
θεωρημάτων των γραμμικών δικτυωμάτων:
κανόνες Kirchhoff, θεώρημα Thevenin, θεώρημα
Norton, θεώρημα επαλληλίας, θεώρημα
μέγιστης μεταφοράς ισχύος, βασικά δίθυρατετράπολα
• Αναλογικά και ψηφιακά σήματα
• Συμβολισμοί
• Βασικά χαρακτηριστικά των ενισχυτών (απόδοση
ισχύος, απολαβή-ενίσχυση, γραμμικότητα)
Ενότητα 1: Εισαγωγή
2
Tι είναι η ηλεκτρονική;
Ενότητα 1: Εισαγωγή
3
Αρχιτεκτονική
Ενότητα 1: Εισαγωγή
4
Ηλεκτρονική
Ενότητα 1: Εισαγωγή
5
Ο κόσμος της Ηλεκτρονικής
Δίκτυα
Ηλεκτρονικοί
Υπολογιστές
Ενέργεια
Ενότητα 1: Εισαγωγή
Τηλεπικοινωνίες
Κινητά
τηλέφωνα
Ιατρική
Διασκέδαση
Βιομηχανία
6
Tι περιέχουν οι ηλεκτρονικές
συσκευές;
Το δισκίο πυριτίου Το ολοκληρωμένο κύκλωμα Η κάρτα της ηλεκτρονικής συσκευής
Από τι αποτελούνται τα
ολοκληρωμένα κυκλώματα;
Το τρανζίστορ
Ενότητα 1: Εισαγωγή
Το ηλεκτρονικό
κύκλωμα
Το φυσικό
σχέδιο του ΟΚ
8
H πόλη και το κύκλωμα
Satelite image of Buenos Aires
Ενότητα 1: Εισαγωγή
Photograph of 8088
microprocessor
9
Pentium III
9.5 million transistors
0.25 micron technology
Ενότητα 1: Εισαγωγή
10
Pentium 4
> 42 εκατομμύρια
τρανζίστορς
0.13 micron
technology (50 φορές
μικρότερο από το
κύτταρο του αίματος)
3.2 GHz ρολόι (το
φως διανύει μόλις 10
εκατοστά
Ενότητα 1: Εισαγωγή
11
Ιntel ® CoreTM i7-3960 Επεξεργαστής
Ενότητα 1: Εισαγωγή
12
Ο Νόμος του Moore
«Ο αριθμός των
τρανζίστορ ανά
ψηφίδα διπλασιάζεται
κάθε 18 μήνες».
Ίσχυσε τα τελευταία
40 χρόνια.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
13
Πυκνότητα Ολοκλήρωσης
Μικρότερα σχήματα
οδηγούν σε μεγαλύτερο
αριθμό τρανζίστορ ανά
μονάδα επιφανείας
(υψηλότερη πυκνότητα)
και υψηλότερη ταχύτητα.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
14
Μέχρι τώρα είδαμε…
• Η Ηλεκτρονική είναι παντού
• Αποτελεί ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό πεδίο
με ταχύτατο ρυθμό προόδου
• Στην αιχμή της τεχνολογίας
• Πιέζει στα άκρα τα όρια της ταχύτητας, του
βαθμού ολοκλήρωσης, των αυτοματισμών
Ενότητα 1: Εισαγωγή
15
Μεθοδολογία αντιμετώπισης του
αντικειμένου της Ηλεκτρονικής
• Υλικά → Διατάξεις → Κυκλώματα
• Γνωστές Διατάξεις:
– Αντιστάσεις, Πυκνωτές, Πηνία
• Διατάξεις που θα μελετηθούν:
– Δίοδοι, Διπολικά Τρανζίστορ (BJT), Τρανζίστορ
Πεδίου (FET)
• Χρήση των Διατάξεων για τη σχεδίαση και την
ανάπτυξη Κυκλωμάτων
Ενότητα 1: Εισαγωγή
16
Γενικές Γνώσεις
Βασικοί Νόμοι και Θεωρήματα
NOMOI (ΚΑΝΟΝΕΣ) ΤΟΥ KIRCHHOFF
Κόμβος σε ένα κύκλωμα είναι ένα σημείο στο οποίο συναντώνται τρεις ή
περισσότεροι αγωγοί.
Βρόχος είναι οποιοσδήποτε κλειστός αγώγιμος δρόμος.
• 1ος Κανόνας (των κόμβων): Τo αλγεβρικό άθροισμα των ρευμάτων
σε ένα κόμβο είναι ίσο με μηδέν.
ΣΙ = 0 (για κάθε κόμβο)
• 2ος Κανόνας (των βρόχων): To αλγεβρικό άθροισμα των τάσεων
κατά μήκος οποιουδήποτε βρόχου είναι ίσο με μηδέν.
ΣV = 0 (για κάθε βρόχο)
[Συμβάσεις για τα πρόσημα και την εφαρμογή των κανόνων]
Ενότητα 1: Εισαγωγή
18
Παράδειγμα
Θεωρούμε γνωστά τα
E1, r2, R, Ir2 και IR. Να
υπολογιστούν τα Ir1, r1
και E2.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
19
Άσκηση 1
Θεωρούμε γνωστά τα V
και R. Να υπολογιστούν
τα Ii, Req και Vab.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
20
Διαιρέτες Τάσης - Ρεύματος
Διαιρέτης Τάσης
Vo 
Ενότητα 1: Εισαγωγή
R2
Vs
R1  R2
Διαιρέτης Ρεύματος
I1 
R2
Is
R1  R2
21
Θεώρημα της Επαλληλίας
Η απόκριση ενός κυκλώματος είναι ανάλογη της
διέγερσης που την προκαλεί.
Σε ένα γραμμικό δικτύωμα με δύο ή περισσότερες
πηγές, το ρεύμα που διαρρέει οποιοδήποτε παθητικό
στοιχείο ή η τάση στα άκρα του μπορεί να υπολογιστεί
σαν το αλγεβρικό άθροισμα των επί μέρους ρευμάτων
ή τάσεων που οφείλονται σε καθεμιά από τις
ανεξάρτητες πηγές όταν αυτή δρα χωριστά, με όλες τις
άλλες ανεξάρτητες πηγές απενεργοποιημένες.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
22
Παράδειγμα
Να υπολογιστεί το
ρεύμα i2
i2' 
vs
3
1

A A
R1  R2
8 4
4
i2'' 
R1
8
4
is 
2A  A
R1  R2
8 4
3
i2  i2'  i2''
Ενότητα 1: Εισαγωγή
23
Θεώρημα Thevenin
Οποιοδήποτε γραμμικό κύκλωμα μπορεί να
αντικατασταθεί από μία πηγή τάσης σε σειρά με μία
αντίσταση. Η τάση, Vth, υπολογίζεται ώστε να
δημιουργεί το ίδιο ρεύμα που εμφανίζει το
δικτύωμα. Η αντίσταση, Rth, ισούται με την
αντίσταση που εμφανίζει το δικτύωμα με τις πηγές
R
βραχυκυκλωμένες.
th
Vth
Ενότητα 1: Εισαγωγή
24
Θεώρημα Norton
Οποιοδήποτε γραμμικό κύκλωμα μπορεί να
αντικατασταθεί από μία πηγή ρεύματος
παράλληλα με μία αντίσταση. Το ρεύμα, IN,
ισούται με το ρεύμα βραχυκύκλωσης των
ακροδεκτών και η αντίσταση, RΝ, όπως και
στο θεώρημα Thevenin.
IN
RN
Ενότητα 1: Εισαγωγή
25
Θεώρημα Thevenin-Norton
Ενότητα 1: Εισαγωγή
26
Θεώρημα μέγιστης μεταφοράς ισχύος
Μια αντίσταση φόρτου δέχεται τη μέγιστη
ισχύ από ένα γραμμικό κύκλωμα αν ισούται
με την αντίσταση Thevenin του κυκλώματος
αυτού. Στην περίπτωση αυτή RL= RTH,
Vout=VTH/2 και Pout=V2TH/4RTH.
RTH
VTH
Ενότητα 1: Εισαγωγή
RL
27
Άσκηση 2
Για το κύκλωμα του σχήματος,
να υπολογιστεί η αντίσταση
φόρτου RL για την οποία
επιτυγχάνεται μέγιστη
μεταφορά ισχύος στον φόρτο.
Να υπολογιστεί επίσης η
μέγιστη αυτή ισχύς, PL.
Υπόδειξη: Να αντικατασταθεί
το κύκλωμα μεταξύ των
ακροδεκτών α και β (χωρίς την
RL) από το ισοδύναμό του
κατά Thevenin και να
υπολογιστούν η τάση
Thevenin Vth και η αντίσταση
Thevenin Rth.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
28
Άσκηση 3
a) Υπολογίστε την τάση
Vab.
b) Αν βραχυκυκλωθούν
μεταξύ τους τα σημεία
a και b, υπολογίστε τα
ρεύματα που
διαρρέουν τους τρεις
κλάδους του
κυκλώματος
χρησιμοποιώντας την
αρχή της επαλληλίας.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
29
Δίθυρα ή Τετράπολα Δικτυώματα
I 1 y11V1  y12V2
V1  h11 I1  h12V2
I 2  y21V1  y22V2
I 2  h21 I1  h22V2
(a)
(c)
V1  z11 I1  z12 I 2
I1  g11V1  g12 I 2
V2  z21 I1  z22 I 2
V2  g 21V1  g 22 I 2
(b)
(d)
Ενότητα 1: Εισαγωγή
30
Ισοδύναμα Κυκλώματα για τα
αντίστοιχα δίθυρα (1 από 2)
I 1 y11V1  y12V2
I 2  y21V1  y22V2
V1  z11I1  z12 I 2
V2  z21I1  z22 I 2
Ενότητα 1: Εισαγωγή
31
Ισοδύναμα Κυκλώματα για τα
αντίστοιχα δίθυρα (2 από 2)
V1  h11I1  h12V2
I 2  h21I1  h22V2
I1  g11V1  g12 I 2
V2  g 21V1  g 22 I 2
Ενότητα 1: Εισαγωγή
32
Αντιστοιχία μεταξύ των παραμέτρων
Αν γνωρίζουμε τις y παραμέτρους ενός τετραπόλου
μπορούμε να υπολογίσουμε τις h παραμέτρους.
Απόδειξη
Εφ’ όσον οι παράμετροι y και h αφορούν το ίδιο
τετράπολο θα πρέπει τα αντίστοιχα δικτυώματα να
είναι ισοδύναμα μεταξύ τους.
I1 
 I2
I 1  y11V1  y12V2
V1
Ενότητα 1: Εισαγωγή
I 2  y21V1  y22V2
V2
I1 

 I2
V1  h11I1  h12V2
V1
I 2  h21I1  h22V2
V2
33
Αντιστοιχία μεταξύ των παραμέτρων
(συνέχεια απόδειξης)
I 1 y12


V


V
V1 
1
2


I 1  y11V1  y12V2  
y11 y11



I 2  y21V1  y22V2  
I 1 y12
I 2  y21 (

V2 )  y22V2  I 2 


y11 y11

1
h

 11
y11

y
h12   12
y11
y
h21  21
y11




y21
y12  y21
I 1  ( y22 
)V2 

y11
y11
I 1 y12

V2
y11 y11
y12  y21 
h22  y22 

y11 
Γενικά: Αν γνωρίζουμε ένα είδος παραμέτρων
μπορούμε με τον τρόπο αυτό να
υπολογίσουμε οποιοδήποτε άλλο.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
34
Παράδειγμα (1 από 2)
Υπολογίστε τις τιμές
των z παραμέτρων του
κυκλώματος
Ενότητα 1: Εισαγωγή
35
Παράδειγμα (2 από 2)
V1
z11 
I1
I R2
R1 ( R2  R3 )
I 2 0  R1 ( R2  R3 ) 
R1  R2  R3
R1

I1
R1  R2  R3
V2  I R2 R2 
V2
z21 
I1
R1R2
I1
R1  R2  R3
R1R2
I 2 0 
R1  R2  R3
Ενότητα 1: Εισαγωγή
V2
z22 
I2
I R1
R2 ( R1  R3 )
I1 0  R2 ( R1  R3 ) 
R1  R2  R3
R2

I2
R1  R2  R3
R1 R2
V1  I R1 R1 
I2
R1  R2  R3
V1
z12 
I2
I1  0
R1 R2

R1  R2  R3
36
Άσκηση 4
Υπολογίστε τις τιμές των h παραμέτρων του παρακάτω
κυκλώματος.
ά : h11  2.6k
h12  2.5 10  4
h21  100
h22  2 10 5  1
h11  hie  rx  r // r
h21  h fe  g m r  
h12  hre 
r
0
r  r
h22  hoe 
1 g m r  1 1


r0 r  r
r0
Ενότητα 1: Εισαγωγή
37
Λύση (1 από 6)
Το h υβριδικό ισοδύναμο ενός τετραπόλου (γενικά)
V1  h11I1  h12V2
I 2  h21I1  h22V2
Ενότητα 1: Εισαγωγή
38
Λύση (2 από 6)
Το h υβριδικό για το διπολικό τρανζίστορ κοινού εκπομπού
(ειδικά)
ib 
B
 iC
hie

 be
hrece
h feib
hoe
C

 ce
be  hieib  hrece
ic  h feib  hoece
E
Ενότητα 1: Εισαγωγή
39
Λύση (3 από 6)
ib 
B
 iC
hie

 be
hrece
h feib
hoe
C

 ce
E
 be
V1
h11  hie 
V2  0 
 0
I1
ib ce
ic
I2
h21  h fe 
V2  0 
 0
I1
ib ce
Ενότητα 1: Εισαγωγή
be  ib ( rx  r // r )  hie  rx  r // r  2.6 k
40
Λύση (4 από 6)
ic  ir0  g m  ir , ir0 
ce
r0
 0 ,   be
r // r
rx  r // r
, ir 

r
r // r


1
1
)

g
(


)

g
(




g

i
m
be
m

m 
c
r
r
//
r

r
r
r




x



be
i 
 b rx  r // r

r // r
1
( gm  )
be
r
rx  r // r
ic
1
 ( r // r )( g m  )  g m r  100
 h fe  ce 0 
be
r
ib
rx  r // r
Ενότητα 1: Εισαγωγή
41
Λύση (5 από 6)
V1
h12  hre 
V2
be    ce
hre 
I 1 0
r
r  r
 be

 ce
ib  0

r
2.5k

 2.5  14
r  r 10M  2.5k
I2
h21  hoe 
V2
Ενότητα 1: Εισαγωγή
I 1 0

ic
 ce
ib  0
42
Λύση (6 από 6)
ic 
ce
r0
 ic 
 g m 
ce
r0
  ce [
 hoe 
  ce
 g m ce
r
r
, π   ce
r  r
r

r

g r
r
1
1
 ce
 ce   ce [  m   (   1 )] 
r  r r r  r r
r0 r  r r r  r
g r
1
1
 m 
]
r0 r  r r  r
1
1
1
1

( g m r  1 ) 

( 40  2.5  1 ) 
r0 r  r
100k 2.5 k  10
1
100
2



103  1  2  105  1
100k 10 100
Ενότητα 1: Εισαγωγή
43
Σήματα (1 από 4)
Τυχαίο, αναλογικό σήμα τάσης
Ημιτονικό σήμα τάσης, πλάτους Vα,
συχνότητας f=1/T και γωνιακής
συχνότητας ω=2πf.
 (t)  V sin t
Ενότητα 1: Εισαγωγή
44
Σήματα (2 από 4)
Τετραγωνικός παλμός
4V 
1
1

 (t) 
 sin o t  sin 3o t  sin 5o t  ...
 
3
5

Ενότητα 1: Εισαγωγή
45
Σήματα (3 από 4)
Φάσμα συχνοτήτων συμμετρικού
τετραγωνικού παλμού τάσης
Ενότητα 1: Εισαγωγή
Φάσμα συχνοτήτων τυχαίου
αναλογικού σήματος
46
Σήματα (4 από 4)
Δειγματοληψία αναλογικού σήματος
συνεχούς χρόνου
Σήμα διακριτού χρόνου
Ψηφιακός παλμός
Ενότητα 1: Εισαγωγή
47
Ενισχυτές
o (t)  A i (t )
υi : σήμα εισόδου
υo : σήμα εξόδου
Γραμμικός ενισχυτής τάσης
A : απολαβή ή ενίσχυση τάσης
Ενότητα 1: Εισαγωγή
48
Ενισχυτής τάσης με φόρτο αντίσταση
RL
Απολαβή τάσης
A 


Απολαβή ισχύος
Ap 
ισχύς στον φόρτο PL  i

ισχύς εισόδουPI
 i
Απολαβή ρεύματος
Ai 
i
i
Έκφραση της απολαβής σε decibel
Ενότητα 1: Εισαγωγή
Ap  A Ai
49
Γραμμικός Ενισχυτής
Χαρακτηριστική
μεταφοράς γραμμικού
ενισχυτή τάσης με
απολαβή Αυ
Ap  A Ai
Ενότητα 1: Εισαγωγή
50
Άσκηση 5 (1 από 2)
Αν γνωρίζουμε τις h παραμέτρους του ενισχυτή
του σχήματος, να υπολογιστεί η απολαβή τάσης
του:
0
A
i
Άσκηση 5 (2 από 2)
0  h21 I 1( RL // h22 )  h21 I 1( h22 
i  I 1 RS  I 1h11  h12V2
1 1
)
(1)
RL
V2  0  I 1 ( RS  h11 )  i  h120
I 1 ( RS  h11 )
( 2 ) i  h120



1 1
(1)
0
 h21 I 1 ( h22 
)
RL
i

0
( RS  h11 )( h22 
Ενότητα 1: Εισαγωγή
h21
1
)  h12  h21
RL
 A
i
 h12  
0
( 2)
( RS  h11 )( h22 
h21
1
)
RL

0
h21

1
i
( RS  h11 )( h22 
)  h12  h21
RL
52
Ο τελεστικός ενισχυτής «741»
Ενότητα 1: Εισαγωγή
53
Η τροφοδοσία του ενισχυτή –
Απόδοση ισχύος
• Ισχύς που προσφέρεται από την τροφοδοσία: 𝑃𝑑𝑐 = 𝑉1 𝐼1 + 𝑉2 𝐼2
• Ισχύς που προσφέρεται από την πηγή σήματος εισόδου: 𝑃𝑇
• Ισχύς που αποδίδεται στον φόρτο: PL
• Ισχύς που καταναλίσκεται στο κύκλωμα: Pκατ
𝑃𝑑𝑐 + 𝑃𝐼 = 𝑃𝐿 + 𝑃κατ
• Απόδοση ισχύος του ενισχυτή: 𝜂 ≡
Ενότητα 1: Εισαγωγή
𝑃𝐿
𝑃𝑑𝑐
× 100
54
Παράδειγμα (1από2)
Ενισχυτής τροφοδοτείται με τάσεις ±10V και
τραβάει ρεύμα 9.5mA από κάθε τροφοδοτικό.
Στην είσοδό του συνδέεται ημιτονικό σήμα
που δίνει τάση πλάτους 1V και ρεύμα
πλάτους 0.1mA. Στην έξοδό του ο ενισχυτής
δίνει ημιτονική τάση πλάτους 9V σε φόρτο
1kΩ. Να υπολογιστούν οι απολαβές τάσης,
ρεύματος και ισχύος καθώς και η απόδοση
του ενισχυτή.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
55
Παράδειγμα (2από2)
VDC  ,   10V
I DC  ,   9.5m A
Vin  1V
Vout 9V

 9  AU dB  20 log 9  19.08dB
Vin 1V
V
9V
 out 
 9m A
RL 1k
AU 
I in  0.1m A
I out
Vout  9V
Ai 
RL  1k
I out
9m A

 90  AidB  20 log 90  38.08dB
I in 0.1m A
1
1

I inVin  0.1m A 1V  0.05m W 
40.5

2
2
 810  APdB  10 log 810  29,08
  AP 
1
1
0
.
05
Pout  I outVout  9 m A 9V  40.5m W
2
2

Pin 
PDC  2VDC  I DC  2  10  9.5mW  190mW
P  PDC  Pin  Pout  (190  0.05  40.5)mW  149.55mW

Ενότητα 1: Εισαγωγή
Pout
40.5
 100 
 100  0.21 100  21%
PDC
190
56
Όρια γραμμικής λειτουργίας του
ενισχυτή - Κόρος
Ενότητα 1: Εισαγωγή
57
Μη γραμμική χαρακτηριστική
μεταφοράς – Πόλωση του ενισχυτή
Στιγμιαία τιμή της τάσης εισόδου:
I (t )  VI  i (t )
ό : O (t )  VO  o (t )
Στιγμιαία τιμή της τάσης εξόδου:
o (t)  A  i (t )
Η απολαβή τάσης είναι η κλίση της
d
χαρακτηριστικής στο σημείο λειτουργίας: A 
d 
Ενότητα 1: Εισαγωγή
Q
58
Άσκηση 6 (1από2)
Δίνεται η χαρακτηριστική μεταφοράς ενός
ενισχυτή:
11 40
O  10 10 e
   0    0.3
Να ευρεθούν τα όρια γραμμικής λειτουργίας του
ενισχυτή και η τάση πόλωσης εισόδου ώστε η τάση
εξόδου να είναι ίση με 5V.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
59
Άσκηση 6 (2από2)
10  U 0  1011 e 40U I
 e 40U I  (10  U 0 )1011
ln[(10  U 0 )1011 ]
40U I  ln[(10  U 0 )10 ]  U I 
40
11
 U 0  0.3V  U I  0.690V
 U 0  5V  U I  0.673V
A
Ενότητα 1: Εισαγωγή
dU0
dUI
Q
 196.45
60
Συμβολισμοί
iC  I C  ic  I C  I c sin( ωt  φ)
Ενότητα 1: Εισαγωγή
61
Χρήση γραμμικών δικτυωμάτων για
την ανάλυση των ενισχυτών
Όταν ένας ενισχυτής έχει πολωθεί σωστά και το
σήμα στην είσοδο του κρατείται αρκούντως μικρό,
τότε υποθέτουμε ότι λειτουργεί στη γραμμική
περιοχή και μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε
τεχνικές ανάλυσης γραμμικών κυκλωμάτων για να
μελετήσουμε τη λειτουργία του.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
62
Άσκηση 7
Υπολογίστε την απολαβή τάσης Αv του
ενισχυτή του σχήματος (a), αν το ισοδύναμο
μικρού σήματος του τελεστικού ενισχυτή
δίνεται στο σχήμα (b).
Ενότητα 1: Εισαγωγή
63
Τέλος Ενότητας
Χρηματοδότηση
• Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό έχει αναπτυχθεί στo πλαίσιo του
εκπαιδευτικού έργου του διδάσκοντα.
• Το έργο «Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών»
έχει χρηματοδοτήσει μόνο την αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού
υλικού.
• Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος
«Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την
Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς
πόρους.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
65
Σημειώματα
Σημείωμα Ιστορικού Εκδόσεων Έργου
Το παρόν έργο αποτελεί την έκδοση 1.01.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
67
Σημείωμα Αναφοράς
Copyright Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Αραπογιάννη
Αγγελική 2014. «Ηλεκτρονική. Ενότητα 1: Εισαγωγή». Έκδοση: 1.0. Αθήνα
2014. Διαθέσιμο από τη δικτυακή διεύθυνση:
http://opencourses.uoa.gr/courses/DI4/
Ενότητα 1: Εισαγωγή
68
Σημείωμα Αδειοδότησης
Το παρόν υλικό διατίθεται με τους όρους της άδειας χρήσης Creative Commons
Αναφορά, Μη Εμπορική Χρήση Παρόμοια Διανομή 4.0 [1] ή μεταγενέστερη, Διεθνής
Έκδοση. Εξαιρούνται τα αυτοτελή έργα τρίτων π.χ. φωτογραφίες, διαγράμματα
κ.λ.π., τα οποία εμπεριέχονται σε αυτό και τα οποία αναφέρονται μαζί με τους
όρους χρήσης τους στο «Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων».
[1] http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
Ως Μη Εμπορική ορίζεται η χρήση:
• που δεν περιλαμβάνει άμεσο ή έμμεσο οικονομικό όφελος από την χρήση του έργου, για
το διανομέα του έργου και αδειοδόχο
• που δεν περιλαμβάνει οικονομική συναλλαγή ως προϋπόθεση για τη χρήση ή πρόσβαση
στο έργο
• που δεν προσπορίζει στο διανομέα του έργου και αδειοδόχο έμμεσο οικονομικό όφελος
(π.χ. διαφημίσεις) από την προβολή του έργου σε διαδικτυακό τόπο
Ο δικαιούχος μπορεί να παρέχει στον αδειοδόχο ξεχωριστή άδεια να χρησιμοποιεί το έργο για
εμπορική χρήση, εφόσον αυτό του ζητηθεί.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
69
Διατήρηση Σημειωμάτων
Οποιαδήποτε αναπαραγωγή ή διασκευή του υλικού θα πρέπει
να συμπεριλαμβάνει:
 το Σημείωμα Αναφοράς
 το Σημείωμα Αδειοδότησης
 τη δήλωση Διατήρησης Σημειωμάτων
 το Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων (εφόσον υπάρχει)
μαζί με τους συνοδευόμενους υπερσυνδέσμους.
Ενότητα 1: Εισαγωγή
70
Σημείωμα Χρήσης Έργων Τρίτων
Το Έργο αυτό κάνει χρήση των ακόλουθων έργων:
Εικόνα 10: <Ανακτήθηκε από commons.wikimedia.org>< Creative Commons
Αναφορά προέλευσης 3.0 Μη εισαγόμενη>
<http://commons.wikimedia.org/wiki/File:AMD_8088_die.JPG?uselang=el>
Εικόνα 11: < Ανακτήθηκε από Wikipedia.gr ><Άδεια Creative Commons CC BY-SA
3.0>
<http://en.wikipedia.org/wiki/Pentium_III#mediaviewer/File:KL_Intel_Pentium_III_
Coppermine.jpg >
Εικόνα 12: <Ανακτήθηκε από Wikipedia.gr><Άδεια e Creative Commons
Attribution-Share Alike 3.0 Unported>
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Intel_CPU_Pentium_4_640_Prescott_bottom.jpg>
Ενότητα 1: Εισαγωγή
71