Wskaźnikowa ocena kondycji finansowej przedsiębiorstwa
Download
Report
Transcript Wskaźnikowa ocena kondycji finansowej przedsiębiorstwa
dr inż. Arkadiusz Borowiec
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa
Istotą analizy wskaźnikowej jest ocena i charakterystyka
różnych aspektów działalności przedsiębiorstwa.
W zależności od potrzeb i zainteresowań różne grupy
odbiorców ograniczają zakres wskaźników
wykorzystywanych w analizie.
Najbardziej typowe rozwiązanie pozwala wyróżnić pięć
obszarów analizy wskaźnikowej, służących ocenie:
,
- zadłużenia i zdolności do obsługi długu,
,
- rynkowej wartości akcji i kapitału.
A. Borowiec, WSB
Wszystkie wskaźniki wykorzystywane w analizie finansowej
mogą być obliczane:
na podstawie danych wyrażających stan zjawiska na początku i
końcu okresu sprawozdawczego,
- na podstawie wielkości średnich.
-
Analiza finansowa jest szybką i efektywną metodą wglądu
w operacje gospodarcze i wyniki funkcjonowania
przedsiębiorstwa.
W analizie wskaźnikowej najistotniejsza jest interpretacja
i kryteria oceny poziomu wskaźników oraz ich zmian w
czasie.
Opiera się jednak na przeszłości przedsiębiorstwa, ale
wraz z analizą otoczenia może służyć do kształtowania
jego przyszłości.
A. Borowiec, WSB
Płynność
– zdolność do terminowego
regulowania zobowiązań bieżących. Nie
należy mylić tego pojęcia z wypłacalnością
ani płynnością majątku.
Pomiaru
można dokonać wieloma sposobami.
Najczęściej do tego celu służą:
-
wskaźnik bieżącej płynności finansowej,
wskaźnik przyspieszonej płynności finansowej
wskaźnik środków pieniężnych
wskaźnik natychmiastowej płynności finansowej
A. Borowiec, WSB
Wskaźnik ten ustala się wg formuły:
Wskaźnik informuje o zdolności przedsiębiorstwa do
terminowego regulowania zobowiązań krótkoterminowych
w oparciu o aktywa bieżące. Stanowią je zasoby
majątkowe podlegające konwersji na gotówkę w okresie
roku bilansowego (zapasy, należności) oraz posiadane
środki pieniężne i ich substytuty
Wzrost wskaźnika informuje o poprawie płynności
finansowej, zaś spadek o jej pogorszeniu
Jego optymalny poziom to przedział 1,2-2,0
A. Borowiec, WSB
Przyjęcie do oceny płynności finansowej przedsiębiorstwa
łącznych jego aktywów bieżących zaciemnia obraz
zdolności tego przedsiębiorstwa do wywiązywania się ze
zobowiązań krótkoterminowych. Powstaje więc potrzeba
wyłączenia z tych aktywów zapasów, które nie mogą być
odpowiednio szybko upłynnione
Dodatkowo więc wykorzystuje się:
Wskaźnik pokazuje stopień pokrycia zobowiązań
krótkoterminowych aktywami o dużym stopniu płynności.
Wartość satysfakcjonująca wynosi 1.
A. Borowiec, WSB
Ustala się go według formuły:
W liczniku uwzględnia się tylko te aktywa, których
zdolność do regulowania zobowiązań jest najszybsza.
Określa zatem jaka część zobowiązań może być
uregulowana w oparciu o te aktywa, które nie są już
związane w procesie operacyjnym, a mają postać
gotówki lub inwestycji krótkoterminowych o
charakterze jej substytutów
Brak środków pieniężnych na koncie nie oznacza
jednak utraty płynności finansowej przez
przedsiębiorstwo
A. Borowiec, WSB
W literaturze proponuje się także bardziej
rygorystyczne podejście. Jest nim obliczenie
wskaźnika natychmiastowej płynności, który jest
stosunkiem środków pieniężnych i takich ich
substytutów, z których można odzyskać gotówkę
do 3 miesięcy, do zobowiązań natychmiast
wymagalnych:
Nie ma wypracowanego standardu co do poziomu
tego wskaźnika. Przedsiębiorstwo musi zatem
porównywać go w czasie
A. Borowiec, WSB
Pogorszenie pozycji rynkowej w porównaniu do
konkurentów (dostawcy żądają przedpłat; brak możliwości
szerokiego kredytowania odbiorców – utrata części
klientów)
Utrata elastyczności w podejmowaniu decyzji
Pogorszenie wyników finansowych (kupno surowców w
małych partiach, często przez pośredników, pojawiają się
karne odsetki)
Ograniczenie rozwoju przedsiębiorstwa – przedsiębiorstwo
zostaje odcięte od dopływu źródeł finansowania, nie może
kontynuować inwestycji rozpoczętych i rozpoczynać
nowych
Utrata płynności finansowej jest pierwszym z symptomów
upadłości przedsiębiorstwa
A. Borowiec, WSB
Rentowność odzwierciedla w najbardziej syntetycznej formie
efektywność gospodarowania w przedsiębiorstwie.
Wskaźniki rentowności stanowią relację zysku do kapitału.
Analiza rentowności narzuca konieczność porównania wielkości
osiągniętych z wielkościami z okresów poprzednich bądź
planowanymi
Ogólnie można wyróżnić 3 rodzaje rentowności:
- rentowność sprzedaży (rentowność handlowa),
- rentowność majątku (rentowność ekonomiczna),
- rentowność zaangażowanych kapitałów własnych (rentowność
finansowa).
Do ustalenia wskaźników rentowności sprzedaży wykorzystuje się
dane zawarte w rachunku zysków i strat.
A. Borowiec, WSB
Rentowność sprzedaży pokazuje jak przedsiębiorstwo radzi sobie na
rynku produktów, które oferuje klientom. Jest więc ona wyrazem:
- ilości sprzedanych produktów,
- struktury asortymentowej wyrobów o różnej rentowności jednostkowej,
- polityki cen,
- poziomu jednostkowych kosztów własnych sprzedaży.
Rentowność sprzedaży netto (zwrot ze sprzedaży) informuje o udziale
zysku netto w wartości sprzedaży. Im niższy jest ten wskaźnik tym
większa wartość sprzedaży musi być zrealizowana dla osiągnięcia
określonej kwoty zysku
A. Borowiec, WSB
Rentowność ta informuje o wielkości zysku netto przypadającego na
jednostkę źródeł finansowania zaangażowanych w aktywa
przedsiębiorstwa. Najczęściej ustala się ją w procentach:
Wskaźnik ROA (stopa zwrotu z aktywów) wyznacza ogólną zdolność
aktywów przedsiębiorstwa do generowania zysków, czyli pokazuje jak
firma efektywnie zarządza swoimi aktywami
Im wyższa wartość wskaźnika tym korzystniejsza sytuacja finansowa firmy
W sytuacji kiedy firma ponosi straty do ustalenia rentowności można
wykorzystać zysk z działalności operacyjnej:
Tak ustalony wskaźnik może być wykorzystany do porównań
międzyzakładowych
A. Borowiec, WSB
Rentownością
finansową interesują się
przede wszystkim inwestorzy. Pozwala ona
ustalić stopę zysku, jaką przynosi inwestycja
w akcje albo udziały danej firmy. Wyraża ją
następująca relacja:
Im
wartość ROE jest wyższa tym
korzystniejsza jest sytuacja finansowa
przedsiębiorstwa i jego akcjonariuszy
A. Borowiec, WSB
Wskaźniki
sprawności służą do pomiaru
aktywności gospodarczej w zakresie
wykorzystania posiadanych zasobów
materialnych i kapitału intelektualnego.
Można je ująć w trzech grupach:
- wskaźniki oparte na kosztach firmy,
- wskaźniki rotacji,
- wskaźniki gospodarowania zasobami
A. Borowiec, WSB
Wskaźnik ten obrazuje jaką część przychodów ze sprzedaży produktów
uzyskanych z podstawowej działalności przeznacza się na pokrycie
kosztów wytworzenia tych produktów. Im mniej przychodów pochłania ta
grupa kosztów tym większe szanse na wyższy wynik finansowy
Wskaźnik ten informuje o udziale kosztów administracyjnych w wartości
sprzedaży. Koszty te w przedsiębiorstwach przemysłowych zawierają się
w przedziale 5-15%.
Wskaźnik ten obrazuje ile procent przychodów ze sprzedaży trzeba
będzie oddać dawcom kapitału obcego
A. Borowiec, WSB
Wskaźnik ten określa ile razy przychód ze sprzedaży jest większy
od aktywów posiadanych przez firmę. Jego wielkość zależy od
specyfiki branży
Wskaźnik udziela informacji na pytanie ile razy w ciągu badanego
okresu nastąpi odnowienie stanu zapasów. Jeśli firma zwiększa go
oznacza to zapasy starczają na coraz mniejszą liczbę dni
sprzedaży
Wskaźnik określa ile razy w ciągu roku firma odtwarza stan
swoich należności. Powinien oscylować w przedziale 7-10. Poniżej
7 może oznaczać że przedsiębiorstwo zbyt długo kredytuje
swoich klientów
A. Borowiec, WSB
Wskaźnik pokazuje jaka wartość sprzedaży
przypada na jednego zatrudnionego
Wskaźnik pokazuje ile razy przychody netto ze
sprzedaży produktów, towarów i materiałów są
wyższe od środków zaangażowanych w ich
generowanie
A. Borowiec, WSB