„Lokalne Partnerstwa Społeczne i ich znaczenie”

Download Report

Transcript „Lokalne Partnerstwa Społeczne i ich znaczenie”

„Lokalne Partnerstwa Społeczne
i ich znaczenie”
Czym są partnerstwa?
Partnerstwo międzysektorowe to strategiczne przymierze...
• organizacji reprezentujących różne sektory życia społecznego;
• zawarte w celu współpracy;
• do którego wszyscy partnerzy wnoszą swoje kompetencje i
zasoby;
• w którym wspólnie ponoszą ryzyko i koszty;
• oraz dzielą się korzyściami wynikającymi z osiągnięcia
wspólnych celów partnerstwa i celów poszczególnych partnerów.
Podstawowe, krajowe regulacje
prawne związane z zasadą
partnerstwa
•
•
•
•
•
•
•
Konstytucja RP (Dz. U. Nr 78, poz. 483)
Ustawa o samorządzie wojewódzkim z dnia 5 czerwca 1998 r.
Ustawa o samorządzie gminnym z 8 marca 1990 r.
Ustawa o samorządzie powiatowym z dnia 5 czerwca 1998 r.
Ustawa o finansach publicznych z dnia 26 listopada 1998 r.
Ustawa o pomocy społecznej z dnia 2 marca 2004 r.
Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie z 24
kwietnia 2003 r.
Podstawowe, unijne regulacje
prawne związane z zasadą
partnerstwa
• Rozporządzenia Rady (WE) z dnia 11 lipca
2006 r. nr 1083/2006, ustanawiającego
przepisy ogólne dotyczące Europejskiego
Funduszu Rozwoju Regionalnego,
Europejskiego Funduszu Społecznego oraz
Funduszu Spójności i uchylającego
rozporządzenie (WE) nr 1260/1999
Art. 11. Zgodnie z zasadą subsydiarności w
skład partnerstw należy włączać przede
wszystkim:
• władze regionalne i lokalne oraz inne
właściwe władze publiczne,
• parterów gospodarczych i społecznych,
• inne kompetentne ciała w tych ramach.
W rozporządzeniu 1083/2006 mówi się, iż „partnerstwo
realizowane jest z pełnym poszanowaniem odpowiednich
kompetencji instytucjonalnych, prawnych i finansowych
każdej kategorii partnerów (...)”.
Oznacza to, że partnerzy powinni być dobrani do realizacji
przedsięwzięcia zgodnie z właściwym dla siebie obszarem
działania.
Wskazuje się także, iż partnerstwo powinno obejmować
przygotowanie, finansowanie, monitorowanie i ocenę
pomocy, czyli całość realizacji przedsięwzięcia włącznie z
jego rozliczeniem i oceną efektywności.
„Żaden człowiek nie jest samotną wyspą,
każdy stanowi ułamek kontynentu.”
John Donne
Rodzaje partnerstw
a) partnerstwa publiczno – prywatne (PPP) – to umowa instytucji publicznej
i organizacji prywatnej, zawarta w celu zrealizowania określonego
przedsięwzięcia ze sfery zadań publicznych.
b) partnerstwa projektowe – cele partnerstwa są ściśle określone w projekcie,
a powołanie takiego partnerstwa jest często związane z wymogami
konkursowymi, stawianymi przez podmiot, który finansuje realizację zadania.
c) partnerstwa branżowe/sektorowe – to platforma
organizacji/instytucji prowadzących zbliżoną działalność.
porozumienia
d) partnerstwa lokalne/trójsektorowe – to porozumienie instytucji
publicznych, przedsiębiorstw i organizacji pozarządowych, które chcą wspólnie
działać na rzecz swojego regionu, osiedla, gminy, powiatu.
Partnerstwa trójsektorowe
Sektor
publiczny
Partnerstwo
trójsektorowe
(międzysektorowe)
Sektor
biznesu
Sektor
pozarządowy
Rodzaje partnerstw
Najbardziej ogólnym z możliwych wyszczególnień form
funkcjonowania partnerstw lokalnych jest podział
partnerstw na:
a) partnerstwa o strukturze formalnej, posiadające
osobowość prawną oraz
b) partnerstwa o strukturze nieformalnej, które tej
osobowości nie posiadają.
Rodzaje partnerstw
Mając na względzie sposób realizacji działań przez partnerstwo, możemy
wyróżnić dwa zasadnicze rodzaje partnerstw lokalnych:
a) partnerstwo koordynujące - w jego ramach może być wdrażanych wiele
różnych działań prowadzonych w rozmaitych obszarach i dziedzinach; nie
angażuje każdorazowo w poszczególne działania całego swojego zasobu sił i
środków. Za realizację konkretnych działań odpowiadają grupy zadaniowe
(robocze), złożone z poszczególnych partnerów;
b) partnerstwo wykonawcze - tutaj cały zasób sił i środków partnerów jest
zaangażowany w realizację jednego działania lub wdrażanie jednej inicjatywy.
Partnerstwa tego typu mają na ogół charakter krótko- bądź średnioterminowy,
realizują jeden konkretny projekt i działają w jednym, ściśle określonym
obszarze. Partnerstwa tego typu na ogół kończą swoją działalność w momencie
zakończenia realizacji projektu, do wykonania którego zostały utworzone.
Rodzaje partnerstw
Można również dzielić partnerstwa w zależności od tego
kto był ich inicjatorem:
• partnerstwo tworzone z inicjatywy osób fizycznych,
często lokalnych partnerów, którzy chcą aktywnie
wpływać na swoje otoczenie;
• lokalne
partnerstwa
budowane
z
inicjatywy
przedsiębiorców, organizacji gospodarczych lub
zawodowych;
• partnerstwa tworzone z inicjatywy ciał publicznych.
Identyfikacja partnerów wg. klucza
 geograficznego – udział organizacji
instytucji reprezentujących pełny obszar
partnerstwa,
 kompetencyjnego – uczestnictwo
organizacji zajmujących się szeroko
pojętym tematem partnerstwa np. poprawą
sytuacji na rynku pracy.
Zasada zrównoważonego
rozwoju
Wg Tennyson i Warner’a partnerstwa są:
• odpowiedzią na instytucjonalną i organizacyjną
słabość w osiąganiu rezultatów zrównoważonego
rozwoju,
• środkiem na łączenie biznesowych i społecznych
celów i kompetencji z poprawą programowania i
realizacji celów sektora publicznego.
Zasada zrównoważonego
rozwoju
Rozwój
gospodarczy
Rozwój
zrównoważony
Sprawy
społeczne
Ochrona
środowiska
Rozwój zrównoważony – rozwój
społeczno-gospodarczy, w którym
następuje proces integrowania
działań politycznych,
gospodarczych i społecznych z
zachowaniem równowagi
przyrodniczej oraz trwałości
podstawowych procesów
przyrodniczych w celu
zagwarantowania możliwości
zaspokajania podstawowych
potrzeb poszczególnych
społeczności lub obywateli,
zarówno współczesnego pokolenia,
jak i przyszłych pokoleń (Art. 3
Ustawy z dn. 27.04.2001 r. Prawo
ochrony środowiska).
Potencjalni
partnerzy
Partnerstwo lokalne
Partnerstwo ujmuje się jako:
platformę współpracy pomiędzy różnorodnymi
partnerami,
którzy
wspólnie
w
sposób
systematyczny, trwały i z wykorzystaniem
innowacyjnych metod oraz środków planują,
projektują, wdrażają i realizują określone działania
i inicjatywy, których celem jest rozwój lokalnego
środowiska społeczno-gospodarczego i budowa
tożsamości lokalnej wśród członków danej
społeczności.
Partnerstwo lokalne
• Niezmiernie ważną cechą partnerstw lokalnych
jest współpraca partnerów na każdym etapie
realizacji określonych działań prorozwojowych.
• Istotnym czynnikiem, jakim wyróżnia się
partnerstwo lokalne jest zaangażowanie w prace
partnerów reprezentujących różne sektory, takie
jak gospodarka, rynek pracy, kultura, edukacja i
opieka społ.
• Ważne jest, aby byli to partnerzy zainteresowani
rzeczywistą i efektywną – a nie tylko
deklaratywną i efektowną współpracą.
Model lokalnego partnerstwa
Głównym celem wdrażania Modelu Partnerstwa Lokalnego jest
budowanie trwałego partnerstwa pomiędzy instytucjami
rządowymi, lokalnymi przedsiębiorstwami, samorządem i
organizacjami pozarządowymi, instytucjami infrastruktury oraz
mieszkańcami społeczności lokalnej na rzecz ożywienia
gospodarczego oraz poprawy sytuacji na rynku pracy.
Program Partnerstwa Lokalnego (PPL) polega na
zaangażowaniu lokalnych społeczności we wspólne
definiowanie i rozwiązywanie lokalnych problemów.
Program Wdrażania Modelu Partnerstwa Lokalnego na terenie Polski pod honorowym
patronatem Prezydenta RP
Cechy charakterystyczne
Modelu Partnerstwa Lokalnego
• bazowanie na inicjatywach oddolnych;
• udział znaczącej reprezentacji społeczności
lokalnej, a zwłaszcza środowiska biznesu;
• budowanie partnerstwa poprzez
doświadczenie;
• proces, a nie jednorazowa
aktywność;
• metody wielokrotnego użytku;
• uzupełnia, a nie zastępuje;
Model Partnerstwa Lokalnego
Władze
lokalne
Ośrodki
szkoleniowe
Biura
Pośrednictwa
Izby
Pracy
Handlowe,
Rzemiosło
Firmy
1. Lokalne
Ożywienie
Gospodarcze
Organizacje
pozarządowe
Ośrodki
Pomocy
Społecznej
Lokalne
media
Związki
zawodowe
Agencje
Rozwoju
4. Komponent
Środków
Finansowych
2. Szybkie 3. Konkurencyjność
Reagowanie przedsiębiorstw
Radni gmin,
powiatu,
województwa
PUP,
WUP
Model lokalnego partnerstwa
Komponenty składowe modelu:
• Lokalne Ożywienie Gospodarcze (LOG)
• Szybkie Reagowanie i Wsparcie Koleżeńskie
• Wzmacnianie Konkurencyjności Istniejących
Przedsiębiorstw (Szybki start)
• Pozyskiwanie środków finansowych.
Lokalne Ożywienie Gospodarcze
(LOG) – pomaga społecznościom lokalnym w
systematycznej
aktywizacji
lokalnego
rozwoju
gospodarczego i tworzeniu nowych miejsc pracy na
terenach dotkniętych bezrobociem. Liderzy lokalnych
władz z kręgów biznesu, bankowcy, przedsiębiorcy,
związki zawodowe, organizacje środowiskowe, instytucje
samorządowe, izby handlowe, agencje rozwoju zostają
zaproszone do wzięcia udziału w cyklu czterech
warsztatów Lokalnego Ożywienia Gospodarczego (każdy
warsztat w odstępie jednego miesiąca).
Lokalne Ożywienie Gospodarcze
Proces Lokalnego Ożywienia
Gospodarczego
I.
II.
III.
IV.
V.
Zaproszenie do udziału w warsztatach roboczych:
1.
liderów gospodarczych;
2.
władz samorządowych;
3.
mieszkańców;
Zapoznanie uczestników z zasadami rozwoju
gospodarczego;
Ocena lokalnych zasobów i potrzeb;
Wypracowanie i ocena nowych propozycji projektów;
Wybór i wdrożenie projektów gospodarczych.
Szybkie Reagowanie
i Wsparcie Koleżeńskie
Działania podejmowane są w odpowiedzi na potrzeby zagrożonych
zwolnieniami i zwalnianych pracowników.
Podstawowym celem jest ułatwienie procesu powtórnego zatrudnienia
pracownikom, których dotknęły zmiany związane z restrukturyzacją
gospodarki. Na ich potrzeby inicjuje się powstanie:
•
•
Zespołów Przystosowania Zawodowego,
Zespołów Wsparcia Koleżeńskiego.
Głównym celem Zespołów jest koordynowanie szeregu usług na rzecz
zwalnianych i zagrożonych zwolnieniami pracowników z zakresu
pomocy prawnej, edukacyjnej, organizacyjnej i psychologicznej.
Świadczone usługi powinny skrócić czas potrzebny pracownikom
restrukturyzowanych przedsiębiorstw na znalezienie nowej pracy.
Szybkie Reagowanie
i Wsparcie Koleżeńskie
Założenia idei Wsparcia Koleżeńskiego:
•
•
•
•
•
Pokazanie ludziom, że nie są pozostawieni sami sobie;
Utwierdzanie poczucia godności i własnej wartości pracowników;
Okazanie zrozumienia dla ludzkich przeżyć;
Przekonywanie ludzi, ze ich uczucia są naturalne;
Pomaganie ludziom w tworzeniu strategii działania.
Celem Szybkiego Reagowania jest wczesna interwencja.
Według badań pozwala ona skrócić czas potrzebny pracownikom na
znalezienie nowej pracy o około 50%.
Realizowane w
zakładzie pracy
stałe
doraźne
Wsparcie Koleżeńskie
Realizowane w
społeczności lokalnej
Lokalny
Zespół Przystosowania Zawodowego
(powiatowy lub gminny)
• Stanowi alternatywę dla zespołu
zakładowego.
• Zakładany jest w przypadku gdy firma nie chce
współpracować lub istnieje konieczność
obsługi kilku zwolnień.
• Gromadzi osoby decyzyjne.
• Działa na rzecz tworzenia miejsc pracy i
kreowania polityki lokalnej.
Zespół może być inicjowany przez Specjalistę
Partnerstwa Lokalnego
Zespół Przystosowania Zawodowego
Pomaga utrzymać produktywność
Zmniejsza negatywne skutki
restrukturyzacji zatrudnienia
Promuje dobre stosunki pomiędzy
pracownikami i pracodawcami
Władze lokalne
Stowarzyszenia
Przewodniczący
Izby
Handlowe
Zapewnia
wsparcie społeczne
Jest oddzielony
od procesu
negocjacji
Pracownicy
Kierownictwo
Organizacje
Pozarządowe
Urząd
Pracy
Agencja
Pracy
Ułatwia podstawowe
usługi przystosowawcze
MOPS
Agencja Rozwoju
Lokalnego
Służy jako forum komunikacyjne
Koordynuje świadczenia usług
dla zwalnianych pracowników
Przyczynia się do
personalizacji usług
Wzmacnianie Konkurencyjności
Istniejących Przedsiębiorstw
„Szybki Start”
Jest to podejmowanie działań dla
wzmocnienia konkurencyjności firm, które
utrzymały się na rynku oraz utrzymania
istniejących
miejsc
pracy
poprzez
różnorodne
szkolenia
i
działania
wspierające.
Szybki Starty - zalety metodologii
 Uczestnicy szkoleń pozyskują umiejętności
zawodowe w szybki i efektywny sposób;
 Uczestnicy szkoleń mają zapewnione
zatrudnienie po ukończeniu kursu;
 Pracodawcy pozyskują wykwalifikowanych
pracowników na konkretne stanowiska w ramach
swojego przedsiębiorstwa;
 Pracodawcy pozyskują pracownika
przeszkolonego pod potrzeby
w krótkim okresie czasu.
Pozyskiwanie
środków finansowych
Komponent ten wiąże się z pozyskiwanie
źródeł finansowania na realizację zadań
wynikających z poprzednich trzech
komponentów.
Model Partnerstwa Lokalnego
Model Partnerstwa Lokalnego pomaga:
• społecznościom poprzez Warsztaty
Lokalnego Ożywienia Gospodarczego,
• pracownikom poprzez zastosowanie metod
Szybkiego Reagowania,
• firmom poprzez wzmacnianie
konkurencyjności przedsiębiorstw.
Model Partnerstwa Lokalnego
Cechy charakterystyczne Modelu Partnerstwa Lokalnego:
•
•
•
•
•
bazowanie na inicjatywach oddolnych,
udział znaczącej reprezentacji społeczności lokalnej, a
zwłaszcza środowiska biznesu,
budowanie partnerstwa poprzez doświadczenie,
proces, a nie jednorazowa aktywność,
metody wielokrotnego użytku,
uzupełnia, a nie zastępuje.
Model Partnerstwa Lokalnego
Czynniki inicjujące zawiązanie partnerstwa lokalnego:
1. kwestia inspiracji, w tym – środowisk lokalnych, które
przyczyniły się do powstania danego partnerstwa lokalnego
2. zasada oddolności i „spontaniczności”,
3. czynnik założycielski” - trzy zasadnicze rodzaje sił
sprawczych przyczyniających się do powstania partnerstwa
lokalnego:
•
•
•
lokalni liderzy
lokalny biznes
lokalne instytucje publiczne
Lokalne pakty na rzecz rozwoju
Różnice pomiędzy partnerstwem a paktem:
• pakty na rzecz rozwoju stanowią strukturę większą i
tematycznie bardziej rozległą;
• często skupiają w swoich ramach kilka partnerstw
lokalnych działających na mniejszym obszarze i w
węższym zakresie;
• ich głównym zadaniem jest koordynowanie działań
prorozwojowych prowadzonych przez różne podmioty w
ramach określonego środowiska społeczno-gospodarczego.
Partnerstwo projektowe a
partnerstwo lokalne
Partnerstwo projektowe
•powołane jest odrębną umową partnerską, zawartą
na potrzeby realizacji konkretnego projektu,
•relacja partnerska jest krótkotrwała i ściśle
zadaniowa
•partnerstwo projektowe ulega rozwiązaniu po
zakończeniu działań
Partnerstwo lokalne
•partnerzy współpracują ze sobą w sposób
systematyczny i trwały, a ich współpraca nie
ogranicza się tylko do realizacji konkretnych
projektów
•partnerzy mogą tworzyć partnerstwa projektowe
przeznaczone dla potrzeb realizacji konkretnych
projektów, które jednak funkcjonują w ramach
większej całości zwanej partnerstwem lokalnym.
•nie jest możliwe, aby wszyscy partnerzy
współpracowali równocześnie w realizacji
konkretnego działania
•partnerstwo lokalne trwa po zakończeniu projektu,
realizując kolejne zadania
Sukces partnerstwa
Sukces partnerstwa związany jest z przestrzeganiem następujących
zasad:
• równość praw sygnatariuszy,
• dobrowolność uczestnictwa,
• wspólne rozwiązywanie problemów = zaangażowanie partnerów,
oraz
• otwartość na rozszerzenie partnerstwa,
• konsekwencja w realizacji działań,
• uczciwość i wzajemne zaufanie,
Sukces partnerstwa
• Partnerstwo nie zastępuje władzy lokalnej, ale z nią współpracuje!
• Partnerstwo umożliwia w większym niż dotychczas stopniu zaabsorbowanie
środków z funduszy strukturalnych, szczególnie EFS!
• Partnerstwo uaktywnia obywateli w procesie zmian – wpływ na środowisko
działania biznesu, rozwój przedsiębiorczości obywateli, integracji
środowiska dla podejmowania działań lokalnych!
Jak i dlaczego znaleźć
partnerów?
Mamy!
Komu możemy pomóc?
Potrzebujemy!
Kto nam może pomóc?
Cechy dobrego partnerstwa
• partnerstwo jest czymś więcej niż tylko sumą
swoich części,
• uwzględnia uczenie się i adaptację do zmian,
• posiada jawny system komunikacji i
przywództwa,
• oparte jest na wspólnie uzgodnionych celach,
• partnerzy dzielą ryzyko i korzyści,
• jest dobrowolne i sprawiedliwe.
Zasady partnerskiej współpracy
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Zasada inwestycji o charakterze społecznym – rozwój zrównoważony.
Zasada autonomii.
Zasada etycznych funduszy i równoprawnego dostępu do środków.
Zasada stałego doskonalenia.
Zasada otwartości.
Zasada długotrwałego zaangażowania.
Zasada uzgadniania kontaktów zewnętrznych.
8.
Zasada rozwiązywania układu partnerskiego bez wskazywania winnych.
Potencjalne ograniczenia i
niebezpieczeństwa dla partnerstwa
• brak wiedzy, umiejętności, zaangażowania,
• słomiany zapał,
• brak długotrwałej motywacji.
Partnerstwo to przede wszystkim
ludzie!
Współpraca trzeciego sektora z biznesem
– klaster społeczny
Agnieszka Wróblewska
FUNDACJA EOS
Zadania poszczególnych sektorów
Sektor
publiczny
Zapewnienie praworządności poprzez:
- tworzenie struktur dla przestrzegania praw
gospodarczych, politycznych i społecznych oraz
generowanie wsparcia politycznego dla procesu
rozwoju;
- opracowanie regulacji i standardów, przestrzeganie
zobowiązań międzynarodowych
- zaspokojenie podstawowych potrzeb i praw obywateli
Skoncentrowany na prawach
i obowiązkach.
Sektor publiczny umożliwia
korzystanie z należnych
praw, informuje, zapewnia
stabilność i
usankcjonowanie prawne
Sektor
gospodarczy
Inwestycje i działalność gospodarcza poprzez:
- wytwarzanie towarów i świadczenie usług,
- miejsca pracy, rozwój gospodarczy, innowacyjność,
- maksymalizacja zysków dla inwestorów, aby zapewnić
kontynuację inwestycji i umożliwić rozwój przedsięwzięć
Skoncentrowany na zyskach.
Sektor gospodarczy
charakteryzuje inwencja,
produktywność, wysoka
motywacja i szybkość
działania.
Sektor
społeczny
Rozwój społeczny poprzez:
- kreowanie możliwości rozwoju;
- wspieranie osób potrzebujących i wykluczonych.
- stanie na straży dobra publicznego.
- osobiste zaangażowanie członków organizacji
Skoncentrowany na
wartościach.
Sektor społeczny charakteryzuje wrażliwość,
ekspresja, wyobraźnia i
otwartość.
Definiowanie celów
Biznes
Zysk
Realizacja celów
społecznych
Organizacje
społeczne -
Biznes
?
Organizacje
społeczne
?
• Biznes – zaspokajanie potrzeb klienta
• Organizacje społeczne – pomoc
klientowi/beneficjentowi organizacji
klient
Klaster społeczny
przestrzennie skoncentrowana grupa
 przedsiębiorstw,
 organizacji trzeciego sektora
 jednostek samorządu terytorialnego
powiązanych siecią pionowych i poziomych
zależności, która poprzez skupienie szczególnych
zasobów pozwala rozwijać i osiągnąć zamierzone
cele (wspólną misję) .
Najsłynniejszy klaster świata Sillicon Valley
Amerykańska Dolina Krzemowa
• na przestrzeni 300 mil kwadratowych między Palo Alto i
San José w Kalifornii ulokowanych jest obecnie ponad
sześć tysięcy firm wysokotechnologicznych, w których
pracuje ponad milion osób;
• większość z tych przedsiębiorstw zajmuje się rozwojem
mikroelektroniki i komputerów;
Klastry społeczne- specyfika
Misja społeczna
• długofalowe działania na rzecz poprawy losu osób/grup
defaworyzowanych, stymulowanie rozwoju lokalnego rozumianego
zarówno jako rozwój społeczny, jak i równolegle gospodarczy.
Cele społeczne
• budowa, uruchomienie i promocja modelu klastra społecznego, jako systemu
współpracy podmiotów z różnych sektorów;
• realizacja wspólnych przedsięwzięć, w szczególności – wspólne
projektowanie, wdrażanie i sprzedaż produktów i usług;
Klastry społeczne
Charakterystyczną cechą klastra społecznego jest to, że podmioty
w nim skupione współpracują ze sobą, szczególnie w obszarach,
gdzie możliwe jest wyzwolenie efektów synergicznych
wspólnych działań, np.:
• wspólne działania w ramach projektów,
• działania marketingowo-sprzedażowe,
• design społeczny i inne.
Klastry społeczne
Efekt synergiczny klastra społecznego polega przede wszystkim na:
• dyfuzji know-how,
• rotacji kadr w ramach klastra,
• zwiększeniu produktywności i obniżenie kosztów w ramach klastra
poprzez skupienie zasobów, np. lokalowe, infrastrukturalne, projektowe,
marketingowe,
• przenikanie kultur organizacyjnych trzech sektorów,
• przyciąganiu nowych zasobów i przedsiębiorstw,
• kumulacja kapitału społecznego – zaufania.
Model
•
•
•
•
„klastra społecznego”
Prowadzenie wielu rodzajów działalności: gospodarczej,
odpłatnej i nieodpłatnej działalności pożytku
publicznego, akcji charytatywnych;
Trójsektorowość działań.
Lider klastra – w pełni profesjonalny zespół uzupełniany
przez pozostałych partnerów.
Bardzo szeroka grupa beneficjentów – rozsądna wiara w
możliwości osób z „kręgu wykluczenia”.
Źródło: DARIUSZ BOŻEK, FUNDACJA ROZWOJU PRZEDSIEBIORCZOŚCI SPOŁECZNEJ „BYĆ RAZEM”, materiały szkoleniowe.
Model
„klastra społecznego”
• Konkurowanie poprzez wysoką jakość usług, designerskie - własne
produkty, rozsądną cenę, umiejętne skojarzenie z misją PES; bogactwo
i kompleksowość oferty.
• Wykorzystanie synergii: zwiększenie zasobów, obniżenie kosztów
operacyjnych, kosztów przygotowania produktu, wymiana barterowa,
lepsze wykorzystanie maszyn i urządzeń.
• Pozyskiwanie środków finansowych.
Źródło: DARIUSZ BOŻEK, FUNDACJA ROZWOJU PRZEDSIEBIORCZOŚCI SPOŁECZNEJ „BYĆ RAZEM”, materiały szkoleniowe.
Model
„klastra społecznego”
• Dążenie do jednoznacznie pozytywnego postrzegania klastra w
społeczności lokalnej – priorytet.
• Dążenie do rozwoju lokalnej przedsiębiorczości poprzez
generowanie nowych produktów, miejsc pracy, rewitalizacje
obszarów i budynków, korzystanie z infrastruktury innych
partnerów, pozyskiwanie środków.
• Klaster jako grantodawca oraz inkubator przedsięwzięć,
organizacji.
Źródło: DARIUSZ BOŻEK, FUNDACJA ROZWOJU PRZEDSIEBIORCZOŚCI SPOŁECZNEJ „BYĆ RAZEM”, materiały szkoleniowe.
Klastry społeczne – efekty dla
uczestników klastra
• możliwość połączenia potencjałów organizacji i biznesu:
- potencjał każdej z organizacji uczestniczących w klastrze staje się równy
połączonym potencjałom wszystkich organizacji współpracujących, możliwe
jest uzyskanie w ten sposób efektu synergii, czyli sytuacji, w której połączone
zasoby dają efekt równy nie tylko sumie wszystkich zasobów, ale
powiększony o tzw. wartość dodaną, będącą efektem współpracy;
- różne zasoby tworzące potencjał organizacji są kapitałem, który znacząco
wpływa na efektywność działania;
Klastry społeczne – efekty dla
uczestników klastra
• możliwość korzystania ze wspólnej sieci
kontaktów:
- media,
- instytucje,
- sponsorzy;
• możliwość wzajemnej nauki i inspiracji:
- niewątpliwą korzyścią jest świeżość i energia, która
może zostać wniesiona przez uczestników klastra, co
może stać się siłą uwalniającą kreatywność i daje
usprawnienia działalności tych podmiotów
Klastry społeczne – efekty dla
uczestników klastra
• rozwój umiejętności współpracy i pracy
zespołowej:
- rezygnacja z rywalizacji i otwartość na wzajemne potrzeby i wartości
oraz nastawienie na realizację celów wspólnych, jako sposobu na
realizację indywidualnych potrzeb własnej organizacji, zakłada
umiejętności efektywnej współpracy, której brak może powodować wiele
konfliktów i trudności i negatywnie wpłynąć na efektywność klastra;
Klastry społeczne – efekty dla
uczestników klastra
• możliwość korekty dotychczasowych, błędnych
sposobów działania:
- konsekwencją rozwoju umiejętności i nabywania
doświadczeń i wiedzy w wyniku współpracy może
być eliminacja wadliwych sposobów działania i
zmiana nieefektywnych struktur organizacyjnych;
Klastry społeczne – efekty dla
uczestników klastra
• wzmacnianie kreatywności przez łączenie sposobów
działania i dzielenie się wiedzą i pomysłami:
- łączenie pomysłów, dyskusja nad sposobami działania,
wspólne dochodzenie do rozwiązań, wymiana doświadczeń, a
wreszcie wzajemna inspiracja to procesy, które sprzyjają
powstawaniu twórczych rozwiązań
Klastry społeczne – efekty dla
uczestników klastra
• włączanie w zasięg realizacji projektów szerszego kręgu
odbiorców i możliwość realizacji projektów
integrujących różne grupy zagrożone wykluczeniem
społecznym:
- realizowanie wspólnych działań przez organizacje
posiadające różne grupy beneficjentów pozwala połączyć te
grupy co może sprzyjać integracji tych zagrożonych
wykluczeniem (np. osoby bezdomne, niepełnosprawni,
osoby ubogie, mniejszości itp.) z resztą społeczeństwa;
- wpływa to na zmniejszenie alienacji grup
defaworyzowanych, powodując jednocześnie obniżenie
poziomu negatywnych stereotypów na ich temat
Klastry społeczne – efekty dla
uczestników klastra
• możliwość realizacji działań interdyscyplinarnych:
-współpraca organizacji mających odmienne zasoby, różne
style i środki działania może owocować projektami
interdyscyplinarnymi, umożliwiającymi tworzenie zupełnie
nowych jakości nieredukujących się do swych części
składowych.
• możliwość uczestnictwa w realizacji
zaawansowanych projektów:
- połączenie zasobów i daje większe możliwości w
zakresie realizacji bardziej zaawansowanych projektów
Klastry społeczne – bariery po
stronie ngo
MODEL „GETTA”

Niepodejmowanie działalności gospodarczej, finansowanie PES głównie z projektów,
akcji charytatywnych, zbiórek, darowizn, odpłatnej działalności pożytku publicznego.
 Niewielki stały personel – raczej o charakterze „pomocowym”; nieustanna rotacja
„pracowników, uczniów, studentów, beneficjentów”; niewiara w możliwość zatrudnienia
beneficjentów i odniesienia sukcesu gospodarczego.
 Koncentracja na produktach typu „niszowaty kicz” lub bardzo prostych i tanich
usługach; brak możliwości realizacji poważnych zleceń.
 Odwoływanie się do „szlachetnych” motywacji nabywców, klientów, przedsiębiorców.
Źródło: DARIUSZ BOŻEK, FUNDACJA ROZWOJU PRZEDSIEBIORCZOŚCI SPOŁECZNEJ „BYĆ RAZEM”, materiały szkoleniowe.
Klastry społeczne – bariery po stronie
ngo
Model „taniego podwykonawcy”





Prowadzenie działalności gospodarczej.
Posiadanie stałego, profesjonalnego zespołu; profesjonalna księgowość, sekcja prawna.
Niewiara w kompetencje pracowników umożliwiające wykonywanie bardziej
zaawansowanych usług/produktów.
Współpraca z przedsiębiorcami na zasadzie podwykonawstwa: konkurowanie niską ceną,
elastycznością terminów; wykonywanie prostych i seryjnych usług lub produktów
Odwoływanie się do motywacji ekonomicznych oraz dalej, ale w mniejszym stopniu
prospołecznych przedsiębiorców.
Źródło: DARIUSZ BOŻEK, FUNDACJA ROZWOJU PRZEDSIEBIORCZOŚCI SPOŁECZNEJ „BYĆ RAZEM”, materiały szkoleniowe.
Klastry społeczne – bariery po stronie
biznesu
 Niechęć do angażowania się w cele społeczne
 Brak czasu na uczenie przedsiębiorczości organizacje
 Kultura organizacyjna wielu ngo – niechęć do
podejmowania działalności biznesowej, niechęć do ludzi,
którzy zarabiają pieniądze
 Niewiara w sukces ekonomiczny przedsięwzięcia
 Realizacja wyłącznie celów biznesowych
 Przekonanie, iż beneficjenci z grup defaworyzowanych
nie są pożądanymi klientami biznesu
Klastry na Lubelszczyźnie
• Lubelski klaster lotniczy w Lublinie
• Klaster cebularz lubelski w Chełmie
• Lokalna Organizacja Turystyczna ''Kraina Lessowych Wąwozów'' w
Nałęczowie
• Lubelski Klaster Ekoenergetyczny w Lublinie
• Wschodni Klaster Ekologiczny Dom Energooszczędny w Lublinie
• Klaster ''Dolina Ekologicznej Żywności'' w Lublinie
.
FUNDACJA ROZWOJU PRZEDSIĘBIORCZOŚCI
SPOŁECZNEJ „BYĆ RAZEM”
II SEKTOR
I SEKTOR
III SEKTOR
Przedsiębiorstwa
JST
oraz podmioty ekonomii społecznej
Studio Edukacji „Creator”, Laura
Majboroda-Andrukiewicz
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w
Cieszynie
Fundacja Rozwoju Przedsiębiorczości
Społecznej „Być Razem”
Firma AMR-Stal Mariusz Rudziński
Powiatowy Urząd Pracy w Cieszynie
Stowarzyszenie Pomocy Wzajemnej „Być
Razem”
Firma RAST, Tomasz Cholewik
Śląski Zamek Sztuki i Przedsiębiorczości w
Cieszynie
Fundacja Kultury Audiowizualnej „Strefa
Szarej”
Pracownia Krawiecka Stylizacja i
Projektowanie, Renata Weber
Stowarzyszenia : „Serfenta” , „Delta
Partner”
Open2be, Michał Paluch
Cieszyńskie stowarzyszenie Ochrony
Zdrowia Psychicznego „Więź”
Uniterm Sp. z o.o, Karol Jagucki
Spółdzielnia Socjalna „Nowy Horyzont”
Klastry społeczne - rola
• Klastry wpływają na zwiększenie konkurencyjności i innowacyjności
firm dzięki połączeniu kluczowych zasobów i procesów wspólnego
uczenia się i rywalizacji, które stymulują szybsze innowacje w odniesieniu
do produktów i procesów.
• Klastry wpływają na zbudowanie kapitału informacji, wiedzy,
umiejętności i technologii, stymulują rozwój innych firm korzystających
z nowych modeli organizacyjnych i technologii, jako realnych możliwości
biznesowych.
Klastry społeczne - rola
• Klastry wspierają rozwój lokalny poprzez budowanie partnerstwa
publiczno-prywatnego w celu rozwijania konstruktywnego dialogu dla
zidentyfikowania potrzeb lokalnego rozwoju, budują szeroko pojęty
kapitał społeczny przyczyniając się do tworzenia społeczeństwa
obywatelskiego.
• Tworzenie sieci przez lokalnych interesariuszy jest niezbędne dla
dalszego rozwoju gospodarczego i społecznego poszczególnych
regionów, a wymiana pomiędzy przedsiębiorcami, społeczeństwem
obywatelskim i władzami publicznymi pomaga zdynamizować
gospodarki lokalne.
Dziękuje za uwagę