Transcript Skąd biorą się różnice w poziomie bezrobocia w różnych

Skąd biorą się różnice w
poziomie bezrobocia w
różnych rozwiniętych
krajach?
Przygotował:
Piotr Kociszewski
Plan prezentacji
Wstęp:
 Ustalenie, które kraje należą do rozwiniętych
 Porównanie poziomów bezrobocia tych
krajów
Rozwinięcie:
 Jakie są przyczyny różnic tych poziomów
 Teoria „insider-outsider”
 Inne przyczyny
Plan prezentacji
Możliwe rozwiązania
 Przeszkody uniemożliwiające
wprowadzenie tych rozwiązań
 Przykłady z Hiszpanii i Francji

Podsumowanie
Kraje rozwinięte

Trzy indykatory przynależności do krajów
rozwiniętych:
 HDI
 OECD „high-income economies”
 IMF „advanced economies”
Kraje rozwinięte

HDI (Human Development Index)
 Kraje posiadające HDI >0.9: Portugalia,
Bahrajn, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Cypr,
Kuwejt, Singapur, Słowenia, Korea, Izrael,
Niemcy, Hong Kong, Wielka Brytania, Nowa
Zelandia Włochy, Grecja, Belgia, Hiszpania,
Stany Zjednoczone, Austria, Dania, Finlandia,
Francja, Szwajcaria, Luksemburg, Japonia,
Szwecja, Holandia, Irlandia, Australia, Kanada,
Norwegia, Islandia
Kraje rozwinięte

Lista „high-income economies” OECD:
 Australia, Austria, Belgia, Kanada, Czechy,
Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja,
Węgry, Islandia, Irlandia, Włochy, Japonia,
Korea, Luksemburg, Holandia, Nowa Zelandia,
Norwegia, Portugalia, Słowacja, Hiszpania,
Szwecja, Szwajcaria, Wielka Brytania, Stany
Zjednoczone
Kraje rozwinięte

Lista „advanced economies” IMF
 Australia, Austria, Belgia, Kanada, Cypr, Dania,
Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Hong Kong,
Islandia, Irlandia, Włochy, Japonia, Korea,
Luksemburg, Malta, Holandia, Nowa Zelandia,
Norwegia, Portugalia, Singapur, Słowenia,
Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria, Tajwan, Wielka
Brytania, Stany Zjednoczone
Kraje rozwinięte

Kraje znajdujące się na wszystkich trzech
listach
 Australia, Austria, Belgia, Kanada, Dania,
Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Islandia,
Irlandia, Włochy, Japonia, Korea, Luksemburg,
Holandia, Nowa Zelandia, Norwegia,
Portugalia, Słowenia, Hiszpania, Szwecja,
Szwajcaria, Wielka Brytania, Stany
Zjednoczone
Poziomy bezrobocia w różnych
krajach
Rekordowo niskie bezrobocie w latach
60-tych XX w.
 Szok cenowy ropy naftowej w latach
1973-1974
 Drugi szok w latach 1979-1980
 Wysokie bezrobocie do lat 90-tych
 Powolne obniżanie się stóp bezrobocia

Poziomy bezrobocia w różnych krajach
Źródło: Saint-Paul G. (2004), Why are European Countries Diverging in their
Unemployment Experience?, Journal of Economic Perspectives, vol. 18, no 4: 50.
Poziomy bezrobocia w różnych
krajach
Stopa bezrobocia (procent niepracujących w stosunku do
aktywnych zawodowo)
Lata
1960
1970
1980
1990
2000
U.S.A.
5.5
4.9
7.1
5.6
4.0
Źródło: http://www.bls.gov/cps/cpsaat1.pdf
Poziomy bezrobocia w różnych krajach
Źródło: http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/PUBL_maly_rocznik_statystyczny_2008.pdf
Przyczyny różnic w liczbie osób
niepracujących
Różne poziomy elastyczności rynków
pracy
 Teoria „insider-outsider”
 Inne przyczyny:

 Zasiłki dla bezrobotnych
 Odprawy
 Podatki
 Koordynacja ustalania płac
 Płace a produktywność
Rozwiązania

Wielka Brytania, Irlandia, Holandia
 Surowsza administracja rozdawania zasiłków
dla bezrobotnych
 Obniżenie podatków od wynagrodzeń
 Niższy standard ochrony pracowniczej
Co stoi na przeszkodzie, aby te
rozwiązania wprowadzić?

Presja społeczeństwa

Większy wpływ na rynek pracy osób
zatrudnionych
Przykład z Francji

Zmniejszenie tygodnia roboczego z 40 do
39 godzin w 1982 r.

Ucierpieli na tym pracownicy pracujący
pełny wymiar godzin przed
wprowadzeniem zmian
Przykład z Francji
Przykład z Francji

Efekty
 Wzrost bezrobocia spowodowany zmianami
wynosił 2.9-3.6 procent
Przykład z Hiszpanii
Wysoka stopa bezrobocia w Hiszpanii
 Reformy rządu Hiszpańskiego w latach
1984 oraz 1985, mające na celu
zwiększenie liczby osób pracujących na
czas określony:

 Mniejsze ubezpieczenia dla młodych ludzi
pracujących na szkoleniach tymczasowych
 Mniejsze restrykcje w używaniu umów na czas
określony
Przykład z Hiszpanii
Przykład z Hiszpanii

Efekty:
 Między 1986-1990 wzrost liczby pracowników
o 4,8 procent rocznie
 80 procent z nich to pracownicy tymczasowi
Podsumowanie
Bibliografia
Bentolila S., Dolado J.J., Labour Flexibility and Wages: Lessons from Spain. W:
Economic Policy, 18:9, pp: 55-99, 2004
 Crepon B., Kramarz F., Employed 40 Hours or Not Employed 39: Lessons from
the 1982 Mandatory Reduction of the Workweek. W: Journal of Political
Economy, vol. 110, no. 6, 2002


Saint-Paul G., Why are European Countries Diverging in their
Unemployment Experience? W: Journal of Economic Perspectives, vol. 18, no
4: 49-68, 2004

http://hdr.undp.org/en/media/HDI_2008_EN_Tables.pdf
http://stats.oecd.org/WBOS/Index.aspx?QueryName=451&QueryType=Vi
ew
http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/PUBL_maly_rocznik_statystyczny_
2008.pdf
http://www.imf.org/external/pubs/ft/weo/2008/02/weodata/groups.htm#ae
http://www.oecd.org/document/58/0,3343,en_2649_201185_1889402_1_
1_1_1,00.html
http://www.bls.gov/cps/cpsaat1.pdf





Dziękuję za uwagę