Transcript Rola matki i ojca w wychowaniu dziecka

Renata Jamorska

Każdy człowiek "dźwiga" bagaż doświadczeń wyniesionych z domu
rodzinnego.

Mogą mu one pomóc w rozwiązywaniu różnych życiowych
problemów, ale mogą też być balastem utrudniającym, czy wręcz
uniemożliwiającym normalne funkcjonowanie w świecie.

Tu uwidacznia się ogromna odpowiedzialność matki za jakość jej
macierzyństwa i ojca za jakość jego ojcostwa.
Matkom i macierzyństwu poświęcono wiele
wierszy, artykułów. Dzień Matki jest świętem
datującym swój początek już w starożytności.
 Gdzie jest miejsce ojca?
Być ojcem nie sprowadza się tylko do biologii. To
olbrzymia, delikatna sfera kontaktów międzyludzkich,
uczuć, przeżyć, dążeń i działań.

W naszych czasach wiele uległo zmianie. Ojciec nie jest już kimś,
kto zabezpiecza materialnie rodzinę, od kogo zależy jej egzystencja,
bo w zdecydowanej większości pracuje też matka. Przestał być on
tzw. głową rodziny. Rola ojca zmniejszyła się i jakby straciła na
znaczeniu.

W rodzinie partnerskiej ojciec stał się pełnym uczestnikiem życia
rodziny i wychowania dzieci. Ojcowie zbliżyli się do swoich rodzin.
Wielu ojcom to odkrycie ojcostwa przynosi wielką satysfakcję i
radość.

Ale też coraz więcej pojawia się ojców wycofanych, nieobecnych,
oddających sprawy rodziny i wychowania w ręce matek. Dzisiejszy
zapracowany ojciec często nie ma czasu dla rodziny. Także rola
ojca przez wiele lat była niedostrzegana, pomijana i niedoceniana.

Pamiętajmy że…
Ojciec jest dla dziecka wzorem mężczyzny.
Ojciec
reprezentuje
zasady,
odpowiedzialność,
stabilność, równowagę emocjonalną. Wprowadza
dziecko w świat zewnętrzny, pokazuje społeczeństwo
oraz normy, które w nim występują.
Miłość ojcowska jest bardzo wymagająca i stawia
warunki. Poprzez stawiane wymogi ojciec dostarcza
dziecku bardzo ważnych bodźców do jego społecznego
i moralnego rozwoju.
Kocha przede wszystkim te cechy, które są zgodne z jego
wymaganiami oraz te, które czynią je zdolnym do pokonywania w
przyszłości
różnych
trudnych
sytuacji
życiowych.
Miłość ojca nie jest wszechobecna, bo ojciec nie kocha dziecka
bez względu na okoliczności zawsze i w każdej sytuacji. Ojciec kocha
dziecko wtedy, kiedy postępuje ono zgodnie z jego wymaganiami.
Ojciec kocha dziecko, ponieważ spełnia jego oczekiwania,
ponieważ wypełnia swój obowiązek , ponieważ jest taki jak on sam .
Na miłość ojca trzeba sobie zasłużyć. Nie spełniając jego wymagań
można ją stracić,.
Bez pozytywnego wzoru ojca nie tylko trudno jest być dobrym
obywatelem ale także pracownikiem, członkiem społeczeństwa.
Okazując szacunek matce, ojciec uczy dzieci poszanowania
godności kobiety: chłopców uczy szanować dziewczęta, dziewczętom
wskazuje potrzebę szacunku dla własnej kobiecości.
Częste i pozytywne kontakty ojca z dzieckiem wpływają
dobrze na wyniki w nauce szkolnej, kształtują rozwój intelektualny
oraz twórczą postawę dziecka.
Nadmierna surowość, połączona ze skłonnością do
przesadnego kontrolowania, wpływa na obniżenie poziomu osiągnięć
szkolnych dzieci.
Brak postawy opiekuńczej u ojca wpływa na dziecko gorzej niż
nieobecność ojca w domu.
Dziewczynki obserwując swych ojców,
w późniejszym życiu lepiej mogą rozumieć własnych
mężów i synów.
Ojciec jest też pierwszym mężczyzną
w życiu dziewczynki i to on potwierdza jej
dziewczęcość, a potem kobiecość.
Dziewczęta, które miały pozytywne kontakty
z ojcami, szukają potem podobnych partnerów
życiowych, radzą sobie doskonale w zapobieganiu
konfliktów,
posiadają
wysokie
umiejętności
interpersonalne oraz mają poczucie własnej
wartości, a przede wszystkim akceptacje.
Udział ojca w procesie wychowania jest czynnikiem wprowadzającym
w atmosferę domową element ładu i systematyczności, konsekwencji
i wytrwałości. Są to cechy niezmiernie ważne we wdrażaniu dzieci do
przestrzegania zasad moralnych.
Najczęściej dzieje się tak dlatego, że mężczyzna lepiej niż kobieta
potrafi w wychowaniu dziecka konsekwentnie postępować, zarówno
w stawianiu zakazów i nakazów, jak i w stosowaniu nagród i kar.
Mężczyzna łatwiej zachowuje równowagę emocjonalną, co ułatwia
mu konsekwentne działanie wychowawcze. Jest to niezbędne dla
skuteczności właściwych oddziaływań na dziecko.