Transcript prezentacja multimedialna

WARUNKI
PRAWIDŁOWEJ
KOMUNIKACJI
INTERPERSONALNEJ
Komunikacja interpersonalna to
wymiana informacji między jej
uczestnikami.
Nośnikami danych mogą być słowa
(komunikacja werbalna), gesty, teksty,
obrazy, dźwięki czy też sygnały
elektryczne albo fale radiowe. Ważne
jest, aby były one zrozumiałe dla
nadawcy i odbiorcy.
Do aktu komunikacji dojdzie jedynie wtedy,
gdy spełnione zostaną następujące warunki:
- informacja zostanie przekazana w języku
zrozumiałym dla obu komunikujących się stron,
- zaistnieje skuteczny nośnik tej informacji,
- przekaz pozostanie czysty od zniekształceń przez
czynniki zewnętrzne (tzw. szum),
- przekaz spotka się z odbiorem,
- informacja w założeniu będzie przeznaczona dla
danego odbiorcy.
Bariery komunikacyjne:
Czynniki, które utrudniają zrozumienie
przekazu zawartego w wypowiedzi
(o charakterze fizycznym
i psychologicznym)
Bariery komunikacyjne:
- utrudnienia percepcyjne
- różnice kulturowe
- stereotypy (chętniej słuchamy osób o wysokim
statusie społecznym)
- samopoczucie
- komunikacja równoległa-rozmówcy prowadzą
równocześnie dwa wątki rozmowy, nie słuchając
siebie nawzajem
Bariery komunikacyjne c.d.:
1. filtrowanie – słuchamy wybiórczo, filtrujemy informacje
2. skojarzenia – treść wypowiedzi rozmówcy wywołuje skojarzenie, w
które się zagłębiamy
3. przygotowywanie odpowiedzi – myślimy, co za chwilę odpowiedzieć,
choć staramy się wyglądać na zainteresowanych
4. domyślanie się – usiłujemy zgadnąć, co rozmówca ma "naprawdę"
na myśli
5. osądzanie – w trakcie rozmowy osądzamy i reagujemy
schematycznie
6. utożsamienie się – cokolwiek mówi rozmówca, odnosimy do
własnego życia i osądzamy w kontekście własnych doświadczeń
7. udzielanie rad – słuchamy tylko początku, szukając rady dla
rozmówcy
Bariery komunikacyjne c.d.:
8. sprzeciwianie się
a. gaszenie – wygłaszamy sarkastyczne uwagi, które
zniechęcają rozmówcę do kontynuowania rozmowy
b. dyskontowanie – słyszymy komplement i wyliczamy
wszystko co może obniżyć jego wartość
9. przekonanie o swojej racji – podnosimy głos, atakujemy, by
obronić własne stanowisko; przejawia się w tym
niezdolność do przyjmowania krytyki, i brak zgody na
inny punkt widzenia
10. zmiana toru – obracamy wypowiedź rozmówcy w żart
lub zmieniamy temat
11. zjednywanie – słuchamy na tyle by nie zgubić wątku, ale
tak naprawdę w ogóle się nie angażujemy
Jak być dobrym słuchaczem?:
1. Nie przerywaj rozmówcy.
2. Stwarzaj dobry klimat, by rozmówca nie czuł się skrępowany.
3. Bądź cierpliwy i opanowany.
4. Okazuj zainteresowanie.
5. Koncentruj się tylko na mówiącym - nie przeglądaj w tym czasie
gazety, nie spoglądaj na zegarek, telewizor, czy za okno.
6. Zadawaj pytania.
7. Posługuj się językiem zrozumiałym dla rozmówcy.
8. Upewnij się, że dobrze zrozumiałeś rozmówcę.
9. Skupiaj się na najważniejszych informacjach. Staraj się je
zapamiętać. Notuj.
10. Stosuj potwierdzenia niewerbalne (uśmiech!).
Cztery kroki skutecznego słuchania:
1. aktywne słuchanie
- parafrazowanie (definiowanie) swoimi słowami tego, co
druga osoba do nas mówi
- precyzowanie przez zadawanie pytań
- informacja zwrotna – dzielenie się odczuciami i
doświadczeniami bez osądzania (natychmiast, szczerze
i wspierająco)
2. słuchanie empatyczne – słuchanie z nastawieniem na
zrozumienie emocji rozmówcy
3. słuchanie otwarte – nie ocenia się rozmówcy, by osądy
nie zasłaniały nam naszego rozmówcy
4. słuchanie świadome – zwracanie uwagi na integrację
słów i emocji
Zapewne udało Ci się doświadczyć, że w wielu
sytuacjach, mimo Twojej wewnętrznej
pozytywnej intencji w działaniu, czy mówieniu
okazywało się, że Twoje słowa były zupełnie
opacznie rozumiane, źle interpretowane. Jeśli
zdarza się to często, warto, abyś świadomie
zaczął kształtować swoje nawyki
komunikacyjne, a „Komunika Ja” niech
będzie pierwszym krokiem w drodze do
mistrzostwa komunikacji.
Komunikat Ja dzięki swojej formie pozwala
Ci wyrazić swoje odczucia w związku
z jakąś sytuacją i odpowiednio wyrazić
swoje oczekiwania.
Są to komunikaty pozbawione oceny
i ataków. Odnoszą się tylko do faktów i do
was obojga, a nie tylko do drugiej osoby.
Stosowanie go prowadzi również do
głębszego zrozumienia siebie i uczuć,
które kryją się pod naszymi reakcjami.
Struktura Komunikatu typu JA:
Komunikat Ja składa się z 4 składników:
1. Wyrażanie swoich uczuć i emocji (jestem
zły/szczęśliwy/smutny/rozczarowany)
2. Opis faktów do których się odnosimy – opis
konkretnego zachowania, które wzbudziło w nas
wcześniej wymienione uczucia, bez oceny, bez
etykietek, tylko konkrety.
3. Wyrażenie swoich potrzeb – czyli wyjaśnienie co w tej
sytuacji spowodowało, że tak się poczuliśmy
4. Przekazanie swoich oczekiwań – czyli zwykła prośba
o konkretne zachowanie w przyszłości
Łatwo te 4 punkty zawrzemy
trzymając się prostej konstrukcji
zdania:
Czuję … (wyrażenie swoich emocji) …
Kiedy Ty …. (opis sytuacji oparty na
faktach) …
Ponieważ … (wyrażenie swojej potrzeby,
wyjaśnienie) …
Chcę … (oczekiwania na przyszłość)
Komunikat Ja - przykłady
niepoprawnych sformułowań
•
•
•
•
Kilka poniższych przykładów zupełnie nic nie wnosi do
rozmowy, a jedynie prowokuje i buduje atmosferę do
awantury i kłótni. Są one dalekie od zasad „Komunikatu
Ja”.
Jesteś beznadziejny, gdy tak tylko siedzisz na kanapie
i oglądasz telewizor.
Nie szanujesz mnie.
Zawsze tylko myślisz o sobie.
Nigdy nie powiesz mi dziękuję, tylko ciągle wymagasz.
Są dwa wyrazy, które z założenia są
kłamstwem i powodują jedynie
negatywne reakcje, wystrzegaj się
ich.
Te słowa to: zawsze, nigdy.
Asertywność
To umiejętność, dzięki której ludzie otwarcie wyrażają swoje
myśli, uczucia i przekonania, nie lekceważąc, uczuć i
poglądów swoich rozmówców.
- respektowanie własnych praw, respektowanie praw innych,
bronimy własnych praw, uznając prawa innych
- wyrażamy swoje potrzeby, myśli i uczucia
- nasze stosunki z innymi ludźmi cechuje wiara w siebie
Ludzie asertywni potrafią powiedzieć „nie” bez wyrzutów
sumienia, złości czy lęku. Asertywność jest czasem mylona
z agresją
Agresja – respektowanie praw własnych, lekceważenie innych
Uległość – respektowanie praw innych, lekceważenie
własnych
Ćwicz asertywność, a szczególnie
jedną z najważniejszych
umiejętności komunikacyjnych posługiwanie się komunikatem JA.
KOMUNIKAT „TY „
(unikanie odpowiedzialności):
Złościsz mnie;
Spotkanie było beznadziejne;
Musiałem to zrobić;
Nie liczysz się z moimi uczuciami;
Zachowujesz się okropnie.
KOMUNIKAT „JA”
(branie odpowiedzialności):
Jestem zły;
Jestem niezadowolona ze spotkania;
Zrobiłem to;
Czuję się urażona;
Nie podoba mi się kiedy...
KOMUNIKATY „JA” PRZYKŁADY:
Czuję: Jestem zdenerwowana
Kiedy Ty : kiedy muszę czekać na Ciebie, gdy się
spóźniasz
Ponieważ: ponieważ nie wiem co się z Tobą
dzieje i za ile się pojawisz
Chcę: chciałabym, abyś w przyszłości wysłał do
mnie sms’a, że się spóźnisz i napisał za ile
faktycznie przyjdziesz
KOMUNIKATY „JA” PRZYKŁADY:
Czuję: Jestem smutna i rozczarowana
Kiedy Ty : gdyż przygotowałam Ci kolację, a nie
zostałam doceniona
Ponieważ: ponieważ spędziłam nad nią dwie
godziny
Chcę: chciałabym, abyś w przyszłości powiedział
chociaż dziękuję
KOMUNIKATY „JA” PRZYKŁADY:
Czuję: Bardzo się złoszczę
Kiedy Ty : kiedy rzucam do kosza, a Ty
pouczasz mnie jak to robić
Ponieważ: ponieważ robię to najlepiej jak
potrafię
Chcę: chciałabym, abyś mnie częściej chwaliła
i doceniała moje wysiłki
POĆWICZMY 
CZUJĘ - stwierdzenie uczuć czy przekonań. Opisz swoje
uczucia np. gniew, smutek, zawód, żal itp.
KIEDY TY - wskazanie konkretnego zachowania. Opisz
zachowanie drugiej osoby, które powoduje problem,
czyli takie, które Ci przeszkadza albo rani.
PONIEWAŻ - wskazanie konsekwencji. Opisz
konsekwencje, jakie ponosisz w związku z
zachowaniem partnera np. ryzyko utraty przyjaciół,
strata czasu itp.
CHCĘ - sformułowanie celu. Powiedz, czego chcesz.
Informuj jasno o swoich prośbach i oczekiwaniach np.
chciałbym żebyś..., proszę Cię żebyś... itp.
DZIĘKUJĘ ZA AKTYWNY
UDZIAŁ W ZAJĘCIACH