Transcript INFINANCE 06 2016.indd

INKOMEN
WGA IS GEEN
PRIJSMARKT MEER
De WGA is geen prijsmarkt meer. De private verzekeraars
hebben inmiddels al 1,6 miljard euro verlies te dragen. Ze
zullen voorzichtiger zijn en niet meer de klant koste wat het
kost willen behouden. Marjol Nikkels-Agema schetste dit
marktbeeld eind juni, tijdens de VeRiFi Zomermarkt.
V
eReFi is het kennisplatform van CS
Opleidingen. In haar presentie ‘Actualiteiten Sociale Zekerheid’ merkte
Marjol Nikkels-Agema tevens op dat
argumenten die in het verleden werden gebruikt om
eigenisicodrager voor de WGA te worden, nu als hét
argument wordt gebruikt om bij het UWV te blijven.
“Dit geldt dan vooral voor de bedrijven met een laag
WGA-risico die bij het UWV een korting krijgen
op de rekenpremie. Bij het UWV hebben de grote
bedrijven met goede risico’s juist een lage premie. Het
is nu – eind juni – nog niet duidelijk wat de verzekeraars gaan doen. Dus een goed totaalbeeld kunnen
we nog niet geven. Maar uiteraard moet de private
verzekeraar rekening houden met toekomstige risico’s
en zullen ze naast kostenopslagen ook onzekerheidsopslagen berekenen.”
Anders adviseren
Het zijn niet alleen de inkomensverzekeraars die
te maken hebben met de veranderingen, ook de
adviseurs zullen als gevolg van de Wet verbetering
hybride markt WGA anders adviseren dan vroeger.
Nikkels-Agema: “Stel dat een bedrijf een goed risico
Om deze wereld te
snappen heb je een
goede inkomensadviseur nodig
heeft en bij het UWV een zeer lage
premie krijgt, bijvoorbeeld tussen
de minimumpremie en de rekenpremie in. Dan hadden we vóór de
wetswijziging altijd het argument dat
verzekeren toch heel gunstig was,
omdat er nieuwe WGA-instroom
kon ontstaan. Deze nieuwe instroom
zou dan twee jaar later bij het UWV
weer een hoge premie veroorzaken en die hoge premie kon wel
tien jaar doorlopen. Juist door de
private verzekering te kiezen, was
het toekomstige risico afgedekt.
Met de systeemwijziging van de
Wet verbetering hybride markt is
geregeld dat bij overgang van publiek
(UWV) naar privaat (al dan niet
met verzekering) het bedrijf ALLE
staartlasten mag achterlaten. Dus
indien ze nu een lage premie betalen
bij het UWV maar in de toekomst
wel schade krijgen, kunnen ze op een
later moment altijd nog besluiten
om eigenrisicodrager te worden. Ze
mogen dan immers de schadelast
achterlaten.” Volgens Nikkels-Agema
zijn de private verzekeraars vooral
blij met de wetswijziging, omdat het
meer balans brengt in het systeem.
Het betreft dan vooral de bepaling
dat bedrijven die juist van privaat
naar publiek gaan, niet meer mogen
terugkeren op een minimumpremie.
Zij gaan nu een premie betalen op
basis van de eigen schade (de historische premielast).
Gelukkige keuze
Bedrijven die per 1 januari 2015
zijn teruggekeerd naar het UWV,
profiteren volgens Nikkels-Agema
nu – zonder dat ze dat toen konden
weten – het meest van de wetswijziging. “Deze bedrijven houden
nog de lage premiesystematiek
voor de WGA-vast schades. Omdat
de private verzekeraar het uitlooprisico draagt, zijn ze schoon teruggekeerd naar het UWV en betalen
daarvoor een minimumpremie.
Pas na vier jaar minimumpremie
kunnen ze de eerste gedifferentieerde premieverhoging krijgen op
de vaste WGA-risico’s. Mogelijk
gaan ze in 2017 wel meer betalen
bij het UWV omdat ze ook de
uitkeringen doorbelast krijgen binnen een WGA-totaalpremie van de
flexwerkers. Ze zitten dus niet meer
standaard op een minimumpremie,
maar vermoedelijk betalen ze nog
wel heel weinig bij het UWV. Deze
bedrijven hebben dus geen haast
om opnieuw eigenrisicodrager te
worden. En worden ze wel weer
eigenrisicodrager, dan kunnen ze
de staartlasten weer achterlaten bij
het UWV en schoon over naar de
private verzekeraar.”
In F i n an ce.n l 4 3