Transcript Μεταπτυχιακή εργασία σε ηλεκτρονική μορφή

ΤΑ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
ΤΟΥ CROSS-LINKING ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ
ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥ
ΠΑΤΡΟΥΔΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΤΡΙΜΕΛΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΠΙΒΛΕΨΗΣ :
Κυμιωνής Γεώργιος, Λέκτορας Οφθαλμολογίας, MD,PhD
Παλλήκαρης Ιωάννης, Καθηγητής Οφθαλμολογίας, MD,PhD
Παναγοπούλου Σοφία, Φυσικός, PhD
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
«ΟΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡΑΣΗ»
ΜΕΡΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ









 Θεωρητικό Μέρος
Ανατομία-Ιστολογία κερατοειδή
Κερατόκωνος : Ορισμός,Κλινικά σημεία,Αιτιολογία- Παθογένεια
Συσχέτιση του κερατόκωνου με άλλα νοσήματα
Τα στάδια και τα συμπτώματα του κερατόκωνου
Εξεταστικοί μέθοδοι- Τεχνικές στον κερατόκωνο
Τοπογραφική Διάγνωση του κερατόκωνου
Τεχνικές αντιμετώπισης- Θεραπεία κερατόκωνου
Τεχνική διασύνδεσης κερατοειδικού κολλαγόνου-Πως λειτουργεί, διαδικασία
τεχνικής, Περιορισμοί και επιπλοκές της CXL,Ο ρόλος της ριβοφλαβίνης.
Σχετικές μελέτες και αποτελέσματα
 Πειραματικό Μέρος




Σκοπός της εργασίας
Ασθενείς και Μέθοδός
Αποτελέσματα
Συζήτηση-Συμπεράσματα
ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΚΕΡΑΤΟΕΙΔΟΥΣ
 Κυριότερο διαθλαστικό μέσο
του οφθαλμού
 45 διοπτρίες (τα 2/3 της
συνολικής)
 Πρόσθια ακτίνα καμπυλότητας
≈ 7,8 mm
 Οπίσθια ακτίνα καμπυλότητας
≈6.9 mm
 Σκεδάζει ≈10 % του φωτός
ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΣ
 Μη φλεγμονώδης πάθηση του κερατοειδούς, η οποία
χαρακτηρίζεται από την παρουσία μίας προοδευτικής
παραμόρφωσης «κωνικής» μορφής της επιφάνειάς του
 Παραμορφωμένο είδωλο στο βυθό του ματιού
 Λέπτυνση του στρώματος κερατοειδούς
ΚΥΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥ
 Κεντρική λέπτυνση του στρώματος
 Αύξηση της καμπυλότητας (>47D)-κυρίως κεντρικά και
στο κάτω ημιμόριο, κοντά στην 6η ώρα
 Ασταθής διάθλαση
 Ανώμαλος αστιγματισμός
 Μερική ή ολική, πτώση της όρασης
ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ
 Έναρξη συνήθως στην εφηβεία
 Εξελίσσεται μέχρι την 3η – 4η δεκαετία της ζωής όπου
σταθεροποιείται
 Αμφοτερόπλευρη αλλά ασύμμετρη
 Συχνότητα πάθησης στον γενικό πληθυσμό κυμαίνεται
μεταξύ 1 και 430 /2000 άτομα
 Υποκλινικός κερατόκωνος - ο ασθενής είναι
ασυμπτωματικός
 Προχωρημένα στάδια - κωνική μορφή κερατοειδή
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥ
 Ανάλογα το στάδιο και την εξέλιξη της
πάθησης
 Μείωση οπτικής οξύτητας
 Ο ασθενής δεν μένει ποτέ
ικανοποιημένος
 Αύξηση αστιγματισμού
 Ασθενωπία
 Παραμόρφωση γραμμάτων
 Μονόφθαλμη διπλωπία
 Φωτοφοβία
 Εικόνες φαντάσματα
 Άλως γύρω από τα φώτα
 Αιφνίδια απώλεια όρασης και έντονος
πόνος (ύδρωπας)
ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ
 Δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί
 Σχετίζεται με:
 Γενετικός παράγοντας
 Διαταραχές του συνδετικού ιστού
 Ανωμαλίες στο κερατοειδικό κολλαγόνο και τη διασύνδεση του
 Συστηματικά νοσήματα (σύνδρομο Down)
 Τρίψιμο των βλεφάρων
 Χρήση Φ.Ε
 Δεν είναι ξεκάθαρο αν υπάρχει συσχέτιση με το φύλο.
 Δεν έχει ταυτοποιηθεί κάποια γονιδιακή μετάλλαξη
 Έχει βρεθεί αυξημένη συχνότητα ορισμένων πολυμορφισμών
των γονιδίων που κωδικοποιούν τα κλάσματα της
ιντερλευκίνης 1Α και 1Β (IL-1Α και 1Β) σε κερατοκωνικούς
ασθενείς
ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕ ΑΛΛΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ
 Σύνδρομο Down (5.5%-15%)
 Διαταραχές του συνδετικού ιστού
(σύνδρομο Εhlers- Danlos,ατελής
οστεογένεση)
 Ατοπία
 Σύνδρομο Rieger, σύνδρομο Apert,
σύνδρομο Crouzon, σύνδρομο Marfan,
σύνδρομο Turner,
οφθαλμοοδοντοδακτυλικό σύνδρομο και
το σύνδρομο μαλακών βλεφάρων
 Κερατοειδικές δυστροφίες (ενδοθηλιακή,
οπίσθια πολύμορφη, κοκκώδης), η
δυστροφία της ωχράς και η συγγενής
αμαύρωση του Leber
 Διαβήτης
 Κάπνισμα
Λιγότερο συχνά
Οφθαλμικές νόσοι
Πιθανόν αναστέλλουν
την εμφάνισηεπιβραδύνουν την
εξέλιξη του
κερατοκώνου.
ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥ
 Ανύψωση και λέπτυνση
κερατοειδούς (steepening)
συνήθως στο κατώτερο
ημιμόριο
ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥ
 Ουλοποίηση και διάσπαση της Bowman’s
 Γραμμώσεις τάσεως (stress lines) στο εν τω βάθει
στρώμα (Vogt’s striae)
 Εμφανές νευρικό δίκτυο κερατοειδούς
ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥ
 Fleischer ring, δακτύλιος
εναπόθεσης σιδήρου στη
βάση του κώνου
 Σημείο Rizzuti’s
 Σημείο Munson’s
Χρήσιμες ενδείξεις
ΣΤΑΔΙΑ ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥ
Με βάση τα κλινικά σημεία του, ο κερατόκωνος διακρίνεται:
 1ο στάδιο: Υποκλινικός ή ύποπτος
 2ο στάδιο: Πρώιμος κερατόκωνος
 3ο στάδιο:Ήπιος κερατόκωνος
 4ο στάδιο: Όψιμος κερατόκωνος
 5ο στάδιο: Πολύ προχωρημένος κερατόκωνος- Ύδρωπας
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ
 Έλεγχος της οπτικής οξύτητας
 Χρήση του στενοπικού δίσκου-
ανώμαλος αστιγματισμός
 Κερατοσκόπια- δίσκοι Placido
 Βιομικροσκόπησης-σχισμοειδή λυχνία
 Σκιασκοπία-ψαλιδοειδείς κινήσεις των
αμφιβληστροειδικών ανακλάσεων
 Τοπογραφία
ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥ
 Λεπτομερή απεικόνιση της
επιφάνειας του κερατοειδούς
 Πολύχρωμος χάρτης
 Χρωματική κλίμακα
 Χρωματική αναπαράσταση της
διαθλαστικής ισχύος
 Καθοριστικό ρόλο στη διάγνωση
του κερατοκώνου
 Διάγνωση και στις προκλινικές
μορφές
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥ
Γυαλιά
Συμβατική
Φακοί επαφής
Ενδοκερατικοί
δακτύλιοι
ICRS
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Χειρουργική
Διασύνδεση
κερατοειδικού
κολλαγόνου
CXL
Κερατοπλαστική
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥ
 Γυαλιά οράσεως
 ομαλό αστιγματισμό
 μικρά ποσά ανώμαλου
αστιγματιμου
 Φακοί επαφής
 ικανοποιητική όραση
 μαλακοί, ημίσκληροι
αεροδιαπερατοι ή υβριδικοί,
σκληρικοί, τορικοί ή ασφαιρικοί
 Ενθέματα ενδοστρωματικών
κερατοειδικών δακτυλίων (ICRS)
 επιπέδωση του κερατοειδούς
όταν τα γυαλιά ή οι Φ.Ε δεν
έχουν ικανοποιητικά
αποτελέσματα
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΕΡΑΤΟΚΩΝΟΥ
 Επέμβαση διασύνδεσης κερατοειδικού
κολλαγόνου (corneal cross-linking) με
τη χρήση ριβοφλαβίνης και υπεριώδους
ακτινοβολίας (UVA)
 αναστολή της εξέλιξης
 αποφυγή της μεταμόσχευσης
του κερατοειδούς
 Μεταμόσχευση του κερατοειδούς
 ο κερατοειδής έχει λεπτύνει
αρκετά
 ουλοποίηση
 η όραση δεν βελτιώνεται με
γυαλιά ή φακούς επαφής
ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ ΚΕΡΑΤΟΕΙΔΙΚΟΥ
ΚΟΛΛΑΓΟΝΟΥ
( Collagen Cross-Linking )
 Η διασύνδεση κολλαγόνου με υπεριώδη ακτινοβολία και ριβοφλαβίνη
έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να χρησιμοποιείται σαν μια μέθοδος
για την αναστολή της εξέλιξης του κερατόκωνου.
 O συνδυασμός ριβοφλαβίνης και UVA δημιουργεί φωτοοξειδωτικές
διασυνδέσεις στο κολλαγόνο του κερατοειδή.
ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ ΚΕΡΑΤΟΕΙΔΙΚΟΥ
ΚΟΛΛΑΓΟΝΟΥ
( Collagen Cross-Linking ) UVA 370 nm
Στόχοι της:
 αύξηση της σκληρότητας του
κερατοειδή
 ο έλεγχος της κυρτότητας του
κερατοειδή
 η σταθεροποίηση της εξέλιξης
του κερατόκωνου
 η μείωση της πιθανότητας για
ανάγκη μεταμόσχευσης
κερατοειδή
Ριβοφλαβίνη
Αύξηση της διασύνδεσης μεταξύ
των ινών κολλαγόνου στο
στρώμα του κερατοειδούς.
Αυξημένη αντοχή και ακαμψία του
κερατοειδή.
 Κερατοειδικός ιστός πριν
(αριστερά) και μετά
(δεξιά) το crosslinking.
Είναι εμφανής η ευκαμψία
του ιστού πριν και η
ακαμψία μετά τη
διαδικασία.(αρχείο
ΒΕΜΜΟ)
 Πριν και μετά την CXL. Η
CXL δημιουργεί
επιπρόσθετους δεσμούς
μεταξύ των μορίων του
κολλαγόνου κάνοντας το
πιο σταθερό και
αυξάνοντας παράλληλα
την ακαμψία και την
ανθεκτικότητα του
κερατοειδή.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΡΙΒΟΦΛΑΒΙΝΗΣ
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β2
 Εύκολη στη χρήση
 Υδατοδιάλυτη
 Δεν προκαλεί θόλωση ή
ουλοποίηση του κερατοειδούς
 Διεισδύει εις βάθος μέσα στο
κερατοειδικό στρώμα
 Δρα ως φωτοευαισθητοποιητης
για την επαγωγή
διασταυρούμενων συνδέσμων
μεταξύ των ινιδίων του
κολλαγόνου του στρώματος
 Προστατεύει τους υποκείμενους
ιστούς από την βλαβερή
επίδραση της υπεριώδους
ακτινοβολίας τύπου Α
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΑΣΘΕΝΩΝ ΓΙΑ
CROSS-LINKING
 Ηλικία <16 ή > 35 - 40
 Εγκυμοσύνη ή γαλουχία
 Ιστορικό ερπητικής κερατίτιδος
 Ελάχιστο πάχος κερατοειδούς > 400 μm
 Ουλοποίηση κερατοειδούς άλλης αιτιολογίας
 Αλλεργία στη Riboflavin
 Άτομα με κακή οπτική οξύτητα ή κερατοειδική θόλωση, η
CXL δεν θα ωφελήσει την όραση, παρά μόνο θα
σταθεροποιήσει τον κώνο και θα αποτρέψει την εξέλιξη
του. Σε αυτή την περίπτωση η CXL θα ήταν καλό να
συνδυαστεί με κάποια άλλη τεχνική ή να
πραγματοποιηθεί κερατοπλαστική.
ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΙΑ
CROSS-LINKING
Η διάγνωση του κερατόκωνου πρέπει να έχει
επιβεβαιωθεί με κλινική εξέταση και τοπογραφία
κερατοειδούς
 Επιβεβαίωση εξέλιξης του κερατόκωνου σε
διάστημα 12 μηνών :
 Αλλαγή στη διάθλαση
 Aλλαγές στην κερατομετρία και τοπoγραφία
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΗΣ CXL
Διεγχειρητικά είναι αδύνατη η μόλυνση διότι η
CXL σκοτώνει τα βακτήρια και τους μύκητες
 Μετεγχειρητική μόλυνση του κερατοειδούς
λόγω
τραύματος επιθηλίου
κακή χρήση του προστατευτικού Φ.Ε
λήψη κορτικοστεροϊδών μετεγχειρητικά
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΗΣ CXL
 Οίδημα του στρώματος
 Χωρίς ιδιαίτερη κλινική σημασία
 Αναμενόμενο μετεγχειρητικά (παροδικό)
 Οφείλεται κυρίως στη επιθηλιοποίηση των κυττάρων
κατά την επούλωση
 Θόλωση στρώματος
 Αναμενόμενη μετεγχειρητικά – Ήπια
 Υποχωρεί μετα από μερικούς μήνες
 Σπάνια σοβαρη
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΗΣ CXL
 Πιθανή βλάβη ενδοθηλίου (δεν έχει αναφερθεί)
 μόνο όταν το πάχος του κερατοειδούς < 400 μm
 Ερπητική κερατίτιδα με ιρίτιδα
 Επανενεργοποίηση του έρπητα
 επάγεται από την υπεριώδη ακτινοβολία
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΗΣ CXL
 Λοιμώδης κερατίτιδα
 Σε ασθενείς με post Lasik κερατεκτασία
 Θεραπεία με χορήγηση κατάλληλων αντιβιοτικών
κολλυρίων
 Αποτυχία της θεραπείας
 Εξέλιξη κερατοκώνου
 Μείωση Ο.Ο
Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας
ειδίκευσης, είναι η μελέτη των μακροπρόθεσμων
αποτελεσμάτων της διασύνδεσης του
κερατοειδικού κολλαγόνου με ριβοφλαβίνη και
υπεριώδη ακτινοβολία Α για τη θεραπεία του
κερατοκώνου, όταν αυτή εφαρμόζεται μόνη της
και όχι σε συνδυασμό με κάποια άλλη τεχνική.
ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ
 22 ασθενείς (26 οφθαλμοί) με εξελισσόμενο
 16 άνδρες και 10 γυναίκες
 Χειρουργήθηκαν στο Βαρδινογιάννειο Εργαστήριο
Μεταμοσχεύσεων και Μικροχειρουργικής του
Οφθαλμού (ΒΕΜΜΟ) στο χρονικό διάστημα από το
Φεβρουάριο του 2007 έως τον Απρίλιο του 2010
 Χρησιμοποιήθηκε η ίδια συσκευή εκπομπής
υπεριώδους ακτινοβολίας Α (UV-A)
 Οι ασθενείς αυτοί χειρουργήθηκαν με τη τεχνική του
cross-linking αποκλειστικά και όχι σε συνδυασμό με
κάποια άλλη τεχνική
 Fullow-up> 2 χρόνια
ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ
Προεγχειρητικός και
μετεγχειρητικός έλεγχος
Κριτήρια επιλογής ασθενών
 Εξελισσόμενος
 Ιστορικό του ασθενή
 Διάθλαση (UVA,
BCVA,sph, cyl,axis)
 Τοπογραφία του
κερατοειδή (Kf, Ks)
 Παχυμετρία
κερατοειδούς
 Ενδοθηλιακά (ECD)




κερατόκωνος
Κερατοειδικό πάχος
>400 μm
Ηλικία άνω των 18
Να μην υπάρχει
εγκυμοσύνη
Κλινική οφθαλμολογική
εξέταση χωρίς
παθολογικά ευρήματα.
ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ
 Η διάγνωση του κερατόκωνου βασίστηκε στην τοπογραφία του
κερατοειδούς. H επιβεβαίωση της νόσου επιβεβαιώθηκε με
βάση την κλινική εξέταση και μία σειρά τοπογραφικών
δεδομένων που διενεργήθηκαν για χρονικό διάστημα 12
μηνών πριν από την επέμβαση.
 Ο κερατόκωνος χαρακτηρίστηκε εξελισσόμενος με τη
διαπίστωση αύξησης στην κορυφή του κώνου (cone apex)
κατά -0,75 διοπτρίες (D) ή αλλαγής στο διαθλαστικό σφαιρικό
ισοδύναμο κατά -0,75 διοπτρίες (D) σε διάστημα ενός
εξαμήνου.
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ
 Διάρκεια ≈ 1 ώρα
 Ενστάλαξη αναισθητικού
κολλυρίου (υδροχλωρικής
προξιμετακαΐνης 0.5%)
 Έλεγχος παχυμετρίας
κερατοειδούς >400 μm
 Μηχανική αφαίρεση του κεντρικού
επιθηλίου (tPTK)
- σε ζώνη 6,5 mm
- βάθος εκτομής ≈ 50 μm
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ
 Επέκταση της ζώνης
αποεπιθηλιοποίησης
(beaver) για καλύτερη
διείσδυση της ριβοφλαβίνης
στο στρώμα
 ενστάλαξη ριβοφλαβίνης
0,1%
 διάρκεια 30 λεπτών
 συχνότητα ανά 3 λεπτά
 βάθος εισχώρησης
μέχρι τον πρόσθιο
θάλαμο
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ
 Ακτινοβόληση με UV-A (365 nm ) (UV-X illumination system version
1000, Zurich, Switzerland)
 διάρκεια 30 λεπτών
 ενστάλαξη ριβοφλαβίνης ανά 3-5 λεπτά
 Με φωτόμετρο (UV-A YK-34UV) επιβεβαιώθηκε η επιθυμητή
ακτινοβόληση της επιφάνειας του κερατοειδούς στα 3 mW/cm2,
που αντιστοιχούν σε 5,4 J/cm2 δόση επιφάνειας ύστερα από
30 λεπτά ακτινοβόλησης
 μαλακός θεραπευτικός φ.ε
 φαρμακευτική αγωγή
 τεχνητά δάκρυα
ΣΤΑΣΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ
 Excel- Συγκέντρωση δεδομένων
 SPSS 18.0- Στατιστική ανάλυση
 Shapiro-Wilk test: Eνδείκνυται για μικρά μεγέθη δείγματος
 Δεδομένα :Κανονική κατανομή
 Τ-test :Eκτίμηση της διαφοράς μεταξύ 2 μετρήσεων
 Το Ρ value με τιμή 0,05 θεωρείται στατιστικά σημαντικό
 Όλες οι τιμές παρουσιάζονται ως μέσος όρος ± τυπική
απόκλιση και εύρος
 Η οπτική οξύτητα εκφράζεται ως λογάριθμος της
ελάχιστης γωνίας ανάλυσης (logMAR).
ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΗΛΙΚΙΑΣ
32.42±5.46 χρόνια
εύρος: 26 -49
ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ F/U
45.38±13.79 μήνες
εύρος: 24- 65
PREOPE
RATIVE
No
of
eyes
26
1
2
3
YEAR
YEARS
YEARS
POSTOP POSTOP POSTOP
4
YEARS
POSTOP
5
YEARS
POSTOP
LAST
26
12
8
26
26
21
POSTOP
Διορθωμένη
οπτική οξύτητα εκφραζόμενη σε LogMAR
ΑΝΑΛΥΣΗ
ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Μη-διορθωμένη οπτική οξύτητα εκφραζόμενη σε
LogMAR CDVA
LogMAR UDVA
LogMAR
Mean steep K
(D)
Μεσος όρος των steep κερατομετρικών μετρήσεων
(διοπτρίες)
Mean flat K (D)
Μέσος όρος των flat κερατομετρικών μετρήσεων
(διοπτρίες)
Mean Corneal
Ast (D)
Μέσος όρος κερατοειδικού αστιγματισμού
Mean SEQ (D)
Μέσος όρος του σφαιρικού ισοδύναμου (διοπτρίες)
CCT (μm)
Κεντικό κερατοειδικό πάχος
ECD
(cells/mm2)
Πυκνότητα ενδοθηλιακών κυττάρων
ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Table. Preoperative and Postoperative Patient Data
No. of eyes
LogMAR CDVA
LogMAR UDVA
Mean Steep K (D)
Mean Flat K (D)
Mean Corneal Ast (D)
Mean SEQ (D)
CCT (μm)
ECD (cells/mm2 )
Preoperative
1 Year
Postop
2 Years
Postop
3 Years
Postop
4 Years
Postop
5 Years
Postop
Last
Postop
26
26
26
21
12
8
26
0.30 ± 0.23
0.23 ± 0.15
0.20 ± 0.18
0.16 ± 0.13
0.16 ± 0.16
0.22 ± 0.21
0.18 ± 0.18
(P = 0.020)
(P = 0.003)
(P = 0.001)
(P = 0.002)
(P = 0.033)
(P = 0.001)
0.74 ± 0.47
0.64 ± 0.41
0.56 ± 0.35
0.62 ± 0.43
0.52 ± 0.31
0.60 ± 0.39
(P = 0.039)
(P = 0.005)
(P = 0.001)
(P = 0.007)
(P = 0.043)
(P = 0.002)
50.74 ± 4.91
50.10 ± 4.92
49.72 ± 4.90
48.82 ± 3.74
49.19 ± 3.31
49.52 ± 4.55
(P = 0.009)
(P = 0.007)
(P = 0.005)
(P = 0.012)
(P = 0.019)
(P = 0.001)
46.13 ± 3.77
46.22 ± 4.13
46.14 ± 4.05
45.03 ± 3.09
44.71 ± 2.87
45.75 ± 3.78
(P = 0.007)
(P = 0.008)
(P = 0.008)
(P = 0.001)
(P = 0.026)
(P = 0.001)
4.61 ± 3.20
3.86 ± 2.45
3.59 ± 2.02
3.80 ± 2.30
4.49 ± 2.41
3.77 ± 1.98
(P = 0.644)
(P = 0.124)
(P = 0.070)
(P = 0.100)
(P = 0.176)
(P = 0.064)
-4.72 ± 4.72
-4.20 ± 4.11
-3.48 ± 3.61
-4.33 ± 4.76
-3.69 ± 3.22
-4.03 ± 3.55
(P = 0.810)
(P = 0.405)
(P = 0.124)
(P = 0.448)
(P = 0.292)
(P = 0.354)
432.33±59.90
434.19±58.13
441.96±50.23
434.12±37.09
434.92±55.72
430.70±56.28
(P = 0.262)
(P = 0.100)
(P = 0.486)
(P = 0.242)
(P = 0.265)
(P = 0.087)
2508.30±260.67
2490.66±320.36
2541.32±258.23
2439.42±243.48
2557.00±187.30
2494.87±303.16
(P = 0.248)
(P = 0.110)
(P = 0.658)
(P = 0.106)
(P = 0.694)
(P = 0.274)
0.87 ± 0.47
52.69 ± 6.48
47.95 ± 4.93
4.74 ± 3.54
-4.82 ± 4.45
444.33±49.71
2543.04±292.12
ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
1Ος ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
LogMAR CDVA
↓ κατά 0.07 logMAR μονάδες με p = 0.020
↑ κατά 1 γραμμή στο 50% των οφθαλμών και σταθερό
στο 31%
LogMAR UDVA
↓ κατά 0.13 logMAR μονάδες με p = 0.039
UDVA ≥ 20/80 το 35% ματιών
Mean steep K (D)
↓ κατά μέσο όρο 1.92 D με p = .009
Mean flat K (D)
↓ κατά μέσο όρο 1.82 D με p = .007
Mean Corneal Ast (D)
Δεν άλλαξε σημαντικά με μέσο όρο 0.13 D με p = .664
Mean SEQ (D)
↓ άπό -4.82 ± 4.45 D σε -4.72 ± 4.72 D με p = .810
ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
2ος ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
LogMAR CDVA
Βελτίωση κατά 0.10 logMAR μονάδες με p = .003
↑ κατά 1 γραμμή στο 46% των ματιών-σταθερό στο
42%
LogMAR UDVA
Βελτίωση κατά 0.23 logMAR μονάδες με p = .005
UDVA ≥ 20/80 το 38% ματιών
Mean steep K (D)
↓ κατά μέσο όρο 2.59 D με p = .007
Mean flat K (D)
↓ κατά μέσο όρο 1.73 D με p = .008
Mean Corneal Ast (D)
↓ με μέσο όρο 0.88 D ( όχι σημαντικά) με p = .124).
Mean SEQ (D)
↓ με μέσο όρο 0.62 D (μη σημαντική) με p = .405).
ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
3ος ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
LogMAR CDVA
Βελτίωση κατά 0.14 logMAR μονάδες με p = .001
↑ 1 γραμμή στο 57% των ματιών-σταθερό στο 33%
LogMAR UDVA
Βελτίωση κατά 0.31 logMAR μονάδες με p = .001
UDVA ≥ 20/80 σε ποσοστό 57%των ματιών
Mean steep K (D)
↓ κατά μέσο όρο 2.97 D με p = .005
Mean flat K (D)
↓ κατά μέσο όρο 1.81 D με p = .008
Mean Corneal Ast (D)
↓ με μέσο όρο 1.15 D (όχι σημαντικά) με p = .070
Mean SEQ (D)
↓ κατά μέσο όρο 1.34 D (μη σημαντικά) με p = .124
ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
4ος ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
LogMAR CDVA
Βελτίωση κατά 0.14 logMAR μονάδες με p = .002;
↑ κατά 1 γραμμή στο 75% των ματιών-σταθερό στο
17%
LogMAR UDVA
Βελτίωση κατά 0.25 logMAR μονάδες με p = .007
UDVA ≥ 20/80 σε 50% των ματιών
Mean steep K (D)
↓ κατά μέσο όρο 3.87 D με p = .012
Mean flat K (D)
↓ κατά μέσο όρο 2.92 D με p = .001
Mean Corneal Ast (D)
↓ κατά μέσο όρο 0.94 D (όχι σημαντικά) με p = .100
Mean SEQ (D)
↓ κατά μέσο όρο 0.49 D (μη σημαντικά) με p = .448
ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
5ος ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
LogMAR CDVA
Βελτίωση κατά 0.08 logMAR μονάδες με p = .033
↑ κατά 1 γραμμή στο 63% των ματιών -σταθερό στο
25%
LogMAR UDVA
Βελτίωση κατά 0.35 logMAR μονάδες με p = .043
UDVA ≥ 20/80 στο 63% των ματιών
Mean steep K (D)
↓ κατά μέσο όρο 3.50 D με p = .019
Mean flat K (D)
↓ κατά μέσο όρο 3.24 D με p = .026
Mean Corneal Ast (D)
Δεν άλλαξε σημαντικά με μέσο όρο 0.25 D με p = .176
Mean SEQ (D)
↓ κατά μέσο όρο 1.13 D (μη σημαντικά) με p = .292
ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΕΡΑΤΟΕΙΔΙΚΟ ΠΑΧΟΣ – CCT (μm)
Postoperative
444.33±49.71 μm
1 Year Postop
432.33±59.90 μm
2 Years Postop
434.19±58.13 μm
3 Years Postop
441.96±50.23 μm
4 Years Postop
434.12±37.09 μm
5 Years Postop
434.92±55.72 μm
ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΕΝΔΟΘΗΛΙΑΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ – ECD ( cells/mm2)
Postoperative
2543±292 κύτταρα/mm2
1 Year Postop
2508±261 κύτταρα/mm2
2 Years Postop
2491±320 κύτταρα/mm2
3 Years Postop
2541±258 κύτταρα/mm2
4 Years Postop
2439±243 κύτταρα/mm2
5 Years Postop
2557±187 κύτταρα/mm2
ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Γραφική αναπαράσταση των στατιστικών αποτελεσμάτων που
παρουσιάστηκαν στις προηγούμενες διαφάνειες
ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
 Caporossi et al. → κερατοειδική σταθερότητα (44 μάτια-
48 μήνες παρακολούθησης) ↓ κερατοειδικών μετρήσεων,
↓ στο κόμμα και βελτιώσεις στο σφαιρικό ισοδύναμο.
 Raiskup–Wolf → σταθερότητα του κερατόκωνου σε
ποσοστό 98% με συνεχή ↓ των κερατομετρικών
μετρήσεων και βελτιώσεις της όρασης (33 μάτια -3
χρόνια παρακολούθησης)
 Ο’Βrart DP et al. → σημαντική ↓ τοπογραφίας και
κερατοειδικών εκτροπών σε 4-6 χρόνια σε σύκγριση με
τον 1 χρόνο, → σταθερότητα και τη συνέχιση της
βελτίωσης της κατάστασης με τον καιρό.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Η μελέτη μας έδειξε :
 Σταθεροποίηση του κερατόκωνου σε όλα τα
μάτια
 ↓ κερατομετρικών τιμών
 Το flattening του κερατοειδή συνεχίστηκε για
περίοδο χρόνων χωρίς άλλες σημαντικές
παρενέργειες.
→ Τέτοια ευρήματα υποστηρίζουν την περαιτέρω
αποτελεσματικότητα της CXL.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
 Συνεχή βελτίωση των οπτικών παραμέτρων
 Στατιστικά σημαντική βελτίωση του UCVA και
του BCVA
 Η βελτίωση του UCVA οφείλεται στη ↓ του
αστιγματισμού και του σφαιρικού ισοδύναμου
 Η βελτίωση του BCVA οφείλεται στην
κανονικότητα της βελτιωμένης κερατοειδικής
επιφάνειας, που είναι αποτέλεσμα της ↑ της
ακαμψίας του κερατοειδή.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Κεντρικό κερατοειδικό πάχος (CCT)
Δεν παρουσίασε κάποια στατιστικά ή κλινικά σημαντική αλλαγή κατά
την μελέτη μας, ούτε και σε άλλες μελέτης που έχουν δημοσιευτεί.
Πυκνότητα ενδοθηλιακών κυττάρων (ECD)
Δεν άλλαξε σημαντικά σε όλη την διάρκεια της παρακολούθησης
 Η απώλεια ενδοθηλιακών κυττάρων αποτελεί σημαντικό παράγοντα
για την εκτίμηση της ασφάλειας της διαδικασίας CXL.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Με την βοήθεια των διαθέσιμων τωρινών δεδομένων,
μπορούμε να υποστηρίξουμε:
→ Η τεχνική διασύνδεσης κερατοειδικού κολλαγόνου είναι μια
ασφαλής διαδικασία με επιτυχία στην σταθεροποίηση της εξέλιξης
του κερατόκωνου
→ Είναι συνετό να προβούμε σε αυτή τη διαδικασία σε περιπτώσεις
ασθενών με εξελισσόμενο κερατόκωνο ή με άλλες εκτατικές
ανωμαλίες
→ Περαιτέρω παρακολούθηση ενδείκνυται δεδομένου της φύσης του
κερατόκωνου.