Transcript Profilaktyka uzależnienia od Internetu

Zespół uzależnienia od internetu
(ZUI, uzależnienie od internetu; ang.
Internet Addiction Disorder, IAD)
- postulowany przez niektórych
psychiatrów, w tym Ivana Goldberga,
syndrom uzależnienia się użytkownika
internetu od wielogodzinnego obcowania
w tym środowisku.
Erotomania internetowa – polega głównie na oglądaniu filmów i
zdjęć z materiałami pornograficznymi lub rozmowach na
chatach o tematyce seksualnej.
Socjomania internetowa – jest to uzależnienie od internetowych
kontaktów społecznych.
Uzależnienie od sieci – polega na pobycie w internecie. Jest
ono bardzo podobne do uzależnienia od komputera, lecz
polega na przebywaniu w sieci. Osoby takie są cały czas
zalogowane do sieci i obserwują, co się tam dzieje.
Przeciążenie informacyjne – występuje przy natłoku informacji
np. przebywanie w wielu pokojach rozmów jednocześnie lub
udział w wielu listach dyskusyjnych.
Uzależnienie od komputera – osoba nie musi w tym wypadku
przebywać w internecie, wystarczy, że spędza czas przy
komputerze. Nie jest dla niej ważne to, co przy nim robi.
Osoby, u których stwierdzono uzależnienie od internetu lub
zagrożenie tym uzależnieniem, najczęściej spędzają czas
na następujących formach rozrywki:
 Internet Relay Chat (IRC) – usługa służąca do porozumiewania
się z innymi osobami korzystającymi, z internetu. Jest to forma
pisanej rozmowy. W Polsce wciąż są notowane małżeństwa,
które zapoznały się na kanale, i po rzeczywistym spotkaniu
związały się ze sobą. Według niektórych szacunków z IRC-a
korzysta naraz około 10 tysięcy użytkowników na całym świecie.
 Gry online – specyfika gier online (sieciowych) polega na tym, iż
naszym przeciwnikiem nie jest komputer, lecz żywy człowiek.
Według niektórych badaczy tego zjawiska, poprzez tego typu
gry narasta w graczach poziom agresji, który następnie jest
rozładowywany w świecie realnym, na zwykłych ludziach.
 World Wide Web (WWW)
 Grupy dyskusyjne (newsgroups) i listy adresowe
Facebook, Twitter i sprawdzanie maili są
silniejszymi pokusami niż alkohol i papierosy
Jednym z wyznaczników uzależnienia od Internetu jest brak
kontroli nad czasem. Osoby, które korzystają z Internetu
zaczynają prowadzić swoiste „wirtualne” życie (liczne kontakty
z nieznanymi ludźmi), spędzają kilka godzin dziennie grając w
internetowe gry, ich relacje z innymi ograniczają się do postów
na portalach społecznościowych, rozmów przez komunikatory
czy dyskusji na forach internetowych. Internet staje się zatem dla
osoby uzależnionej głównym narzędziem kontaktu, a możliwości
jakich dostarcza, głównym sposobem na spędzanie czasu.
Według specjalistów, w tym Bohdana T. Woronowicza Ten rodzaj
uzależnienia stanie się prawdopodobnie jedną z plag XXI wieku
i najprawdopodobniej jest tylko kwestią czasu oficjalne
sklasyfikowanie uzależnienia od internetu (siecioholizmu) jako
jednostki chorobowej.
Stosowana terapia zespołu uzależnienia od
internetu na ogół przypomina metody leczenia
uzależnienia od alkoholu czy hazardu (często do
tego celu adaptuje się metodę tzw. "12 kroków"
stosowaną w grupach samopomocy
prowadzonych przy kościołach). Ostatnio
pojawiają się również coraz bardziej
zaawansowane próby opracowania
specyficznych technik leczenia uzależnień
komputerowych. Ich elementem wspólnym jest
przede wszystkim przygotowanie i przestrzeganie
drobiazgowego planu dnia, a w nim ścisłe
określenie czasu korzystania z internetu.
Pacjentami są ludzie przeważnie w wieku od
14 do 24 lat, którzy cierpieli na bezsenność,
podupadali na zdrowiu, zaniedbywali swoje
obowiązki i tracili znajomych - wszystko z
powodu dużych ilości czasu spędzanego przy
komputerze. Pełna kuracja trwa od 10 do 15
dni, ale w niektórych przypadkach znacznie
dłużej.
W 2009 roku EMCDDA opublikowało przegląd
internetowych programów leczenia uzależnień
(Internet-based Drug Treatment Interventions,
DTI). Na jego potrzeby stworzono definicję takich
programów. Polegają one na prowadzeniu
zaplanowanych działań z użyciem stworzonego
specjalnie dla potrzeb leczenia
ustrukturyzowanego narzędzia.







Przyznanie się przed sobą do problemu.
Nie jest konieczne zachowanie abstynencji od sieci.
W leczeniu chodzi o przywrócenie kontroli nad
zachowaniem, które przynosi przykre konsekwencje.
Istotne jest szukanie innych sposobów na sytuacje, kiedy
„ciągnie” do komputera.
Nauczenie się rozpoznawania sygnałów ostrzegawczych
może skutecznie pomóc poradzić sobie z nawrotem
problemów).
Nauka zdrowego życia emocjonalnego.
Jeśli problem dotyczy dziecka, potrzebne będzie spotkanie
się specjalisty z całą rodziną.
Najprościej jest zgłosić się do specjalisty.
Jeśli z różnych przyczyn nie możesz tego zrobić to:
 Spróbuj wprowadzić zasadę niekorzystania z tego, od czego
jesteś uzależniony przez 24 godziny- jeśli to Ci się uda, przedłuż o
następne a potem o kolejne itd. To tylko początek drogi, ale jeśli
Ci się uda, potem może być łatwiej.
 Kiedy czujesz chęć skorzystania z Internetu a szczególnie z tego
co jest dla Ciebie problemem, staraj się odwrócić uwagę, zajmij
się czymś.
 Staraj się uregulować tryb życia i planować to, co ma się w nim
wydarzyć- to pomoże poradzić sobie z chęcią sięgania po
Internet jako sposobu na nudę.
 Zmień miejsce, w którym pracowałeś najczęściej na komputerze
– nowe będzie się Tobie mniej kojarzyło z poprzednim
postępowaniem.
 Ułóż sobie swoją hierarchię ważności i staraj się nią kierować.
* Zacznij od informacji - od zapoznania się z
problemem, dostrzeżenia niebezpieczeństw
* Codziennie planuj dzień z ustaleniem czasu
korzystania z Internetu
* Kontroluj i nie przekraczaj zaplanowanego
wcześniej czasu przebywania w sieci
* Zdobywaj nowych, wartościowych
przyjaciół "rzeczywistych", pielęgnuj przyjaźnie
* Rozwijaj swoje zainteresowania, odkrywaj
nowe zainteresowania
* Spędzaj dużo czasu wolnego z rodziną i
przyjaciółmi
* Uprawiaj sport
* Konstruktywnie rozwiązuj swoje problemy. Jeśli problem Cię
przerasta, zaufaj rodzicom. Twój problem rodzice często potrafią
łatwo rozwiązać, ponieważ są ludźmi
o większym doświadczeniu życiowym
* Korzystaj z pomocy swojego wychowawcy, pedagoga szkolnego
lub nauczyciela, którego darzysz zaufaniem
* W przypadku zauważenia symptomów uzależnienia od Internetu
zgłoś ten problem rodzicom, wychowawcy, pedagogowi. Te osoby
chcą Twojego dobra i skontaktują
Cię ze specjalistą od uzależnień w celu udzielenia Ci pomocy
W Polsce jest wiele poradni, w których pracują specjaliści od
uzależnień.
Wbrew pozorom może być to bardzo trudne,
a czasem wręcz niewykonalne wyzwanie.
Osoby nałogowo korzystające z internetu
zaniedbują swoje dotychczasowe kontakty
społeczne i ciężko jest im wrócić do kontaktu
„twarzą w twarz”. Rolą bliskich osób jest
motywowanie osoby, u której podejrzewają
patologiczne zachowania, do
bezpośredniego kontaktu ze specjalistą. Po
wstępnym ustaleniu, nad jakimi problemami
należałoby pracować, uzależniony powinien
podjąć się terapii uzależnień.
www.wikipedia.org.pl
www.grafika.google.pl
www.wieszjak.pl
www.zsoiz-ciechanowiec.pl
www.tppu.org
Michał Budzik