Transcript Toespraak door Jozef Bonte

Toespraak door Jozef Bonte bij de heropening Margaretacentrum 14-09-2014
Beste allen,
Er is wel een heel lange weg afgelegd en heel wat mensen zijn betrokken geweest
om tot het resultaat te komen dat we straks onder ogen zullen krijgen.
Ik weet het wel, herinneringen behoren tot het verleden
maar een aantal ervan zullen altijd blijven
zolang er mensen zijn die bij de activiteiten betrokken waren.
Aan een aantal foto’s die hier vertoond worden kleven herinneringen
die fijne gebeurtenissen oproepen maar soms ook een beetje pijn doen.
Ons verhaal is begonnen in de zomer van 1984, juist 30 jaar geleden.
Op het plan van ons grote kerkgebouw stond het zaaltje aangeduid als cathechesmuszaal
met een afgesloten gang, een rij kapstokken, een koele ruimte, klaslokaalachtig.
Van keuken, centrale verwarming, dubbele beglazing, koelkast, bestek,
fatsoenlijke meubelen, gordijnen of enig ander comfort was absoluut geen sprake.
Het waren andere tijden, maar toch.
Ik zie wijlen Godelieve Thorez-Schotte nog de kopjes, na een K.A.V.-vergadering,
staan afwassen in een verlakte teil met warm water dat ze eerst verwarmd had
op een zelf meegebracht gasvuurtje.
In 1984 namen een aantal mensen het initiatief om daar iets aan te doen.
Goede wil genoeg, maar de centen waren er niet.
Om daaraan te verhelpen leidde het enthousiasme onder de parochiale verenigingen
weldra tot verschillende acties.
Een eerste actie was een taartenverkoop, dat was in oktobr 1984.
Goede opbrengst weliswaar, maar het had beter gekund
omdat na de overnachting van de voorraad in de eerder vochtige blinde gang,
voorraad die bestemd was voor de verkoop de volgende dag,
grotenddeels beschimmeld was. Onverkoopbaar natuurlijk.
Dankzij een renteloze lening ons toegkend door pastoor Jozef Monballyu
konden wij al aannemers aanspreken: een bouwondernemer, een elektricien,
een timmerman, een chauffagist en een loodgieter.
Ook de parochiale verenigingen deden hun best,
alsook een aantal particuliere parochianen sprongen met een gift bij.
Nu we te scheep waren werden andere acties bedacht: als de verkoop van stylo’s,
een tombola van het geluk, een schilderijenverkoop.
Een groots opgezette Balinese kunsttentoonstelling werd in de zomer 1987 opgezet,
die zowel de zaal beneden als de zolder in beslag nam.
Vandaar dat je in menig Knoks interieur nog een Balinees kunstwerk kunt aantreffen.
Gelukkig konden wij daarbij beroep doen op de kennis
en de uitzonderlijke commerciële gaven van het echtpaar Jozef Naert-José Vandecasteele,
die juist een reis naar Bali achter de rug hadden.
Op 16 maart 1988 kregen we Mgr. De Smedt over de vloer.
Datzelfde jaar startten wij met onze legendarische tweede handsmarkten.
De idee ervoor werd ons aangebracht door pastoor Jozef Monballyu.
De opbrengst overtrof telkens de verwachtingen en ook voor ons medewerkers,
was de rode draad doorheen gans deze acties: we waren een hechte groep,
wij hebben keihard gewerkt maar ook heel veel plezier beleefd.
Nu nog worden de herinneringen eraan opgehaald.
Regelmatig werd ook een Breughel-buffet of een ander eetfestijn georganiseerd.
Na 30 jaar was het inderdaad nodig de zaal een grondige face-lift te geven.
Ook onze werkgroep die nu zal ophouden te bestaan
en vervangen wordt door een meer officieel orgaan,
is fier toch ook een bijdrage te kunnen leveren,
bijdrage die wij hebben opgespaard dank zij de inspanning van velen onder u.
Wij zijn er dan ook van overtuigd dat deze opgeblonken parel
aan de kroon van onze St.-Margaretaparochie,
de parochie nog meer uitstraling zal geven
en dat onze verenigingen en ook de andere gebruikers er zich thuis zullen voelen.
Tot slot wil ik piëteitsvol die mensen in herinnering brengen
die tot onze vaste medewerkers behoorden maar ons al zijn voorgegaan
maar misschien vandaag dichter bij ons zijn dan we denken.
Die mensen zijn: Henry Kempe, Cyriel Augustijn, Nicole Desmedt,
Jan en Lucienne Van Quathem, Meintje Baert, José Naert-Vandecasteele
en mijn echtgenote Jeannine.
Geniet nog van dit mooie moment, ik dank u alvast voor uw aandacht.