Transcript • Częsta choroba dzieci, związana z nieprawidłową reakcją dróg oddechowych na substancje przez innych tolerowane. • Pod wpływem drażniącego czynnika mięśnie oskrzeli.

• Częsta choroba dzieci, związana z nieprawidłową reakcją dróg
oddechowych na substancje przez innych tolerowane.
• Pod wpływem drażniącego czynnika mięśnie oskrzeli kurczą się, gruczoły
oskrzelowe produkują gęstą wydzielinę, a błona śluzowa ulega obrzękowi.
Wszystko to utrudnia swobodny przepływ powietrza i powoduje duszność.
• Astma dotyka sześciu maluchów na stu. Prawdopodobieństwo
zachorowania znacznie jednak wzrasta, jeśli cierpi na nią któreś z
rodziców. Ale nawet przy braku obciążeń rodzinnych duże stężenie
uczulających drobin w otoczeniu (takich jak dym papierosowy, spaliny,
sierść psa lub kota) może u dziecka wywołać lub zaostrzyć astmę.
Astma ujawnia się zwykle przed ukończeniem 5. roku życia.
U niemowląt rzadko występuje typowa duszność, częściej inne choroby
alergiczne: skaza białkowa, katar sienny. U dwulatka mogą pojawić się już
typowe zaburzenia oddechowe:
•
suchy, męczący kaszel, zwłaszcza w nocy;
•
świszczący oddech;
•
uczucie braku powietrza.
Zazwyczaj nie dochodzi przy tym do podniesienia temperatury, co odróżnia
dychawicę od infekcji dróg oddechowych (oskrzeli i oskrzelików), które są
najczęstszą przyczyną świszczącego oddechu u małych dzieci.
U ponad połowy dzieci astma ma przebieg
łagodny. Napady duszności i kaszel
pojawiają się sporadycznie, głównie
podczas infekcji, przy zmianie klimatu. Te
maluchy tylko doraźnie dostają leki. U
pozostałych przebieg choroby jest cięższy.
Ataki astmy pojawiają się głównie w nocy.
• alergeny - pyłki, drobiny kurzu, sierść zwierząt, niekiedy pokarmy;
• infekcje;
• dym tytoniowy, spaliny, substancje chemiczne (farby, lakiery);
• zmiany pogody - przy wilgotnej, chłodnej i mglistej aurze malec
czuje się znacznie gorzej;
• wysiłek fizyczny - duszność pojawia po intensywnym biegu, śmiechu
czy krzyku, zwłaszcza jeżeli powietrze jest suche i zimne;
• silne przeżycia psychiczne.
• Zapobieganie, tak jak przy innych chorobach
alergicznych, polega na unikaniu substancji
wywołujących ataki. Dziecko nie może się
przemęczać, ale umiarkowane ćwiczenia
fizyczne są wskazane (pływanie, gimnastyka).
Ubieranie malucha stosownie do pogody w
dużej mierze chroni przed infekcjami, podobnie
jak utrzymywanie stałej temperatury w
mieszkaniu.
• Lekarz przepisze dziecku na stałe środki, które
rozszerzają oskrzela, ułatwiają oddychanie i działają
przeciwzapalnie. Podaje się je w syropie lub tabletkach,
a najczęściej w aerozolu - w czasie wdechu dziecko
wciąga rozpylony lek wprost do płuc.
• Zawsze należy podawać dawki leków przepisane przez
lekarza. Nie wolno ich zwiększać "na wszelki wypadek",
gdyż mogłoby to maluchowi zaszkodzić. W domu trzeba
mieć zapas leków na kilka dni. Opiekunowie malca w
przedszkolu powinni wiedzieć, jak mu pomóc w razie
napadu duszności.
• Jeżeli dziecko się dusi, jest przerażone i z trudem łapie
powietrze, a podawane leki nie skutkują - należy wezwać
pogotowie. W miarę możności trzeba zachować spokój,
by nie potęgować przerażenia malucha. Konieczny może
być pobyt w szpitalu i zastosowanie leków dożylnie, a
także podanie tlenu.
• Astmę na tle alergicznym może złagodzić lub wyleczyć
odczulanie (patrz: alergia). Czasem dobrze robi zmiana
klimatu. Lekarz, który zna dziecko, powinien doradzić,
dokąd wyjechać.
• Większość dzieci, które cierpią na łagodną
postać astmy, wyrasta z niej w okresie
dojrzewania. U pozostałych objawy
utrzymują się ze zmiennym nasileniem
przez całe życie. Postępy w leczeniu
astmy znacznie poprawiły sytuację osób
cierpiących na tę chorobę.