DIELEKTRYKI Wykład 1 4.11.2010 Tadeusz Hilczer Poznańska „Szkoła Dielektryków” Mistrz i jego uczniowie Arkadiusz Piekara (1904-1989) August Chełkowski (1927-1999) Tadeusz Hilczer Stanisław Kielich (1929-1993)

Download Report

Transcript DIELEKTRYKI Wykład 1 4.11.2010 Tadeusz Hilczer Poznańska „Szkoła Dielektryków” Mistrz i jego uczniowie Arkadiusz Piekara (1904-1989) August Chełkowski (1927-1999) Tadeusz Hilczer Stanisław Kielich (1929-1993)

DIELEKTRYKI
Wykład 1
4.11.2010
Tadeusz Hilczer
1
Poznańska „Szkoła Dielektryków”
Mistrz i jego uczniowie
Arkadiusz Piekara
(1904-1989)
August Chełkowski
(1927-1999)
Tadeusz Hilczer
Stanisław Kielich
(1929-1993)
2
„Nasycenie dielektryczne”
Tadeusz Hilczer
3
„Fizyka Dielektryków”
(pierwsze wydanie
polskie powstało na
podstawie wykładów
w Poznaniu)
Tadeusz Hilczer
4
Budowa materii
• Budowa materii jest bardzo złożona
– ciała materialne zbudowane są z molekuł
– molekuły z atomów
– atomy z elektronów i jąder atomowych
– jądra atomowe z nukleonów
– nukleony z kwarków
• Kwarki i elektrony są uznawane za podstawowe cząstki
elementarne
Tadeusz Hilczer
5
Budowa materii
• Poziomy opisu materii
– makroskopowy
– molekularny
– atomowy
– jądrowy
– cząstek elementarnych
• Z każdym poziomem związany określony zakres energii
oddziaływania
• Rozpatrując określony proces można ograniczyć się do
poziomu odpowiedniego dla danego procesu
• Do opisu klasycznych procesów fizykochemicznych wystarczy
atomowy poziom opisu materii
Tadeusz Hilczer
6
Budowa materii
Poziom atomowy  trzy podstawowe fazy skupienia
(istniejące w określonej temperaturze i ciśnieniu)
faza stała

faza ciekła

faza gazowa
Faza stała:
 elementy mają przestrzenne uporządkowanie dalekiego
zasięgu,
 charakteryzuje się najwyższą energią oddziaływania
Faza gazowa:
 elementy nie mają żadnego uporządkowania
Tadeusz Hilczer
7
Budowa materii
Budowa
materii
• Radialny rozkład
gęstości atomów
potasu w zależności od
odległości od
wybranego atomu
w stanie stałym
w stanie ciekłym
Tadeusz Hilczer
8
Budowa materii
kryształ molekularny

mezofaza

ciecz jednorodna
MOLEKULARNY
Miejsce mezofazy
kryształ molekularny

kryształ plastyczny

ciecz jednorodna
MOLEKULARNY
Miejsce kryształu plastycznego
Tadeusz Hilczer
9
Budowa materii
Dwuwymiarowa sieć
kryształu
ciała szklistego
Tadeusz Hilczer
10
Podstawowy układ elektryczny
• Kondensator elektryczny
- układ dwu elektrod (dowolnego kształtu)
podstawowy obwód elektryczny
R
kondensator
źródło
prądu
Tadeusz Hilczer
miernik
prądu
11
Podstawowy układ elektryczny
Pomiędzy elektrodami znajduje się:
próżnia
R
źródło
prądu
Tadeusz Hilczer
miernik
prądu
12
Podstawowy układ elektryczny
Pomiędzy elektrodami znajduje się:
ciało przewodzące
R
źródło
prądu
Tadeusz Hilczer
miernik
prądu
13
Podstawowy układ elektryczny
Pomiędzy elektrodami znajduje się:
ciało trochę przewodzące
R
źródło
prądu
Tadeusz Hilczer
miernik
prądu
14
Podstawowy układ elektryczny
Pomiędzy elektrodami znajduje się:
ciało bardzo słabo przewodzące
R
źródło
prądu
Tadeusz Hilczer
miernik
prądu
15
Równania Maxwella
• Równania Maxwella opisują przestrzenne i czasowe zależności
wiążące ze sobą pola elektryczne i magnetyczne
• Opisane przez pola:
– wektorowe E (natężenie pola elektrycznego)
– wektorowe B (indukcję magnetyczną)
•
Pola E i B opisują siłę Lorentza działającą na dowolny ładunek
q znajdujący się w pewnym punkcie przestrzeni r poruszający
się z prędkością v:
F = qE + v  B
Tadeusz Hilczer
16
Równania Maxwella

B
J E
2
E = , E  
,   B = 0, c   B = 
0
t
 0 t
prawo Gaussa
prawo Faraday’a
wynik prawa Biota-Savarta
zmodyfikowane prawo Ampere’a
E - wektor natężenia pola elektrycznego
B - wektor indukcji magnetycznej
J - wektor całkowitej gęstości natężenia prądu
 – gęstość objętościowa ładunków elektrycznych
Tadeusz Hilczer
17
Równania Maxwella
• Równanie ciągłości (dla danego punktu - wypływ prądu ze
zmianą w czasie gęstości ładunku)

J  
, J  v
t
• Wielkości  i J są źródłami pola E
• Równania Maxwella są ogólne i nie zawierają żadnych
parametrów własności materii
Tadeusz Hilczer
18
Ciało w polu elektrycznym
• Ciała idealne w elektrostatyce:
– przewodniki idealne (k = )
– izolatory idealne (k = 0)
• Wszystkie realne ciała
– lepsze lub gorsze przewodniki
• Ciało wprowadzone do pola E
– natychmiast powstaje wewnątrz pole F
– pole F wytwarza pewien prąd
– powstały prąd wytwarza ładunek powierzchniowy
– ładunek powierzchniowy dokładnie znosi pole F
Tadeusz Hilczer
19
Ciało w polu elektrycznym
• Ciało w polu E dąży do stanu równowagi
– przewodnik  stan równowagi w czasie rzędu 10-6s
– izolator  stan równowagi w czasie rzędu dni albo miesięcy
• Dielektryk  izolator w którego wnętrzu może istnieć trwałe pole
elektryczne
• Idealny dielektryk  zależności teoretyczne są słuszne, gdy
pomiar jest wykonany w czasie krótkim w porównaniu z czasem
osiągnięcia stanu równowagi
Tadeusz Hilczer
20
Ciało w polu elektrycznym
• dipol  układ dwóch różnoimiennych ładunków elektrycznych w
odległości r
• moment elektryczny dipola  m = q r
• zwrot wektora m  od ładunku ujemnego do dodatniego
• ładunek q może być sumą chmury ładunków qi w punkcie r
(środek ciężkości ładunków):
1
r   qiri
q i
• ciało w polu E uzyskuje moment elektryczny indukowany 
skutek rozsunięcia środka ciężkości ładunków dodatnich i
ujemnych
Tadeusz Hilczer
21
Ciało w polu elektrycznym
• Wektor polaryzacji P  liczbowo moment dipolowy jednostki
objętości:
P = Nqd
N - liczba elementów (atomów lub cząsteczek) materii w jednostce
objętości
q - ładunek jednego elementu
d - średnia odległość na jaką pod wpływem pola E rozsuną się
ładunki
• W izolatorze  rozsunięcie w obrębie zlokalizowanych
elementów materii
• W przewodnikach  oprócz elektronów związanych są
elektrony swobodne - mogą się przesuwać na dowolną
odległość
Tadeusz Hilczer
22
Ciało w polu elektrycznym
• Ładunek przesunięty przez pole E przez powierzchnię DS (oraz
gęstość powstałego ładunku powierzchniowego) zależy od kąta
pomiędzy P i N (normalną do powierzchni S)
DQpolDS  P  N  DS
• Z objętości V w polu E wypływa ładunek
Q pol   P  N dS    pol dV      P dV
S
V
D   0E  P
 swob  pol
E =

0
0
V
 pol    P
  D =  swob
Tadeusz Hilczer
23
Ciało w polu elektrycznym
•
polaryzacja P jest funkcją pola E
D =  0E  ceE =  0E
• w najprostszym przypadku można przyjąć zależność liniową

1  ce
0
ce stała materiałowa - podatność elektryczna
• wkład ładunków polaryzacyjnych do całkowitego prądu
P
J pol =
t
Tadeusz Hilczer
24
Ciało w polu magnetycznym
• W magnetykach zewnętrzne pole magnetyczne o indukcji B
wywołuje magnetyzację M
• Magnetyzacja M  liczbowo moment magnetyczny jednostki
objętości
• Powstają wewnętrzne prądy Jmag
Jmag =   M
• Całkowity prąd


H   0c2B  M
J  J pol  J mag  J swob
D
  H = jswob 
t
Tadeusz Hilczer
25
Ciało w polu magnetycznym
- Magnetyzacja M jest funkcją pola H
- W najprostszym przypadku można przyjąć zależność liniową
M = cmH
cm - stała materiałowa - podatność magnetyczna
B = m0 H  M = m0 1  cm H = mm0H
1
m0 =
 0c 2
m  1  cm
 m0 przenikalność magnetyczna próżni
 m przenikalność magnetyczna
Tadeusz Hilczer
26
Ciało w polu elektromagnetycznym
- Równania Maxwella dla ciała izotropowego jednorodnego
B
D
  D = swob;   E = ;   B = 0;   H = jswob 
t
t
D   0 E; B  mm0 H; J   E
- Dla dielektryka w próżni  związek Maxwella
c
 m  n
v
n – współczynnik załamania światła
- Dla izotropowego dielektryka doskonałego (m = 1):
  n
2
Tadeusz Hilczer
27
Ciało w polu elektromagnetycznym
• Równania Maxwella i równania dodatkowe są jednocześnie
słuszne, gdy:
• ciała są jednorodne
• ciała w polu elektromagnetycznym są nieruchome
• współczynniki materiałowe są stałe w każdym punkcie pola
• ogólnie:
• stałe materiałowe  i m są tensorami
• kierunek wektorów D i B nie musi pokrywać się z kierunkami
wektorów E i H
• równania, wiążące ze sobą składowe czterech pól, mogą być
nieliniowe
Tadeusz Hilczer
28
Dielektryki
• Dielektryki:
• ciała bardzo słabo przewodzące prąd elektryczny („izolatory”)
• Definicja:
• ciało, które ma zdolność do gromadzenia ładunku
elektrycznego (Faraday)
• Makroskopowo własności dielektryka w polu elektrycznym
charakteryzują stałe materiałowe:
– współczynnik załamania światła (dla pól
elektromagnetycznych o „częstościach optycznych”)
– przenikalność elektryczna (dla pól elektromagnetycznych o
częstościach mniejszych od „częstości optycznych”)
Tadeusz Hilczer
29
Dielektryki
• Umieszczenie dielektryka w jednorodnym polu elektrycznym E
powoduje w nim zmianę gęstości linii sił, która zależy od stałej
materiałowej 
• Dielektryk w normalnych warunkach termodynamicznych ma:
– przerwę energetyczną
większą od 3 eV
– przewodnictwo elektryczne
s < 10-6 W-1m-1 - w stałym polu E (< 107 V/m)
– tangens kąta strat
tg d < 0,5 - w zmiennym polu E (50 Hz -1 MHz)
Tadeusz Hilczer
30
Przenikalność elektryczna
• Pole jednorodne E w kondensatorze płaskim
U
E
d
U - przyłożone napięcie, d – odległość między okładkami
• Między okładkami próżnia  na okładkach zgromadzony jest
ładunek elektryczny Q0
U
Q0   0 SE   0 S
d
S – powierzchnia elektrod,
0 - przenikalność elektryczna próżni (stała dielektryczna próżni)
0 = 8,85410-12 F/m
Tadeusz Hilczer
31
Przenikalność elektryczna
• Pojemność kondensatora płaskiego
Q
C
U
• między okładkami próżnia  pojemność kondensatora
płaskiego C0
Q0
S
C0 
 0
U
d
• Przenikalność elektryczna próżni (stała dielektryczna próżni):
d
ε0  C0
S
Tadeusz Hilczer
32
Przenikalność elektryczna
• Dielektryk umieszczony między okładkami kondensatora
powoduje wzrost jego pojemności elektrycznej C
• Przenikalność elektryczna  dielektryka:
• stosunek pojemności C kondensatora płaskiego z
dielektrykiem do pojemności C0 tego samego
kondensatora bez dielektryka:

C
C0
przenikalność elektryczna   stała materiałowa zależna od
temperatury i ciśnienia, pola zewnętrznego E, H
Tadeusz Hilczer
33
Przenikalność elektryczna
• Po przyłożeniu stałego napięcia U do płaskiego kondensatora
bez dielektryka
– na każdej okładce swobodne ładunki wytwarzają różnicę
potencjałów -U równą co do wielkości U o przeciwnej
polarności
• Odpowiada to pojemności kondensatora C0
• Po przyłożeniu stałego napięcia U do płaskiego kondensatora
z dielektrykiem
• zwiększa się pojemność, na okładki kondensatora dopływa
ze źródła ładunek kompensujący ładunek polaryzujący
dielektryk
• - odpowiada to pojemności kondensatora C
Tadeusz Hilczer
34
Polaryzacja dielektryka
• Zjawisko polaryzacji dielektryka:
• orientacja dipoli elektrycznych pod wpływem przyłożonego
pola E
• Wielkość fizyczna - polaryzacja dielektryczna P:
• moment dipolowy jednostki objętości dielektryka
• gęstość powierzchniowa ładunku
E=0
brak uporządkowania
Tadeusz Hilczer
35
Polaryzacja dielektryka
• Zjawisko polaryzacji dielektryka:
• orientacja dipoli elektrycznych pod wpływem przyłożonego
pola E
• Wielkość fizyczna - polaryzacja dielektryczna P:
• moment dipolowy jednostki objętości dielektryka
• gęstość powierzchniowa ładunku
E0
słabe uporządkowanie
(słabe pole)
Tadeusz Hilczer
36
Polaryzacja dielektryka
• Zjawisko polaryzacji dielektryka:
• orientacja dipoli elektrycznych pod wpływem przyłożonego
pola E
• Wielkość fizyczna - polaryzacja dielektryczna P:
• moment dipolowy jednostki objętości dielektryka
• gęstość powierzchniowa ładunku
E0
„nasycenie”
(silne pole)
Tadeusz Hilczer
37
Polaryzacja dielektryka
• Polaryzacja dielektryka  gęstość ładunków na powierzchni dielektryka
D   0E
P  D  0E
P   0 ( 1) E   0 cE
c - podatność elektryczna ośrodka
• Podatność elektryczna c
• stosunek gęstości ładunku związanego do gęstości ładunku swobodnego
D  0E
P
c

 1 
0E
0E
Tadeusz Hilczer
38
Pole elektrostatyczne w dielektrykach
• Równania Maxwella opisujące
pole elektrostatyczne w
dielektrykach:
  E  0,  D   , D   0 E   0 Ε  P
E – wektor natężenia pola elektrycznego, D – wektor przesunięcia,
P - wektor polaryzacji,  – gęstość ładunku
 Pole elektrostatyczne jest polem bezwirowym
• Istnieje pole skalarne V
E   V
V - potencjał pola elektrostatycznego
• Równanie Poissona:

DV   V  
 0
2
Tadeusz Hilczer
39
Pole elektrostatyczne w dielektrykach
• Dla ośrodka jednorodnego nieskończonego  rozwiązywanie
zagadnień z elektrostatyki  rozwiązania układu równań
Maxwella
• Dla ośrodka niejednorodnego  dodatkowo warunki
początkowe i graniczne
• Na granicy dwóch ośrodków muszą być ciągłe:
– składowa styczna Es
– składowa normalna Dn
Tadeusz Hilczer
40
Pole elektrostatyczne w dielektrykach
• Dielektryk jednorodny o przenikalności
elektrycznej 1 w jednorodnym polu
elektrycznym E
• Rozpatrzmy zmianę, którą wywoła kula z
dielektryka jednorodnego o promieniu a i
przenikalności elektrycznej 2
Tadeusz Hilczer
1
a
2
E
41
Pole elektrostatyczne w dielektrykach
• Dielektryk jednorodny o przenikalności
elektrycznej 1 w jednorodnym polu
elektrycznym E
• Rozpatrzmy zmianę, którą wywoła kula z
dielektryka jednorodnego o promieniu a i
przenikalności elektrycznej 2
1
a
2
E
• Kula pod wpływem pola E zostaje spolaryzowana  jest
dipolem o momencie m
• Kula zmienia pole E w swej objętości i w pozostałym ośrodku
• Pole E pozostaje jednorodne na dużej odległości od środka kuli
Tadeusz Hilczer
42
Pole elektrostatyczne w dielektrykach
• Potencjał w punkcie
P
V   Ex   Er cos 
x
V1   Ex  m 3
r
V2  Gx
gdy r  
gdy r > a
gdy r < a
1
P
r
2

x
E
V2- potencjał we wnętrzu kuli:
G - pole wnęki we wnętrzu kuli
• Wartość pola wnęki G i momentu m należy dobrać, aby były
spełnione warunki brzegowe dla r = a
Tadeusz Hilczer
43
Pole elektrostatyczne w dielektrykach
• Ciągłość składowych stycznych Es i
Gs
czyli ciągłość potencjału na powierzchni
odgraniczającej obydwa ośrodki:
V1  V2
- z układu równań:
1
V1
V2
1
 2
r
r
P
r
2

m


 Ea
 cos   Ga cos 
2

a 


1  E  2 m3  cos    2G cos 

a 

x
E
31
G
E
 2  21
 2  1 3
m
aE
 2  21
pole G
moment m
Tadeusz Hilczer
44
Pole elektrostatyczne w dielektrykach
• Pole reakcji R wywołane jest ładunkami
indukowanymi na powierzchni kuli przez dipol
o momencie m umieszczony w środku kuli
- warunki początkowe
1
P
r
2
V1  0 dla r  a
m
V2  3 cos  dla r  a
r

x
E
- spełnione dla potencjału
S - pole pochodzące od dipola i od
m
V1  C 3 x  Sx dla r  a spolaryzowanej kuli
r
R - pole pochodzące tylko od kuli
m
spolaryzowanej przez pole dipola
V2  3 x  Rx dla r  a
C i R  z warunków brzegowych
r
Tadeusz Hilczer
45
Pole elektrostatyczne w dielektrykach
• Układ równań dla r = a
m
m

C 2 cos   2  Rm cos
r
r

2Cm
 2Cm

1 3 cos  1  3  R  cos
r
 r

1
P
r
2
x
E
- wyniki
3 2
C
21   2

1  2 2 m
R
21   2 a3
R – pole reakcji pochodzące od ładunków indukowanych na
powierzchni kuli przez dipol o momencie m (R || m).
Tadeusz Hilczer
46
Zespolona przenikalność elektryczna
- do
kondensatora z próżnią jest przyłożone napięcie przemienne
U  U 0 exp(it )
- w obwodzie popłynie słaby prąd przesunięcia
- prąd przesunięcia wyprzedza napięcie w fazie o p/2
I

próżnia
0
I0
U
Tadeusz Hilczer
47
Zespolona przenikalność elektryczna
- do
kondensatora z dielektrykiem idealnym jest przyłożone napięcie
przemienne
U  U 0 exp(it )
- w obwodzie popłynie słaby prąd przesunięcia
- prąd przesunięcia wyprzedza napięcie w fazie o p/2
C

I
Ib=i ’C0U
dielektryk bezstratny
’
U
Tadeusz Hilczer
48
Zespolona przenikalność elektryczna
- do
kondensatora z dielektrykiem realnym jest przyłożone napięcie
przemienne
U  U 0 exp(it )
- w obwodzie popłynie słaby prąd przesunięcia
- prąd przesunięcia wyprzedza napięcie w fazie o p/2
- w obwodzie popłynie prąd przewodzenia
- prąd przewodzenia jest zgodny w fazie z napięciem
I
C

’,”
Is=i (’- i”)C0U
dielektryk stratny
U
Tadeusz Hilczer
49
Zespolona przenikalność elektryczna
- w realnym dielektryku zachodzą zawsze straty energii
- straty energii w dielektryku związane są z różnymi zachodzącymi w
nim procesami
- ogólnie przenikalność elektryczną wyraża wielkość zespolona:
 *     i 
e' - składowa rzeczywista przenikalności elektrycznej
e"- składowa urojona, która charakteryzuje straty dielektryczne
- straty dielektryczne określa tgd  stosunek natężenia prądu
przewodzenia do natężenia prądu przesunięcia
 C0U  
tgd 

 C0U  
Tadeusz Hilczer
50
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
• Dielektryk w zewnętrznym polu E ulega polaryzacji – uzyskuje
moment elektryczny M
• Stan spolaryzowanego dielektryka charakteryzuje wektor
polaryzacji P - moment jednostki objętości:
M
P
V
V - objętość dielektryka
• Polaryzacja dielektryka P – wypadkowa polaryzacji wszystkich
elementów
Tadeusz Hilczer
51
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
atom
- dodatnie jądro i ujemna chmura elektronów
- w nieobecności pola elektrycznego  środek ciężkości ładunków
obu znaków w tym samym punkcie
F
Tadeusz Hilczer
52
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
atom
F
- w polu elektrycznym F układ ładunków ulega deformacji
- powstaje dipol ustawiony w kierunku pola F
μe   e F
F - pole wewnętrzne działające na atom
ae – polaryzowalność elektronowa
Tadeusz Hilczer
53
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
molekuła niedipolowa
- atomy rozłożone symetrycznie
Tadeusz Hilczer
54
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
molekuła niedipolowa
F
- w polu elektrycznym F układ atomów ulega deformacji
- powstaje dipol ustawiony w kierunku pola F
μa   a F
F - pole wewnętrzne działające na molekułę
a – polaryzowalność atomowa
Tadeusz Hilczer
55
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
molekuła dipolowa
- atomy rozłożone niesymetrycznie
- w nieobecności pola elektrycznego  środek ciężkości ładunków
obu znaków nie jest w tym samym punkcie
- istnieje trwały moment dipolowy
- trwałe momenty dipolowe zespołu molekuł rozłożone
przypadkowo
- wypadkowy moment dipolowy zespołu molekuł jest równy zeru
Tadeusz Hilczer
56
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
molekuła dipolowa
F
- w polu elektrycznym F zespół molekuł ulega uporządkowaniu
- powstaje wypadkowy dipol ustawiony w kierunku pola F
μd  d F
F - pole wewnętrzne działające na zespół molekuł
d – polaryzowalność dipolowa
Tadeusz Hilczer
57
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
dielektryk makroskopowy
- istnieją ładunki swobodne obu znaków
- w nieobecności pola elektrycznego  środek ciężkości ładunków
obu znaków jest w tym samym punkcie
Tadeusz Hilczer
58
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
dielektryk makroskopowy
F
- w polu elektrycznym F ładunki swobodne się przemieszczają
- powstaje wypadkowy dipol ustawiony w kierunku pola F
μs  sF
F - pole wewnętrzne działające na ładunki swobodne
s – polaryzowalność ładunków swobodnych
Tadeusz Hilczer
59
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
polaryzowalność deformcyjna d
- elektronowa  przesunięcie chmury elektronowej względem jądra
- atomowa  zmiana położeń atomów w molekule
polaryzowalność orientcyjna dip
- dipolowa  orientacja trwałych dipoli molekularnych m
polaryzowalność ładunków swobodnych sc
- przemieszczenie ładunków swobodnych w dielektryku
 = d + dip + sc
Tadeusz Hilczer
60
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
Dielektryk idealny
- polaryzacja elektronowa Pe - każdy atom polaryzuje się na skutek
deformacji powłoki elektronowej
- polaryzacja atomowa Pa - spolaryzowane atomy przesunięte ze swych
położeń pierwotnych
- polaryzacja dipolowa Pd – porządkowanie ustawienia trwałych dipoli
Tadeusz Hilczer
61
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
Dielektryk realny
- polaryzacja elektronowa Pe - każdy atom polaryzuje się na skutek
deformacji powłoki elektronowej
- polaryzacja atomowa Pa - spolaryzowane atomy przesunięte ze swych
położeń pierwotnych
- polaryzacja dipolowa Pd – porządkowanie ustawienia trwałych dipoli
- polaryzacja ładunku swobodnego Ps – przemieszczanie się ładunku
swobodnego
Tadeusz Hilczer
62
Molekularny obraz polaryzacji elektrycznej
- polaryzacja deformacyjna Pdef we wszystkich dielektrykach
Pdef  Pe  Pa
- polaryzacja orientacyjna Por tylko w dielektrykach dipolowych
- polaryzacja całkowita P:
P  Pdef  Por  Pe  Pa  Pd
Tadeusz Hilczer
63