Transcript Ewolucja

Ewolucja
Co to jest
ewolucja?
To ciągły proces, polegający na stopniowych zmianach cech gatunkowych
kolejnych pokoleń wskutek eliminacji przez dobór naturalny lub sztuczny części
osobników (genotypów) z bieżącej populacji.
Wraz z nowymi mutacjami wpływa to w sposób ciągły na bieżącą pulę genową
populacji, a przez to w każdym momencie kształtuje jej przeciętny fenotyp.
Zależnie od siły doboru oraz szybkości wymiany pokoleń, po krótszym lub
dłuższym czasie, w stosunku do stanu populacji wyjściowej powstają tak duże
różnice, że można mówić o odrębnych gatunkach.
Różne znaczenia
terminu ewolucja w biologii
W biologii i naukach przyrodniczych terminu "ewolucja" często odnosi się do
kilku pojęć związanych z procesem ewolucji:


 procesu ewolucji jako takiego.
 teorii ewolucji – teorii naukowej opisującej mechanizmy procesu ewolucji. Jedną z teorii
ewolucji jest na przykład syntetyczna teoria ewolucji nazywana także neodarwinizmem,
która wywodzi się od teorii zaproponowanej przez Karola Darwina w książce O
powstawaniu gatunków i niezależnie przez Alfreda R. Wallace'a, włączając późniejsze
odkrycia (głównie z dziedziny genetyki i ekologii). Poza syntetyczną teorią ewolucji
dawniej i współcześnie sformułowane zostały inne teorie ewolucji (zob. np. symbiogeneza
Lynn Margulis). Teorie ewolucji, mimo różnic w opisywaniu mechanizmów procesu
ewolucji biologicznej, przyjmują proces ewolucji za fakt (lub założenie niewymagające
dowodzenia).
.
Często spotyka się również terminy mikroewolucja oraz makroewolucja.
Terminem "mikroewolucja" określa się współcześnie obserwowane zmiany
ewolucyjne, podczas gdy termin makroewolucja określa historię procesu
ewolucji w geologicznej skali czasu. Należy jednak pamiętać, że mikro- i
makroewolucja są jednym i tym samym procesem, obserwowanym w
różnych skalach czasowych.
Zmienność
a dziedziczenie.
U podłoża ewolucji znajduje się zmienność, czasami utożsamiana wyłącznie
ze zmiennością genów. Geny są podstawą dziedziczności, nowy organizm
otrzymuje z reguły po połowie genów od swoich rodziców. Proces
dziedziczenia genów wyjaśnia więc, dlaczego potomstwo jest podobne do
rodziców. To że różne osobniki wyglądają nieco inaczej jest spowodowane
istnieniem różnych wersji genów determinujących dane cechy.
Pewne grupy osobników (populacje) charakteryzuje przewaga pewnych cech
(np. Skandynawowie mają często włosy blond, podczas gdy jasne włosy są
cechą rzadko występującą w Azji). Jest to spowodowane różnicami w
allelach i różnym udziale poszczególnych alleli w danej populacji. Z
pokolenia na pokolenie częstość występowania danych alleli (a co za tym
idzie – determinowanej przez nie cechy) może podlegać zmianom. Zmiana
częstości występowania poszczególnych alleli jest jednym z czynników
ewolucji biologicznej.
W przypadków braku stymulacji zmiany takie będą wynikiem losowych
zdarzeń. Taki przebieg ewolucji nazywamy ewolucją neutralną. Niekiedy
pewne allele mogą warunkować cechy, które będą korzystniejsze w
pewnych warunkach środowiska niż cechy determinowane przez inne allele.
Na przykład futro jest korzystniejsze w zimnym klimacie, gdyż zmniejsza
straty ciepła i dostarcza zapasu kalorii. W gorącym klimacie natomiast
będzie utrudniać chłodzenie organizmu. Takie różnice spowodują
selektywną eliminację osobników o cechach mniej korzystnych, a co za tym
idzie zmniejszenie się częstości warunkującego allelu, czasem aż do
całkowitej jego eliminacji. Nawet jeśli różnice w przeżywalności są
minimalne, eliminacja allelu niekorzystnego zachodzi stosunkowo szybko,
dzięki zjawisku kumulacji, podobnie jak w przypadku oszczędzania z
procentem składanym. Taką ukierunkowaną zmianę częstości alleli
nazywamy doborem. Dobór jest odpowiedzialny za przystosowanie
organizmów do środowiska.
Teoria
ewolucji
Teoria ewolucji wyjaśnia mechanizm i przebieg procesu ewolucji
biologicznej. Według współczesnej teorii ewolucji główne czynniki
wpływające na ewolucję to:
 Dziedziczność – organizmy dziedziczą cechy swoich przodków, zgodnie z zasadami genetyki.
 Zmienność – proces dziedziczności nie jest absolutnie dokładny i wprowadza przypadkowe zmiany zwane mutacjami.
Dodatkowymi źródłami zmienności są rekombinacja i poziomy transfer genów.
 Ograniczone zasoby – organizmy muszą konkurować o te same zasoby środowiska
 Dostosowanie [ang. fitness] – pewne cechy ułatwiają konkurencję o zasoby, są korzystniejsze w danych warunkach
środowiska niż inne cechy.
 Różnicowa przeżywalność – osobniki bardziej dostosowane mają większe szanse przeżycia i wydania na świat
potomstwa niż osobniki mniej dostosowane.
Mechanizmy
ewolucji
Mechanizmami ewolucji określa się procesy prowadzące do zmiany częstości
alleli w populacji. Najogólniej można wyróżnić dwa typy mechanizmów
ewolucji:
 mechanizmy ukierunkowane zwane doborem [ang. selection], gdzie kierunek ewolucji jest
określony koniecznością wynikającą z dostosowania fenotypu;
 mechanizmy neutralne, o całkowicie losowym podłożu, zwane ogólnie ewolucją neutralną.
Powstawanie
gatunków
Z ewolucją związane jest zagadnienie powstawania nowych gatunków czyli
procesu specjacji.
Nowy gatunek powstaje na skutek powstania bariery reprodukcyjnej
pomiędzy wyjściowymi populacjami. Jeśli bariera ma charakter
geograficzny mówimy o specjacji allopatrycznej.
Jeśli wyjściowe populacje współwystępują w tym samym środowisku, mówi
się o specjacji sympatrycznej, gdzie bariera reprodukcyjna może mieć
charakter zapobiegający parzeniu się osobników (bariera pregamiczna),
bądź też uniemożliwiający rozwój prawidłowego organizmu z zygoty
(bariera postgamiczna). W przypadku specjacji sympatrycznej bariera nie
musi być kompletna. Dobór naturalny może wzmocnić barierę, ponieważ
osobniki, które nie marnują czasu na produkcję hybryd o obniżonej
płodności/przeżywalności będą bardziej dostosowane. Jeśli bariera ma
charakter ekologiczny (np. różne okresy aktywności) czasami używa się
terminu specjacja parapatryczna.
Szczególnym przypadkiem specjacji sympatrycznej jest specjacja przez
hybrydyzację. Jeśli u hybrydy międzygatunkowej nastąpi spontaniczne
podwojenie liczby chromosomów, to może one uzyskać zdolność do
rozmnażania oraz natychmiastową izolację postgamiczną od gatunków
wyjściowych. Ponieważ przebieg takiej specjacji jest szczególnie
dramatyczny i powtarzalny eksperymentalnie, jest to najczęściej
obserwowany typ specjacji.
Po utworzeniu się bariery nowo powstałe gatunki, mając odrębne historie,
nagromadzają niezależne zmiany w puli genowej. Pojęcie specjacji jest
związane z tzw. biologiczną definicją gatunku, wprowadzoną do biologii
przez Ernsta Mayra. Ponieważ definicja ta dotyczy tylko organizmów
rozmnażających się płciowo dokumentacja specjacji wśród organizmów
rozmnażających się bezpłciowo jest problematyczna.