Transcript Rajmund Rembieliński
Slide 1
Autorzy:
Kamila Jagielska
Anna Cłapa
Slide 2
Rajmund Rembieliński urodził się w 1775
roku w Warszawie. Pierwszy jego związek był
nieudany. Drugi zawarł z Antoniną z Weltzów.
Miał dwóch synów Aleksandra i Eugeniusza.
Jego ojcem był Stanisław Łączyński, a matką
Marianna Łączyńska. Zmarł 12 lutego 1841
roku w Łomży.
Slide 3
Herb Lubiczów
czyli rodu do którego
należał Rembieliński
Slide 4
Na zespół pałacowo - parkowy
Rembielińskiego w Krośniewicach
składają się: neobarokowy, piętrowy
pałac niegdyś zwieńczony
mansardowym dachem, tzw.
kordegarda, pawilon pałacowy oraz
park z 1 połowy XIX w.
o powierzchni 17 hektarów.
W zachodniej części krośniewickiego parku znajduje się najstarszy
w Polsce monument wzniesiony ku czci księcia Józefa
Poniatowskiego. Jest nim obelisk ufundowany w 1814 roku przez
Rajmunda Rembielińskiego (1775 - 1841).
Rembieliński w 1 połowie XIX wieku był właścicielem Krośniewic
i opisywanego pałacu. Jako prezes Komisji Województwa
Mazowieckiego położył wielkie zasługi dla rozwoju łódzkiego okręgu
przemysłowego.
Slide 5
Jeden z najwybitniejszych działaczy gospodarczych
w Królestwie Polskim. W latach 1815-30 był prezesem
Komisji Województwa Mazowieckiego i administratorem
dużej części Królestwa Polskiego. Popierał powstanie
i rozbudowę większych ośrodków przemysłowych. Autor
i realizator pomysłu osadzenia sprowadzonych z zagranicy
tkaczy w 1820 pogląd, że rozwój przemysłu krajowego
zapewni polityka protekcjonizmu państwowego. preferował
szerokie swobody i przywileje dla rzemieślników
i przedsiębiorców. „Ojciec chrzestny” Łodzi przemysłowej,
kilkakrotnie odwiedził nasze miasto.
Patron jednej z łódzkich ulic.
Slide 6
Niezwykle inteligentny, pracowity i pełen energii Rajmund Rembieliński
prezes województwa mazowieckiego, zwrócił uwagę rządu na okręg łęczycki
i wypracował plan uprzemysłowienia miasteczek rządowych w tych stronach.
Obfitość ziemi i lasów, a więc nieograniczone możliwości regulacyjne, tani
budulec, mnogość strumienia co za tym idzie możność wykorzystania wody
bieżącej i napędu wodnego - to warunki, które miały ułatwić urzeczywistnienie
wielkiego zamiaru. Rząd przyjął plan Rembielińskiego i wydał szereg dekretów
(od 18 września 1820 r.) określając zasady lokacyjne, kompetencje urzędów,
rozmiary kredytów państwowych oraz podstawy organizacji wytwórczości
i zbytu.
Slide 7
W centrum Nowego Miasta wytyczono ośmioboczny Nowy Rynek, przy którym
zgodnie z ówczesnymi przepisami zbudowano ratusz i kościół ewangelicki,
a przy wszystkich ulicach wznoszono jednakowe domy dla nowych osadników tkaczy. W drugiej osadzie oddalonej o trzy kilometry na południe , po obu
stronach ulicy Piotrkowskiej budowano parterowe domy rzemieślnicze,
a poprzecznie do niej, wzdłuż rzeki Jasień wytyczono obszerne parcele pod
budowę manufaktur.
Slide 8
Łodzia w przeciągu kilku pierwszych lat rozwijała się słabo. I to może
skłoniło Rembielińskiego do wzięcia pod uwagę tej osady przy
realizacji planu utworzenia ośrodka przemysłu bawełnianego. Dużym
nakładem środków materialnych wsparto pracę licznej gromady
drobnych tkaczy i prządek oraz kilkunastu obrotnych kapitalistów.
Cała ta masa pracowników została osiedlona w Łodzi oddalonej o 10
kilometrów od Zgierza nad wyżej wspomnianym traktem, wzdłuż
ulicy Piotrkowskiej wśród miejscowości zaliczonym pierwszym
dekretem do rzędu obdarzonych przywilejami osad fabrycznych
znalazła się Łodzia. Dekret z 1820 roku zezwolił na wytyczenie osady
sukienniczej Nowe Miasto ( na południe od Starego Miasta ), a w
1823 roku osady lniano bawełnianej Łódka. Stary trakt piotrkowski,
przemianowany w 1823 roku na ulicę Piotrkowską, stał się osią
łączącą te trzy osady. W i nad rzeczką Jasienią.
Slide 9
Budowniczym kompleksu budynków dawnego zajazdu
dworskiego, typu hotelowego, był Rajmund Rembieliński przedstawiciel rodu, który w czasach Księstwa
Warszawskiego i Królestwa Polskiego doszedł do dużego
znaczenia. W 1797 r. Rembieliński poślubił Agnieszkę
z hrabiów Opackich, która wniosła mu w posagu dobra
krośniewickie. Zapewne w kilka lat po ślubie
małżonkowie rozpoczęli budowę, w samym centrum
Krośniewic, pierwszego obiektu zajazdu - oberżę.
Prawdopodobnie po 1803 r. budynek główny już istniał.
Według testamentu Rembielińskiego, spisanego w Warszawie
25 sierpnia 1826 r., jego wygląd był następujący: (...)
oberża o piętrze ze stajnią wjezdną, wielką, massiw
murowana, dachówką kryta, obejmuje w sobie na dole
cztery pokoje, szynkownię, spiżarnię, kuchnię, na
I piętrze 8 pokoi i kuchnię, w końcu stajni zajezdnej
na dole zabudowanie mieszkalne składające się z jednego
pokoju(...). Obiekt ten - zbudowany w stylu
klasycystycznym - był pierwszą murowaną budowlą
w Krośniewicach.
Autorzy:
Kamila Jagielska
Anna Cłapa
Slide 2
Rajmund Rembieliński urodził się w 1775
roku w Warszawie. Pierwszy jego związek był
nieudany. Drugi zawarł z Antoniną z Weltzów.
Miał dwóch synów Aleksandra i Eugeniusza.
Jego ojcem był Stanisław Łączyński, a matką
Marianna Łączyńska. Zmarł 12 lutego 1841
roku w Łomży.
Slide 3
Herb Lubiczów
czyli rodu do którego
należał Rembieliński
Slide 4
Na zespół pałacowo - parkowy
Rembielińskiego w Krośniewicach
składają się: neobarokowy, piętrowy
pałac niegdyś zwieńczony
mansardowym dachem, tzw.
kordegarda, pawilon pałacowy oraz
park z 1 połowy XIX w.
o powierzchni 17 hektarów.
W zachodniej części krośniewickiego parku znajduje się najstarszy
w Polsce monument wzniesiony ku czci księcia Józefa
Poniatowskiego. Jest nim obelisk ufundowany w 1814 roku przez
Rajmunda Rembielińskiego (1775 - 1841).
Rembieliński w 1 połowie XIX wieku był właścicielem Krośniewic
i opisywanego pałacu. Jako prezes Komisji Województwa
Mazowieckiego położył wielkie zasługi dla rozwoju łódzkiego okręgu
przemysłowego.
Slide 5
Jeden z najwybitniejszych działaczy gospodarczych
w Królestwie Polskim. W latach 1815-30 był prezesem
Komisji Województwa Mazowieckiego i administratorem
dużej części Królestwa Polskiego. Popierał powstanie
i rozbudowę większych ośrodków przemysłowych. Autor
i realizator pomysłu osadzenia sprowadzonych z zagranicy
tkaczy w 1820 pogląd, że rozwój przemysłu krajowego
zapewni polityka protekcjonizmu państwowego. preferował
szerokie swobody i przywileje dla rzemieślników
i przedsiębiorców. „Ojciec chrzestny” Łodzi przemysłowej,
kilkakrotnie odwiedził nasze miasto.
Patron jednej z łódzkich ulic.
Slide 6
Niezwykle inteligentny, pracowity i pełen energii Rajmund Rembieliński
prezes województwa mazowieckiego, zwrócił uwagę rządu na okręg łęczycki
i wypracował plan uprzemysłowienia miasteczek rządowych w tych stronach.
Obfitość ziemi i lasów, a więc nieograniczone możliwości regulacyjne, tani
budulec, mnogość strumienia co za tym idzie możność wykorzystania wody
bieżącej i napędu wodnego - to warunki, które miały ułatwić urzeczywistnienie
wielkiego zamiaru. Rząd przyjął plan Rembielińskiego i wydał szereg dekretów
(od 18 września 1820 r.) określając zasady lokacyjne, kompetencje urzędów,
rozmiary kredytów państwowych oraz podstawy organizacji wytwórczości
i zbytu.
Slide 7
W centrum Nowego Miasta wytyczono ośmioboczny Nowy Rynek, przy którym
zgodnie z ówczesnymi przepisami zbudowano ratusz i kościół ewangelicki,
a przy wszystkich ulicach wznoszono jednakowe domy dla nowych osadników tkaczy. W drugiej osadzie oddalonej o trzy kilometry na południe , po obu
stronach ulicy Piotrkowskiej budowano parterowe domy rzemieślnicze,
a poprzecznie do niej, wzdłuż rzeki Jasień wytyczono obszerne parcele pod
budowę manufaktur.
Slide 8
Łodzia w przeciągu kilku pierwszych lat rozwijała się słabo. I to może
skłoniło Rembielińskiego do wzięcia pod uwagę tej osady przy
realizacji planu utworzenia ośrodka przemysłu bawełnianego. Dużym
nakładem środków materialnych wsparto pracę licznej gromady
drobnych tkaczy i prządek oraz kilkunastu obrotnych kapitalistów.
Cała ta masa pracowników została osiedlona w Łodzi oddalonej o 10
kilometrów od Zgierza nad wyżej wspomnianym traktem, wzdłuż
ulicy Piotrkowskiej wśród miejscowości zaliczonym pierwszym
dekretem do rzędu obdarzonych przywilejami osad fabrycznych
znalazła się Łodzia. Dekret z 1820 roku zezwolił na wytyczenie osady
sukienniczej Nowe Miasto ( na południe od Starego Miasta ), a w
1823 roku osady lniano bawełnianej Łódka. Stary trakt piotrkowski,
przemianowany w 1823 roku na ulicę Piotrkowską, stał się osią
łączącą te trzy osady. W i nad rzeczką Jasienią.
Slide 9
Budowniczym kompleksu budynków dawnego zajazdu
dworskiego, typu hotelowego, był Rajmund Rembieliński przedstawiciel rodu, który w czasach Księstwa
Warszawskiego i Królestwa Polskiego doszedł do dużego
znaczenia. W 1797 r. Rembieliński poślubił Agnieszkę
z hrabiów Opackich, która wniosła mu w posagu dobra
krośniewickie. Zapewne w kilka lat po ślubie
małżonkowie rozpoczęli budowę, w samym centrum
Krośniewic, pierwszego obiektu zajazdu - oberżę.
Prawdopodobnie po 1803 r. budynek główny już istniał.
Według testamentu Rembielińskiego, spisanego w Warszawie
25 sierpnia 1826 r., jego wygląd był następujący: (...)
oberża o piętrze ze stajnią wjezdną, wielką, massiw
murowana, dachówką kryta, obejmuje w sobie na dole
cztery pokoje, szynkownię, spiżarnię, kuchnię, na
I piętrze 8 pokoi i kuchnię, w końcu stajni zajezdnej
na dole zabudowanie mieszkalne składające się z jednego
pokoju(...). Obiekt ten - zbudowany w stylu
klasycystycznym - był pierwszą murowaną budowlą
w Krośniewicach.