Temat prezentacji: Rajmund Hiacynt REMBIELIŃSKI Życie i twórczość Spis treści:            informacje podstawowe rodzice małżeństwo herb Lubicz działalność Rajmunda Rembielińskiego w Łodzi Dawna Łódź + galeria zdjęć Jak budowano Łódź przemysłową? Raport Rembielińskiego,

Download Report

Transcript Temat prezentacji: Rajmund Hiacynt REMBIELIŃSKI Życie i twórczość Spis treści:            informacje podstawowe rodzice małżeństwo herb Lubicz działalność Rajmunda Rembielińskiego w Łodzi Dawna Łódź + galeria zdjęć Jak budowano Łódź przemysłową? Raport Rembielińskiego,

Temat prezentacji:
Rajmund Hiacynt
REMBIELIŃSKI
Życie i twórczość
Spis treści:











informacje podstawowe
rodzice
małżeństwo
herb Lubicz
działalność Rajmunda Rembielińskiego w Łodzi
Dawna Łódź + galeria zdjęć
Jak budowano Łódź przemysłową?
Raport Rembielińskiego, którego czynniki zdecydowały
o utworzeniu osad włókienniczych
Podstawy powstania osady lniano-bawełnianej
Podsumowanie
Zakończenie
Informacje podstawowe
URODZONY we wrześniu 1775 w Warszawie
ZMARŁ 12 lutego 1841 w Łomży
Ród Rembielińskich wywodził się z Rembielina k.Chorzel
w powiecie przasnyskim.
Dwór Rembielińskich, stan po II wojnie światowej
Rodzice
OJCIEC
Lubicz
MATKA
Prus I Turzyna
Konstanty Rembieliński
Teresa hr. Wiśniewska h. Prus
Urodzony w roku 1857
Zmarł w roku 1933 , wiek: 76 lat.
Urodzona w roku 1868
Małżeństwo
żonaty z
Agnieszką Heleną z Opackich
- małżeństwo to zakończyło się rozwodem
jego drugą żoną była
Antonina z Weltzów,
z którą miał synów:
Aleksandra i Eugeniusza.
Herb Lubicz
Jeden z najbardziej rozpowszechnionych polskich herbów
szlacheckich
Używany w całej Rzeczypospolitej, znany z pieczęci z 1348.
Herbem Lubicz pieczętowały się przede wszystkim
rodziny średnio- i drobnoszlacheckie,
wśród których największe znaczenie mieli:
Piwniccy, Radzimińscy, Szydłowscy, Tyliccy, Żółkiewscy;
na Litwie - Łopacińscy, Szyrmowie.
pałac Scheiblera
Działalność
Rajmunda Rembielińskiego
w Łodzi
widok dawnej Łodzi
Dawna Łódź
Rajmund Rembieliński jako prezes województwa mazowieckiego, zwrócił uwagę
rządu na okręg łęczycki i wypracował plan uprzemysłowienia miasteczek
rządowych w tych stronach. Obfitość ziemi i lasów, a więc nieograniczone
możliwości regulacyjne, tani budulec, mnogość strumieni, a co za tym idzie
możność wykorzystania wody bieżącej i napędu wodnego - to warunki, które miały
ułatwić urzeczywistnienie wielkiego zamiaru. Rząd przyjął plan Rembielińskiego
i wydał szereg dekretów (od 18 września 1820 r.) określając zasady lokacyjne,
kompetencje urzędów, rozmiary kredytów państwowych oraz podstawy organizacji
wytwórczości i zbytu.
Historyczna mapa okolic Łodzi
Stara Łódź
fabryka Scheiblera
stara fabryka
dawna ulica Piotrkowska
Stary Rynek
dawna ulica Przędzalniana
budynek mieszkalny
fabryka
I.Poznańskiego
Księży Młyn
Jak budowano Łódź przemysłową?
Rola władz Królestwa Polskiego w powstaniu Łodzi przemysłowej
Pierwsza myśl o zlokalizowaniu w Łodzi osady przemysłowej zrodziło się przypuszczalnie
na miejscu, w samym miasteczku.
Prawdziwym twórcą Łodzi przemysłowej stał się Rajmund Rembieliński –
prezes Województwa Mazowieckiego (tj. odpowiednik wojewody).
Jako sprężysty działacz polityczny i gospodarczy, był człowiekiem o wybitnych zdolnościach
organizacyjnych, który stwarzał dzieła własnego autorstwa reformujące struktury państwa.
fabryka Scheiblera
Rembieliński wyróżniał się zapewne niepospolitymi zdolnościami i zasługami, skoro w 1820r.
powierzono mu godność marszałka Sejmu Królestwa , co stworzyło mu znakomite warunki
do rozwinięcia twórczej działalność industrializacyjnej.
Przestępując do realizacji planu tworzenia rządowych osad rękodzielniczych w województwie
mazowieckim, Rembielinski dokonał wizytacji kilkunastu miast, w których istniała możliwość
urządzenia takich osad i opracował raport-projekt
‘’W przedmiocie zaprowadzenia fabryk sukienniczych”
Stał się on podstawą do wydania przez namiestnika Królestwa słynnego dekretu z 18 września
1820r., powołującego zaproponowane przez Rembielińskiego ośrodki –
m.in.. Gostynin. Przedecz, Dębie, Zgierz i Łódź – do rzędu tzw. Miast fabrycznych.
dawne domy pracowników
rezydencja i fabryka
Raport Rembielińskiego, którego czynniki zdecydowały o
utworzeniu osad włókienniczych






istnienie na jej terenie obszernych gruntów rządowych
występowanie licznych rzeczek i strumieni, na których działało wiele młynów wodnych nadających
się do przekształcenia w hydrotechnice urządzenia przemysłowe
niezwykła łatwość zaopatrzenia w terenie surowce budowlane – głównie drewno z rozległych
lasów, a także cegłę, do której wyrobu istniały na miejscu stosowane zasoby gliny.
dogodne położenie komunikacyjne przy nowo wytyczonym (w 1818 r) trakcie z Łęczycy do
Piotrkowa
obecność sprowadzonych cudzoziemców kolonistów, co miało ważne, psychologiczne znaczenie
dla nowych osadników
dążenie do „ożywienia tamtejszej okolicy”
Budynek przędzalni na Księżym Młynie
Podstawy powstania osady lniano-bawełnianej
W 1823r. Rajmund Rembieliński wystąpił z koncepcją założenia w Łodzi osady płócienniczej,
w której równocześnie miano także wytwarzać wyroby bawełniane.
Powszechnie jednak za twórcę nowej osady uchodzi Stanisław Staszic.
Zgodnie z jego koncepcją, w osadzie Łódce miał się odbywać pełny
cykl produkcji wyrobów lnianianych – począwszy od wytwarzania surowca, poprzez wyrób przędzy
i tkanie płótna aż po złożone procesy wykańczalnicze.
Stosowanie do tego osada została podzielona na trzy odpowiednio wyspecjalizowane strefy produkcyjne
• dwie pierwsze osady fazy cyklu produkcyjnego odbywały się w koloniach prządniczych – w pierwszej
kolejności mieli obowiązek samodzielnego uprawiania lnu.
• druga faza cyklu produkcyjnego jako sąsiednia kolonia tkacka tkała na ręcznych warsztatach
.
płótno
• ostatnia faza cyklu produkcyjnego odbywała się w posiadłościach wodno-fabrycznych; przesyłane
z kolonii tkackiej szare, „ordynaryjne” płótno ulegało tam kolejnym procesom wykańczalniczym.
Podsumowanie:
Rajmund Rembieliński był:
• działaczem politycznym i gospodarczym
• prawnikiem
• marszałkiem
Sejmu i radcą Królestwa Polskiego
• członkiem Towarzystwa Republikanów Polskich
• prezesem
„Komissyi łomżyńskiey” w 1807 r.
• prezesem
Komisji Województwa Mazowieckiego
• „ojcem chrzestnym” Łodzi przemysłowej
• autorem prac z zakresu zagadnień ekonomicznych, m.in.. O miastach i O urzędnikach
• przyczynił
się do rozbudowy przemysłu Królestwa Polskiego, głównie łódzkiego okręgu
przemysłowego
Była to prezentacja
multimedialna
wykonana przez
Paulinę Marczuk
Dziękuję za uwagę !!!!!