Βιοχημικές και φυσιολογικές λειτουργίες του ήπατος

Download Report

Transcript Βιοχημικές και φυσιολογικές λειτουργίες του ήπατος

Slide 1

Τατιάνα Σιδηροπούλου, ΠΓΝ Αττικόν


Slide 2

Ενδιάμεσος μεταβολισμός
Μεταβολισμός

- πρωτεϊνών
- υδατανθράκων
- λιπιδίων
Χολή – Εντεροηπατική κυκλοφορία


Slide 3

Μεταβολισμός πρωτεϊνών


Παραγωγή και Αποδόμηση




Αμινοξέων – Πεπτιδίων – Πρωτεϊνών

Αμινοξέα

Τρανσαμίνωση
κετοξέα, γλουταμίνη και αμμωνία
Οξειδωτική απαμίνωση



Κύκλος Krebs-Henseleit
Απομακρύνει την αμμωνία (Ν) από
τον οργανισμό


Slide 4

Μεταβολισμός πρωτεϊνών


προπηκτικοί παράγοντες, ορμόνες, κυττοκίνες, χυμοκίνες,
ουσίες οξείας φάσης, πρωτείνες μεταφοράς



λευκωματίνη 15% (12-15 γρ/ημέρα ... 0,5χλγ)





Κολλοειδωσμωτική πίεση



κυριότερη πρωτεϊνη δέσμευσης και μεταφοράς

α-εμβρυική πρωτείνη (A-FP)


λεκιθικό σάκο, εντεροκύτταρα, ηπατοκύτταρα



εμβρυική, νεογνική ηλικία (1 έτος) κυριότερη πρωτεϊνη δέσμευσης και μεταφοράς



μετέπειτα αυξάνεται σε ηπατοκυτταρικό πολλαπλασιασμό (βλάβη/τραύμα, φλεγμονή,
νεοπλασία)


Slide 5

Μεταβολισμός υδατανθράκων



Σημαντικός ομοιοστατικός ρυθμιστής γλυκόζης
Παράγοντες που επηρρεάζουν






νευροενδοκρινική κατάσταση (ινσουλίνη,
κατεχολαμίνες, γλυκαγόνη)
[γλυκόζη]

Παραγωγή γλυκόζης ≠ Παραγωγή γλυκαγόνου




postprandial = πολυμερισμός γλυκόζης σε γλυκαγόνο
(glycogen synthase)
νηστεία = αποδόμηση γλυκαγόνου σε γλυκόζη
(glycogen phosphorylase)


Slide 6

Μεταβολισμός υδατανθράκων


>24 ώρες ή παρατεταμένη άσκηση:
ΗΠΑΤΙΚΗ ΝΕΟΓΛΥΚΟΓΕΝΕΣΗ
από:









γαλακτικό
γλυκερόλη (προϊόν υδρόλυσης τριγλυκεριδίων)
γλυκογενικά αμινοξέα (αλανίνη, γλουταμίνη)

ΡΥΘΜΙΣΤΕΣ




γλυκαγόνη
κατεχολαμίνες
ινσουλίνη


Slide 7

Μεταβολισμός λιπιδίων
Οξείδωση

Παραγωγή
Πρόσληψη

Απελευθέρωση
Διατήρηση



Πηγές ενδοηπατικών λιπαρών οξέων


ελεύθερα λιπαρά οξέα



εκ νέου λιπογένεση



υδρόλυση κυτταροπλασματικών
τριγλυκεριδίων



ηπατοκυτταρική πρόσληψη και
μεταβολισμό λιποπρωτεινών


Slide 8

Μεταβολισμός λιπιδίων
ΕΣΤΕΡΟΠΟΙΗΣΗ





γλυκερόλης και λιπαρών
οξέων  τριγλυκερίδια

β-ΟΞΕΙΔΩΣΗ



(κύρια μορφή αποθήκευσης ελεύθερων
λιπαρών οξέων)



VLDL για την μεταφορά τους σε
άλλους ιστούς



οδός καταβολισμού των
λιπαρών οξέων
γλυκαγόνη
ινσουλίνη


Slide 9

Μεταβολισμός λιπιδίων
παράγωγο αποδόμησης
αμινοξέων, λιπαρών
οξέων και
υδατανθράκων

δομική μονάδα
τριγλυκεριδίων,
φωσφολιπιδίων και
χοληστερόλης
Το ακετυλοσυνένζυμο Α είναι το επίκεντρο του ενδιάμεσου μεταβολισμού
Η παραγωγή κετωνοσωμάτων λαμβάνει χώρα όταν υπάρχει πλεόνασμα Ακετυλ-κοΑ και αποτελεί
εξωηπατική πηγή ενέργειας σε περίοδο ασιτίας.
Αυτοπεριορίζεται από την ινσουλίνη για να αποφευχθεί η κετοξέωση


Slide 10

Αποθήκευση και Μεταβολισμός Βιταμίνης Α
Η ρετινόλη μεταφέρεται μέσω των
χυλομικρών ως εστέρες λιπαρών
οξέων
Το ήπαρ προσλαμβάνει λιπαρά οξέα
και την αποθηκεύει ως εστέρες
ρετινόλης και διατηρεί τα επίπεδα
της Βιτ. Α.
επίπεδα  υδρόλυση και
απελευθέρωση ρετινόλης η οποία
συνδέεται με μια πρωτείνη
σύνδεσης (RBP)


Slide 11

Μεταβολισμός Βιταμίνης D

H βιταμίνη D3 παράγεται
στο δέρμα και
ενεργοποιείται στο ήπαρ,
μετατρέπεται σε 25υδροξυβιταμίνη D3
Η τελική ενεργοποίηση
λαμβάνει χώρα στον
νεφρό


Slide 12

Μεταβολισμός χολής – εντεροηπατική κυκλοφορία








Παραγωγή χολής 600-800 ml


85% χολικά άλατα (ή οξέα)



-ηλεκτρολύτες, οργανικά ανιόντα, λιπίδια

Άλατα είναι φυσικοί ιοντικοί διαλύτες με σημαντικό ρόλο στην
απορρόφηση, μεταφορά και έκκριση λιπιδίων.
Ενεργοποιούν λιπάσες, καθιστούν δυνατή την εντερική
απορρόφηση λιποδιαλυτών βιταμινών, χοληστερόλης, λιπιδίων
Διευκολύνουν απέκκριση λιπόφιλων ουσιών (ξενοβιοτικά,
χολερυθρίνη, χοληστερόλη και στεροειδή παράγωγα ορμονών)


Slide 13

Μεταβολισμός χολής – εντεροηπατική κυκλοφορία


Ανακύκλωση των χολικών αλάτων 10-30 φορές μέσω της
εντεροηπατικής κυκλοφορίας. Πρωτείνες μεταφοράς ρυθμίζουν
πρόσληψη(από τα κολποειδή) και έκκριση(στα σωληνάρια)

 Στον τελικό ειλεό
γίνεται ενεργός
απορρόφηση
(ανακτάται το 95% των
αλατών).
 προσλαμβάνονται από
μεταφορείς στις
ηπατοκυτταρικές
μεμβράνες κολποειδών


Slide 14

Πηκτικότητα του αίματος
Παράγοντες πήξης και πρόδρομα μόρια
Βιταμίνη Κ, γ-καρβοξυλίωση


Slide 15

Παράγοντες πήξης και πρόδρομα μόρια


Ηπατοκύτταρα παράγουν τους περισσότερους παράγοντες
εκτός από:






III (ιστική θρομβοπλαστίνη)
IV (ασβέστιο)
VIII(von Willebrand)

Παράγουν επίσης:


ρυθμιστικές πρωτείνες (S, C, Z, PAI [αναστολέας ενεργοποιητή
πλασμινογόνου], ATIII)


Slide 16

Βιταμίνη Κ και γ-καρβοξυλίωση
2 φάσεις:

γ-καρβοξυλίωση πρόδρομων
πρωτεϊνών μέσω της εξαρτώμενης
από την vit.K γ-καρβοξυλάσης και
την οξείδωση του συν-παράγοντα
vit.Kσε εποξείδιο vit.K. Η γ
καρβοξυλίωση οδηγεί σε μια μεταμεταφραστική τροποποίηση του
γλουταμικούαμινοξέους σε
καρβοξυγλουταμικό γεγονός που
επιτρέπει την δημιουργία
συμπλεγμάτων με το ασβέστιο και
άλλα κατιοντα (προετοιμασία για
την συμμετοχή τους στην διαδικασία
της πήξης)


ακολουθεί η αναγέννηση της βιτ Κ
μέσω της αναγωγάσης VKOR. Εκεί
δρα και η ουαρφαρίνη


Slide 17

Ερυθροποίηση και ερυθροκυττάρωση
Μεταβολισμός της αίμης
Μεταβολισμός της χολερυθρίνης


Slide 18

Μεταβολισμός της αίμης






Εμβρυική και νεογνική ηλικία: Βασικό όργανο παραγωγής
ερυθροκυττάρων.
Παραμένουν αιμοποιητικά κύτταρα σε συγγενείς αιμολυτικές
αναιμίες, ανεπάρκεια μυελού οστών, μυελουπερπλαστικά
νοσήματα.
Στους ενήλικες το 20% της παραγωγή αίμης προέρχεται από
το ήπαρ


Slide 19

Μεταβολισμός της αίμης
5 αμινολεβουλινικού οξέος (ALA) συνθετάση:
ρυθμιστικό όριο για την παραγωγή της αίμης
ALA δευδρατάση: ενώνει 2 μόρια ALA για να
παραχθεί πορφυροχολινογόνο (PBG)
Δημιουργία σύμπλοκου
σιδήρου και
πρωτοπορφυρίνης ΙΧ μέσω
της σιδηροχηλατάσης

PBG-δεαμινάση τοποθετεί μόρια PBG
σε γραμμική αλληλουχία για να
παράγει υδροξυμεθυλοχολάνιο (ΗΜΒ)

Ουροπορφυρινογόνο ΙΙΙ

Οξειδάσες μετατρέπουν
σε πρωτοπορφυρίνη ΙΧ

Πρωτοπορφυρινογόνο ΙΙΙ
Κοπροπορφυρινογόνο ΙΙΙ
προσλαμβάνεται από τα
μιτοχόνδρια και
μετατρέπεται σε


Slide 20

Μεταβολισμός της αίμης




Πορφυρίες: σπάνια γενετικά νοσήματα που χαρακτηρίζονται
από διαταραχές στην παραγωγή της αίμης.
Οι ασθενείς είναι κλινικά ασυμπτωματικοί μέχρι κάποιος
παράγοντας να προκαλέσει την πορφυρική κρίση






νευροπάθεια, κοιλιακό άλγος, σκούρα ούρα, ψυχιατρικά
συμπτώματα, αρρυθμίες, οξύ και χρόνιο άλγος
δερματική ή ερυθροποιητική πορφύρα: φωτοευαισθησία,φλύκταινες,
νέκρωση του δέρματος, κνησμός, οίδημα (όχι κοιλιακό άλγος)
παράγοντες: ορμόνες του φύλου, γλυκοκορτικοειδή, κάπνισμα,
βαρβιτουρικά και άλλα που επάγουν την CYP.


Slide 21

Μεταβολισμός της αίμης
X-linked protoporphyria
ALA Dehydratase deficiency porphyria (ADP)

Erythropoietic Porphyria
(EPP)

Acute Intermittent Porphyria
(AIP) οξεία διαλείπουσα είναι η
συχνότερη με επιπολασμό
1:10.000, γυναίκες 5x άνδρες

Congenital
Erythropoietic Porphyria
(CEP)

Variegate Porphyria (VP)

Porphyria Cutanea Tarda (PCT)
Hereditary Coproporphyria (HCP)


Slide 22

Μεταβολισμός της χολερυθρίνης







Κύρια πηγή ο μεταβολισμός της αίμης
300 mg χολερυθρίνης (80% προέρχεται από φαγοκυττάρωση
γηρασμένων ερυθροκυττάρων στο σπλήνα, ήπαρ και μυελό
των οστών)
δικτυοενδοθηλιακά κύτταρα εξάγουν την πρωτείνη από την
αιμοσφαιρίνη και μετατρέπουν την αίμη  χολερυθρίνη
χολερυθρίνη – λευκωματίνη προσλαμβάνεται από τα
ηπατοκύτταρα  σύζευξη με γλουκουρονικό οξύ και έκκριση
στη χολή των σωληναρίων


Slide 23

Μεταβολισμός της χολερυθρίνης
Αντιοξειδωτική
Αντιφλεγμονώδης

Αντιοξειδωτική
Αντιφλεγμονώδης
Αναγάση
χολοπρασίνης

NADPH

ΧΟΛΟΠΡΑΣΙΝΗ
Οξυγενάση της αίμης

Fe++

ΑΙΜΗ

O2

Αγγειοδιασταλτική
Αντιφλεγμονώδης
Αντιαποπτωτική
Κυτταροπροστατευτική

CO

Γουανύλκυκλάσης

GTP

cGMP

ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗ


Slide 24

ΕΝΔΟΚΡΙΝΗΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ


Ήπαρ: ο μεγαλύτερος αδένας του σώματος – σημαντικό ρόλο
στο μεταβολισμό των ορμονών και πρωτεινών σύνδεσης τους


Παράγουν αγγειοτενσινογόνο, θρομβοποιητίνη, IGF-I



προσλαμβάνουν θυροξίνη Τ4 και είτε  Τ3 είτε την απενεργοποιούν
απενεργοποιούν πολλές άλλες ορμόνες όπως αλδοστερόνη,
αντιδιουρητική ορμόνη, οιστρογόνα, ανδρογόνα, ινσουλίνη.




Slide 25

ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΕΣ – ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΕΙΣ
αντιδράσεις


Ηπαρ: μεγαλύτερο δικτυοενδοθηλιακό όργανο.



Τα ηπατικά μακρόφαγα (Kupffer) αποτελούν 10% ήπατος (προστασίαάμυνα)



Φίλτρο: αποδόμηση τοξινών, επεξεργασία αντιγόνων, φαγοκυττάρωση
βακτηρίων



Ρυθμιστές φλεγμονώδους απάντησης:





απομακρύνοντας από την κυκλοφορία ενεργοποιητικές ουσίες



επάγουν μέσω παραγωγής και απελευθέρωσης προφλεγμονώδων
ουσιών και επιστρατεύουν ουδετερόφιλα προς το ήπαρ

Αστεροειδή κύτταρα: αποτελούν την κύρια πηγή παραγωγής
μεσοκυττάριας ουσίας. Σε οξειδωτικό στρες ή από τοξικά χημικά (πχ
μεθοτρεξάτη) μετατρέπονται σε μυοινοβλάστες σύνθεσης κολλαγόνου το
οποίο μπορεί να προκαλέσει εκτεταμένη ίνωση ήπατος.


Slide 26

Μεταβολισμός Φαρμάκων και
Απέκκριση
Οδοί μεταβολισμού
Φάση 1
Φάση 2
Φάση 3
Καθοριστικοί παράγοντες μεταβολισμού
Φαρμακοκινητική


Slide 27

Μεταβολισμός Φαρμάκων και
Απέκκριση




Κέντρο αντιδράσεων βιομετατροπής


αυξάνουν την απέκκριση



απενεργοποιούν ή μετριάζουν την βιολογική τους δράση



ενεργά χημικά παράγωγα  ηπατικές βλάβες (άμεσα ή
έμμεσα λόγω ανοσολογικής ευαισθητοποίησης)

Οδός φάσης 1: CYP (κυττόχρωμα) και οξειδάσες
μικτής δράσης



Οδός φάσης 2: σύζευξη με ενδογενή υδατοδιαλυτά
υποστρώματα



Φάση 3 εξουδετέρωσης: μεταφορείς ενεργ.
εξαρτώμενους (ATP-dep) για την απέκκριση στη
χολή των σωληναρίων

αύξηση
πολικότητας
φαρμάκων


Slide 28

Μεταβολισμός φάσης 1
Οξείδωση, Αναγωγή, Υδρόλυση
Μετατρέπουν τα φάρμακα σε περισσότερο πολωμένα
συμπλέγματα μέσω εισαγωγής (OH, NH2, SH) είτε
απομάκρυνσης μη πολικών ομάδων
Τα παράγωγα απεκκρίνονται πιο εύκολα από την χολή
ή τα ούρα
Υπόστρωμα για συζεύξεις φάσης 2


Slide 29

Μικροσωμιακές οξειδάσες – Κυττόχρωμα
P450


90% αντιδράσεων περιλαμβάνουν χρήση μικροσωμικών
οξειδασών και αιμοπρωτεϊνών της οικογένειας του
κυττοχρώματος CYP



ήπαρ διαθέτει 20 ισοένζυμα CYP που καταλύουν διάφορες
αντιδράσεις οξειδοαναγωγής στεροειδών, λιπιδίων, χολικών
αλάτων



ζώνη 3 κεντρολοβιακή υψηλότερη συγκέντρωση σε CYP


Slide 30

Μικροσωμιακές οξειδάσες – Κυττόχρωμα
P450

Πρόσληψη ηλεκτρονίου από
φλαβινοπρωτεινική
αναγωγάση - NaDPH

χημικά υψηλής
δραστικότητας όπως είναι
τα αναχθέντα παράγοντα
Ο2 που προκαλούν ή
επιδεινώνουν μια ηπατική
βλάβη

σύνδεση Ο2 στο Fe
της αίμης


Slide 31

Μικροσωμιακές οξειδάσες – Κυττόχρωμα
P450


Επαγωγείς του κυττοχρώματος


φαινοβαρβιτάλη, φενυντοΐνη (πολλές ισομορφές)



αλκοολ (CYP2E1, CYP3A4)



καπνός (CYP1A2)



ισονιαζίδη (CYP2E1)



ριφαμπικίνη, hypericum (CYP3A4)



Αύξηση μεταβολισμού τους



Ενεργοποίηση παραγωγής αλκαλικής φωσφατάσης και γ-γλουταμικής
τρασνπεπτιδάσης



Ενεργοποίηση μεταγραφικών ρυθμιστών των ορφανών πυρηνικών
υποδοχέων – ηπατική προσαρμογή στη χρόνια χορήγηση φαρμάκων


Slide 32

Μοριακή γενετική βάση επαγωγής του
CYP
Οι επαγωγείς ενεργοποιούν πυρηνικούς
υποδοχείς όπως τον PXR ή τον CAR οι
οποίοι συνδέονται σε νουκλεοτιδικές
αλληλουχίες σε περιοχές που αυξάνουν
την απάντηση ΠΡΙΝ από τα δομικά
γονίδια της CYP.
Τα συστήματα αυτά ενεργοποιούν τον
προαγωγό (promoter) παρακάτω στο CYP
και συνεπώς επάγουν την σύνθεση του
mRNA για τις πρωτείνες του CYP

PXR: pregnane X receptor
CAR: constitutive androstane receptor
REM: responsive enhancer module
PXR ligand : rifampicin
CAR ligand: phenobarbital


Slide 33

Μεταβολισμός φάσης 2


Σύζευξη μεταξύ ξενοβιοτικών (ή μεταβολίτων τους) με
ενδογενή υδρόφιλα μόρια μέσω των:










γλουκουρονυλ-τρανσφεράση
UDP γλυκουρονοσυλ-τρανσφεράση
σουλφατάσες
γλουταθειονο-S-τρανσφεράση
ακετυλο-Ν-τρανσφεράση
αμινοξύ-Ν-τρανσφεράση

Συζευγμένα παράγωγα είναι λιγότερο δραστικά, λιγότερο
τοξικά, περισσότερο υδρόφιλα, απεκκρίνονται ευκολότερα
στη χολή και τα ούρα


Slide 34

Αλλαγές με την πάροδο του χρόνου...
Είδος
αντίδρασης

Παράγωγα

Αλλαγή με
την ηλικία

Φάση 1

Οξείδωση
Υδρόλυση
Αναγωγή

Ενεργοί
Αύξηση
μεταβολίτες

Φάση 2

Σύζευξη

Ανενεργοί
Μείωση
μεταβολίτες


Slide 35

Φάση 3 εξουδετέρωσης


Οι αντιδράσεις φάσης 3 εμπλέκουν
συγκεκριμένους μοριακούς μεταφορείς που
διευκολύνουν την απέκκριση ξενοβιοτικών και
ενδογενών συμπλεγμάτων



ABC πρωτείνεςμεταφοράς ή αλλιώς ATP-BindingCassette transport proteins


Slide 36

Φάση 3 εξουδετέρωσης


Περιλαμβάνουν
 CFTR

(cystic fibrosis transmembrane conductance
regulator)
 σωληναριακοί μεταφορείς χαλκού (canalicular copper
transporters)
 MDR (multidrug resistance protein)
 MDR-1

εντοπίζεται στις σωληναριακές επιφάνειες των
ηπατοκυττάρων και καθιστά ικανή την χολική
απέκκριση κατιονικών συμπλεγμάτων (μετάξυ των
οποίων και αντικαρκινικά φάρμακα)


Slide 37

Φάση 3 εξουδετέρωσης
 MRP-1

(multidrug resistance related protein)
απεκκρίνει συζευγμένα μόρια. Εντοπίζεται στις
πλάγιες επιφάνειες των ηπατοκυττάρων και μπορεί
να μεταφέρει συζευγμένα φάρμακα προς τα
κολποειδή.
 MRP-2 εντοπίζεται στην σωληναριακή επιφάνεια των
ηπατοκυττάρων και απεκκρίνει σύζευξεις φαρμάκων
και ενδογενών απόβλητων (διγλυκουρονίδιο
χολερυθρίνης, συζεύξεις γλουταθείονηςλευκοτριενίων) προς τα χοληφόρα


Slide 38

Καθοριστικοί παράγοντες μεταβολισμού



Γενετικοί
Περιβαντολλογικοί:
παχυσαρκία, νηστεία, ΣΔ  προς τα άνω ρύθμιση του
CYP2E1
 Συστηματικές φλεγμονώδεις διαταραχές, πυρετός,
διαλύματα ελεύθερου αζώτου, διαλύματα πλούσια σε
άζωτο, ηπατική κίρρωση  προς τα κάτω ρύθμιση των
CYP
 Υποθυροειδισμός προς τα κάτω ρύθμιση των CYP1Α
 Υπουποφυσισμόςπρος τα κάτω ρύθμιση των CYP3Α4



Slide 39

Φαρμακοκινητική


Η εξουδετέρωση των φαρμάκων εξαρτάται από:
ενδογενή ηπατική κάθαρση (intrinsic hepatic clearance)
 ηπατική αιματική ροή
 σύνδεση με πρωτείνες


ΕΝΔΟΓΕΝΗ ΗΠΑΤΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ

ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΥ

ΗΠΑΤΙΚΗ ΑΙΜΑΤΙΚΗ ΡΟΗ

(EXTRACTION RATIO, ER)



Το ER αποτελεί μέτρηση της απόδοσης του ήπατος για την
αποβολή ή εξουδετέρωση ενός φαρμάκου


Slide 40

Φαρμακοκινητική


Φάρμακα με υψηλό δείκτη ER ~ αποσπώνται αποτελεσματικά από τα
ηπατοκύτταρα (αναστολείς διάυλων Ca++, β-αποκλειστές, οποιειδή, τρικυκλικά
αντικαταθλιπτικά)



Φάρμακα με χαμηλό δείκτη ER ~ πτωχή απόσπαση από τα ηπατοκύτταρα
(ουαρφαρίνη, ασπιρίνη, αλκόολ, αντιεπιληπτικά)

Τύπος ηπατικής
αποβολής

Ποσοστό απόσπασης

Ρυθμός ηπατικού
μεταβολισμού φαρμάκων

Περιοριζόμενη από τη ροή
(flow-dependent) ή αλλιώς
αποβολή πρώτης τάξης

Υψηλό ER. Το περισσότερο
φάρμακο κατά την πρώτη
δίοδο από το ήπαρ (first pass)

Ταχύς. Τα φάρμακα με υψηλό
ER μεταβολίζονται ταχύτατα
και οι καθάρσεις τους είναι
ίσες με την αιματική ροή

Περιοριζόμενη από την
ικανότητα των
ηπατοκυττάρων (capacitylimited) ή αλλιώς αποβολή
μηδενικής τάξης

Χαμηλό ΕR.Η κάθαρση
καθορίζεται από τη
συγκέντρωση τους στο πλάσμα

Βραδύς. Αν η ικανότητα του
ήπατος να εξουδετερώσει το
Φ είναι < από το ρυθμό
χορήγησης τα επίπεδα
αυξάνουν.


Slide 41

Εκτίμηση του ήπατος
Κλινική εκτίμηση
Βασικές εργαστηριακές δοκιμασίες
ανίχνευση ηπατοκυτταρικής βλάβης
εκτίμηση ηπατικής σύνθεσης πρωτεινών
ανίχνευση χολοστατικών διαταραχών

Δοκιμασίες για συγκεκριμένες νόσους
Ποσοτικές ηπατικές δοκιμασίες


Slide 42

Κλινική εκτίμηση


Ιστορικό:














αλκοολισμός
αθέμιτη χρήση φαρμάκων
σεξουαλική συμπεριφορά
μεταγγίσεις αίματος
επαγγελματική έκθεση σε ηπατοτοξίνες
παλαιά επεισόδια ικτέρου (αναισθησία;)
γενετικές ασθένειες (αιμοχρωμάτωση, έλλειψη α1 αντιθρυψίνης,
νόσος Wilson)

Συμπτώματα: ανορεξία, κόπωση, μεταβολές ύπνου, γενική
αδιαθεσία, ήπιες αλλαγές στην προσωπικότητα,
Ευρύματα: κνησμός, κοιλιακό άλγος, δυσπεψία, αλλαγές στο
χρωματισμό ούρων και κοπράνων
Εκτίμηση: ίκτερος, ασκίτης, αραχνοειδείς σπίλοι, ξανθελάσματα,
εγκεφαλοπάθεια, παλαμιαίο ερύθημα, ηπατική οσμή


Slide 43


Slide 44


Slide 45

Βασικές εργαστηριακές δοκιμασίες


Η ηπατοκυτταρική βλάβη είναι η πιο συχνή αιτία αύξησης επιπέδων της
αμινοτρανσφεράσης αλανίνης (ALT) και της αμινοτρανσφεράσης
ασπαρτικού (AST).



Εμπλέκονται στη γλυκονεογένεση



Σπάνια

AST, ALT χωρίς ηπατοκυτταρική βλάβη (μϋική βλάβη)



ήπια (100-249 ΙU/L) στεάτωση, φάρμακα, κατανάλωση αλκόολ, αιμοχρωμάτωση,
χολόσταση, χρόνια ιογενής ηπατίτιδα, νεοπλάσματα, κίρρωση



μέτρια (250-999 ΙU/L) οξεία ιογενής ηπατίτιδα, ηπατική βλάβη επαγόμενη από
φάρμακα, εξάρσεις χρόνιας ηπατικής νόσου



μεγάλη (1000-1999 ΙU/L) οξεία ηπατίτιδα σε έδαφος χρόνιας ηπατικής νόσου



ακραία (>2000 ΙU/L) μαζική ηπατική νέκρωση από κεραυνοβόλο ηπατίτιδα (ιογενή,
φάρμακα, amanita phalloides), ήπαρ σε καταπληξία (shock liver), υποξική
ηπατίτιδα, οξεία απόφραξη χοληφόρων, αυτοάνοση ηπατίτιδα


Slide 46

Ανίχνευση ηπατοκυτταρικής βλάβης




Η γαλακτική δευδρογενάση (LDH) αυξάνεται όταν:


ηπατοκυτταρική βλάβη



εξωηπατικές διαταρραχές (αιμόλυση, ραβδομυόλυση, νέκρωση όγκων, οξεία
εγκεφαλικά επεισόδια, ΟΕΜ)



κεραυνοβόλο ιογενή ηπατίτιδα, ηπατίτιδα επαγόμενη από φάρμακα ή
υποξική ηπατίτιδα



Αν και αλκαλική φωσφατάση  κακοήθη διήθηση ήπατος

Η γλουταθειόνη-S-τρανσφεράση (GST) είναι ειδική δοκιμασία για
ορισμένα μοντέλα ηπατικής βλάβης επαγόμενης από φάρμακα


βραχύ χρόνο ημισείας ζωής (90’)



απελευθερώνεται ταχέως στην κυκλοφορία μετά από ηπατική βλάβη



διαδοχικές μετρήσεις  πορεία της βλάβης



ζώνη 3 (κεντρολοβιακή) – ευπάθεια σε φάρμακα, υποξία


Slide 47

Εκτίμηση ηπατικής σύνθεσης
πρωτεϊνών


Λευκωματίνη ορού(ALB)δείκτης της πρωτεινοσύνθεσης
αλλά τα αίτια υπολευκωματιναιμίας:










ηπατική σύνθεση
νεφρικές απώλειες
αυξημένος καταβολισμός
έκπτυξη του όγκου πλάσματος
κακή κατανομή ολικής ALB σώματος

Ολική μάζα μπορεί να είναι φυσιολογική ακόμα και σε
κιρρωτικούς
t½ ALB είναι 3 εβδομάδες


Slide 48

Εκτίμηση ηπατικής σύνθεσης
πρωτεϊνών


Χρόνος προθρομβίνης (PT)
t½ προπηκτικών παραγόντων είναι 4hγια τον VII μέχρι
4dγια το ινωδογόνο

γρήγορα στην ηπατική ανεπάρκεια
 PT και INR χρησιμοποιούνται στην εκτίμηση και
παρακολούθηση οξείας ηπατικής δυσλειτουργίας και
 σε αλγόριθμους για την αναγκαιότητα μεταμόσχευσης
ήπατος (Child-Pugh, MELD, PELDscore)
 ασθενείς με ΟΗΑ λόγω φαρμάκων ή με ενεργό ηπατική
νόσο



Slide 49

Ανίχνευση χολοστατικών διαταραχών


Αλκαλική φωσφατάση (AP)
έλεγχο διαταραχών ήπατος και χοληφόρων (ηπατίτιδες,
κακοήθεις νεοπλασίες, χολοστατική νόσος)
 ισοένζυμα σε μεμβράνες όλου του σώματος – μή ειδική
(οστά, έντερο, νεφρούς, λευκά αιμοσφαίρια, πλακούντα,
νεοπλάσματα)
 αύξηση σε χολόσταση – αυξάνεται μετά το πρώτο 24ωρο
διότι αντανακλά την αύξηση παραγωγής της και
απελευθέρωσης της

αύξηση σε σημαντική απόφραξη ή κακοήθη νεοπλασία



Slide 50

Ανίχνευση χολοστατικών διαταραχών


5’ νουκλεοτιδάση
δείκτης ηπατοχολικής διαταραχής (πιο ειδικός από AP)
 υπάρχει σε πολλούς ιστούς αλλά > ήπαρ
 επίπεδα μπορεί να παραμείνουν φυσιολογικά μέχρι και
κάποιες ημέρες




γ-γλουταμική τρανσπεπτιδάση (γ-GPT)
επίπεδα αυξάνουν παράλληλα με την AP
 δεν περιέχεται στα οστά και χρησιμεύει στη ΔΔ μεταξύ
οστικής και ηπατικής αύξησης της AP



Slide 51

Ανίχνευση χολοστατικών διαταραχών


Χολερυθρίνη ορού (BIL)



έλεγχος ηπατικής εκκριτικής δυσλειτουργίας
φυσιολογικά BILtot< 1 mg/dL(10% ενηλίκων έχουν αυξημένη ασύζευκτη
χολερυθρίνη – σύνδρομο Gilbert– χαμηλά επίπεδα UDP-γλουκουρονοσύλ – τρανσφεράσης)









BILtot>4 mg/dL ίκτερος
BILdir
 απόφραξη ροής χολής
 παραγωγή μεγαλύτερης ποσότητας συζευγμένης BIL από
αυτή που μπορούν να μεταφερθείπρος τα χολαγγεία
BILind
 περισσότερη χολερυθρίνη από αυτή που μπορούν να
συζεύξουν (προηπατικοί παράγοντες)
Αιμόλυση: αύξηση και των 2


Slide 52

Δοκιμασίες για συγκεκριμένες νόσους


ορολογικός έλεγχος (ιογενείς, μικροβιακές ή
αυτοάνοσες νόσοι)
 A,

B, C, E, CMV, EBV
 Hep. B, C, πρωτοπαθή σκληρυντική χολαγγείτιδα:
ΑΝΑ, Ab-LMF, cryo-Ab
 Ab-ασιαλογλυκοπρωτεϊνικών υποδοχέων (αυτοάνοση
ηπατίτιδα, Hep A)
 Ab-μιτοχονδριακά (πρωτοπαθή χολική κίρρωση)


Slide 53

Δοκιμασίες για συγκεκριμένες νόσους


γενετικός έλεγχος (μεταβολικές παθήσεις)
 α1-

AT, ανάλυση φαινοτύπου
 νόσος Wilson:
σερουλοπλασμίνης ορού,
ούρα


χαλκού

καρκινικοί δείκτες
α

– FP(ειδικότητα 90% για ηπατοκαρκίνωμα, ευαισθησία

50-90%)
 des

– γ- καρβοξυλιωμένη προθρομβίνη (ειδικότητα

91% για ηπατοκαρκίνωμα, κατάλληλο για follow-up)


Slide 54

Ποσοτικές ηπατικές δοκιμασίες


Ολική ηπατοκυτταρική μάζα εκτιμάται με την μέτρηση της
κάθαρσης κάποιας ουσίας που αποβάλλεται από το ήπαρ
 βρωμοσουλφοφθαλείνη
 πράσινο ινδοκυανίνης
 ερυθρό Βεγγάλης



Ικανότητα ήπατος να μεταβολίζει φάρμακα
κάθαρση καφείνης (peros, μέτρηση μεταβολιτών στο
σάλιο)
 δοκιμασία MEGX (βαρέως πάσχοντες, ενδοφλέβια
χορήγηση λιδοκαίνης, 15’ μέτρηση MEGX)



Slide 55


Slide 56

Το ήπαρ συνθέτει όλες τις παρακάτω
πρωτείνες εκτός από:
1. προθρομβίνη
2. λευκωματίνη
3. ινωδογόνο
4. γ-ανοσοσφαιρίνη


Slide 57

Το ήπαρ συνθέτει όλες τις παρακάτω
πρωτείνες εκτός από:
1. προθρομβίνη
2. λευκωματίνη
3. ινωδογόνο
4. γ-ανοσοσφαιρίνη


Slide 58

Το ήπαρ είναι το αποκλειστικό όργανο όπου:
1. Γίνεται η βιοσύνθεση της ουρίας
2. Αποδομείται το γλυκογόνο σε γλυκόζη

3. Γίνεται η σύνθεση της ηπαρίνης
4. Όλα τα παραπάνω


Slide 59

Το ήπαρ είναι το αποκλειστικό όργανο όπου:
1. Γίνεται η βιοσύνθεση της ουρίας
2. Αποδομείται το γλυκογόνο σε γλυκόζη

3. Γίνεται η σύνθεση της ηπαρίνης
4. Όλα τα παραπάνω


Slide 60

Νηστεία 24 ωρών:
1.

Γλυκογονόλυση

2. Καταβολισμός και αποδόμηση πρωτεινων
3. Οξέωση
4. Παραγωγή κετονικών σωματων
5. Όλα τα παραπάνω


Slide 61

Νηστεία 24 ωρών:
1.

Γλυκογονόλυση

2. Καταβολισμός και αποδόμηση πρωτεινων
3. Οξέωση
4. Παραγωγή κετονικών σωματων
5. Όλα τα παραπάνω


Slide 62