Savoir vivre to moje drugie imię OPRACOWAŁA mgr Anna Wojtkowska Savoir vivre WSTĘP Niniejsza prezentacja składa się z 4 części dotyczących zasad dobrego wychowania. Każda część.
Download ReportTranscript Savoir vivre to moje drugie imię OPRACOWAŁA mgr Anna Wojtkowska Savoir vivre WSTĘP Niniejsza prezentacja składa się z 4 części dotyczących zasad dobrego wychowania. Każda część.
Slide 1
Savoir vivre
to moje drugie imię
OPRACOWAŁA
mgr Anna Wojtkowska
Slide 2
Savoir vivre
WSTĘP
Slide 3
Niniejsza prezentacja składa się z 4 części
dotyczących zasad dobrego wychowania.
Każda część może stanowić odrębną lekcję wychowawczą.
Mam nadzieję, że poniższe przykłady zainspirują uczniów do stworzenia
zasad savoir – vivre w swojej klasie w formie scenek czy plakatów,
które zaprezentują na apelu szkolnym.
Slide 4
(fr. savoir - wiedzieć, vivre - żyć; "znajomość życia")
Savoir vivre czyli dobre maniery.
Dobre maniery i wychowanie na co dzień,
poprawne zachowanie w różnych sytuacjach,
etykieta na oficjalnych spotkaniach i przy innych okazjach –
w czym tkwi sedno sprawy?
Slide 5
Po czym można rozpoznać kulturalnego człowieka nawet, jeśli byłby ubrany
w łachmany.
To ruch ciała, mimika, sposób bycia, wysławiania się,
uśmiechu, postępowania nawet w drobnych sprawach
– wszystko to mówi nam o tym, kim jesteśmy.
To dobre wychowanie czyni z nas kulturalnych ludzi,
budzących sympatię i szacunek.
Slide 6
A w czym tkwi istota savoir vivre?
Po prostu to wgląd na innych.
W tym tkwi ambaras dobrego wychowania, aby obcować z ludźmi w sposób
kulturalny.
Slide 7
Dobre maniery, dobre wychowanie, poprawne zachowanie, wszystko to esencja
savoir vivre i nie znaczy ni mniej ni więcej jak :
życzliwość dla ludzi,
uprzejmość,
tolerancja,
opanowanie emocji,
te nienaganne formy powinny być naszymi nawykami
Sama chęć bycia nienagannym jest już godna pochwały.
Poniższe rady pozwolą Wam przypomnieć jak należy się zachowywać, aby budzić
wśród ludzi zachwyt i życzliwość.
Slide 8
Częsć I
Savoir vivre na co dzień
Slide 9
savoir vivre na co dzień
Nie rzadko można spotkać się z opiniami ludzi:
„Na co komu ten cały savoir vivre?”,
„Co mi po zewnętrznych formach?”,
„Czy coś się zmieni, gdy nauczę się ładnie posługiwać nożem i widelcem?”
My możemy na takie pytania odpowiedzieć:
Zmieni się i to sporo!
Przede wszystkim stosunek otoczenia do Ciebie!
Gdy ktoś je kawałek mięsa wprost z noża, przy tym siorbiąc lub mlaszcząc,
nikt nie będzie miał ochoty mu towarzyszyć przy posiłku, no chyba tylko osoby
jedzące tak jak on. Osoby, które przywykły do poprawnego zachowania męczą się
i tracą apetyt w towarzystwie takiego niechluja.
Slide 10
savoir vivre na co dzień
Osoba nie posiadająca dobrych manier może narazić się na przykre żarty.
Przyjrzyjmy się, jak zmienia nasze zachowanie i samopoczucie odpowiedni strój,
np. nowe buty, czapka lub bluzka, która nam bardzo pasuje, zaczynamy inaczej się
poruszać i jesteśmy bardziej pewni siebie. Jak natomiast fatalnie się czujemy,
gdy coś nas szpeci, czy to dziura w skarpecie, brak guzika, za krótkie rękawy
lub całe nieodpowiednie ubranie (do zaistniałej sytuacji). Ktoś może powiedzieć,
że to drobiazgi, ale bardzo odbierające nam humor i pewność siebie.
Slide 11
savoir vivre na co dzień
W savoir vivre bardzo ważna jest dyscyplina wewnętrzna. Dobre wychowanie
nakłada wiele obowiązków,
Np. gdy się spieszymy, pierwszym odruchem byłoby przepchnięcie osoby
która nam stoi na drodze, ale czekamy spokojnie na swoją kolej.
Gdy jesteśmy zmęczeni chętnie byśmy położyli się spać, ale nie robimy tego,
bo w domu są goście.
Boli nas głowa, ale widzimy, że nasza mama lub tata są zmęczeni domowymi
obowiązkami, więc nie narzekamy tylko pomagamy w gospodarstwie by im ulżyć.
Powoli przywykając do tych drobnych pozytywnych zachowań, stajemy się
opanowani, nie władają nami już odruchy, gniew czy humorki.
Odnosimy zwycięstwo nad samym sobą, a właściwie nad swoimi słabościami.
Tak, zatem od drobiazgów, do umiejętności posługiwania się nożem i widelcem,
zdolności kontrolowania swoich odruchów, można dojść do panowania nad sobą,
wpłynąć na kształtowanie się charakteru i uosobienia.
Slide 12
savoir vivre na co dzień
Porady pozyskiwania sympatii, które myślę, że mają bardzo wiele wspólnego
z byciem szczęśliwym i tym samym z podstawami Savoir vivre:
1. Interesuj się szczerze ludźmi.
2. Uśmiechaj się.
3. Pamiętaj, że dla każdego nazwisko jest najsłodszym i najważniejszym z dźwięków.
4. Bądź dobrym słuchaczem, zachęcaj innych by opowiadali o sobie.
5. Rozmawiaj z każdym o tym, co jest mu znane i co go interesuje.
6. Usiłuj wzmagać w każdym poczucie jego wartości i czyń to szczerze.
Slide 13
Część II
Savoir vivre przy stole
Slide 14
savoir vivre przy stole
Gdy rozważamy zasady Savoir vivre przy stole, pierwszą rzeczą, która przychodzi
nam na myśl, jest estetyka stołu. Stół jadalny, nie tylko podczas przyjęć,
lecz i na co dzień, powinien wyglądać schludnie i estetycznie.
Estetyka stołu wpływa na cały nasz organizm, niechlujstwo i brud wywołują wstręt
do jedzenia i nawet smaczne potrawy nie wzbudzają apetytu, natomiast widok
starannie
i
ładnie
podanych
posiłków
wzmaga
łaknienie.
Przybranie stołu nie powinno być jakieś super efektowne, chodzi raczej o zręczne
rozmieszczenie półmisków i salaterek. Nawet chleb ułożony w koszyczku
czy na talerzu jest dekoracją, a rzucony byle jak, psuje harmonię.
Slide 15
savoir vivre przy stole
Nakrywanie stołu
Slide 16
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
serwetka
widelec do ryb
„zwykły” widelec
widelec do sałatki
talerz
talerz do zupy
nóż do sałatek
„zwykły” nóż
nóż do ryb
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
łyżka do zupy
widelec do owoców morza
filiżanka do kawy/herbaty
kieliszek do wina
kieliszek do wody
widelec do ciasta
łyżeczka do kawy/herbaty
talerzyk do masła
nóż do masła
Slide 17
Część III
Savoir vivre - ubiór
Slide 18
savoir vivre - ubiór
Podstawową zasadą jest aby nieodpowiednim ubraniem nie zwracać uwagi
otoczenia, a tym bardziej nie wzbudzać niesmaku.
Jeśli przyjdziesz do teatru w spodniach sportowych, nikt nie uwierzy,
że musiałeś się tak ubrać z konieczności. Swoim strojem zdradzisz brak dobrego
wychowania, niechęć zadania sobie trudu, aby się odpowiednio przygotować
lub uważałeś ten trud za zbyteczny.
Im bardziej oficjalna uroczystość tym większą wagę należy przykładać
do swojego stroju. Oczywiście nie wszystkich stać na kosztowane ubrania,
lecz gdy mamy strój skromny lub podniszczony – musi on być schludny,
wyczyszczony i wyprasowany.
Slide 19
savoir vivre - ubiór
Jak ubrać się do szkoły?
No cóż – szkoła jest jak gdyby naszym miejscem pracy.
Więc po pierwsze ubieramy się tak, aby było nam wygodnie,
a innym z nami przyjemnie (pracować i uczyć się oczywiście).
Na co w takim razie zwracać uwagę?
Co by tu nie powiedzieć – bez higieny i estetyki ani rusz!
1. Po pierwsze estetyka i higiena! Czystość świadczy o kulturze
człowieka.
2.Wygodny ubiór to taki, który nie krępuje nam ruchów
(zbyt ciasna odzież), nie uciska (zbyt ciasne buty), nie odchyla
się i nie przemieszcza w niechciane przez nas miejsca (zbyt
głęboki dekolt, wędrująca w górę lub podwijająca się
spódniczka, zjeżdżające z bioder spodnie). Takie niewygodne,
przemieszczające się wbrew naszej woli ubrania niepotrzebnie
rozpraszają naszą uwagę, zmuszając nas do myślenia o swojej
garderobie zamiast o temacie lekcji.
Slide 20
savoir vivre - ubiór
Jak ubrać się do szkoły?
3.Ubiór pomagający nam utrzymać komfort i higienę.
Dobrze, jeśli ubiór jest uszyty z miłych dla ciała tkanin, przepuszczających
powietrze np. bawełna czy wełna (w zależności od panujących w otoczeniu
temperatur). Tkaniny syntetyczne, nie pozwalające oddychać naszemu ciału,
mogą powodować przegrzanie i nadmierną potliwość, co powoduje duży
dyskomfort dla nas samych, a czasem także dla naszego otoczenia.
Jakie buty do szkoły? – wygodne!
To przede wszystkim informacja dla dziewczyn
-niezbyt wysokie obcasy, jeśli w ogóle, niezbyt
wąskie czubki butów. Myślicie że w sportowych
butach będziecie wyglądać nieciekawie?
To one najbardziej pasują do młodzieżowej,
szkolnej stylizacji.
Slide 21
savoir vivre - ubiór
odpowiedni ubiór jest częścią dobrego wychowania
egzaminy wymagają stroju oficjalnego – zdajecie je przecież przed komisją
państwową. Odpadają kolorki, dżinsy i T-shirty. Warto wcześniej zainwestować
w ciemną marynarkę czy żakiet po to, żeby oswoić się z tym strojem, poczuć się
w nim naturalnie. Jak przyjdzie czas, na egzaminie nie będziecie czuć się przebrani.
Myśli powinny wtedy krążyć wokół arkusza egzaminacyjnego, a nie krawata,
kołnierzyka czy za krótkiej spódnicy . Poza tym elegancki ubiór przyda się na wyjście
do teatru czy oficjalną uroczystość rodzinną.
Slide 22
Część III
Savoir vivre
w teatrze i w kinie
Slide 23
savoir vivre w teatrze
Jednym
z
ważniejszych
wyznaczników
etykiety
w teatrze, jest ubiór. Nasz strój musi być strojem
eleganckim, stosownym do sposobu ubierania się w danej
społeczności. Niedopuszczalne jest wybranie się do teatru
w roboczym czy porwanym ubraniu.
Poza ubiorem bardzo ważny jest sposób, w jaki będziemy się zachowywać
przed oraz w trakcie sztuki. Jeśli wybieramy się do teatru, to powinniśmy się
wcześniej zapoznać zarówno z wiedzą dotyczącą tematu sztuki jak również jej autora.
Do teatru powinniśmy przyjść odpowiednio wcześniej. Zarówno po to,
by zając odpowiadające naszym biletom miejsca jak również by przygotować się
odpowiednio do spektaklu. Jeśli spóźnimy się- nie przepychajmy się do swoich
miejsc, tylko zajmijmy pierwsze wolne miejsca z brzegu.
Slide 24
savoir vivre w teatrze
W trakcie przedstawienia nie można rozmawiać i przeszkadzać innym. Rozmowyciche- dopuszczalne są jedynie w przerwach. Nie należy również zmieniać uprzednio
zajętych miejsc ani rozkładać się tak, by przeszkadzać siedzącym obok sąsiadom.
Salę teatralną opuszczamy dopiero wtedy, gdy spektakl się zakończy i zostaną
zapalone światła.
Z oklaskami poczekajmy do końca aktu lub przedstawienia,
nie wyrywajmy się z brawami, nawet jeśli monolog wygłosił nasz ulubiony
serialowy aktor. Za to po zakończeniu sztuki poświęćmy chwilę
na podziękowanie aktorom oklaskami, nie pędźmy do szatni natychmiast
po zapadnięciu kurtyny.
Slide 25
savoir vivre w kinie
Jeśli chodzi o kina, to tam również obowiązują zasady savoir vivre.
Nie są one jednak aż tak rygorystyczne jak w przypadku teatru. Można powiedzieć,
że kinowe zasady savoir vivre są identyczne jak teatralne, poza paroma wyjątkami.
Do kina możemy pójść w luźnym codziennym ubraniu- nie musimy zatem ubierać
się na galowo. Nie mamy obowiązku zostawiania wierzchniej odzieży w szatni w większości kin szatni w ogóle nie ma. Ponadto na salę kinową możemy wnosić
napoje oraz słodycze. I chociaż nadal nie wypada szeleścić papierkami po cukierkach
czy ciasteczkach, to nie musimy obawiać się, że ktoś nas z tego powodu wyrzuci
z kinowej sali.
Slide 26
savoir vivre w kinie
Jednak nigdzie i nigdy nie świadczy o nas dobrze: głośne komentowanie akcji,
wyrażanie swoich opinii o filmie i grze aktorów, wydawanie odgłosów
towarzyszących jedzeniu i piciu, zakładanie nóg na oparcie fotela poprzedniego
rzędu, pozostawianie na podłodze kubków, papierków i innych dowodów
konsumpcji. Takie zachowanie nie mieści się w żadnych normach, trzeba je określić,
łagodnie mówiąc, jako prostackie. Niestety w polskich kinach wcale nie jest
odosobnione. Zdarza się, że na szkolnych pokazach filmowych mili i dobrze
wychowani młodzi ludzie po wygaszeniu świateł zamieniają się w gromadę
dzikusów. Pytanie nie tylko do fizyków - czyżby u niektórych przedstawicieli
gatunku homo sapiens kultura była zasilana energią elektryczną?
W obu tych miejscach zasady dobrego wychowania są bardzo ważne.
Bez ich obecności wizyta w obu tych miejscach nie dostarczałaby nam aż takiej
przyjemności i nie byłaby wydarzeniem, na które bylibyśmy w stanie wydawać nasze
pieniądze.
Slide 27
Część IV
Savoir vivre
w szkole
Slide 28
Kłaniać się czy się nie kłaniać? Oto jest pytanie
Tadeusz Rojek, autor poradnika Nowy savoirvivre, jasno rozwiązuje ten dylemat:
Kłaniamy się znajomym niemalże odruchowo.
Ukłon jest przejawem naszej uprzejmości,
a
przy
odpowiednim
wyrazie
twarzy
także życzliwości okazywanej spotkanej osobie.
Dalsze zasady określają kolejność –
pierwsza kłania się osoba młodsza starszej,
mężczyzna – kobiecie,
podwładny – przełożonemu.
W sytuacji, gdy trudno ustalić np. wiek (nie zapytamy przecież:
przepraszam, ile ma Pan lat, bo nie wiem, kto się ma pierwszy ukłonić?),
savoir- vivre podpowiada jednoznacznie: grzeczniejszy, lepiej wychowany
kłania się pierwszy.
Slide 29
Niektórzy uczniowie dzielą nauczycieli na „naszych”, czyli tych, którzy ich uczą,
i „nie-naszych”. Tych pierwszych dostrzegają (to prawdziwe ”ciało pedagogiczne”),
drugich traktują, jakby byli ze szkła. A co z innymi pracownikami szkoły?
Czy naprawdę dzień dobry skierowane do każdej dorosłej osoby tak dużo kosztuje?
Kolejne pytanie: kiedy się kłaniamy i ile razy dziennie?
W szkole na każdej przerwie spotykamy nauczycieli, zdarza się że tych samych
w tym samym miejscu – np. na dyżurze. Przy pierwszym spotkaniu pozdrawiamy
spotkaną osobę, potem – wystarczy uśmiech lub skinienie głowy. Zawsze jednak
zaczynamy od pozdrowienia, kiedy wchodzimy do jakiegoś pomieszczenia: szatni,
sekretariatu, innej klasy.
Slide 30
My się jeszcze nie znamy, czyli o przedstawianiu
samych siebie i innych
Przedstawia się zawsze osoba mniej ważna osobie ważniejszej, czyli: młodszy starszemu, mężczyzna – kobiecie, podwładny – przełożonemu, gospodarz –
gościowi… itd. Na większym przyjęciu czy imprezie nie musimy przedstawiać się
wszystkim uczestnikom, poprzestajemy na osobach, z którymi już nawiązaliśmy
kontakt, zostaliśmy obok siebie posadzeni, zamieniliśmy parę słów.
Jak wygląda sytuacja, gdy powinniśmy przedstawić kogoś komuś?
Obowiązuje ta sama kolejność: osobę mniej ważną przedstawiamy osobie
ważniejszej: Proszę pana, to jest Rafał, mój kolega z podwórka. A to pan
Włodzimierz Maksiński, który nas uczy geografii.
Slide 31
Proszę wstać (nie tylko wtedy, gdy sąd idzie)!
Jeśli uznamy, że podniesienie się z krzesła jest formą powitania, reguły
układają się same: młodsi wstają, gdy wchodzi osoba starsza, mężczyźni –
gdy kobieta, podwładni – gdy odwiedza ich przełożony. Oczywiście jeśli
przełożonym jest dobrze wychowany mężczyzna, podnosi się z miejsca,
gdy do pokoju wchodzi kobieta, nawet gdy jest to jego podwładna.
Wniosek: wstawanie na początku lekcji nie jest częścią musztry
czy pruskiego drylu, lecz wynika z norm przyjętych w naszej
kulturze jako reguły dobrego wychowania
Jak się zachować poza czasem lekcji i nie w sali, np. podczas przerwy na korytarzu?
Wiadomo, że po czterdziestu pięciu minutach spędzonych bez ruchu, uczeń jest tak
zmęczony, że może tylko ostatkiem sił doczołgać się do schodów lub kawałka pustej
podłogi i… wreszcie usiąść. Tymczasem po korytarzu tam i z powrotem przemykają
nauczyciele. Trzeba by może wstać, a przecież zmęczenie nie pozwala… Bądźmy
realistami – nie oczekujemy, że będziecie się dźwigać z wygodnej pozycji na widok
każdego przechodzącego nauczyciela, ale jeśli nauczyciel zwróci się do Ciebie
z pytaniem czy prośbą, wypada, a nawet trzeba wstać. Podobnie jest poza szkołą.
Siedzicie na ławce w parku, przechodzi ktoś znajomy, wystarczy że do dzień dobry!
dodasz lekkie uniesienie się z ławki. Jeśli jednak po powitaniu nawiąże się rozmowa,
koniecznie wstajemy.
Slide 32
Wyjechali na…. wycieczkę wszyscy nasi podopieczni
Niestety, nauczyciele na wycieczce nie mają tak dobrze, jak dorośli w piosence
„Kultu”. Odpowiadają za podopiecznych 24 godziny na dobę. Gdyby „na zimno”
przeanalizować wszystkie możliwe niebezpieczne sytuacje, nikt przy zdrowych
zmysłach nie zgodziłby się na wyjazd. A przecież wycieczki się odbywają...
Dopóki grupa jest sympatyczna i zdyscyplinowana, opiekunom udaje się
zapomnieć o ciążącej odpowiedzialności i dobrze się bawić. Wystarczy
jednak, że ktoś się zawieruszy, spóźni, nie odbiera telefonu – wyobraźnia
podsuwa nauczycielowi scenariusze godne najlepszych thrillerów. Nie dziwcie
się, że każdy nieodpowiedzialny wyskok jednego uczestnika może całej grupie
zniszczyć dobrą atmosferę. I po co Wam to?
Slide 33
Podsumowując
Dawniej bez tych umiejętności nie można było bywać w tzw. dobrym towarzystwie,
człowiek, który popełniał gafy, stawał się przedmiotem złośliwych żartów i kpin.
Dziś wielu ludziom, zwłaszcza młodym, wydaje się, że znajomość zasad savoirvivre’u jest niepotrzebnym balastem, odbierającym naturalność i tak modny
obecnie luz. Tymczasem rzeczywistość jest zupełnie inna. Na rynku pracy coraz
częściej liczą się nie tylko dyplomy i wiedza, ale też umiejętność pracy zespołowej,
kultura bycia, takt i elegancja – czyli wszystko to, czego uczą „przestarzałe” zasady
savoir-vivre’u.
Czy przyszły pracodawca, mając do wyboru kilka osób z tymi samymi kwalifikacjami,
wybierze kogoś, kto przychodzi niedbale ubrany, żuje gumę i mówi młodzieżowym
slangiem? Niektórzy młodzi ludzie uważają, że na dostosowanie się do społecznych
wymagań przyjdzie czas w dorosłym życiu, a na razie nie warto się przejmować
dobrymi manierami. Czyżby? Umiejętność zachowania się w określonych sytuacjach
jest jak pływanie czy jazda na rowerze: trzeba się nauczyć, a potem
robi się to odruchowo. Młodość jest czasem na naukę, teraz gafy i potknięcia będą
wybaczone, w dorosłym życiu płaci się za nie wyższą cenę.
Slide 34
Obycie umila życie – w dorosłym życiu będziecie się mogli wielokrotnie
o tym przekonać. Ale ważniejsze od dobrych manier jest wewnętrzne nastawienie
wobec innych ludzi, nacechowane życzliwością, sympatią, chęcią pomocy.
Uśmiech i dobre słowo więcej znaczą niż chłodne, wystudiowane gesty,
nawet rodem z najlepszych poradników savoir-vivre’u.
Slide 35
Źródła:
Jabłczyńska Joanna. Współczesny savoir-vivre dla nastolatków .Poznań: Publicat SA, 2012. ISBN 978-83-245-1922-4
Tadeusz. Nowy savoir-vivre. Życie towarzyskie i domowe. Wyd. 4. Warszawa: Książka i Wiedza, 2006. ISBN 83-05-13448-2
Artykuły:
http://www.dobre-maniery.com
http://www.fotosearch.pl
http://www.e-gify.pl
http://www.sukcesnaszpilkach.pl/wizerunek/
http://www.e-sukces.com.pl
http://www.ii-lo.gliwice.pl Janina Wolsza „Wróbel na salonach, czyli szkolny savoir-vivre
http://www.logo24.pl
http://sp11warszawa.edupage.org
http://jaksieubrac.com.pl
Savoir vivre
to moje drugie imię
OPRACOWAŁA
mgr Anna Wojtkowska
Slide 2
Savoir vivre
WSTĘP
Slide 3
Niniejsza prezentacja składa się z 4 części
dotyczących zasad dobrego wychowania.
Każda część może stanowić odrębną lekcję wychowawczą.
Mam nadzieję, że poniższe przykłady zainspirują uczniów do stworzenia
zasad savoir – vivre w swojej klasie w formie scenek czy plakatów,
które zaprezentują na apelu szkolnym.
Slide 4
(fr. savoir - wiedzieć, vivre - żyć; "znajomość życia")
Savoir vivre czyli dobre maniery.
Dobre maniery i wychowanie na co dzień,
poprawne zachowanie w różnych sytuacjach,
etykieta na oficjalnych spotkaniach i przy innych okazjach –
w czym tkwi sedno sprawy?
Slide 5
Po czym można rozpoznać kulturalnego człowieka nawet, jeśli byłby ubrany
w łachmany.
To ruch ciała, mimika, sposób bycia, wysławiania się,
uśmiechu, postępowania nawet w drobnych sprawach
– wszystko to mówi nam o tym, kim jesteśmy.
To dobre wychowanie czyni z nas kulturalnych ludzi,
budzących sympatię i szacunek.
Slide 6
A w czym tkwi istota savoir vivre?
Po prostu to wgląd na innych.
W tym tkwi ambaras dobrego wychowania, aby obcować z ludźmi w sposób
kulturalny.
Slide 7
Dobre maniery, dobre wychowanie, poprawne zachowanie, wszystko to esencja
savoir vivre i nie znaczy ni mniej ni więcej jak :
życzliwość dla ludzi,
uprzejmość,
tolerancja,
opanowanie emocji,
te nienaganne formy powinny być naszymi nawykami
Sama chęć bycia nienagannym jest już godna pochwały.
Poniższe rady pozwolą Wam przypomnieć jak należy się zachowywać, aby budzić
wśród ludzi zachwyt i życzliwość.
Slide 8
Częsć I
Savoir vivre na co dzień
Slide 9
savoir vivre na co dzień
Nie rzadko można spotkać się z opiniami ludzi:
„Na co komu ten cały savoir vivre?”,
„Co mi po zewnętrznych formach?”,
„Czy coś się zmieni, gdy nauczę się ładnie posługiwać nożem i widelcem?”
My możemy na takie pytania odpowiedzieć:
Zmieni się i to sporo!
Przede wszystkim stosunek otoczenia do Ciebie!
Gdy ktoś je kawałek mięsa wprost z noża, przy tym siorbiąc lub mlaszcząc,
nikt nie będzie miał ochoty mu towarzyszyć przy posiłku, no chyba tylko osoby
jedzące tak jak on. Osoby, które przywykły do poprawnego zachowania męczą się
i tracą apetyt w towarzystwie takiego niechluja.
Slide 10
savoir vivre na co dzień
Osoba nie posiadająca dobrych manier może narazić się na przykre żarty.
Przyjrzyjmy się, jak zmienia nasze zachowanie i samopoczucie odpowiedni strój,
np. nowe buty, czapka lub bluzka, która nam bardzo pasuje, zaczynamy inaczej się
poruszać i jesteśmy bardziej pewni siebie. Jak natomiast fatalnie się czujemy,
gdy coś nas szpeci, czy to dziura w skarpecie, brak guzika, za krótkie rękawy
lub całe nieodpowiednie ubranie (do zaistniałej sytuacji). Ktoś może powiedzieć,
że to drobiazgi, ale bardzo odbierające nam humor i pewność siebie.
Slide 11
savoir vivre na co dzień
W savoir vivre bardzo ważna jest dyscyplina wewnętrzna. Dobre wychowanie
nakłada wiele obowiązków,
Np. gdy się spieszymy, pierwszym odruchem byłoby przepchnięcie osoby
która nam stoi na drodze, ale czekamy spokojnie na swoją kolej.
Gdy jesteśmy zmęczeni chętnie byśmy położyli się spać, ale nie robimy tego,
bo w domu są goście.
Boli nas głowa, ale widzimy, że nasza mama lub tata są zmęczeni domowymi
obowiązkami, więc nie narzekamy tylko pomagamy w gospodarstwie by im ulżyć.
Powoli przywykając do tych drobnych pozytywnych zachowań, stajemy się
opanowani, nie władają nami już odruchy, gniew czy humorki.
Odnosimy zwycięstwo nad samym sobą, a właściwie nad swoimi słabościami.
Tak, zatem od drobiazgów, do umiejętności posługiwania się nożem i widelcem,
zdolności kontrolowania swoich odruchów, można dojść do panowania nad sobą,
wpłynąć na kształtowanie się charakteru i uosobienia.
Slide 12
savoir vivre na co dzień
Porady pozyskiwania sympatii, które myślę, że mają bardzo wiele wspólnego
z byciem szczęśliwym i tym samym z podstawami Savoir vivre:
1. Interesuj się szczerze ludźmi.
2. Uśmiechaj się.
3. Pamiętaj, że dla każdego nazwisko jest najsłodszym i najważniejszym z dźwięków.
4. Bądź dobrym słuchaczem, zachęcaj innych by opowiadali o sobie.
5. Rozmawiaj z każdym o tym, co jest mu znane i co go interesuje.
6. Usiłuj wzmagać w każdym poczucie jego wartości i czyń to szczerze.
Slide 13
Część II
Savoir vivre przy stole
Slide 14
savoir vivre przy stole
Gdy rozważamy zasady Savoir vivre przy stole, pierwszą rzeczą, która przychodzi
nam na myśl, jest estetyka stołu. Stół jadalny, nie tylko podczas przyjęć,
lecz i na co dzień, powinien wyglądać schludnie i estetycznie.
Estetyka stołu wpływa na cały nasz organizm, niechlujstwo i brud wywołują wstręt
do jedzenia i nawet smaczne potrawy nie wzbudzają apetytu, natomiast widok
starannie
i
ładnie
podanych
posiłków
wzmaga
łaknienie.
Przybranie stołu nie powinno być jakieś super efektowne, chodzi raczej o zręczne
rozmieszczenie półmisków i salaterek. Nawet chleb ułożony w koszyczku
czy na talerzu jest dekoracją, a rzucony byle jak, psuje harmonię.
Slide 15
savoir vivre przy stole
Nakrywanie stołu
Slide 16
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
serwetka
widelec do ryb
„zwykły” widelec
widelec do sałatki
talerz
talerz do zupy
nóż do sałatek
„zwykły” nóż
nóż do ryb
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
łyżka do zupy
widelec do owoców morza
filiżanka do kawy/herbaty
kieliszek do wina
kieliszek do wody
widelec do ciasta
łyżeczka do kawy/herbaty
talerzyk do masła
nóż do masła
Slide 17
Część III
Savoir vivre - ubiór
Slide 18
savoir vivre - ubiór
Podstawową zasadą jest aby nieodpowiednim ubraniem nie zwracać uwagi
otoczenia, a tym bardziej nie wzbudzać niesmaku.
Jeśli przyjdziesz do teatru w spodniach sportowych, nikt nie uwierzy,
że musiałeś się tak ubrać z konieczności. Swoim strojem zdradzisz brak dobrego
wychowania, niechęć zadania sobie trudu, aby się odpowiednio przygotować
lub uważałeś ten trud za zbyteczny.
Im bardziej oficjalna uroczystość tym większą wagę należy przykładać
do swojego stroju. Oczywiście nie wszystkich stać na kosztowane ubrania,
lecz gdy mamy strój skromny lub podniszczony – musi on być schludny,
wyczyszczony i wyprasowany.
Slide 19
savoir vivre - ubiór
Jak ubrać się do szkoły?
No cóż – szkoła jest jak gdyby naszym miejscem pracy.
Więc po pierwsze ubieramy się tak, aby było nam wygodnie,
a innym z nami przyjemnie (pracować i uczyć się oczywiście).
Na co w takim razie zwracać uwagę?
Co by tu nie powiedzieć – bez higieny i estetyki ani rusz!
1. Po pierwsze estetyka i higiena! Czystość świadczy o kulturze
człowieka.
2.Wygodny ubiór to taki, który nie krępuje nam ruchów
(zbyt ciasna odzież), nie uciska (zbyt ciasne buty), nie odchyla
się i nie przemieszcza w niechciane przez nas miejsca (zbyt
głęboki dekolt, wędrująca w górę lub podwijająca się
spódniczka, zjeżdżające z bioder spodnie). Takie niewygodne,
przemieszczające się wbrew naszej woli ubrania niepotrzebnie
rozpraszają naszą uwagę, zmuszając nas do myślenia o swojej
garderobie zamiast o temacie lekcji.
Slide 20
savoir vivre - ubiór
Jak ubrać się do szkoły?
3.Ubiór pomagający nam utrzymać komfort i higienę.
Dobrze, jeśli ubiór jest uszyty z miłych dla ciała tkanin, przepuszczających
powietrze np. bawełna czy wełna (w zależności od panujących w otoczeniu
temperatur). Tkaniny syntetyczne, nie pozwalające oddychać naszemu ciału,
mogą powodować przegrzanie i nadmierną potliwość, co powoduje duży
dyskomfort dla nas samych, a czasem także dla naszego otoczenia.
Jakie buty do szkoły? – wygodne!
To przede wszystkim informacja dla dziewczyn
-niezbyt wysokie obcasy, jeśli w ogóle, niezbyt
wąskie czubki butów. Myślicie że w sportowych
butach będziecie wyglądać nieciekawie?
To one najbardziej pasują do młodzieżowej,
szkolnej stylizacji.
Slide 21
savoir vivre - ubiór
odpowiedni ubiór jest częścią dobrego wychowania
egzaminy wymagają stroju oficjalnego – zdajecie je przecież przed komisją
państwową. Odpadają kolorki, dżinsy i T-shirty. Warto wcześniej zainwestować
w ciemną marynarkę czy żakiet po to, żeby oswoić się z tym strojem, poczuć się
w nim naturalnie. Jak przyjdzie czas, na egzaminie nie będziecie czuć się przebrani.
Myśli powinny wtedy krążyć wokół arkusza egzaminacyjnego, a nie krawata,
kołnierzyka czy za krótkiej spódnicy . Poza tym elegancki ubiór przyda się na wyjście
do teatru czy oficjalną uroczystość rodzinną.
Slide 22
Część III
Savoir vivre
w teatrze i w kinie
Slide 23
savoir vivre w teatrze
Jednym
z
ważniejszych
wyznaczników
etykiety
w teatrze, jest ubiór. Nasz strój musi być strojem
eleganckim, stosownym do sposobu ubierania się w danej
społeczności. Niedopuszczalne jest wybranie się do teatru
w roboczym czy porwanym ubraniu.
Poza ubiorem bardzo ważny jest sposób, w jaki będziemy się zachowywać
przed oraz w trakcie sztuki. Jeśli wybieramy się do teatru, to powinniśmy się
wcześniej zapoznać zarówno z wiedzą dotyczącą tematu sztuki jak również jej autora.
Do teatru powinniśmy przyjść odpowiednio wcześniej. Zarówno po to,
by zając odpowiadające naszym biletom miejsca jak również by przygotować się
odpowiednio do spektaklu. Jeśli spóźnimy się- nie przepychajmy się do swoich
miejsc, tylko zajmijmy pierwsze wolne miejsca z brzegu.
Slide 24
savoir vivre w teatrze
W trakcie przedstawienia nie można rozmawiać i przeszkadzać innym. Rozmowyciche- dopuszczalne są jedynie w przerwach. Nie należy również zmieniać uprzednio
zajętych miejsc ani rozkładać się tak, by przeszkadzać siedzącym obok sąsiadom.
Salę teatralną opuszczamy dopiero wtedy, gdy spektakl się zakończy i zostaną
zapalone światła.
Z oklaskami poczekajmy do końca aktu lub przedstawienia,
nie wyrywajmy się z brawami, nawet jeśli monolog wygłosił nasz ulubiony
serialowy aktor. Za to po zakończeniu sztuki poświęćmy chwilę
na podziękowanie aktorom oklaskami, nie pędźmy do szatni natychmiast
po zapadnięciu kurtyny.
Slide 25
savoir vivre w kinie
Jeśli chodzi o kina, to tam również obowiązują zasady savoir vivre.
Nie są one jednak aż tak rygorystyczne jak w przypadku teatru. Można powiedzieć,
że kinowe zasady savoir vivre są identyczne jak teatralne, poza paroma wyjątkami.
Do kina możemy pójść w luźnym codziennym ubraniu- nie musimy zatem ubierać
się na galowo. Nie mamy obowiązku zostawiania wierzchniej odzieży w szatni w większości kin szatni w ogóle nie ma. Ponadto na salę kinową możemy wnosić
napoje oraz słodycze. I chociaż nadal nie wypada szeleścić papierkami po cukierkach
czy ciasteczkach, to nie musimy obawiać się, że ktoś nas z tego powodu wyrzuci
z kinowej sali.
Slide 26
savoir vivre w kinie
Jednak nigdzie i nigdy nie świadczy o nas dobrze: głośne komentowanie akcji,
wyrażanie swoich opinii o filmie i grze aktorów, wydawanie odgłosów
towarzyszących jedzeniu i piciu, zakładanie nóg na oparcie fotela poprzedniego
rzędu, pozostawianie na podłodze kubków, papierków i innych dowodów
konsumpcji. Takie zachowanie nie mieści się w żadnych normach, trzeba je określić,
łagodnie mówiąc, jako prostackie. Niestety w polskich kinach wcale nie jest
odosobnione. Zdarza się, że na szkolnych pokazach filmowych mili i dobrze
wychowani młodzi ludzie po wygaszeniu świateł zamieniają się w gromadę
dzikusów. Pytanie nie tylko do fizyków - czyżby u niektórych przedstawicieli
gatunku homo sapiens kultura była zasilana energią elektryczną?
W obu tych miejscach zasady dobrego wychowania są bardzo ważne.
Bez ich obecności wizyta w obu tych miejscach nie dostarczałaby nam aż takiej
przyjemności i nie byłaby wydarzeniem, na które bylibyśmy w stanie wydawać nasze
pieniądze.
Slide 27
Część IV
Savoir vivre
w szkole
Slide 28
Kłaniać się czy się nie kłaniać? Oto jest pytanie
Tadeusz Rojek, autor poradnika Nowy savoirvivre, jasno rozwiązuje ten dylemat:
Kłaniamy się znajomym niemalże odruchowo.
Ukłon jest przejawem naszej uprzejmości,
a
przy
odpowiednim
wyrazie
twarzy
także życzliwości okazywanej spotkanej osobie.
Dalsze zasady określają kolejność –
pierwsza kłania się osoba młodsza starszej,
mężczyzna – kobiecie,
podwładny – przełożonemu.
W sytuacji, gdy trudno ustalić np. wiek (nie zapytamy przecież:
przepraszam, ile ma Pan lat, bo nie wiem, kto się ma pierwszy ukłonić?),
savoir- vivre podpowiada jednoznacznie: grzeczniejszy, lepiej wychowany
kłania się pierwszy.
Slide 29
Niektórzy uczniowie dzielą nauczycieli na „naszych”, czyli tych, którzy ich uczą,
i „nie-naszych”. Tych pierwszych dostrzegają (to prawdziwe ”ciało pedagogiczne”),
drugich traktują, jakby byli ze szkła. A co z innymi pracownikami szkoły?
Czy naprawdę dzień dobry skierowane do każdej dorosłej osoby tak dużo kosztuje?
Kolejne pytanie: kiedy się kłaniamy i ile razy dziennie?
W szkole na każdej przerwie spotykamy nauczycieli, zdarza się że tych samych
w tym samym miejscu – np. na dyżurze. Przy pierwszym spotkaniu pozdrawiamy
spotkaną osobę, potem – wystarczy uśmiech lub skinienie głowy. Zawsze jednak
zaczynamy od pozdrowienia, kiedy wchodzimy do jakiegoś pomieszczenia: szatni,
sekretariatu, innej klasy.
Slide 30
My się jeszcze nie znamy, czyli o przedstawianiu
samych siebie i innych
Przedstawia się zawsze osoba mniej ważna osobie ważniejszej, czyli: młodszy starszemu, mężczyzna – kobiecie, podwładny – przełożonemu, gospodarz –
gościowi… itd. Na większym przyjęciu czy imprezie nie musimy przedstawiać się
wszystkim uczestnikom, poprzestajemy na osobach, z którymi już nawiązaliśmy
kontakt, zostaliśmy obok siebie posadzeni, zamieniliśmy parę słów.
Jak wygląda sytuacja, gdy powinniśmy przedstawić kogoś komuś?
Obowiązuje ta sama kolejność: osobę mniej ważną przedstawiamy osobie
ważniejszej: Proszę pana, to jest Rafał, mój kolega z podwórka. A to pan
Włodzimierz Maksiński, który nas uczy geografii.
Slide 31
Proszę wstać (nie tylko wtedy, gdy sąd idzie)!
Jeśli uznamy, że podniesienie się z krzesła jest formą powitania, reguły
układają się same: młodsi wstają, gdy wchodzi osoba starsza, mężczyźni –
gdy kobieta, podwładni – gdy odwiedza ich przełożony. Oczywiście jeśli
przełożonym jest dobrze wychowany mężczyzna, podnosi się z miejsca,
gdy do pokoju wchodzi kobieta, nawet gdy jest to jego podwładna.
Wniosek: wstawanie na początku lekcji nie jest częścią musztry
czy pruskiego drylu, lecz wynika z norm przyjętych w naszej
kulturze jako reguły dobrego wychowania
Jak się zachować poza czasem lekcji i nie w sali, np. podczas przerwy na korytarzu?
Wiadomo, że po czterdziestu pięciu minutach spędzonych bez ruchu, uczeń jest tak
zmęczony, że może tylko ostatkiem sił doczołgać się do schodów lub kawałka pustej
podłogi i… wreszcie usiąść. Tymczasem po korytarzu tam i z powrotem przemykają
nauczyciele. Trzeba by może wstać, a przecież zmęczenie nie pozwala… Bądźmy
realistami – nie oczekujemy, że będziecie się dźwigać z wygodnej pozycji na widok
każdego przechodzącego nauczyciela, ale jeśli nauczyciel zwróci się do Ciebie
z pytaniem czy prośbą, wypada, a nawet trzeba wstać. Podobnie jest poza szkołą.
Siedzicie na ławce w parku, przechodzi ktoś znajomy, wystarczy że do dzień dobry!
dodasz lekkie uniesienie się z ławki. Jeśli jednak po powitaniu nawiąże się rozmowa,
koniecznie wstajemy.
Slide 32
Wyjechali na…. wycieczkę wszyscy nasi podopieczni
Niestety, nauczyciele na wycieczce nie mają tak dobrze, jak dorośli w piosence
„Kultu”. Odpowiadają za podopiecznych 24 godziny na dobę. Gdyby „na zimno”
przeanalizować wszystkie możliwe niebezpieczne sytuacje, nikt przy zdrowych
zmysłach nie zgodziłby się na wyjazd. A przecież wycieczki się odbywają...
Dopóki grupa jest sympatyczna i zdyscyplinowana, opiekunom udaje się
zapomnieć o ciążącej odpowiedzialności i dobrze się bawić. Wystarczy
jednak, że ktoś się zawieruszy, spóźni, nie odbiera telefonu – wyobraźnia
podsuwa nauczycielowi scenariusze godne najlepszych thrillerów. Nie dziwcie
się, że każdy nieodpowiedzialny wyskok jednego uczestnika może całej grupie
zniszczyć dobrą atmosferę. I po co Wam to?
Slide 33
Podsumowując
Dawniej bez tych umiejętności nie można było bywać w tzw. dobrym towarzystwie,
człowiek, który popełniał gafy, stawał się przedmiotem złośliwych żartów i kpin.
Dziś wielu ludziom, zwłaszcza młodym, wydaje się, że znajomość zasad savoirvivre’u jest niepotrzebnym balastem, odbierającym naturalność i tak modny
obecnie luz. Tymczasem rzeczywistość jest zupełnie inna. Na rynku pracy coraz
częściej liczą się nie tylko dyplomy i wiedza, ale też umiejętność pracy zespołowej,
kultura bycia, takt i elegancja – czyli wszystko to, czego uczą „przestarzałe” zasady
savoir-vivre’u.
Czy przyszły pracodawca, mając do wyboru kilka osób z tymi samymi kwalifikacjami,
wybierze kogoś, kto przychodzi niedbale ubrany, żuje gumę i mówi młodzieżowym
slangiem? Niektórzy młodzi ludzie uważają, że na dostosowanie się do społecznych
wymagań przyjdzie czas w dorosłym życiu, a na razie nie warto się przejmować
dobrymi manierami. Czyżby? Umiejętność zachowania się w określonych sytuacjach
jest jak pływanie czy jazda na rowerze: trzeba się nauczyć, a potem
robi się to odruchowo. Młodość jest czasem na naukę, teraz gafy i potknięcia będą
wybaczone, w dorosłym życiu płaci się za nie wyższą cenę.
Slide 34
Obycie umila życie – w dorosłym życiu będziecie się mogli wielokrotnie
o tym przekonać. Ale ważniejsze od dobrych manier jest wewnętrzne nastawienie
wobec innych ludzi, nacechowane życzliwością, sympatią, chęcią pomocy.
Uśmiech i dobre słowo więcej znaczą niż chłodne, wystudiowane gesty,
nawet rodem z najlepszych poradników savoir-vivre’u.
Slide 35
Źródła:
Jabłczyńska Joanna. Współczesny savoir-vivre dla nastolatków .Poznań: Publicat SA, 2012. ISBN 978-83-245-1922-4
Tadeusz. Nowy savoir-vivre. Życie towarzyskie i domowe. Wyd. 4. Warszawa: Książka i Wiedza, 2006. ISBN 83-05-13448-2
Artykuły:
http://www.dobre-maniery.com
http://www.fotosearch.pl
http://www.e-gify.pl
http://www.sukcesnaszpilkach.pl/wizerunek/
http://www.e-sukces.com.pl
http://www.ii-lo.gliwice.pl Janina Wolsza „Wróbel na salonach, czyli szkolny savoir-vivre
http://www.logo24.pl
http://sp11warszawa.edupage.org
http://jaksieubrac.com.pl