Slide 1

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 2

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 3

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 4

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 5

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 6

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 7

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 8

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 9

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 10

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 11

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 12

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 13

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 14

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 15

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 16

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 17

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 18

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 19

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 20

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO


Slide 21

Maria Skłodowska-Curie urodziła się 7 listopada
1867 roku w Warszawie. Pochodziła z rodziny, w
której kultywowano tradycje patriotyczne. Była
osobą wszechstronnie uzdolnioną: znała pięć
języków, interesowała się socjologią, psychologią
oraz naukami ścisłymi.

Dwukrotnie wyróżniona
Nagrodą Nobla za osiągnięcia
naukowe. Po raz pierwszy w
roku 1903 z fizyki wraz z
mężem Piotrem Curie za
badania nad odkrytym przez
Antoine Henri Becquerela
zjawiskiem proStudia na
Sorbonie.

Zajmowała się badaniami z
zakresu fizyki i chemii.
Do jej największych dokonań
należą: opracowanie teorii
promieniotwórczości,
opracowanie technik
rozdzielania izotopów
promieniotwórczych oraz
odkrycie dwóch nowych
pierwiastków: radu i polonu.
Pod jej osobistym kierunkiem
prowadzono też pierwsze w
świecie badania nad leczeniem
raka za pomocą
promieniotwórczości.

Maria rozpoczęła pracochłonną pracę rozdzielania rudy
uranowej na pojedyncze związki chemiczne i
poszukiwanie związku powodującego jej wysoką
radioaktywność. Pomagał jej Piotr Curie. Badania te, po
czterech latach żmudnej pracy doprowadziły do
odkrycia najpierw polonu a następnie dużo bardziej
radioaktywnego radu a także do wyjaśnienia
prawdopodobnych przyczyn zjawiska radioaktywności
jako efektu rozpadu jąder atomów.

Maria z mężem Piotrem

„Ludzkość potrzebuje zapewne ludzi praktycznych, którzy
pracują przeważnie dla własnych celów, chociaż pamiętają
też o potrzebach ogółu. Lecz potrzebuje również
marzycieli, których bezinteresowne dążenie do celu jest tak
potężne, że nie potrafią oni zwracać uwagi na własną
korzyść materialną."
Maria Skłodowska-Curie

W 1903 roku Maria jako
pierwsza kobieta w
historii otrzymała tytuł
doktora fizyki i w tym
samym roku przyznano
jej też nagrodę Nobla.

Maria Skłodowska-Curie w otoczeniu największych naukowców 20.
wieku, drugi po prawej Albert Einstein

„Pani Curie jest - z wszystkich ludzi na świecie jednym nie zepsutym przez sławę człowiekiem."
Albert Einstein

Po otrzymaniu nagrody Nobla Maria i Pierre stali się nagle
bardzo sławni. Pierrowi władze Sorbony przyznały
stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego
laboratorium, w którym Maria została kierownikiem
badań. W tym też czasie urodziła swoje dwie córki Ewę i
Irenę. 19 kwietnia 1906 roku Pierre zginął przejechany
przez konny wóz ciężarowy. Maria straciła towarzysza życia
i pracy. 13 maja tego samego roku Rada Wydziałowa
postanowiła utrzymać katedrę, stworzoną dla Pierra Curie,
i powierzyła ją Marii wraz z pełnią władzy nad
laboratorium. Umożliwiło to wyjście Marii z cienia. Stała
się w ten sposób pierwszą kobietą - profesorem Sorbony.

W 1911 dostała swoją drugą nagrodę Nobla, dzięki której
przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na
budowę niezależnego Instytutu Radowego, który został
zbudowany w 1914 i w którym prowadzono badania z
zakresu chemii, fizyki i medycyny. Instytut ten stał się
"kuźnią" noblistów - wyszło z niego jeszcze czterech
laureatów Nobla w tym córka Marii – Irene Joliot-Curie i jej
zięć Fryderyk Joliot.

Otwarcie działu klinicznego Instytutu Radowego - Maria Skłodowska-Curie
uroczyście sadzi drzewko w ogrodzie Instytutu - 29 maja 1932 roku

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi
Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po
świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację
zakładać medyczne instytuty leczenia chorób
nowotworowych.W 1932 z pomocą prezydenta
Mościckiego jeden z takich instytutów został założony
w Warszawie. Jego pierwszym szefem została siostra
Marii – Bronisława.

Maria Skłodowska-Curie zmarła
4 lipca 1934 w klinice
Sallanches
pod Paryżem na
białaczkę spowodowaną
najprawdopodobniej
silnym napromieniowaniem.

Prezydent RP Ignacy Mościcki po Jej
śmierci powiedział:
„Polska traci w śp. Pani Curie-Skłodowskiej nie
tylko uczoną, ale i wielką obywatelkę, zawsze
przez całe życie czujnie stojącą na straży
interesów swojego narodu".

Rok Marii Skłodowskiej-Curie

W setną rocznicę przyznania Marii SkłodowskiejCurie Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za
odkrycie nowych pierwiastków polonu i radu, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej postanawia oddać hołd
jednemu z najwybitniejszych naukowców naszych
czasów, którego przełomowe odkrycia przyczyniły
się do światowego rozwoju nauki.

THE END
Wykonała: Elżbieta Niejadlik
kl.2TO